Indigestiezondag

Jawadde, ik denk dat ik na vandaag een paar dagen ga vasten. Het vreetfestijn begon deze namiddag met een tasje koffie (water voor mij, het vieze bruine goedje dat koffie heet, krijg ik niet binnen) en heerlijke gebakjes van Demeestere. Een vervroegde traktatie van mezelf voor mijn familie ter ere van mijn verjaardag, die ik op een ander continent zal vieren. Ik kreeg wat zakgeld voor de reis, een Dirkjan strip en het boek “De boekhandelaar van Kaboel” van Asne Seierstad cadeau. Die gebakjes van Demeestere zijn zo lekker dat je heel even vergeet (of doet alsof) hoeveel calorieën deze kleine kunstwerkjes bevatten. En eentje is geentje, nietwaar?

Na ons bezoekje aan het thuisfront, ging het richting schoonfamilie. Voordat ik er erg in had, lag er een gigantische berg pasta op mijn bord. Echt zo’n portie waar je met twee personen van kan eten. Het was erg lekker en als beleefde gast wilde ik geen restjes op mijn bord achterlaten (stom, ik weet het). Na puffend het laatste beetje spaghetti binnengewerkt te hebben, kon mijn maag aan het verteerwerk beginnen. Maar dat was buiten het dessert gerekend. Pannenkoekjes met ijs en chocoladesaus. Normaal ben ik daar dol op, maar nu heb ik het op één minipannenkoekje met een beetje saus en helemaal géén ijs (onvoorstelbaar!) gehouden. Ik kon nog net pap zeggen.

Hmmm, had ik morgenochtend niet een ontbijtvergadering met koffiekoeken? Aiaiai, dat komt niet meer goed.