Ben ik blij dat ik geen prinses ben

Dat dacht ik vandaag toen ik bijna doodgedrukt werd tussen een meute persfotografen. Je zou denken, toch leuk, zo wat lintjes doorknippen en gratis een bezoek aan een nieuw museum mogen brengen. Dat dacht ik ook, totdat ik zag hoe de prinsessen zowat omsingeld werden door de fotografenhorde en ondertussen lief moesten blijven glimlachen en doen alsof ze aandachtig luisterden naar de uitleg in een taal die niet de hunne is. Hun route door het museum was op voorhand mooi uitgestippeld en er was weinig tot geen ruimte voor spontaneïteit. En altijd blijven glimlachen, zelfs als er zich een opstootje voordoet waarbij wat “België barst” roepende flaminganten hardhandig afgevoerd werden.

Ik ben overigens ook blij dat ik geen persfotograaf ben en niet mijn brood moet verdienen met zulke events te fotograferen. Geef mij maar een gezellige feest of een prachtig landschap om op de gevoelige plaat vast te leggen. Eerst en vooral ben ik te klein. Ik had natuurlijk mijn hakken kunnen aandoen, maar als je een halve dag moet rechtstaan, is dat meestal geen goed idee. Door mijn platte schoenen geraakte ik echter met mijn amateurfototoestel niet boven die beren van venten uit. Verder hield ik me veel te braaf aan de regeltjes. Als iemand van de organisatie tegen mij zei: “Ga daar staan”, dan deed ik dan ook om enkele minuten later brutaal opzij geduwd te worden door een fotograaf-maniak die zelf het beste beeld wilde maken. Voor de Nederlandse fotografen waren ergerlijk. Zegt de begeleiding: “Hier mag niet geflitst worden, dit zijn kwetsbare kunstwerken”, denkt zo’n fotograaf: “Hah, ik doe toch gewoon mijn zin” en flitsen maar. En tegelijkertijd maar klagen en zagen dat ze de prinsessen niet goed in beeld konden krijgen.

Ik vind niet van mezelf dat ik me laat doen, maar op een gegeven moment werd het me te veel en heb ik de meute verlaten. Foto’s van een bende persfotografen, het is eens wat anders.

persfotografen

Alweer gewonnen!

Man, man, mijn geluk kan niet op deze week.

Dear internet user,

We wish to congratulate you over your email address [ ******@******.org ] success in  our computer Balloting.  This is a Millennium Scientific  Electronic Computer Games in which email addresses were used.

All participants were selected through a computer ballot system drawn from over 100,000  company and 50,000,000 individual email addresses  from all over the world. It is a promotional program aimed at encouraging intern et  users; therefore you do not need to buy ticket to enter for it.

This email address drew and have won the sum of  750,000 Euros  ( Seven Hundred and Fifty Thousand Euros) in cash cr edited to file with  REFERENCE NUMBER: ESP/WIN/008B/08/10/MA;  WINNING NUMBER : 14-17-24-34-37-45-16  BATCH NUMBERS : EULO/1007/444/606/08; SERIAL
NUMBER: 45327 WINNER EMAIL: ******@******.org  and PROMOTION DATE: 1st september. 2009.

To claim your winning prize, you are to cont act the appointed agent below as soon as possible for the immediate release of your winnings with the below details.

1) Full Name:
2) Nationality:
3) Occupation:
4) Sex/age:
5) Address:
6) REFERENCE NUMBER:
7) Telephone Number:
8) Mobile Number:
9) Fax Number (If available)

LIBERTY SEGUROS S.A.
MR. PATRICIO CARLOS
TEL: +34 634-138-556
Email: libertygroup@luckymail.com

Congratulations once again from all our staff.

Mrs Hector Palmira. (Secretary)
Euro Milliones Board.
Madrid, 18th Semtember. 2009.

****************************************************************************************
This email is confidential and is intended solely for the person or Entity that own this
email address [ ******@******.org ]. If you have received this message in error, we
inform you that the content in it is reserved and unauthorized use is prohibited by law,
therefore,please notify us by e-mail.
****************************************************************************************

De ideale manier om te ontstressen

Samen met collega’s een prachtige wandeling door Ukkel maken en genieten van de laatste zomerse zonnestralen. Lekker gegeten tijdens de middag en heel toffe babbels gehad. Een geweldige manier om je collega’s beter te leren kenne. Weg was de stress die ik deze week op mijn schouders voelde drukken. Weg was de hoofdpijn en de beginnende verkoudheid. Morgen begin ik met dubbel zoveel enthousiasme aan de laatste werkdag van de week. Ik heb er zin in!

Spammers leren Nederlands

Beste vriend,

Houd er rekening mee dat ik u enkele weken geleden hebben geschreven met de bedoeling om me te laten adviseren Barclays Bank in Londen — Engeland aan de som van £ GBP 12,500.000.00 draad (twaalf miljoen vijfhonderdduizend ponden) in uw account voor u en mij te delen. Om dit, ik voel me herinneren u weer eens te meer dat de Barclays Bank hadden gesloten om het bovengenoemde bedrag draad in uw account.

Gelieve herbevestigen je huidige adres en telefoonnummer naar mij weer om ons snel te verplaatsen en contact met mij opnemen via mijn e-mail adres dus: bawori47@gmail.com

Met vriendelijke groet,

MR. Bek Awori
DIRECTEUR
F.R.D
Tel: 00447035923470

Misschien moet ik hier een vaste rubriek van maken of zo.

Een weekendje Noord-Italië

Man, man, man, de superlatieven ontbreken mij. Het was een weekend waarop werkelijk alles meezat. We waren ruimschoots op tijd voor onze vlucht (mijn vriend wil om de één of andere reden altijd drie uur op voorhand op de luchthaven zijn of hij wordt doodnerveus, hij denkt ook altijd dat de treinen gaan staken als we naar de luchthaven moeten). Genoeg tijd om ons op ons gemak neer te vlijen in een zetel in een wijnbar en van een zalig glas rode wijn te genieten. Heel relax.

De vlucht zelf verliep vlot. We landden perfect op tijd. Bij de bagageband troffen we een ander met de bruid bevriend koppel, die dezelfde vlucht als wij genomen hadden. De taxi die de toekomstige bruid voor ons geregeld had, stond ons na de douane volgens afspraak op te wachten. Piece of cake. Na een donkere rit van een half uurtje, werden we afgezet in ons hotel. Omdat het zo donker was, konden we het meer waaraan het hotel lag niet zien of zelfs maar vermoeden. De kamer was groot en luxueus en we kropen snel in bed. Een goede nachtrust is belangrijk als je een dag feesten voor de boeg hebt.

‘s Ochtends stonden we op en werden we meteen overdonderd door het prachtige uitzicht op het meer vanaf ons balkon. Magnifiek. Aan het ontbijt troffen we de familie van de bruid die met een stuk of twintig vanuit België waren overgekomen. Het was een bont gezelschap. De jongste van de bende was zeven maanden, de oudste (de bomma) was 97. Zévenennegentig, jullie lezen het goed. Een krasse dame. We werden vriendelijk onthaald en meteen opgenomen in het gezelschap. Ik voelde me zowaar een beetje familie.

Na het ontbijt verscheen de bruid om zich te laten kleden en schminken in het hotel. Het haar van vriendin F was veel langer dan ik mij herinnerde, maar voor de rest was ze niks veranderd. De zon scheen, ondanks de door BBC weather voorspelde rainshowers (BBC weather, geloof er niks van), en iedereen keek uit naar de Italiaanse trouwmis en het feest achteraf. Een grote witte bus kwam heel het gezelschap ophalen aan het hotel en we trokken naar het kerkje van de parochie San Carlo di Cazzago Brabbia.

Het kerkje was een schattig roze geval, met een charmante toren en fotogenieke trappen ervoor. De trappen waren bezaaid met Italiaanse familie van de bruidegom en vrienden van het koppel. Er werd gekakeld dat het een lieve lust was. En natuurlijk deed er zich menige Babylonische spraakverwarring voor tussen de familie van de bruid en die van de bruidegom die geen van beide elkaars taal beheersten.

De mis duurde een beetje te lang naar mijn goesting. Maar het viel wel op hoe gelovig Italianen nog zijn. De liturgische gebeden worden vol overgave meegebeden en iedereen zingt mee. Aan de kant van de bruid werd er hier en daar een beetje gemurmeld, maar dat kan ook aan het feit gelegen hebben dat de ganse viering in het Italiaans was. Nuja, niet de ganse viering, sommige lezers lazen een stuk in het Nederlands en de bruidegom sprak zijn trouwgeloften zowel in het Italiaans als in het Nederlands uit. Hij moet daar weken op het geoefend hebben, want zijn Nederlands is voor de rest onbestaande. Ontroerendste moment: de bruid de half wenend haar trouwgeloften voorlas. Ik vermoed dat ze het ook nog in het Nederlands wilde doen, maar de emotie werd haar te veel. En de kerk snikte mee, natuurlijk,

Na de viering werden er tonnen rijst naar het koppel gegooid, ondanks het uitdrukkelijke verbod van de priester. Het duurde even voordat we bruid en bruidegom te zien kregen, want ze dienden nog samen met de getuigen het trouwregister te tekenen. In Italië zijn de burgerlijke en de kerkelijke trouw geïntegreerd in één en dezelfde viering. Een beetje vreemd, want midden in de mis wordt er opeens een stuk uit het burgerlijk wetboek voorgelezen. Terwijl we op de bruid en bruidegom wachtten, werden er duchtig bellen geblazen door jong en oud.

F en H straalden toen ze eindelijk na het afhandelen van alle formaliteiten op de trappen verschenen. La mamma deelde suikerbonen uit (da’s een traditie in Italië) en er werd duchtig gekust en “Auguri!” geroepen. Ondertussen was de zon op volle sterkte en was het kwik tot zeker 28 graden opgelopen. Ik zweette ervan. Gelukkig had ik een reservekleedje aangetrokken en zou ik na onze terugkomst in het hotel van outfit wisselen. Mijn feestoutfit bleek immers niet geschikt om in de mis te dragen. Blote schouders zijn namelijk niet toegelaten in Italiaanse kerken en tja, ik had een strapless kleedje.

Terug in het hotel ging het feest van start met een feestelijke receptie aan het zwembad. Het had een scène uit het film kunnen zijn, zoals we daar stonden met een glaasje prosecco in de hand aan de rand van het zwembad met uitzicht op het prachtige Lago Maggiore. En toen begon de eetmarathon. We zaten maar liefst vijf uur aan tafel om acht gangen te verorberen (de aperitief niet meegerekend). Ik heb meestal een gezonde eetlust, maar dit was toch een beetje van het goeie te veel. Maar de Italiaanse traditie vraagt dat er veel gegeten wordt op een feest en dat deden we dus. Al liet ik wijselijk het één en ander liggen.

We hadden erg veel geluk met het gezelschap aan onze tafel. Totale onbekenden voor ons, maar het klikte meteen. De helft van het gezelschap bleek trouwens uit mijn geboortestreek afkomstig. En één van onze disgenoten had zelfs in dezelfde middelbare school gezeten. Hij herinnerde zich mij nog, helaas moest ik bekennen dat dit omgekeerd niet het geval was. Echt niet. Onze disgenoten waren een vriendenkliek die mekaar al van de unief kenden en ze wisten de nodige straffe verhalen te vertellen.

We aten, we dronken en de avond viel. Als digestief dronken we amaretto en limoncello en nog iets waarvan ik de naam vergeten ben. Daarna werd het tijd om de dansvloer onveilig te maken. Dit was het niet-traditionele stuk van het trouwfeest, want Italianen gaan normaalgezien na de koffie en de digestief naar huis. Wij hadden echter geen haast en dansten verder tot middernacht. De dj was een prutser, maar al de alcohol zorgde ervoor dat iedereen in goeie stemming bleef. Al was het erg vervelend dat er op een gegeven moment nergens meer een glaasje water te verkrijgen viel. Dorst! Gelukkig was er nog de minibar op de slaapkamer.

Om middernacht werd de muziek stilgezet. We kregen allemaal een cadeautje mee (Italiaanse koekjes) en nog wat suikerbonen en het feest was ten einde.

Wat wij aten:

  • Aperitief van het huis met buffet van hapjes
  • Carpaccio van rundsvlees met zwarte olijven en pijnboompitten, parmaham met groentetaartje, rolletje van courgette gevuld met ricotta en rode peper
  • Pasta van het huis gevuld met aubergine in een sausje van verse tomaten en basilicum
  • Risotto met eekhoorntjesbrood
  • Baarsfilet in auberginerolletje in de oven op een bedje van kerstomaten en olijven met pomme duchesse
  • Limoensorbet
  • Rundsfilet met drie pepers en een tuintje van groenten
  • Mandje van warme bosvruchten met roomijs (maal twee voor mij, want ik heb die van mijn vriend ook opgegeten)
  • Bruidstaart millefoglie
  • Caffè (die ik gelaten heb voor wat het was)

Sluwe spammers

Ik vraag af hoeveel mensen effectief in dit soort mails trappen?

Microsoft Corporations:
Customer Service
Your Reference No: ESP-X/M-2810
Your Batch No: 2009/101/MIC

Attn: Lucky Winner,

We are pleased to inform you of the release of the long awaited results of Sweepstakes promotion organized by Microsoft,in conjunction with the foundation for the promotion of software products,(F.P.S.)in our online email lottery for the year 2009 in which e-mail addresses are picked randomly by computerized balloting,powered by the Internet.

Your email address was among those chosen in the 2nd category and therefore attracted a cash award of 250,000.00 (Two Hundred and Fifty Thousand Euros) and a Dell laptop.

To begin your claim,do file for the release of your winning by contacting our Foreign Transfer Manager:

Mr. Luis Garcia
Microsoft Claims Dept(Spain).
Tel: +34-63-4045-527
Fax: +34-91-1820-136
Email: microsoft.claimsdept9@yahoo.com.hk

For verification purpose ,Forward to him your claim details below;

(1) Your mailing address:
(2) Your Tel(Mobile):
(3) Your Nationality/Country:
{4} Your Full Names:
{5} Your Occupation:
{6} Your Age:

The Microsoft Internet E-mail lottery Awards is sponsored by former CEO/Chairman, Bill Gates and a consortium of software promotion companies.The Intel Group, Toshiba, Dell Computers and other International Companies. The Microsoft internet E-mail draw is held periodically and is organized to encourage the use of the Internet and promote computer literacy worldwide.

Congratulations!!

Sincerely,
Mrs.Raquel Sánchez
(Lottery Coordinator)