Experiencing The Jane

Een diner bij The Jane stond al lang op mijn verlanglijstje. Zoals trouwe lezers van deze blog ongetwijfeld al zullen opgemerkt hebben, houden mijn vriend en ik ervan onze culinaire horizonten te verbreden. En als wij zo’n ervaring kunnen delen met gelijkgestemden, maakt dat de avond nog dubbel zo fijn.

Exact drie maanden geleden zat ik dus iets vóór achten klaar achter mijn computerscherm. In pole position om een tafeltje voor vier personen te bemachtigen. Ik had al van veel vrienden gehoord dat het niet makkelijk was om binnen te geraken, dus ik kon enkel hopen dat ik geluk had. En jawel. Drie minuten na acht had ik de reservatie op zak. En dat bij mijn allereerste poging! Ik kon het zelf bijna niet geloven.

En zo schoven wij de voorbije zaterdag samen met de zus en schoonbroer van mijn vriend de voeten onder tafel bij Sergio. Het werd een fantastisch culinair parcours. Tot in de puntjes verzorgd met zeer leuke en vlotte bediening. Het leek wel of het personeel op hun looks geselecteerd werd, want aan ons tafeltje passeerden aan de lopende band knappe jonge dames en heren. Meestal apprecieer ik het als je aan tafel door één persoon wordt bediend, maar in dit geval hoorde je mij niet klagen. 😉

We hadden een erg gezellige ronde tafel toegewezen gekregen en startten de avond met een heerlijke cocktail met citroen en lavendel. Verrassende combinatie die niet teleurstelde. Daarop volgende maar liefst tien gangen, waarvan er geen enkele gang was die minder was. De gerechten waren consequent van hoge kwaliteit en perfect gebalanceerd. Wat mij op een positieve manier verraste, waren de Aziatische invloeden en pikante toetsen in sommige gerechten. Had ik niet meteen geassocieerd met een nuchtere Hollander. Maar heerlijk was het zeker.

De locatie en de inrichting van de voormalige kapel is uiteraard ook top. Een surreëel decor dat ons aan een gezegend piratenschip deed denken. Alleen mocht de muziek wat mij betreft wat stiller staan. Een restaurant is geen nightclub.

Ik laat jullie meegenieten van de kunstwerkjes op onze borden.

Roti paratha, rilette makreel, geitenkaas:

Tom Yung Goong:

Tempura Soft Shell Krab, Daikon Dip:

Bbq Knolselder, Lardo

Sepia, Mossel, Venkel, Wei, Mierikswortel:

Corvina, Jalapeño, Yuzu, Avocado:

Coquille, Zee-Egel, “Umami”:

Hamachi, “Indian Summer”, Wortel, Sinaasappel, Sesam:

Zeeuwse trots 6° deluxe:

Schorseneer, Trompette De La Mort, Peer:

Buikspek, Courgette, Bucatini, Minestrone

Ree, Aardpeer, Bloedworst, Myrtilles:

Inaya Chocolade, Kokos, Rum, Koffie:

Appel, Macadamia, Caramel:

Zoetigheden:

Natuurlijk sloten we de avond af met een calvados. Al was dat er, na al die wijn, misschien het glas teveel aan. Alleszins een fenomenale ervaring. Al blijft voor mij die éne avond bij In de Wulf nog steeds ongeëvenaard.

Dineren bij Ogst in Hasselt

Na ons gezamenlijk bezoekje aan Tafelrond in september, hadden we ditmaal afgesproken met onze vriend bij Ogst in Hasselt. Alweer een nieuw culinaire ontdekking. Het interieur zag er alvast veelbelovend uit: een oud herenhuis, dat nadien tot een winkelpand was omgevormd en nu minimalistisch aangekleed als restaurant dienst deed. We spraken kort met de eigenaar die duidelijk erg trots was op het pand en zijn rijke geschiedenis. Ik hield vooral van de mooie houten vloeren, de originele peertjes die het pand verlichtten en de tot op de baksteen gestripte witgeverfde muren. Erg mooi en sober.

Een ideaal interieur om te genieten van deze kleine kunstwerkjes:

appetizers:

schelvis • aardpeer • pickles van ui:

heek• pompoen • visei:

pijlinktvis • boerenkool • yuzu:

hinde • kweepeer • crumble van ‘cazette de bourgogne’:

appel • walnoot • peterselie:

Zoals gewoonlijk hadden we weer bijzonder diepgaande gesprekken. Het doet alleszins deugd om te merken dat er nog mensen zijn die worstelen met de dingen des levens.

Culinaire ontdekkingen in Antwerpen

Gisteren waren we op stap in Antwerpen met Kato en Dieter, die voor de gelegenheid hun twee knappe zonen bij de grootouders gelaten hadden. We hadden afgesproken Bij Lam & Yin, wat mijn vriend en mezelf toeliet om met de trein naar Antwerpen te gaan. Toch een veel aangenamere manier van reizen dan met de wagen. Voorzien van een laptop vliegt dat uurtje reistijd zo voorbij en niemand die zich de glaasjes wijn bij het avondmaal moet ontzeggen. Alleen spijtig dat ‘s avonds de treinen al zo vroeg stoppen met rijden. Gelukkig konden we Bij Lam & Yin terecht voor de vroege shift om 18u.

Wat volgde was een bijzonder gezellige avond van culinair hoogstaand niveau. Ik heb oprecht genoten van het gezelschap èn van de verfijnde Chinese keuken van Lam & Yin. Echt een ontdekking! Met als absolute uitschieter de heerlijke Sint-Jacobsvruchten. Ongelooflijk vers! De geweldige sake die ik daarbij dronk, mocht er zeker ook zijn. Jammer genoeg kunnen de foto’s helaas niet de heerlijke aroma’s van de gerechten weergeven.

Appetizer met eend:

Sint-Jacobsvruchten gestoomd met eiwit:

Jonge duif met cashewnoten:

Autumn chocolade creation by Gewaegd:

Snow Crysanthemum Tea:

Het voordeel van de vroege shift, was dat we ons diner al rond half negen afgerond was. Tijd genoeg voor een cocktail of twee bij Dogma Cocktails. De tweede ontdekking van de avond, met dank aan Dieter voor de research. Weggedoken in zalige sofa’s genoten we in de met kaarslicht verlichte kelder van heerlijke én originele cocktails. Ik dronk een classic cosmopolitan (soms durf ik al eens conservatief uit de hoek komen) en een Cobra’s fang. Moeilijk om een favoriet te kiezen, want beide cocktails waren een genot voor de smaakpapillen. De cocktails van mijn tafelgenoten mochten er trouwens ook zijn. Alleen voor de portemonnee is een bezoek aan deze cocktail iets minder goed.

Spijtig dat mijn vriend en ik niet meer in Antwerpen komen. Deze culinaire ontdekkingen smaken alvast naar meer. Dat belooft voor volgende week!

Met mijn petekindje naar de Abdij van Averbode

De mama van mijn petekindje en ik leggen bij het begin van een nieuw jaar altijd onze afspraken voor de rest van het jaar vast. Zo ben ik er zeker van dat ik mijn petekindje op regelmatige tijdstippen zie, want agenda’s slibben tegenwoordig sneller dicht dan ik met mijn ogen kan knipperen. Iedereen in de spitsuurleeftijd heeft het ook zo druk.

Het enige nadeel van die werkwijze is dat je niet op voorhand kan inschatten hoe het weer zal zijn. En zo werd onze herfstwandeling met het gezin van mijn petekindje in Averbode eerder een paar minuten de benen strekken in de regen en vervolgens genieten van een aperitiefje met abdijkaas en -bier (cava voor mij, uiteraard) in Het Moment. De twee broers vonden het allemaal prima. En ikzelf was onder de indruk van de metamorfose van de abdijsite, die mijn vriend en ik voor het laatst tien jaar geleden bezochten. Altijd al een site met potentieel geweest, maar blij om zien dat dit potentieel nu ook ten volle benut wordt.

Na het aperitief in Averbode keerden we terug naar Tielt-Winge om wat met de duplo te spelen en te genieten van overheerlijke huis gemaakte burrito’s. Mijn petekindje was in goeie doen. We speelden heel prettig samen en hij was duidelijk blij met zijn Star Wars Wookiee zoekboek. Het contact met mijn petekindje verloopt soms wat moeizaam en dan doet het extra plezier om te zien dat hij zich amuseert en onze aanwezigheid waardeert.

Geradbraakt na een lang weekend in de Eifel

Respect voor ouders met kinderen!

Na amper drie nachten in het gezelschap van de nichtjes van mijn vriend (vijf en zeven jaar) doorgebracht te hebben, ben ik volledig ende volkomen geradbraakt. Zelfs uitslapen tot 10u deze ochtend bracht geen soelaas. Ik voel me net een vaatdoek. De combinatie van de overgang van zomeruur naar winteruur met logeren in den vreemde, samen op de kamer liggen en het vooruitzicht van allerlei spannende activiteiten overdag maakte dat de twee meisje op onchristelijke uren aan ons bed stonden. Om achtereenvolgens 5 en 6.20u wakker gemaakt worden, is niet bepaald bevorderlijk voor mijn humeur en ik zag het de eerste ochtend dan ook behoorlijk zwartgallig in. Gelukkig kon het na die moordende eerste nacht alleen maar beter gaan. 😉

Al kan ik jullie alvast zeggen dat we dat avondlijke glaasje wijn nadat de kinderen in bed lagen, meer dan verdiend hadden.

Ontmoeting tussen mode en kunst op de 32ste verdieping

Dinsdagavond was ik uitgenodigd voor een rondleiding doorheen de nieuwe tentoonstelling ’RECOLLECTION – ART & FASHION’ van Belfius. Deze rondleiding was niet mijn eerste kennismaking met de Belfius Art Collection, maar het was wel de eerste keer dat ik (een deel van) de collectie kon bewonderen in de nieuwe tentoonstellingsruimte in de Belfius-toren aan het Rogierplein. Fantastische plek om te genieten van een portie kunst!

De tentoonstelling ’RECOLLECTION – ART & FASHION’ biedt de bezoekers een nieuwe kijk op de Belfius Art Collection door de kruisbestuiving met Belgische modeontwerpers. Een zestigtal werken van Belgische kunstenaars, zoals Rubens, Pourbus, Théo Van Rysselberghe, Jef Verheyen, Jo Delahaut en Rinus Van de Velde gaan in dialoog met stukken uit het ModeMuseum Antwerpen, uit privécollecties of met originele ontwerpen van nieuwe stylisten. Het fantastische decor van de tentoonstelling is van de hand van KRJST Studio.

Ik moet zeggen dat ik erg genoten heb van de tentoonstelling (en uiteraard de hapjes, de drankjes en de babbel achteraf). De tot in de puntjes verzorgde opstelling is bijzonder creatief en de modecreaties staan moeiteloos hun mannetje tussen de kunstwerken uit de collectie, meer nog de confrontatie tussen beide vond ik een echte meerwaarde. Dat mode kunst is, daar hoeft niemand nog aan te twijfelen!

Ik laat jullie even meegenieten van mijn favoriete combinaties:

Met een bijzondere vermelding voor het mooie werk ‘Nest’ van jonge beeldhouwer Thomas Lerooy. Heel fijn dat we via een filmpje de totstandkoming van dit werk konden volgen.

Bedankt voor de uitnodiging, Bruno! Ik heb genoten van mijn dag vol met kunst.

Art overload!

Dinsdag stond een dagje Gent op het programma voor de jaarlijkse teambuilding van onze afdeling. Vorig jaar bezochten we de VRT, dit jaar kregen we in de voormiddag een toelichting bij de restauratie van het Lam Gods in het MSK en bezochten we in de namiddag de tentoonstelling ‘Voor God en Geld‘ gewijd aan de Gouden Tijd van de Zuidelijke Nederlanden. Vooral het enthousiasme van de restauratrice in de ochtend zal me bijblijven. Respect voor de minutieuze zorgvuldigheid waarmee de restaurateurs met engelengeduld de vergeelde vernislagen en latere overschilderingen verwijderen om uiteindelijk tot het originele werk te komen. Millimeter voor millimeter vordering makend. “Hoe was je dag vandaag, schat?” “Wel, alweer een vierkante centimeter gerestaureerd vandaag! Topdag!”

Het middagmaal was ditmaal helaas het dieptepunt van de dag. Het contrast met vorig jaar had amper groter kunnen zijn. De prachtige locatie en de hippe inrichting van de Oude Vismijn deden nochtans het beste verhopen. Maar wat een teleurstelling! Slechte bediening zonder oog voor de wensen van de klant in combinatie met ondermaats eten. Serieus, worst met zuurkool? Je kan toch op voorhand verwachten dat zo’n dagschotel niet bij iedereen in de smaak zal vallen en dan was er niet eens de mogelijkheid om van keuze te veranderen en voor de vegetarische pasta te gaan. Want de pasta was zogezegd 5 euro duurder dan de worst met zuurkool. Voor de prijs van 20 euro verwacht ik dan wel een degelijke pasta, maar helaas ook de pasta was een dikke misser. Er werd de collega’s die voor de veggie optie kozen niet eens kaas aangeboden voor op de pasta, waarin het zoeken was naar groentjes. Na dit bezoekje heb ik alleszins stof genoeg om een pittige Tripadvisor review te schrijven.

In de namiddag konden we in het Caermersklooster kennismaken met de Gouden Tijd van de Zuidelijke Nederlanden. Ik vond de tentoonstelling zeer mooi gepresenteerd en goed opgebouwd, maar op den duur begon ik mij er toch wat aan te storen dat voor de middeleeuwer de vrouw duidelijk de bron van al wat zondig was. Die bitch van een Eva ook, hoe durfde ze het aan in die appel te bijten! Ze was beter aan de haard gebleven! Enfin ja, het misogyne tintje van de tentoonstelling weerspiegelt wellicht de opvatting van de eigenaar van een groot deel van deze werken. 😉 De getoonde werken waren van hoge kwaliteit, maar een écht verhaal ontbrak naar mijn gevoel een beetje. Wel dikke pluimen voor de zeer goed functionerende audiogids. Een klein, elegant zilverkleurig buisje, amper groter dan een balpen, waarmee je via een simpele druk op de knop een lichtstraal activeerde om zo de bijkomende informatie bij bepaalde objecten te beluisteren. Geen gedoe met het intikken van nummers meer. Zeer aangenaam.

Helaas kan ik jullie geen foto’s tonen van al dat moois, want overal stonden grote borden met verboden te fotograferen. En dat ondanks het feit dat de auteurs van de meeste werken die we te zien kregen, ondertussen toch al véél langer dan 70 jaar dood zijn.

Na de tentoonstelling wilden we met een aantal mensen nog iets gaan drinken in Gent. Zoals dat meestal het geval is met groepen, was het een hele bevalling om tot overeenstemming te komen over de drinklocatie, maar uiteindelijk vonden we een plekje in Café Theatre. Een glaasje cava vormde de perfecte afsluiter van de Gentse uitstap, alvorens met de trein naar Brussel terug te keren.

Gelukkig was ik na dat alles nog niet verzadigd, want ‘s avonds in Brussel stond er mij nog een stevig kunstzinnig toetje te wachten.

Een weekendje Brugge – zondag 2 oktober 2016

We startten de dag met een gezamenlijk ontbijt. Onze vriendin had het onderste uit de kan gehaald om ons in de watten te leggen: een overdaad aan brood, koffiekoeken, heerlijk gerookte zalm, ambachtelijk gemaakte kaas, confituur, appelsap uit hun eigen boomgaard. En jawel, bubbels om de dag goed te beginnen. Ik grapte dat als ze haar huidige carrière beu was, ze nog altijd een B&B kon beginnen.

Ondanks de rotslechte voorspellingen voor het ganse weekend, was ook deze ochtend de zon van de partij. Na het ontbijt trokken we dus onmiddellijk de stad in om van het mooie weer te profiteren. En zo kreeg ik toch nog mijn boottochtje. We bemachtigden de laatste vier plaatsen in een toeristenbootje en voeren de reien af. Niet de eerste keer dat ik Brugge vanaf het water bewonderde, maar ik ben altijd aangenaam verrast hoe je al varend toch weer een andere kijk op de stad krijgt. Ergens onderweg tijdens onze boottocht overmeesterden een stel donkere regenwolken op schandalige wijze de zon en begon het te druppelen. We zetten onze kap op en lieten het niet aan ons hart komen. Ook in de regen is Brugge mooi. Gelukkig bleef het bij wat druppels hier en daar en bleef een echte stortbui uit.

Na de boottocht wandelden we verder richting brouwerij De Halve Maan. Helaas waren we te laat om nog te kunnen aansluiten voor het begeleid bezoek. Dan maar verder naar het klein Begijnhof. Helaas was op dat moment ons geluk op weergebied opgebruikt. De hemelsluizen werden nu echt goed open gezet en we hadden geen andere keuze dan iets te gaan drinken om aan de regen te ontsnappen. 😉

Toen de regen iets minderde, waagden we ons aan de wandeling naar de Lobster Pot. Alweer een zeer aangename culinaire ontdekking. Een werkelijk fenomenale zeevruchtenschotel werd voor onze neuzen getoverd. Wat een festijn! Jammer dat wij de enige vier mensen in de ganse zaak waren. Laat ons hopen dat Brugge en zijn bezoekers de weg vinden naar deze zaak, want het zou zonde zijn dat zo’n toprestaurant op de fles gaat.

We tafelden gezellig na met een glaasje wijn en toen was het al tijd om afscheid te nemen. Onze vriend moest om vier uur de trein naar de luchthaven nemen en wij zouden hem vergezellen tot in Brussel-Zuid om vandaar verder te sporen naar Leuven.

Fijn dat we er een nieuwe uitvalsbasis in Brugge bij hebben!

Een weekendje Brugge – zaterdag 1 oktober 2016

Onze vrienden, de levensgenieters met wie we reeds menig klasserestaurant onveilig maakten, kochten onlangs een buitenverblijf in Brugge. Toegegeven, mijn eerste reactie was: ‘huh?’, maar toen mijn vriendin vertelde dat het al lang de droom van haar moeder was om haar oude dag in Brugge te slijten en wetende dat onze vriend zijn geboortehuis in Brugge staat, was het niet moeilijk deze beslissing te begrijpen.

Onze vrienden wilden hun nieuwe aanwinst natuurlijk maar al te graag aan ons tonen. En toegegeven, een uitnodiging om te gaan logeren in het mooie Brugge, die namen mijn vriend en ik uiteraard met beide handen aan.

En zo haastte ik mij zaterdag na de Koreaanse les om in Brussel-Centraal op dezelfde trein als mijn vriend te springen (hij stapte op in Leuven). We vonden mekaar zonder problemen en na een aangename treinrit kwamen we aan in Brugge, alwaar onze vrienden ons op de kiss and ride stonden op de wachten. Punten voor Brugge trouwens, waar men duidelijk wel het nut inziet van een kiss and ride zones, dit in tegenstelling tot Leuven.

Ik kocht mij nog snel een smoothie in het station, want ik had niet de tijd gehad om in Brussel nog iets te kopen voor het middagmaal. Een beetje honger lijden, kon geen kwaad, want onze vrienden kennende, zou dit ongetwijfeld een culinair weekend worden.

Het huisje dat onze vrienden gekocht hadden, was een charmante, ouderwetse rijwoning waar de tijd leek te hebben stilgestaan. Ze hadden de woonst dan ook overgenomen van een oud dametje zonder familie dat nu in een rusthuis verbleef. De ganse woning was perfect bewoonbaar, alleen niet al te hip ingericht. 😉 Maar dat droeg bij aan de charme van het geheel. Wij kregen de grootste kamer vlak onder het dak toegewezen en voelden ons meteen thuis.

Na het welkomstdrankje genuttigd te hebben, trokken we te voet de stad in. Het charmante rijhuisje van onze vrienden bevond zich op wandelafstand van het centrum. Ideaal!

Onderweg sprongen we even binnen in de wonderlijke Jeruzalemkerk niet ver van het huisje van onze vrienden. Zeer interessant bouwwerk met een erg boeiende geschiedenis. Het bezoeken waard.

Toen onze vriendin bezig was met de planning van het weekend had ze mij een aantal voorkeuren gevraagd om op basis daarvan een keuze te mken. Die had ik doorgegeven, maar om de één van andere reden dacht ik dat onze vriendin een boottocht voor ons geregeld had. Dat bleek niet zo te zijn, want tot mijn verrassing hadden onze vrienden één van mijn eerste voorstellen weerhouden: de segway tour. Communicatiestoornis.

Ik vloekte inwendig omdat ik geen sportschoenen aangedaan had, maar laarzen met hakken. Gelukkig bleek deze Segway op de één of andere manier veel makkelijker bestuurbaar te zijn dat het exemplaar waarop we in IJsland rondgetoerd hadden. Brugge is natuurlijk iets vlakker dan het heuvelachtige Heimaey). Het verkrampte gevoel in de voeten dat ik me herinnerde, was nog wel degelijk aanwezig, maar deze Segway was echt een fluitje van een cent om te bedienen. Op geen enkel moment had ik het gevoel dat ik de controle over het ding kwijt was. Integendeel. Ik slaagde er zonder problemen in enkele leuke gopro selfies te maken. En ook de weergoden waren ons goedgezind, want de ganse tocht door Brugge scheen de zon. Onverwacht, want alle weersvoorspellingen hadden regen gegeven.

Dankzij de zeer goede gids vloog het Segway uurtje voorbij. We hadden nog tijd genoeg om even binnen te springen in het Crowne Plaza hotel en daar de ruïnes van de Sint-Donaaskathedraal te bezoeken en de fundamenten van wat ongetwijfeld eens een indrukwekkende kerk was te bezoeken. Daarna was het tijd om ons op te frissen en om te kleden voor het avondmaal.

Wat volgde was een bijzonder aangename avond in restaurant Guillaume, één van de favoriete Brugse restaurants van onze vriendin. We kregen een fijne plek aan de grote tafel toegewezen, vlak langs een prachtig boeket bloemen en lieten ons meevoeren op een culinaire ontdekkingsreis langsheen spijs en drank.

Dit aten wij:

Aperitief van het huis

Appetizers

Ganzenlever – Eendenborst – Vijgenchutney – Chocolademacaron

Scampi – Rabarber – Pijpajuin – Chorizomayonaise

Kwartelfilet – Courgette – Tomaat – Parmezaan – Ansjovis

Kreeft – Copa – Aubergine – Kumquat – Amandelen:

Sneeuwhoender – Raapjes – Zwarte Bes – Truffelaardappel

Verrassend dessertbord

Een vroeg verjaardagsfeestje

Vandaag mocht ik (alweer) genieten van de culinaire geneugten des levens. Mijn vriend en ik waren samen met mijn broertje en zijn vriendin uitgenodigd door mijn vader voor een feestelijke verjaardagslunch bij De Kwizien in Hasselt. De Kwizien is één van de favoriete eetgelegenheden van mijn broertje en zijn vriendin en aangezien zij een goede smaak hebben, waren de verwachtingen hoog gespannen.

Mijn vriend en ik namen ‘s ochtends de trein naar Hasselt en kwamen na een aangename wandeling doorheen het zonovergoten stadscentrum aan bij het restaurant. We waren een beetje te vroeg, maar dat deerde niet, zo konden we nog wat extra van het zonnetje genieten.

Iets na twaalf mochten we plaatsnemen aan tafel en genieten van al het heerlijks dat de vrouwelijk chefkok en haar vrouwelijke sommelier op ons bord en in ons glas toverden. Alweer aangenaam verrast door het culinaire talent in Vlaanderen. De laatste maanden hebben we op culinair vlak al prachtige momenten beleefd. Wij zijn gelukzakken! En ik ben een dubbele gelukzak omdat ik ook nog eens een mooie fles Nikka wisky van 12 jaar oud cadeau gekregen heb. Die zal ik met veel liefde en het nodige ontzag voor al dit vakmanschap opdrinken!

Dit aten wij:

Appetizers:

Mossel – forel – venkel – aardpeer:

Buikspek – Ponzu – zwarte look:

Rundstartaar – maniok – frisé:

Ravioli – butternut – paddenstoel:

Patrijs – pastinaak – spruitjes – kastanje:

Kokos – papaja – guave – gianduja:

Zoetigheden bij de koffie/thee:

Elke gang was een pareltje, met veel zorg en liefde bereid. Heel trouwens heel fijn om de chefkok en haar team aan het werk te kunnen zien in de open keuken. Het is moeilijk om een favoriet gerecht te kiezen uit al dat lekkers, maar ik doe toch een poging. De prijs voor het beste gerecht van de dag gaat naar de overheerlijke ravioli met butternut en paddenstoel. Herfst op een bordje. Zalig!

In totaal zaten we meer dan vier uur aan tafel, al had ik helemaal niet het gevoel dat ons samenzijn zolang geduurd had. De tijd vloog voorbij. Om de trein naar Leuven te halen, moesten we er zelfs op onze volle maag nog een klein sprintje uit persen, zo deden we toch nog een beetje mee aan Dwars door Hasselt.

Een goed gevuld familieweekend!

Yet Another Blog

Life on my side

uitstap