Als er één ding is waar ik een gloedhekel aan heb, dan is het wel aan wachten. Toen we deze namiddag naar het Connections-reisbureau gingen om onze hotels, huurwagens en binnenlandse vluchten vast te leggen voor onze reis naar Australië, zonk mij de moed in de schoenen toen ik de lange wachtrij zag. Er waren meer dan twintig wachtende voor ons. Als mijn vriend er niet bij was geweest, zou ik meteen rechtsomkeer gemaakt hebben. Ik word al ongeduldig als er vier personen voor mij zijn bij de bakker, laat staan twintig mensen in een reisbureau. Gelukkig kreeg ik de geniale inval om even langs de Fnac te gaan voor wat leesvoer. Een berg strips maakt het wachten zoveel aangenamer. Na een dik uur wachten was het dan eindelijk onze beurt. We waren ditmaal beter voorbereid: we wisten welke vluchten en welke hotels we wilden, waardoor het niet al te lang duurde. Onze reis is weer een beetje concreter geworden.