I just didn’t do it

Japan Week in Leuven is een uitgelezen kans om gratis naar films te gaan die je anders nooit zou bekijken én om op een andere manier met de Japanse taal geconfronteerd te worden.

I just didn’t do it is een film die aankomt als een mokerslag en de onmenselijke trekken van de Japanse samenleving blootlegt. Of hoe de radertjes van een rechtssysteem zo in elkaar klikken dat het quasi onmogelijk wordt om je onschuld te bewijzen. Verdachten worden opgepakt, vastgezet en onder druk gezet om toch maar te bekennen. Strafrechters worden in Japan beloond voor het snel afhandelen van hun zaken, wat tot gevolg heeft dat tot 99,9% van de verdachten ook daadwerkelijk veroordeeld worden. De film vertelt het Kafkaiaanse verhaal van een jongeman die zijn onschuld staande houdt en zo tussen de radertjes van het systeem vermalen wordt. Een systeem waar het “verliezen van het gezicht” erger is dan het opsluiten en veroordelen van een onschuldige.

Ondertussen (sinds mei 2009) werd het strafrecht in Japan aangepast zodat er in bepaalde gevallen met een jury van professionele en lekenrechters gewerkt wordt. Voor wie geïnteresseerd is, dit artikel gaat dieper in op het invoeren van het nieuwe systeem. Het valt nog te bezien of de lekenrechters rechtvaardiger zullen oordelen dan de professionele strafrechters, maar het feit dat men inziet dat het systeem veranderd dient te worden is al een stap in de goede richting.

Elementaire beleefdheid

Het zal ongetwijfeld te maken hebben met mijn ouderwets vasthouden aan e-mailverkeer, maar is het echt zoveel gevraagd een kort, maar beleefd antwoord te formuleren op, ik zeg maar wat, een uitnodiging om samen iets te gaan drinken, iets te gaan eten, naar de film te gaan, op stap te gaan of naar een tentoonstelling te gaan? Een “neen, danku,” volstaat.

‘t Zal aan mij liggen.

Hello My Dear,

Onderstaand mailtje was bijna ongeopend in mijn vuilnisbak beland, maar dit is toch echt te mooi om jullie te onthouden:

Hello My Dear,
May Peace be onto you.I am Miss Gladys Kuku.How are you today?.I do hope that you are fine.I saw your profile today at(www.***.be) and was interested in you,in this gesture i write to show you a prove of my interest and admiration on you.Please send me an email thus for more details and for me to equally send you my picture.Remember that distance,complexion,religion,disability,race,language,tribe and age does not really matter in a relationship but an ideal love.
Thanks & remain blessed,
Miss Gladys Kuku.

Hello My Dear,
Mei Vrede op you.I ben Miss Gladys Kuku.How are you today?. Ik hoop niet dat u fine.I zag je profiel vandaag op (www.***.be) en was geïnteresseerd in je, in dit gebaar ik schrijf om aan te tonen u een bewijs van mijn interesse en bewondering op you.Please dus stuur me een e-mail voor meer informatie en voor mij even te sturen u mijn picture.Remember die afstand, huidskleur, religie, handicap, ras, taal, stam en leeftijd heeft niet echt belangrijk in een relatie, maar een ideale liefde.
Thanks & blijven gezegend,
Miss Gladys Kuku.

Mei Vrede op jullie!

Het verhaal van de negen quiches

Zaterdag was een drukke dag. ‘s Ochtends met kleine oogjes naar de fotografiecursus, alwaar we voor het eerst met studiolampen portretten mochten maken. Na de les werd ik opgehaald door mijn vriendje om op mijn nuchtere maag snel snel boodschappen te doen in de Delhaize. De boodschappen op ons appartement afgedropt, snel snel sushi-uit-de-Delhaize gegeten en hup, op weg naar Lille-in-de-buurt-van-Herentals voor een babyfeestje. Jaja, onze vrienden E en T zijn met z’n drieën vertrokken en met z’n vieren teruggekomen uit Australië. Omdat dit de eerste keer was dat we de kans kregen hun prachtige dochter te bewonderen, konden we niet wegblijven, zelfs al kwam de uitnodiging een beetje ongelegen.

Jammer genoeg konden we maar een dik uur blijven op het babyfeestje en waren we in totaal door files en ongevallen langer onderweg dan dat we effectief op het feestje waren. De reden van ons vroege vertrek was simpel: we kregen bezoek van Joke, Vincent, Peter en Lynn en voor zulk gezelschap doet een mens al eens extra moeite om het appartement een beetje toonbaar te maken.

Gelukkig waren onze gasten een beetje te laat, want we waren pas een drie kwartier voor het afgesproken thuis en er was nog veel opruimwerk. We hadden voor een supereenvoudig menu gekozen van het type: schuif mij in de micro- of andere oven en wacht tot ik klaar ben. Als voorgerechtje wat diepgevroren hapjes (yakitori, tempura en bladerdeeggebakjes) en als hoofdgerecht quiche van de markt in de Brusselsestraat. Negen quiches staken er in onze frigo en daarmee is de link met de titel meteen duidelijk. Ik vond negen quiches te veel voor zes personen, mijn vriend dacht daar anders over. Na een hele discussie heb ik hem dan maar zijn zin laten doen, onder het motto, beter te veel dan te weinig. Met als resultaat dat er zaterdagnacht nog vijf quiches overschoten. 😉 Gelukkig hadden we op tijd aangekondigd dat er nog dessert was, want het zou zonde zijn als onze gasten niet van de chocoladefondue hadden kunnen smullen.

Hoe we van die overtollige quiches afgeraakt zijn, horen jullie later wel.

Spaghetti carbonara

Vrijdag waren we te gast bij vrienden. Eerst was het nog niet helemaal zeker of onze afspraak kon doorgaan, want de gastheer had maandag een klein accidentje met de fiets gehad. Klein accidentje is een understatement. Hij heeft een heel goede beschermengel gehad, want het had niet veel gescheeld of hij kon het niet meer navertellen. Hij reed zo’n 43 kilometer per uur (‘t is een sportieveling) toen hij op het fietspad werd aangereden en met een gigantisch smak op de vooruit van de wagen terechtkwam. Gelukkig droeg hij een fietshelm die de zwaarste schok opving, zodat hij er met een lichte hersenschudding, een serieuze vleeswond en heel veel kneuzingen vanaf kwam. Ik kreeg kippenvel toen ik het verhaal hoorde.

Schuifelend als een oud mannetje kwam hij vrijdag de deur voor ons opendoen, maar hij wilde van geen rusten weten. En wij maar zeggen dat hij zichzelf moest ontzien, maar neen, hij wilde per sé zelf naar de kelder voor een flesje wijn en dat terwijl hij duidelijk verging van de pijn (pijnstillers zijn ook een goeie uitvinding). Het rare is, dat hij zelf niet echt schijnt te beseffen hoeveel geluk hij heeft gehad, maar misschien komt dat later nog.

Het was alleszins een heel gezellige avond. We bewonderden hun knappe dochter van een half jaar oud en hadden heel boeiende discussies. Ik houd ervan om met andere meningen geconfronteerd te houden, zelfs al wijken deze erg af van de mijne. Het leert je de zaken vanuit een ander standpunt te bekijken. Ik ben er mij van bewust dat ik in een bubble leef, ver van de problemen van onze maatschappij en ik vind het heel verrijkend om te kunnen spreken met mensen die door hun job elke dag met die problemen geconfronteerd worden. Toch weiger ik te geloven dat we er niets aan kunnen doen. Wat mij betreft, zijn we hier in Europa van ver gekomen, na een eeuw met twee wereldoorlogen en de opkomst en de ondergang van het communisme. Noem me naïef, maar ik geloof nog steeds dat het mogelijk is een betere wereld te creëren.

Vorig weekend

Jaja, ik weet dat dit weekend alweer bijna halverwege is, maar toch wil ik nog enkele zinnen wijden aan het vorige.

Mijn vriend en ik hadden dit weekend namelijk speciaal vrijgehouden voor ons tweetjes. Zaterdag uitgebreid en lekker gaan tafelen in het Land aan de Overkant. Ik twijfelde nog even of ik wel zou gaan voor de aangepaste wijnen, omdat we de dag voordien al redelijk wat cocktails verzet hadden, maar hey, een mens leeft maar één keer en we hadden per slot van rekening iets te vieren.

Zondag sliepen we uit en genoten we van enkele uurtjes quality time met z’n tweetjes in Aquaheaven. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het geweldig dat we een druk sociaal leven hebben, maar soms kan het ongelooflijk deugd doen om wat tijd voor ons twee uit te trekken. En wat is daar beter voor geschikt dan eens lekker zweten in de sauna en relaxen met een flesje champagne erbij. Decadent, but I like it!

Voor mij archief, de menu die we zaterdag aten:

  • Filet van hert kort gemarineerd hazelnoot, raap en roodlof
  • Gebakken snoekbaars, ossenstaart, wortel en selder
  • Boschampignons gebakken en in velouté, groene kruiden en petis-gris
  • Filet van wilde eend, confit van de bouten, cichorei, groenten uit volle grond
  • Bittere chocolade, ijs van kastanje, horchata
  • Baba au rhum, ijs met Sechuanpeper