strips

Shopping saturday

Omdat we toch vroeg uit bed waren, besloten we maar ineens door te bijten en de aankopen voor Australië te doen die al een tijdje op ons lijstje stonden. De eerste stop van de ochtend leverde de meeste aankopen op. Na een gigantische omleiding bereikten we de D’Store alwaar we de trend voor de dag zetten: we liepen er de neef van mijn vriend tegen het lijf, net toen ik aan het bedenken was welke kleurtjes er nog ontbraken in mijn Sloggi hot hips collectie. Weet die neef meteen wat mijn favoriete ondergoed is. 😉 Verder kochten we nog een paars topje, twee fleeces (een rode en een gifgroene) voor mij en een fleece voor mijn vriend (een rode). De wandelsandalen die we zochten, waren helaas uitverkocht, maar verder waren we tevreden met onze aankopen en dan vooral met de korting die we kregen.

Daarna trokken we het stadscentrum van Leuven in. Daar liepen we werkmens tegen het lijf. Dat schijnt een zaterdagse gewoonte te worden. 😉 Na een kort babbeltje namen we afscheid om vijf meter verder tegen vriendin H op te botsen. H vertelde ons dat zij en C op dezelfde dag als wij op reis vertrekken. We vliegen dan wel tegenovergestelde windrichtingen uit, maar er is een kans dat we mekaar eventjes zien in de luchthaven van Londen. We gaan alleszins ons best doen om daar een ontmoeting te regelen. It’s a small world afterall.

H was onderweg naar het huisje waar zij en C wonen en vertelde ons dat C ergens wandelschoenen stond te passen. We vermoedden dat die ergens wel eens de A.S. Adventure zou kunnen zijn, de winkel waar wij een tweede poging wilden doen om wandelsandalen op de kop te tikken. En jawel, bij het binnenstappen sprong meteen de verwarde haardos van C in ons blikveld. Hebben we fijn naast mekaar schoenen zitten passen. Mijn vriend en ik schaften ons twee paar teva’s aan. Ik vind die van mij oerlelijk, hopelijk betekent dat dat ze oerdegelijk zijn. 😉

Daarna begaven we ons richting het Besloten Land. Ik kon niet langer wachten om mijn verjaardagscadeautje te verzilveren. En ja, op weg naar de Parijsstraat kwamen we T tegen, broer van mijn goede vriendin T. Hij vertelde ons dat hij volgende week op vakantie vertrekt, richting Toscane. Het lijkt wel alsof iedereen België ontvlucht. 😉 In het Besloten Land konden we ons dankzij de Besloten Feesten helemaal uitleven. Dit was het resultaat:

Daar zullen we wel eventjes zoet mee zijn.

Op weg naar huis hielden we een kleine tussenstop om een smoothie te drinken. Kwestie van wat energie op te doen om al die strips en twee paar sandalen naar ons appartement te sleuren. Strips zijn verdorie zwaar! En daarmee was de namiddag ook alweer om…

Een vroeg verjaardagsfeestje

Gisteren heb ik  onverwacht kaarsjes voor mijn verjaardag mogen uitblazen na het diner bij de schoonfamilie. Nu verjaar ik pas binnen een paar weken, maar omdat mijn vriend en ik dan in Australië zitten, besloten ze het nu al te vieren.

Ze hadden speciaal voor mij pannenkoeken gebakken, omdat ik dat zo lekker vind. Alleen spijtig dat ze het idee hadden om pannenkoeken met appeltjes te maken. Allez, niet dat ik iets heb tegen pannenkoeken met appeltjes, integendeel, maar het bleek niet zo’n goed idee om de gesneden appeltjes al op voorhand te mengen met het deeg. De eerste pannenkoeken zagen er behoorlijk aangebrand uit. 😉 Gelukkig was er nog wat deeg over en werden het dan maar gewone pannenkoeken met suiker (en kaarsjes!). Ook lekker! En ik kreeg voor mijn verjaardag een dikke cadeaubon voor het Besloten Land. Kunnen we onze stripcollectie weer wat uitbreiden. Jui!

Ok, de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik niet zó verrast was als bovenstaand stukje laat uitschijnen. Mijn vriend had de dag ervoor gevraagd wat ik graag voor mijn verjaardag wilde hebben en ik wist dat hij om die bon gegaan is. Maar de kaarsjes en het bedrag waren een leuke verrassing. En natuurlijk heb ik gedaan alsof ik helemaal van niks wist. 😉

Schoonouders…

Hebben de onhebbelijke gewoonte om altijd veel te veel eten op tafel te zetten. Er was vandaag genoeg eten om een heel leger te voeden, waardoor ik mij een beetje overeten heb. A ja, ‘t is belangrijk om op een goed blaadje bij de schoonfamilie te staan. 😉 De meeste aandacht ging natuurlijk uit naar de jarige, die verwend werd met een berg strips, een fles jenever en een supergevoelige gaming muis. Iets zegt me dat ik aan die strips ook nog wat plezier zal beleven. 😉

Wachtrijen

Als er één ding is waar ik een gloedhekel aan heb, dan is het wel aan wachten. Toen we deze namiddag naar het Connections-reisbureau gingen om onze hotels, huurwagens en binnenlandse vluchten vast te leggen voor onze reis naar Australië, zonk mij de moed in de schoenen toen ik de lange wachtrij zag. Er waren meer dan twintig wachtende voor ons. Als mijn vriend er niet bij was geweest, zou ik meteen rechtsomkeer gemaakt hebben. Ik word al ongeduldig als er vier personen voor mij zijn bij de bakker, laat staan twintig mensen in een reisbureau. Gelukkig kreeg ik de geniale inval om even langs de Fnac te gaan voor wat leesvoer. Een berg strips maakt het wachten zoveel aangenamer. Na een dik uur wachten was het dan eindelijk onze beurt. We waren ditmaal beter voorbereid: we wisten welke vluchten en welke hotels we wilden, waardoor het niet al te lang duurde. Onze reis is weer een beetje concreter geworden.

Inventarisatie

Dit weekend ben ik gestart met een grote inventarisatie van de strips die momenteel in onze boekenkast staan. Onze collectie is, sinds we in ons appartement wonen, sterk aangegroeid en omdat we zo nu en dan strips uitlenen, is het handig een overzicht te hebben van alle strips. Kunnen we mooi bijhouden aan wie we welke strips hebben uitgeleend.

Ik dacht mij er op een uurtje vanaf te maken, maar daar heb ik mij toch ernstig op verkeken. Want ja, ik wil de inventarisatie zo volledig mogelijk doen, dus moet ik ook scenaristen, tekenaars, uitgevers en ja zelfs inkleurders opnemen in mijn lijst. Gevolg: nog niet eens tot in de helft geraakt. :-( Misschien moet ik eens overwegen om over te stappen op een meer geautomatiseerde vorm van inventarisatie. Automatische inventarisatie met een barcodelezer lijkt me op dat vlak het summum.