Meer is er niet nodig om mij gelukkig te maken… Jammer genoeg heeft mijn bedrijf het budget niet om onze partners op een gelijkaardige manier in de watten te leggen wanneer het onze beurt is om hen te trakteren op een lunch.
kreeft
Zeevruchtenschotel van de Walvis
Omdat het toch wat lastig is een zeevruchtenschotel voor vier personen helemaal te voet van de Walvis naar ons appartement te transporteren, besloten mijn vriend en ik onze bestelling met een cambio op te halen. Omdat er in de Vanden Tymplestraat geen wagens meer beschikbaar waren, had mijn vriend voor de eerste keer een wagen gereserveerd in parking Tweewaters. Da’s ook vlakbij ons appartement, dus allemaal prima.
Helaas, aangekomen bij de parking slaagden we er niet in binnen te geraken. Hoe hard we ook probeerden, de sensoren weigerden onze cambiokaart te herkennen en de deur die toegang gaf tot de parking te openen. Gelukkig was de toegang van de parking voorzien van een intercomsysteem. We drukten op de knop om in contact te komen met een medewerker van de parkeergarage, maar we kregen geen gehoor aan de andere kant van de lijn. Natuurlijk begon het net op dat moment ook nog eens te regenen. Stonden we daar te prutsen met onze cambiokaart in de regen.
Mijn vriend en ik begonnen allebei zenuwachtig te worden, het was ondertussen 17.25u en de Walvis sloot om 17.45u. Stel je voor dat we er niet in zouden slagen tijdig in de winkel te geraken om die schotels af te halen. Dat zou nogal een teleurstelling zijn voor onze gasten en onszelf. Terwijl mijn vriend bleef proberen contact te leggen met de parkeeruitbating, belde ik dus naar de Walvis met de mededeling dat we op komst waren, maar dat we door technische problemen misschien pas ná 17.45u zouden aankomen. Geen probleem, verzekerde het vriendelijke meisje aan de andere kant van de lijn mij, de gordijnen zouden dicht zijn, maar we waren zeker nog welkom in de winkel om onze bestelling op te halen. Oef! Dat was alvast een pak van mijn hart.
Na een tijdje proberen, kregen we dan toch een levende persoon aan de lijn. Er ontstond even verwarring over aan welke parking we exact stonden, maar toen hoorden we het op afstand bediende slot klikken en konden we eindelijk de parking betreden. We sloegen allebei een zucht van opluchting.
Ondanks deze onvoorziene technische problemen slaagden we erin nog net voor sluitingstijd bij de Walvis aan te komen. Natuurlijk brak er een ware wolkbreuk los boven Leuven; net op het moment dat we onze wagen geparkeerd hadden op de Vismarkt en we uitstapten om onze bestelling op te halen. Zelfs op dat korte stukje naar de winkel waren we redelijk doorweekt geraakt. Maar het kon ons weinig deren. We waren al blij dat we een paar minuten later buiten stonden met onze schotels en dat we onze vrienden uit Wijgmaal konden verwennen op een fijne avond met lekker eten en een goed glas wijn.
De rest van de avond verliep vlekkeloos. De aperitiefhapjes gingen er vlotjes in, zowel bij de volwassenen als bij de kinderen. Voor de oudste zoon hadden we sushi besteld, dus die was ook in zijn nopjes. En de jongste zoon genoot van een lekkere lasagne. We sloten de avond af met een spelletje exploding kittens en legden meteen al onze volgende afspraak vast.
Eind goed, al goed.
Brandende cocktails Onder den Toren
Vrijdagavond na een week hard werken: het ideale moment voor een date night. Mijn vriend en ik wandelden samen naar de gezellige brasserie Onder den Toren en waren gelukkig nét vroeg genoeg om nog een tafeltje te kunnen bemachtigen. Want amai, dit is een populaire plek om iets te eten. Wellicht een combinatie van de uitstekende kookkunsten van de kokkin, de heerlijke cocktails van de barman, het pas vernieuwde interieur en het feit dat er in die specifieke buurt van Leuven op culinair vlak niet al te veel te beleven valt.
Anyway, ik liet me verleiden door de ravioli met kreeft, want ja: kreeft. En mijn vriend koos voor de pasta met scampi. Beide gerechten waren uitstekend, maar de cocktails waren definitely de ster van de avond. Mijn vriend bestelde een cocktail die zowaar in brand stond. Fotogeniek én lekker. En ja, de whisky sour en het prikkelpoppie mengeldrankje waren nog even lekker als ik mij herinnerde van een vorig bezoek.
Na het hoofdgerecht hadden we nog nét genoeg plek voor één van mijn favoriete desserts: sabayon. Tongstrelend!
Seafood birthday dinner!
Zaterdag vierden we mijn verjaardag samen met mijn broer en zijn vriendin. Voor deze feestelijke gelegenheid hadden we de zeevruchtenschotel met kreeft en wat appetizers besteld bij de Walvis, want, serieus, bestaat er een betere manier om een jaartje extra te vieren dan met kreeft en oesters? Oja, de champagne mocht natuurlijk ook niet ontbreken. Met dank aan wijnhuis Douchy!
Als dessert serveerden we een uitstekende cheesecake van Patisserie Zuut en wat pralines van Bittersweet. En jawel, zoals de traditie het betaamt, sloten we de avond af met een goed glas whisky! The Nikka 12 years was trouwens een cadeautje van een vorige verjaardag. De fles was tot op heden ongeopend gebleven, maar hey, het leven is te kort om goede whisky in de kast te laten staan.
Oesters en kreeft van Bistro Tribunal
Nadat ons voorgerecht wat gezakt was, lieten we de drukte van het stadscentrum achter ons en keerden we terug naar ons gezellige appartementje om te genieten van een simpel avondmaal van Bistro Tribunal. 😉
Because: why not?
En als uitsmijter nog maar eens een fabuleuze zonsondergang:
Zeevruchtenschotel met kreeft van De Walvis
Zaterdag hadden mijn vriend en ik ons knuffelcontact over de vloer. Een moment om te koesteren, want de tijden dat bezoek over de vloer krijgen de gewoonste zaak van de wereld was, liggen ondertussen al bijna een jaar achter ons en voorlopig is er nog geen beterschap in zicht.
Reden te meer om ervoor te zorgen dat er iets feestelijks op het menu stond. Met een zeevruchtenschotel van De Walvis kan een mens niet veel verkeerd doen: kreeft en oesters, what’s not to like? Alleen het afhalen bleek een grotere uitdaging dan gedacht. Zo’n zeevruchtenschotel voor drie personen, dat weegt wel wat, en mijn vriend en ik waren te voet. Dus wisselden mijn vriend en ik het dragen af. Op een gegeven moment hield ik de schotel echter niet recht genoeg waardoor ik opeens zeevruchtenschotelvocht over mijn armen in mijn schoenen voelde sijpelen. Nu, het was grotendeels water, maar toch…
Dat mocht echter de pret niet drukken. We smikkelden en smulden met ons drieën van al dit lekkers. Wel jammer dat onze vriend niet helemaal in topvorm was. Hij had de laatste tijd weer veel last van hoofdpijn, een gevolg van een aanval op zijn persoon vele jaren geleden, en moest de dag nadien nog een honderdtal examens numerieke wiskunde verbeteren. We hielden de whisky-uitspattingen later op de avond bijgevolg bescheiden. In de plaats daarvan genoten we van een heerlijk flesje wijn van Magnus Wijnen. We merkten zelfs amper dat het later op de avond stevig begon te sneeuwen. 😉
De eerste handgeschreven nieuwjaarsbrief
Zondag hadden mijn vriend en ik afgesproken met mijn petekindje en zijn gezin om (jullie raden het nooit!) een wandeling te maken. Momenteel lijkt 2021 nog verrassend veel op 2020… Laat ons hopen dat daar de komende weken (maanden?) snel verandering in komt.
Het was de bedoeling dat we samen de kleine Horst wandeling zouden doen, maar het pad langs de vijver van het kasteel was afgezet, waardoor we noodgedwongen moesten improviseren en een andere route kiezen. Onderweg stopten we aan een bankje om samen een glaasje te drinken op het nieuwe jaar. De ouders van mijn petekindje hadden aan alles gedacht: flesje cava, glazen, en de hapjes coronaveilig apart verpakt. Top!
En dan volgde het moment suprême: mijn petekindje las zijn eerste helemaal zelf geschreven nieuwjaarsbrief voor! Hij las zo stil dat ik eigenlijk niet kon verstaan wat hij zei, maar voorgelezen, is voorgelezen, he! En het was best wel een lange brief voor een kindje in het eerste studiejaar. Dat verdiende een mooie cent voor zijn spaarvarken!
Zelf kreeg ik een heel origineel cadeautje van mijn petekindje: kunstsokken! Die zal ik ‘s avonds alvast met veel liefde dragen!
De rest van de wandeling bracht ons heel veel diepe plassen, waarin de jongens maar al te graag met hun laarzen rondsprongen. Op het eind van de wandeling waren hun sokken en broekspijpen dan ook helemaal doorweekt en hingen hun gezichten vol met modder. Dat noem ik een succesvolle tocht!
Een cambioritje van twintig minuten later, schoven mijn vriend en ik de kreeft die we nog over hadden van nieuwjaar in de oven en sloten daarmee officieel de feestelijkheden tijdens het eerste weekend van 2021 af.
Culinaire tweede kerstdag dankzij Octobar
Jullie dachten dat wij al uitgefeest waren, zeker? Niets is minder waar. Zaterdagavond haalden mijn vriend en ik onze bestelling af bij Octobar. Jezelf verwennen na heel zware werkweken en tegelijkertijd de horeca steunen. Win-win, zeg ik dan.
En amai, ook ditmaal werden we culinair in de watten gelegd:
OiSRI n°3 Oesters:
Mousse van gerookte forel – black pepper crackers:
Tartaar van langoustines & snow crab, parels van kalamansi, chutney van wakame en citroengras:
Scheermesjes, jus van ponzu citrus, crumble van tomaat:
Bouillon van garnaal & ravioli van coquilles:
Kingcrab, geklaarde boter van salie en fijne kruiden (doordat het au bain marie zakje op het laatste moment scheurde, viel er niet veel meer te redden van de geklaarde boter):
Kreeft met zachte chilli curry en krielaardappelen:
Truffon en ganache van donkere chocolade:
Al is er wel één nadeel aan al die afhaalmaaltijden: de roze vuilniszak voor zachte plastics vult zich schrikbarend snel. Al merk ik dat (gelukkig) meer en meer restaurants die afhaal aanbieden, overschakelen op kartonnen verpakkingen, 2020 is alleszins niet goed geweest voor mijn hoogst persoonlijke afvalberg.
Als uitsmijter: de leuk gedecoreerde kurk van ons flesje witte wijn:
Oesters en kreeft van Le Tribunal
Bestaat er een betere manier dan een zware werkweek (serieus, ik breek hier wekelijks het record overuren maken) af te sluiten, dan oesters, kreeft en champagne? I think not! Bonuspunten voor de klassieke Dame Blanche, die mijn vriend en ik deelden, omdat de portie zeer copieus was. Met dank aan leverancier Bistro Tribunal. De eerste keer dat mijn vriend en ik daar iets gingen afhalen en ik kan nu al bevestigen dat deze ervaring voor herhaling vatbaar is.
Oja, ik had deze vrijdag trouwens een halve dag verlof (enfin, ja, beter gezegd: een kwart dag, maar goed, het deed deugd om om 15u de laptop te kunnen dichtklappen). Ideaal om nog eens meer dan vijftig stappen op een dag te verzamelen! En de prachtige avondzon was de kers op de taart.
Seafood dinner with friends
Doordat we de laatste tijd zoveel uithuizig geweest zijn, was het al een hele tijd geleden dat mijn vriend en ik nog eens gasten over de vloer van ons appartement hadden. Het bezoek van onze vrienden uit Rumbeke was dus de ideale gelegenheid om nog eens alles uit de kast te halen: gezonde hapjes als voorgerecht, feestschotel De Walvis mét kreeft (mijn favoriet) als hoofdgerechten heerlijke pralines van Bittersweet als afsluiter.
Enjoying the good things in life together with our friends!
