ijs

Troost in tijden van Corona

Hoofddoel van onze avondwandeling vandaag was wat oude kleren in een kledingcontainer droppen. Helaas, we kwamen van een kale reis terug, want de kledingcontainers waren gesloten wegens de coronamaatregelen. Al een geluk dat alles mits wat proppen in onze rugzak paste, zodat we de rest van de wandeling vrijwel ongehinderd konden verder zetten.

IMG_8635

We passeerden langs de Den Gulden Sadel op de Vismarkt, badend in het prachtige avondlicht.

IMG_8636

Onderweg naar de Grote Markt, spotte ik opeens mensen met ijsjes. Wat!? IJsjes? Jawel, ‘t Galetje op de Oude Markt bleek opnieuw open.  Zo ziet een rij aanschuivende mensen eruit dezer dagen:

IMG_8640

En of het lekker was! Bonuspunten voor de heerlijke rabarber-gember sorbet!

IMG_8642

Helaas, het ideale ijsjesweer zorgt voor heel wat extra afval op de Oude Markt:

IMG_8643

En als uitsmijter een fotootje van Leuven in bloei:

IMG_8645

IMG_8648

Een zaterdag zonder verplichtingen

Beetje een go with the flow zaterdag achter de rug. Geen afspraken, dus ik kon op mijn gemak de was doen en om boodschappen gaan. Net toen ik mijn laatste sok in de wasmachine geladen had, kwam mijn huisbazin thuis van een wandeling met haar dochter. Door de lange werkdagen die ik tegenwoordig klop, zien we elkaar niet zo veel en meestal ben ik in het weekend op stap. Dus ze maakte van de gelegenheid gebruik om me uit te nodigen voor een babbel in de tuin. Het deed deugd om in het zonnetje wat te kunnen kletsen en tegelijkertijd kleine P (anderhalf jaar oud) wat beter te leren kennen. Ze haalde meteen haar beste dance moves boven. Wat een superleuke peuter!

Omdat het zo’n mooie dag was, besloot ik eindelijk eens werk te maken van één van mijn todo’s sinds ik in Antwerpen ben komen wonen: noedels gaan eten in de Chinese wijk. Ik wandelde langs de Turnhoutsebaan richting centrum naar Ting Kee Mie. Ik had geluk: er kwam net een tafeltje vrij. Ik bestelde een noedelsoepje met eend en inktvis en moest even mijn lach inhouden toen de ober mij de verschillende noedelsoorten voorstelde: dunne gele noedels, dikke gele noedels, dunne witte noedels en dikke witte noedels. Ik ging voor de udon noedels, omdat je die nu eenmaal niet op zoveel plekken kan krijgen. Heerlijk én spotgoedkoop (10,50 euro, daar kan een mens niet voor sukkelen).

IMG_7555

Omdat het zo’n prachtig weer was, besloot ik nog even wat te gaan wandelen op de Meir en te gaan kijken naar de vorderingen van de indrukwekkende infrastructuurwerken in het hart van Antwerpen. Onderweg kocht ik me een ijsje van Australian Ice Cream. Nu probeer ik meestal kleine zelfstandigen te ondersteunen, maar er was niet direct een artisanele ijszaak in de buurt en ik moet toegeven dat het ijs van Australian Ice Cream me altijd wel smaakt. Vooral hun malaga-ijs vind ik erg lekker.

IMG_7557

Na mijn wandeling fietste ik op mijn velo terug naar de Delhaize vlakbij mijn woonst. Na de nodige voorraden ingeslagen te hebben, sprong ik nog snel binnen bij de Dreamland om cadeautjes te kopen voor het verjaardagsfeestje van mijn achternichtje op zondag. Eén jaar oud al, de tijd vliegt!

Indigestiezondag

Jawadde, ik denk dat ik na vandaag een paar dagen ga vasten. Het vreetfestijn begon deze namiddag met een tasje koffie (water voor mij, het vieze bruine goedje dat koffie heet, krijg ik niet binnen) en heerlijke gebakjes van Demeestere. Een vervroegde traktatie van mezelf voor mijn familie ter ere van mijn verjaardag, die ik op een ander continent zal vieren. Ik kreeg wat zakgeld voor de reis, een Dirkjan strip en het boek “De boekhandelaar van Kaboel” van Asne Seierstad cadeau. Die gebakjes van Demeestere zijn zo lekker dat je heel even vergeet (of doet alsof) hoeveel calorieën deze kleine kunstwerkjes bevatten. En eentje is geentje, nietwaar?

Na ons bezoekje aan het thuisfront, ging het richting schoonfamilie. Voordat ik er erg in had, lag er een gigantische berg pasta op mijn bord. Echt zo’n portie waar je met twee personen van kan eten. Het was erg lekker en als beleefde gast wilde ik geen restjes op mijn bord achterlaten (stom, ik weet het). Na puffend het laatste beetje spaghetti binnengewerkt te hebben, kon mijn maag aan het verteerwerk beginnen. Maar dat was buiten het dessert gerekend. Pannenkoekjes met ijs en chocoladesaus. Normaal ben ik daar dol op, maar nu heb ik het op één minipannenkoekje met een beetje saus en helemaal géén ijs (onvoorstelbaar!) gehouden. Ik kon nog net pap zeggen.

Hmmm, had ik morgenochtend niet een ontbijtvergadering met koffiekoeken? Aiaiai, dat komt niet meer goed.

Een laat verjaardagsfeestje

Deze middag had ik een lunchafspraak met vriendin M in de Exki in de Nieuwstraat om onder het genot van een broodje en een lekker stukje taart (in haar geval een brownie) nog een klein beetje mijn verjaardag te vieren, want zij en haar man konden niet aanwezig zijn op mijn verrassingsfeestje.

M is één van mijn oudste vriendinnen, we go way back, en hoewel we totaal verschillende types zijn, klikte het vanaf onze eerste ontmoeting. Een eerste ontmoeting die lang geleden plaatsvond, in de tijd dat de dieren nog spraken en er nog ingangsexamens voor burgies georganiseerd werden. Ik ben dan ook heel blij dat we, ondanks een woelige periode waarin de vriendschap even in de koelkast gezet werd, nog steeds zo goed met elkaar opschieten. En dat ze zo dicht bij mij in de buurt werkt, want ik moet toegeven dat ik mijn vrienden lang niet zo vaak zie als ik wel zou willen. Er zijn gewoon niet genoeg uren in een dag en dagen in de week om alles te doen wat er in mijn hoofd zit.

Oja, ik ben sinds onze lunchafspraak de trotse bezitter van een ijsschep. Nu kan ik mijn bezoek eindelijk mooie bolletjes ijs presenteren. 😉

Diestsestraat vernieuwd

Na een overheerlijk Indisch middagmaal besloten we, aangetrokken door de ballonnetjes en de rode lopers, nog een wandelingetje te maken in de Diestsestraat. Allez, ik besloot dat en mijn vriendje volgde een beetje al mopperend. (Ja, studie-ontwijkend gedrag en ‘t is voor mijn eigen goed en zo, ik weet het.)

We kochten een brood en belandden bij het naar buiten gaan midden in een feestelijke stoet. Een bonte mengeling van schepenen, gemeenteraadsleden, muzikanten en historische figuren schreed voort op weg naar het pas vernieuwde laatste stuk van de Diestsestraat. Omdat we toch die richting uit moesten, besloten we te volgen. En ja, enkele minuten later werd een prachtig rood lint boven gehaald dat onder trompetgeschal werd doorgeknipt. Daarop volgden de traditionele speeches en maakte ik van de gelegenheid gebruik om wat fotootjes met mijn Treo te nemen. Om mijn collectie foto’s-van-mijn-favoriete-burgemeester wat aan te vullen. 😉

Et voila:


(Ja, ik weet het de kwaliteit is ondermaats.)

Op weg naar huis zijn we dan onze kameraad met ldvd tegengekomen. ‘t Ging al pakken beter met hem, hij had zijn oog al op een volgend meisje-dat-zeker-zijn-hart-zal-breken laten vallen. Sommige mannen… Enfin, we hebben wat gebabbeld en ik ben nog een ijsje gaan halen in het nieuwe winkeltje in de Diestsestraat. En nu ben ik mezelf aan het aansporen om achter de boeken te kruipen.