verjaardag

Een goed ingezet weekend

Mijn weekend startte gisteren vroeger dan gewoonlijk met een receptie op het werk. De laatste weken zijn behoorlijk hectisch geweest, dus ik vond dat ik, na twee vergaderingen, om vier uur wel een glaasje schuimwijn verdiend had. En eentje is geentje, dat weet iedereen. 😉

Ik was dus behoorlijk goedgezind toen ik samen met mijn vriend naar Zaventem spoorde. We hadden daar afgesproken met een kameraad die al ettelijke keren in Japan geweest is en net als wij Japans volgt, zij het dat hij een jaartje later begonnen is. Hij had hopen documentatie bij voor onze reis. Nu alleen nog tijd vinden om dat allemaal door te nemen.

We aten noedels bij Nanaban. Echt een aanrader voor mensen die de Japanse keuken (die zoveel meer te bieden heeft dan sushi en sashimi) wat beter willen leren kennen. En nog goedkoop ook. Alleen was het er net iets te fris naar mijn goesting.

Na ons avondmaal spoorden we verder richting Leuven om daar snel wat verkleedkledij uit de kast te halen voor het verrassingsverjaardagsfeest van kameraad-filmfanaat K. Helaas is onze voorraad verkleedkledij nogal aan de beperkte kant. Wat maakte dat ik mijn Apache-outfit van het halloweenfeestje bij Antoon noodgedwongen moest recycleren. Ik ben dus als de last of the Mohicans naar het feestje gegaan (zo’n verentooi is echt multi-interpretabel), terwijl mijn vriend gelukkig nog ergens een t-shirt met Stuntman erop in de kast had liggen.

Op het feest aangekomen, zagen we dat de meeste mensen veel meer moeite in hun outfit gestoken hadden. Volgende keer toch maar een kostuum gaan huren in die winkel in Scherpenheuvel die iedereen ons aanraadt.

We feliciteerden de jarige en hadden een leuke babbel met vrienden L en J. L was verkleed als Superman en J als een retrogirl. Het ging hen geweldig goed af. Ook nog een babbel gehad met de ma van feestvarken K, die zich afvroeg waarom haar zoon de ware nog altijd niet gevonden had. Volgens mij is hij niet echt op zoek. 😉

We bleven niet al te lang, want ik was wat ziek en voelde dat mijn stem het elk moment kon begeven. Bovendien wilde ik een beetje uitgeslapen zijn voor de fotoshoot van de volgende dag.

Verjaardagslunch

Onder het motto: een verjaardag kan je nooit te veel vieren (en neen, ik ben nog steeds niet officieel verjaard), gingen mijn vriend en ik vanmiddag lunchen met mijn vader. Eerst even langs het rusthuis om mijn moeder gedag te zeggen en dan naar een plaatselijke taverne, want mijn geboortestad heeft bedroevend weinig hippe restaurants. Maar kijk, hip is só overrated. De taverne had heerlijke mosselen (met witte wijn, look en chilipepertjes) en prima cava. We namen de tijd om bij te praten want door mijn drukke agenda, durven de familiebezoeken er al eens bij inschieten. En we maakten een afspraak om in de kerstvakantie mijn kamer in het ouderlijke huis uit te mesten. Benieuwd wat voor herinneringen ik zal terug vinden in die kasten en laden die al jaren niet meer open geweest zijn…

Een vroeg verjaardagscadeautje

Een nieuwe batterijgrip voor mijn Canon 550D, omdat de batterijgrip van de oude 450D uiteraard niet op de nieuwe past. Fabrikanten doen niets liever dan hun klanten geld uit de zakken kloppen. Alweer een ander soort batterijen, alweer een nieuwe oplader. Ik kan al een ganse collectie aanleggen ondertussen. Een batterijmuseum, als het ware. Wat niet wegneemt dat die batterijgrip uiteraard een heel welkom geschenk is. Met dank aan mijn vriend voor de tip aan de schoonfamilie.

Legerdienst en ISS

Op het verjaardagsfeestje gisteren aan de praat geraakt met een aantal kerels die nog legerdienst hadden moeten doen. Toch een heel andere wereld als je dat zo hoort. Blij dat de legerdienst in de tijd van mijn vriendje afgeschaft was.

Dit feestje zal ook de geschiedenis ingaan als het feestje waarin het meeste naar de lucht gestaard werd. Het ISS zou boven onze hoofden passeren en uiteraard wilden wij daar een glimp van opvangen. Er werd eerst heftig gediscussieerd over de locatie van het noorden, maar eens het noorden gevonden, bleef het afwachten of we het ruimtestation werkelijk zouden zien.

En ja, waarempel, opeens zag ik een klein stipje aan de einder verschijnen dat snel hoogte won en duidelijk geen vliegtuig was. De eerste keer ooit dat ik het ISS zag. Dit feit was de kers op de taart van een prachtige zwoele zomeravond.

Feest

Vandaag trokken we na het examen Russisch naar de Antwerpse suburbs om de eerste verjaardag te vieren van kleine I. Ja, ze worden steeds jonger die feestvarkens, al heb ik zo’n flauw vermoeden dat het vooral een feestje was voor de mama, die blij kirde bij het zien van elke nieuw cadeautje voor haar schattige dochter. De dochter zelf keek een beetje verdwaasd naar al dat volk en zat zich beslist af te vragen waar haar melkje bleef. 😉

Volgende halte: een bezoek aan vriendin E in een ander gedeelte van de Antwerpse suburbs. Vriendin E kreeg ook voor haar tweede zwangerschap rust voorgeschreven, waardoor ze al ettelijke weken thuis op de zetel zat. Ben ik blij dat ik niet in haar plaats ben. Je kan dan nog wel graag boeken lezen en tv kijken, maar uiteindelijk ben je voor alles op anderen aangewezen. Zelfs voor je eigen dochter zorgen wordt moeilijk. Gelukkig heeft mij vriend dochtertje G (twintig maanden) zo hard afgemat met het spelen dat ze vannacht zeker goed zal slapen.

Verrassingsbrunch

Eén ding staat vast, het voorbije weekend zijn voor mij de feesten al goed begonnen. Zondagochtend om elf uur werden we verwacht in het ouderlijke huis van goede vriend en toekomstig reisgenoot H. H is een knappe kop die in Amerika zijn kennis nog tracht te vergroten. Hij doet experimenteel onderzoek rond gentechnologie en België bood hem niet meer genoeg uitdagingen.

Sinds een half jaar werkt hij op een labo in Chicago en deze zaterdag keerde hij terug om de feestdagen hier door te brengen. Omdat hij net verjaard was, wilde zijn moeder hem verrassen met een feestje waarop al zijn vrienden en vroegere collega’s aanwezig waren. Zoals het een moderne mama betaamt, gebruikte ze het grote geweldige internet om deze vrienden op te sporen, met als gevolg dat ik nu zowel via Linkedin als via Facebook met haar geconnecteerd ben.

De verrassing was prima geslaagd. H had op geen enkele moment door dat er een bende vrienden beneden op hem zaten te wachten terwijl hij rond elf uur gewekt werd door zijn jongere zusje. Nog niet helemaal bekomen van de jetlag, zag hij eerst de rijkelijk gevulde tafel en dan pas ons. Het was een aangename verrassing.

Het buffet was zo rijkelijk gevuld dat we met dertig personen niet eens in slaagden de helft op te eten. En geloof me, ik heb echt mijn best gedaan. Een greep uit het aanbod: gerookte zalm, roerei, worstjes, charcuterie à volonté, kazen, koffiekoeken, soep, tomaat met mozarella, broodjes in alle soorten en maten, vers fruit, yoghurt,… En als afsluiter een grote taart met heel veel kaarsjes op. Voor de jarige. :-)

Zijn jonge zusje (14 jaar) was duidelijk verrukt met de terugkeer van haar grote broer. Ze heeft de hele tijd rond hem gehangen en de knuffels waren niet te tellen. Het veertienjarige zusje weet trouwens al helemaal zeker wat ze later worden wil: beursmakelaar. En dat in tijden van beurscrisis. 😉 Het feit dat ze een buis voor wiskunde had, was een detail. Toevallig was één van de vrienden van H die op het feestje waren, een leerkracht van het zusje. Heel bijzonder om te zien hoe de jeugd van tegenwoordig met hun leerkrachten omgaat. Iets minder respectvol dan ik vroeger, dat moet ik toegeven. Het zusje hing bijna aan de nek van de leerkracht: heel familiair. Iets wat ik in mijn tijd nooit gedurfd zou hebben.

Ik vond het een fantastische zondag. Als ik ooit een party planner nodig heb, weet ik dat ik de mama van H moet aanspreken. 😉

Een vroeg verjaardagsfeestje

Gisteren heb ik  onverwacht kaarsjes voor mijn verjaardag mogen uitblazen na het diner bij de schoonfamilie. Nu verjaar ik pas binnen een paar weken, maar omdat mijn vriend en ik dan in Australië zitten, besloten ze het nu al te vieren.

Ze hadden speciaal voor mij pannenkoeken gebakken, omdat ik dat zo lekker vind. Alleen spijtig dat ze het idee hadden om pannenkoeken met appeltjes te maken. Allez, niet dat ik iets heb tegen pannenkoeken met appeltjes, integendeel, maar het bleek niet zo’n goed idee om de gesneden appeltjes al op voorhand te mengen met het deeg. De eerste pannenkoeken zagen er behoorlijk aangebrand uit. 😉 Gelukkig was er nog wat deeg over en werden het dan maar gewone pannenkoeken met suiker (en kaarsjes!). Ook lekker! En ik kreeg voor mijn verjaardag een dikke cadeaubon voor het Besloten Land. Kunnen we onze stripcollectie weer wat uitbreiden. Jui!

Ok, de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik niet zó verrast was als bovenstaand stukje laat uitschijnen. Mijn vriend had de dag ervoor gevraagd wat ik graag voor mijn verjaardag wilde hebben en ik wist dat hij om die bon gegaan is. Maar de kaarsjes en het bedrag waren een leuke verrassing. En natuurlijk heb ik gedaan alsof ik helemaal van niks wist. 😉

Chocoladetaart

Gisterenavond bevonden mijn vriendje en ik ons in de Rodins, alwaar vriendin D verrast werd voor haar dertigste verjaardag. Het aperitief hadden we op het terras genomen, maar het lawaai van Leuven kermis dreef ons naar binnen voor het diner. Jammer, want het weer was zeker terrasjeswaardig.

De splinternieuwe man van D had het allemaal perfect geregeld. D had niets door en was erg in haar nopjes. Hoe zou je zelf zijn als je op één en dezelfde dag een nieuwe auto gekocht hebt, de akte van je pas aangekochte stuk bouwgrond verleden hebt en dan nog eens onthaald wordt op een etentje in gezelschap van vrienden?

Ja, the big 3-0, dat moest natuurlijk gevierd worden. Dat deden we dan ook met heerlijke zalm en voortreffelijke wijn. En toen kwam het dessert: een dessertbordje (met enkele minder geslaagde creaties) en een prachtige chocoladetaart met passievruchtenmousse. Lekker, maar zwaar! Ik ben er zelfs niet in geslaagd mijn stuk taart helemaal op te krijgen en dat voor een chocoladeliefhebber als mezelf. Achteraf toen ik in bed lag met het gevoel een baksteen ingeslikt te hebben, bekloeg ik me die paar happen te veel wel.

En zaterdag zitten we weer achter de feestdis. Ik moet dringend wat meer sport aan mijn weekplanning toevoegen…