How to crash a private salsa party

Zaterdag had ik afgesproken met mijn vriendin uit Tongeren om samen te dineren. Mijn vriendin had gezegd dat ze graag iets exotisch wilde proberen, waarop bij mij spontaan een belletje begon te rinkelen: Korean hot pot! Sinds ik een tijdje geleden ontdekte dat je bij De 3 Wijzen in de Parijsstraat Korean hot pot kon eten, was ik op zoek naar een geschikt moment om dit gerecht uit te proberen. Aangezien de meeste van mijn vrienden nog nooit Koreaans gegeten hebben, vond ik wel dat dit als exotisch geclassificeerd kon worden. Dus reserveerde een tafeltje via hun website en dat was dat.

Helaas moet er iets misgelopen zijn met mijn reservatie, want toen ik het restaurant binnen stapte, bleek dat dit volledig afgehuurd was voor een privéfeestje van salsaclub Los Peligrosos. Ik vloekte inwendig, want een vrij tafeltje vinden op een zaterdagavond in een Leuvens restaurant is geen sinecure. Gelukkig waren de mensen van Los Peligrosos heel vriendelijk en was het voor de uitbaters geen probleem om nog snel een tafeltje bij te zetten. Ik zag dat er een buffet klaar stond voor het gezelschap van Los Peligrosos en vreesde al even dat mijn hot pot plannen in het water zouden vallen, maar de vriendelijke uitbaatster verzekerde mij dat wij gewoon van de kaart konden bestellen. Over flexibiliteit gesproken.

Even later stapte mijn vriendin het restaurant binnen en legde ik haar uit dat we strict genomen op een privéfeestje terecht gekomen waren en dat we later op de avond wellicht de gelegenheid hadden om even de beentjes los te schudden. Mijn vriendin is een goeie danseres (ze heeft jaren ballroom dancing gedaan), dus ik ging ervan uit dat salsa voor haar niet al te moeilijk zou zijn. Ze was meteen enthousiast!

We hadden alleszins stof genoeg om bij te praten, want het was al een hele tijd geleden dat we elkaar gezien hadden, en voor we er erg in hadden stond er een dampende hot pot voor onze neus. Mijn eerste reactie was er één van teleurstelling: ik had verwacht dat de hot pot aan tafel gekookt zou worden, helaas werd de hot pot voorgekookt opgediend. Wat toch een pak minder authentiek was. En als ik dan helemaal eerlijk moet zijn: de hot pot kon niet tippen aan de heerlijkheden die we in Korea zelf gegeten hebben. Wat niet zo verbazingwekkend is, want ik vermoed niet dat de krab in onze hot pot rechtstreeks uit het aquarium kwam.

IMG_1276

IMG_1278

IMG_1279

Oh well, het was gezellig en toen de tafels opzij geschoven werden voor een rondje rueda de casino, deden mijn vriendin en ik vrolijk mee. Zoals ik verwacht had, ging het mijn vriendin heel goed af en ook ikzelf vond verbazingwekkend snel het salsaritme terug. De ideale manier om ons eten te verteren!

Naarmate de avond vorderde steeg ook het volume van de dansmuziek. We hadden ons al goed in het zweet gedanst en besloten dat het tijd was om rustigere oorden op te zoeken, want het was bijna onmogelijk om nog boven de muziek uit te komen.

We eindigden onze avond met een thee (voor mijn vriendin die nog terug moest rijden naar Tongeren) en een glas champagne (voor mij, uiteraard).

Bijzonder genoten van het fijne gezelschap én de onverwachte wending die de avond nam. Dat moeten we meer doen!

Eerste salsales in Genève

Dankzij een Buyclub-bon (Buyclub is de Zwitserse Social Deal), konden mijn vriend en ik deze avond voor een voordelig prijsje deelnemen aan onze eerste Zwitserse salsales. Toegegeven, na bijna drie jaar salsalessen volgen in Leuven, was een beginnerscursus niet echt een grote uitdaging. Die basispassen hebben we ondertussen al lang onder de knie. Zelfs al leren we nu Cubaanse salsa, wat een beetje verschilt van de mix van Colombiaanse en Venezolaanse salsas die we in Leuven aangeleerd kregen. Maar het is leuk om opnieuw een gezamenlijke hobby te hebben, de leerkracht is bijzonder goed en salsa is een ideale manier om nieuwe mensen te leren kennen. Zo danste ik met een Fransman, een Italiaan, een Afrikaan, een Spanjaard en (jawel!) een echte Belg!

Mijn Belgische danspartner werkt voor Kellogg’s en woont ondertussen al twee jaar in Genève. Hij vertelde me dat zijn vriendin initieel ook problemen had om een job te vinden. Uiteindelijk vond ze een job in Genève via een kennis uit België. Klinkt allemaal niet zo hoopvol voor mijn eigen zoektocht naar werk, om heel eerlijk te zijn. Na de dansles ging ik mijn vriend voorstellen, want zoveel Vlaamse Belgen zijn we nog niet tegen gekomen in Genève en het is altijd leuk om met mensen te kunnen converseren in je moedertaal. Ze zagen er alleszins een leuk koppel uit. Misschien kunnen we in de toekomst samen iets gaan drinken na de dansles.

PS: Ik begin mij zo langzamerhand af te vragen of er wel Zwitsers wonen in Genève. Ik ben ze alleszins nog niet tegen gekomen.

De laatste keer…

Salsales in Leuven. Snik.

Ongetwijfeld zullen er de komende weken nog veel laatste keren volgen, maar ik moet zeggen dat het vanavond toch een beetje zeer deed om afscheid te nemen van onze sympathieke leerkrachten Marc en Claudia van SalsaSabrosita. Niet te geloven dat we van absolute beginners geëvolueerd zijn naar een koppel dat best wel een aantal gecompliceerde figuren kan uitvoeren op de dansvloer.

Marc beloofde me alvast om ons informatie te bezorgen over salsalessen in Genève. Lijkt me een ideale hobby om nieuwe mensen te leren kennen in onze nieuwe stad!

Me Encanta Bailar Salsa!

Ondertussen mogen mijn vriend en ik ons geroutineerde salseros noemen. Het is een oprecht plezier om elke maandagavond nieuwe figuren aan te leren. Nu mijn squashpartner en ikzelf er maar niet in slagen om een gemeenschappelijk tijdstip te vinden om tegen een balletje te slaan, is dit de enige hobby waarbij ik mijn hersencellen even rust kan gunnen en ik mij kan laten gaan op de muziek in de armen van een stoere danspartner (of mij dat althans inbeeldt).

Feit is dat zo’n uurtje salsa dansen veel te kort is. Tijd om eens naar een salsafeestje te gaan, zou ik zo denken!

Dubbel sportief

Eén uur salsa + één uur squash op één avond! En nadat ik mijn squashpartner op overtuigende wijze had ingemaakt, had ik het gevoel nog energie over te hebben voor een bijkomend uurtje salsa.

Ik zou echt wat meer tijd moeten vrijmaken om te sporten, heb er achteraf altijd zo’n deugd van. Misschien binnenkort nog eens gaan rollerbladen als het weer wat beter wordt.

Macht der gewoonte

Op de fiets gesprongen om 19.45u, aan een flink tempo door de Leuvense straten trappen richting Waaiberg, onderweg studenten allerhande ontwijkend, aankomen bij de Waaiberg en je realiseren dat de salsales wegens een cantus verplaatst is naar het sportcomplex in Kessel-Lo. Stilletjes rechtsomkeer maken en beslissen dat het voor een klein half uurtje salsa dansen ook niet meer de moeite is nog helemaal naar Kessel-Lo te fietsen.

En dan te bedenken dat die gewijzigde locatie wel degelijk in mijn agenda stond…

Een goeie opwarming!

Vandaag maakte ik een bijzonder goeie squashbeurt. Alles lukte. De balletjes die meestal nét buiten zijn, landden nu allemaal nét binnen en het ene lucky shot volgde op het andere. Mijn squashpartner kreeg er grijze haren van (ok, misschien had hij er al een paar op voorhand). Ik wijt mijn uitzonderlijke prestaties geheel en al aan de salsa-opwarming. Een uurtje salsa-les blijkt de perfecte voorbereiding voor een uurtje hard op een balletje meppen. Dat ga ik meer doen!

Het vlees is zwak

Eigenlijk feitelijk moest ik vandaag om 20u in de Waaiberg zijn voor de tweede salsales van het jaar. Maar toen liep de prijsuitreiking en bijhorende ceremoniële lofbetuigingen een beetje uit en vervolgens overtuigden mijn collega’s me om te blijven plakken op de afsluitende receptie (met afschuwelijk slechte schuimwijn dan nog wel, dus het was echt het gezelschap dat me over de streep trok). En zo kwam het dat er vandaag weer te weinig vrouwen in de dansles waren. Gelukkig is mijn vriend wel gegaan en kon hij me achteraf de figuren aanleren.

Al konden deze dames er ook wat van:

 

 

En deze heren waren fenomenaal: