Verrassingsbrunch

Eén ding staat vast, het voorbije weekend zijn voor mij de feesten al goed begonnen. Zondagochtend om elf uur werden we verwacht in het ouderlijke huis van goede vriend en toekomstig reisgenoot H. H is een knappe kop die in Amerika zijn kennis nog tracht te vergroten. Hij doet experimenteel onderzoek rond gentechnologie en België bood hem niet meer genoeg uitdagingen.

Sinds een half jaar werkt hij op een labo in Chicago en deze zaterdag keerde hij terug om de feestdagen hier door te brengen. Omdat hij net verjaard was, wilde zijn moeder hem verrassen met een feestje waarop al zijn vrienden en vroegere collega’s aanwezig waren. Zoals het een moderne mama betaamt, gebruikte ze het grote geweldige internet om deze vrienden op te sporen, met als gevolg dat ik nu zowel via Linkedin als via Facebook met haar geconnecteerd ben.

De verrassing was prima geslaagd. H had op geen enkele moment door dat er een bende vrienden beneden op hem zaten te wachten terwijl hij rond elf uur gewekt werd door zijn jongere zusje. Nog niet helemaal bekomen van de jetlag, zag hij eerst de rijkelijk gevulde tafel en dan pas ons. Het was een aangename verrassing.

Het buffet was zo rijkelijk gevuld dat we met dertig personen niet eens in slaagden de helft op te eten. En geloof me, ik heb echt mijn best gedaan. Een greep uit het aanbod: gerookte zalm, roerei, worstjes, charcuterie à volonté, kazen, koffiekoeken, soep, tomaat met mozarella, broodjes in alle soorten en maten, vers fruit, yoghurt,… En als afsluiter een grote taart met heel veel kaarsjes op. Voor de jarige. :-)

Zijn jonge zusje (14 jaar) was duidelijk verrukt met de terugkeer van haar grote broer. Ze heeft de hele tijd rond hem gehangen en de knuffels waren niet te tellen. Het veertienjarige zusje weet trouwens al helemaal zeker wat ze later worden wil: beursmakelaar. En dat in tijden van beurscrisis. 😉 Het feit dat ze een buis voor wiskunde had, was een detail. Toevallig was één van de vrienden van H die op het feestje waren, een leerkracht van het zusje. Heel bijzonder om te zien hoe de jeugd van tegenwoordig met hun leerkrachten omgaat. Iets minder respectvol dan ik vroeger, dat moet ik toegeven. Het zusje hing bijna aan de nek van de leerkracht: heel familiair. Iets wat ik in mijn tijd nooit gedurfd zou hebben.

Ik vond het een fantastische zondag. Als ik ooit een party planner nodig heb, weet ik dat ik de mama van H moet aanspreken. 😉

Awoert paus Benedictus XVI

Eén van de redenen waarom ik een intense afkeer heb van de katholieke kerk:

‘De Kerk moet de mens ook beschermen tegen zelfvernietiging’, verklaarde paus Benedictus XVI in een toespraak tot de Romeinse curie, de ‘regering’ van het Vaticaan. ‘Er is nood aan een soort ecologie van de mens. Het regenwoud verdient onze bescherming. Maar de mens, als een schepsel, verdient zeker niet minder.’

Dat impliceert dat homoseksueel gedrag voorkomen moet worden. De mensheid moet volgens de paus ‘luisteren naar de taal van de schepping’ om tot een beter begrip te komen van de voorbestemde rol van man en vrouw. Gedrag dat verder gaat dan heteroseksuele relaties, kan neerkomen op ‘een vernietiging van het werk van God’.

Uit de Standaard.

Beste holebi’s, ik steun jullie volledig in de vernieting van het werk van God. Zoveel goeds heeft die nu ook weer niet op zijn palmares staan. 😛

Burn after reading

Omdat de donkere dagen rond Kerstmis ideaal zijn om in een cinemazaal door te brengen (én omdat die honderddagenkaart moet opgeraken), zijn mijn vriend en ik vorige vrijdag nogmaals naar de film geweest. Burn after reading stond al een hele tijd op mijn verlanglijstje. Ik vrees dat ik mijn vriend dan ook niet veel inspraak in de filmkeuze gegeven heb. Gelukkig vertrouwt hij voor de volle honderd procent op mijn goede smaak. 😉

En jawel, de film was een schot in de roos. Ik heb een paar keren echt luidop gelachen, iets wat met mijn beruchte moeilijke gevoel voor humor zowaar geen sinecure is. Ik ga niet te veel verklappen van de film, want dat zou het kijkplezier vergallen. Weet wel dat Brad Pitt een supergeweldige rol speelt. Hij steelt echt de show in Burn after reading. Toen de film afgelopen was, had ik echt spijt dat het gedaan was. Zo’n leuke en ontspannende film. Ideaal om te ontstressen. Gaat dat zien!

Eerste kerstdiner van 2008

Het jaarlijkse kerstdiner met de IRC-vriendjes was een daverend succes. Met z’n zestieneneenhalf waren we. De halve persoon (aka mijn squashpartner) daagde naar goede gewoonte een drietal uur te laat op. Als locatie voor ons diner hadden we het Chess Café uitgekozen. Dit leek een goeie keuze (alhoewel de bediening echt wel onvriendelijk was) tot de dj zo rond een uur of tien de muziek keihard opendraaide. Ik kon de mensen aan de andere kant van de tafel niet eens meer verstaan. Een echte afknapper, vooral omdat zo’n kerstdiner toch een ideale gelegenheid is om bij te praten met mensen die ik niet allemaal even vaak zie.

Weggejaagd door de luide muziek zijn we dan maar (na een klein akkefietje waarbij ik plots in iemand zijn nek belandde en de grond wel heel erg veraf leek – dank aan Q, voor de redding!) ter afsluiting van de avond iets gaan drinken in de Wentelsteen. We zaten dan wel in het rookvrije gedeelte, maar toch drong er nu en dan een vleugje rook mijn neusgaten binnen. We hielden het op één drankje, want ja, werkmensen die zijn tegenwoordig snel moe. Gelukkig waren we de avond vroeg begonnen. 😉

Yikes

Straks komt er iemand bij ons logeren en wij waren dat helemaal vergeten. Rap, rap, rap als een wervelwind door ons huis gehold om de grootste rommel weg te werken. En snel, snel, snel, de lakens van het logeerbed afgenomen en in de was gedaan zodat ons logé in een deftig bed kan slapen.

Nog anderhalf uur en dan zitten we achter de feestdis. Tijd voor damage control.

Russisch etentje

Door alle commotie rond de vallende regering ben ik er nog niet aan toegekomen om iets te schrijven over het geweldige etentje in de Kokoon, donderdagavond met de mensen van de Russische les. We waren met z’n vijftien en de gespreksonderwerpen waren op zijn zachtst gezegd gevarieerd. Het ging over de Belgische politiek, dan over terrorismebestrijding in Rusland, dan over de zin en onzin van het huwelijk en de gelijkheid tussen man en vrouw. Zware gespreksonderwerpen voor een lichtvoetig etentje.

Het eten zelf was trouwens om duimen en vingers bij af te likken. Al mijn favoriete etenswaren op één bord verzameld: hazenrug, een gestoofd appeltje met veenbessen, spruitjes en kastansjepurée. En daarbij een lekkere rode wijn uit Chili. Ik heb er enorm van genoten.

Meest geanimeerde gesprek van de avond voerde ik met een meisje dat vond dat “vrouwen bepaalde taken toch nog altijd beter kunnen dan mannen”. Taken zoals de kinderen verzorgen en het huishouden doen en zo. En ze zag er geen graten in om later thuis te blijven met de kinderen, want “dat is toch nog altijd de beste manier om kinderen op te voeden.” Ik wist eerlijk gezegd niet dat er nog zulke vrouwen bestonden. Laat ik jullie zeggen dat de discussie bij tijden hevig was, want zulke uitspraken, werken op mij als een rode lap op een stier.

Leterme

Hoezeer ik ook geshockeerd ben door de schending van de scheiding der machten en het duidelijke gebrek aan verantwoordelijkheidszin van Leterme (en de rest van de bende), toch heb ik medelijden met onze bijna ex-premier. Niets heeft hij kunnen realiseren. Hij zal de geschiedenisboeken ingaan als een grote flop, een loser, een man van gebroken beloftes. Wat gaat er op dit moment door zijn hoofd? Hoe mislukt moet hij zich wel niet voelen? Kan hij ‘s nachts nog slapen? Zijn gezondheid heeft dit jaar erg te lijden gehad. Ik vraag me af hoe hij uit deze crisis tevoorschijn zal komen.

Een drama voor een mens, een drama voor ons land.