Soms heb je niet meer nodig om je dag goed te maken dan een gezellige lunch in het bedrijfsrestaurant met een goeie vriendin. En oja, kroketten helpen natuurlijk ook. 😉
lunch
Zondagse lunch bij Bite Leuven
Geen betere manier dan een (lichte) kater te verteren dan een hartige lunch. En mijn vriend en ik hadden geluk: toen wij Bite Leuven binnen stapten was er nog net plek voor twee personen aan de hoge tafel bij het raam met zicht op de Tiensestraat. Sowieso een fijne plek om te zitten, want er passeert altijd veel interessant volk in de Tiensestraat.
Doordat het zo druk was (een gezelschap dat gereserveerd had voor zeven personen, was opeens met elf personen komen opdagen), moesten we wat langer op onze lunch wachten. Maar dat deerde niet, met een heerlijk drankje voor onze neus was het wachten behoorlijk aangenaam en met een beetje honger smaakt zo’n toast avocado met zalm dubbel zo lekker. Chapeau voor het sympathieke koppel dat deze zaak runt. Moet hard werken zijn als je maar met twee personen in een populaire zaak staat.
Ladies lunch at Spago
Met de pandemie steeds meer in de achteruitkijkspiegel, knoopten mijn lieve collega’s en ik opnieuw aan bij onze lunchtraditie. Op aanraden van onze jongste compagnon maakten we een afspraak om op Saint Patrick’s Day samen te lunchen bij Italiaans restaurant Spago.
Helaas, de ochtend van onze afspraak moest het jongste lid van ons trio afhaken wegens ziek opgestaan. Jammer, maar helaas. Omdat ik enorm uitgekeken had naar de lunch, besloot ik niet af te zeggen. Uiteindelijk was het al veel te lang geleden dat ik het derde lid van ons trio nog gezien had. En alhoewel ik niet veel tijd had, werd het toch een gezellige afspraak, zelfs al was ons trio afgeslankt tot een duo.
Restaurant Spago zelf wist mij echter niet te overtuigen. De tagliatelli met gerookte zalm, courgette en safraan (nochtans één van de suggesties) was gewoonweg te zwaar. Blijf het vreemd vinden dat een restaurant dat zich Italiaans durft noemen room in zijn sauzen verwerkt, zelfs al weet ik dat dit aansluit bij de smaak van de Belgen. Tja, wellicht was het gedeeltelijk mijn schuld dat mijn gerecht tegen viel, ik had me bij de echte klassiekers op het menu moeten houden, want de spaghetti carbonara van mijn vriendin zag er beter uit. Gelukkig smaakte dat stiekeme glaasje prosecco bij de lunch uitstekend!
Yet another business lunch
Nog steeds blij dat het weer mogelijk is om samen te lunchen. Niets zo goed om de banden aan te halen met een belangrijke business partner als gezellig rond een tafel zitten onder het genot van lekker eten en een goed glas wijn. De relatie met deze partner is bij momenten nogal gespannen en zulke informele momenten zijn de ideale manier om tot meer wederzijds begrip en een betere samenwerking te komen.
Afscheidslunch
Deze middag had ik een lunch gepland met een collega die binnenkort onze organisatie verlaat voor een nieuwe uitdaging. Om haar niet zonder waardig afscheid te laten vertrekken, had ik haar uitgenodigd voor een lunch. Omdat er uiteindelijk meer volk op de werkvloer was dan ik had verwacht, slaagde ik erin nog vijf andere collega’s op te trommelen voor de lunch. Een onverwacht succes in vakantie- en coronatijden.
We vonden een leuk plekje voor onze groep in de zon op het terras van Frank. Omdat ik ‘s avonds al een sushi-afspraak in mijn agenda had staan, hield ik het bij een gezond slaatje. Mijn goede voornemen om het bij een lichte lunch te houden, werd uiteraard volledig doorkruist toen al mijn collega’s nog een dessert bestelden. Want ja, wie kan neen zeggen tegen zo’n lekkere brownie?
Lunch bij Bar Leuv
Genoten van een goeie babbel met mijn collega op het gezellige terras van Bar Leuv, een ideale plek voor een vrijdagse lunch. Mijn collega zat de laatste tijd wat minder goed in haar vel op het werk, maar heeft nu de knoop doorgehakt: ze gaat een jaar ouderschapsverlof opnemen en halftijds werken. Je zag gewoon dat er een gewicht van haar schouders was gevallen door die beslissing te nemen. Soms moet je gewoon voor je eigen geluk kiezen. Werk is ook maar werk. (En ja, ik weet dat die uitspraak niet helemaal strookt met mijn werkdagen van meer dan tien uur, maar elk mens is anders, he)
Voor de eerste maal trouwens de wafel met spek en eieren geprobeerd. En amai, dat smaakte! Kom ik zeker nog eens voor terug.
Lunch in het stadspark
Deze vrijdagmiddag samen met Goofball genoten van een heerlijke lunch in het stadspark van Leuven. Het was duidelijk dat we niet de enigen waren die een lunch in buitenlucht op het oog hadden. Ondanks het ietwat frisse weer, waren de wachtrijen aan de zaken die take-away aanboden in de Tiensestraat en omgeving redelijk indrukwekkend te noemen en ook in het stadspark zelf viel er geen vrij bankje meer te bespeuren.
Dus verorberden we onze bowl van Ruba gezeten op het grasveld. Ik koos de Honey Harvest (een salade met organische tofu, gegrilde aardappelen, linzen, kikkererwten, stukjes appel, bruine bonen, honingmosterd, lijnzaad en cashew noten. Een stevige portie voor nog geen tien euro, moet ik zeggen.
Voor herhaling vatbaar, zeker als de temperaturen wat stijgen.
Pizza-afscheid
Afscheid nemen in tijden van corona, het is allemaal net iets complexer dan vroeger. Maar toch wilde ik onze collega niet zonder ‘feestje’ laten vertrekken. Het is wel een beetje ironisch: de laatste collega die mijn team vervoegde, vertrekt na anderhalf jaar alweer voor een andere job. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ze nooit helemaal haar draai heeft gevonden in haar functie, maar dat neemt niet weg dat we haar zorgzame en humoristische persoonlijkheid zullen missen.
Dus organiseerde ik mijn allereerste corona-proof afscheidsfeestje. Ik reserveerde de grootste vergaderzaal op kantoor, zodat mijn collega’s en ik allemaal op anderhalve meter van mekaar konden lunchen en bestelde pizza’s bij de Italiaan om de hoek. Omdat het bij een afscheid net iets meer mag zijn, zorgde ik ook voor een flesje prosecco als aperitief. Met dank aan de lieve collega die daar nog snel ‘s ochtends om is gegaan. We waren net met tien personen en iedereen hield zich mooi aan de afstandsregels. Ramen open en alcoholgel bij de hand. Al een geluk dat oktober tot nu toe een zachte maand geweest is.
Normaal is het de gewoonte dat wij bij afscheid een cadeautje kopen voor de collega die vertrekt, en dat hadden we ook gedaan, maar onze collega kwam, zoals we dat ondertussen van haar gewoon zijn, zelf met een verrassing: een boek over oma’s en opa’s van Evelien De Vlieger, chocolade van Mohow en enkele prachtige stickers voor het ganse team. Zo attent! We werden er allemaal even stil van. Gelukkig maakten de prosecco en de pizza’s de tongen snel weer los.
Fantastische verwarring van de dag: toen ik onze acht pizza’s ging afhalen aan het onthaal, wist de onthaalbediende mij te zeggen dat hij net iemand aan de lijn had gehaald ivm de zeven pizza’s die besteld waren. Huh? Zeven pizza’s? Terwijl ik daar stond met een toren van acht pizzadozen in mijn handen. Ik in de war, de Franstalige onthaalbediende ook in de war. Nu moeten jullie weten dat iets daarvoor de pizzazaak mij gebeld had om te zeggen dat ze per ongeluk één verkeerde pizza hadden meegegeven. Totaal niet erg, uiteraard, maar nu kon ik toch even niet meer volgen. Zou er nog een tweede pizzabestelling onderweg zijn? Ik had wat problemen gehad met de deliveroo-app toen ik bestelde, een aantal foutmeldingen na mekaar en opeens vreesde ik dat mijn bestelling dubbel was doorgegeven. Dus opnieuw naar de pizzazaak gebeld om zeker te zijn dat er geen tweede bestelling onderweg was op mijn naam. Gelukkig wisten ze mij gerust te stellen, neen, neen, er was echt maar één bestelling op mijn naam genoteerd en die was ondertussen geleverd. Oef!
Kom ik er ‘s avonds achter dat de collega’s van het andere team op mijn verdieping óók pizza’s besteld hadden diezelfde middag bij dezelfde pizzaleverancier. 😉 Al een geluk dat Ricotta & Parmesan de bestelling van mijn collega’s niet geannuleerd had na mijn telefoontje!
Een Franke lunch!
Vandaag eindelijk werk gemaakt van die door het coronavirus maandenlang uitgestelde lunch met mijn lieve collega uit Mechelen. Al was het niet evident om een dag te vinden dat we allebei in Brussel waren. Meteen een goeie gelegenheid om een nieuwe Brusselse lunchplek te ontdekken: Frank. Een vrij recent geopende zaak die, zoals veel Brusselse zaken, hard getroffen is door het coronavirus. Ik mag er niet aan denken dat je investeert in een gloednieuwe zaak, enkele maanden open bent en dan al meteen weer de deuren verplicht moet sluiten. Wat een financiële ramp. En waar ik het gevoel heb dat de schade in Leuven nog min of meer meevalt, denk ik dat er in Brussel heel veel zaken overkop zullen gaan. Wanneer je door de normaal zo drukke Brusselse straten loopt, zie je amper mensen en veel van de populaire lunchplekken en broodjeszaken zijn gewoonweg gesloten. De economische schade van de coronacrisis zullen we ongetwijfeld nog jaren met ons meeslepen.
Maar goed, ik kan onmogelijk in elke zaak in Brussel gaan lunchen. En Frank. draag ik een warm hart toe omdat het een zaak is van vrienden van een Brusselse collega. En ja, het eten was superlekker. Er zijn echt niet veel plekken waar er Eggs Benedict op de kaart staan. Al koos ik voor de vegetarische variant: Eggs Francine. Heerlijk! En de huisgemaakte limonade mocht er ook zijn!
Lunchen bij Wolf
Drie keer moesten we deze lunch uitstellen omdat het coronavirus ons noodzaakte tot social distancing, maar vandaag is het er dan eindelijk van gekomen: de lang beloofde dankjewel-om-ons-na-de-Ultima-veilig-thuis-te-brengen-lunch! We hadden zelfs chocolaatjes voorzien voor onze dappere chauffeur!
We zakten voor de gelegenheid af naar Brussels jongste food court: Wolf. Het leuke aan dit concept is dat iedereen bij een ander standje een gerecht kan kopen en je dit vervolgens gezellig samen kan opeten. Natuurlijk golden ook hier de regels van social distancing. We raken er ondertussen zo langzamerhand aan gewoon. Gelukkig was het niet al te druk.
Mijn twee collega’s gingen voor de pizza, maar ik kon niet weerstaan aan de heerlijke Vietnamese phở, met een stevige geut sriracha, uiteraard. En ja, er was nog net een plekje voor een dessert.
Fijne middag met twee coole dames!