Het zal ongetwijfeld te maken hebben met mijn ouderwets vasthouden aan e-mailverkeer, maar is het echt zoveel gevraagd een kort, maar beleefd antwoord te formuleren op, ik zeg maar wat, een uitnodiging om samen iets te gaan drinken, iets te gaan eten, naar de film te gaan, op stap te gaan of naar een tentoonstelling te gaan? Een “neen, danku,” volstaat.
‘t Zal aan mij liggen.
Onbeantwoorde mails…grrr ;(
Ik snap ook niet goed waarom mensen dat doen.
Is niet altijd slechte wil maar ligt eerder aan de stortvloed van mails. In het slechtste geval zou ik dag in dag uit enkel nog maar mails zitten beantwoorden. En voor elk mailtje dat je stuurt, krijg je er nog eens 3 terug.
Toegegeven, een kattebelletje terug kost geen moeite. Maar in het heetst van de strijd ontsnappen er al eens mails aan mijn aandacht. En eenmaal onbeantwoord zitten er vaak al weer een pak dingen tussen waardoor het uit het zichtsveld geraakt. Ik zeg dan al eens tegen mensen en vrienden: ‘blijf mij gewoon uitnodigingen sturen, als ik niet antwoord wil dat niet zeggen dat ik het niet gezien heb, eerder dat ik er gewoon niet geraak om een antwoord te sturen’
Dat lokt dan een omgekeerde reactie uit bij sommigen: mailen en als ze geen antwoord krijgen: direct bellen. Desnoods ‘s avonds om 22 uur. Om toch maar voor 9 uur de dag erop antwoord te hebben. Dan denk ik soms: ‘had je ook niet gewoon meteen kunnen bellen?’
… en ondertussen blijft je eigenlijke werk en todo’s wel liggen, want e-mail managen, da’s een job op zich.
E-mail, facebook, twitter,…: ‘t zijn toch soms gelijk een dreinerig kinderen die constant achter uw aandacht hengelen.
‘k zal in’t vervolg wat sneller proberen terug te mailen, beloofd!
Mja, eigenlijk is het voor mij heel simpel. Als ik moet vaststellen dat mijn mails (en dan heb ik het heus niet over één onbeantwoord mailtje, iedereen kan al eens iets over het hoofd zien) onbeantwoord blijven, kan ik niet anders dan concluderen dat de geadresseerde(n) niet meer geïnteresseerd is(zijn) in mijn vriendschap. En dat is dan vooral jammer voor mij, want ik heb namelijk tijd geïnvesteerd in het schrijven van een uitnodiging die onbeantwoord bleef.
Je kan ook in vrienden investeren door eens langs te gaan of te bellen.
@fre: Mijn agenda staat al tot maart vol met afspraken en ik heb al de halve wereld afgereisd om mijn vrienden te bezoeken. Ik denk persoonlijk niet dat ze veel te klagen hebben over mij. Maar ik kan me natuurlijk altijd vergissen.