Ons kaarsje heeft geholpen! Vandaag is baby O geboren: een gezond meisje. Het is nog een beetje spannend geweest, want de moeder had net zoals bij haar eerste zwangerschap last van te hoge bloeddruk. Gelukkig werd ze nu heel nauwgezet opgevolgd. Mijn vriend en ik zijn erg blij voor de ouders. Nu nog een plekje in onze agenda vinden om op babybezoek te gaan…
persoonlijk
Lachen met the Lunatics
Gisteren ging ik in het uitmuntende gezelschap van Lime, Bart en een jongen die geen blog heeft (jaja, die bestaan nog) naar the Lunatics in de Minnepoort. Er was wat overredingskracht voor nodig om mijn vriendje te overtuigen om mee te gaan, want hij stond een beetje sceptisch ten opzichte van het concept improvisatie. Gelukkig kan Lime zeer overtuigend overkomen. 😉 Gelukkig hebben we ons dit avondje uit zeker niet beklaagd. De spelers van The Lunatics en de Neveneffecten waren in grote doen. Echt smakelijk gelachen, zelfs als ze soms de clichématige toer op gingen (jaja, CD&V-ers zijn een gemakkelijk doelwit, we weten het). Het speelplezier van de jongens op het podium droop ervan af. Ik wist niet dat improvisatie zo fysiek kon zijn. Deze eerste kennismaking met improvisatie smaakte zeker naar meer. Jammer genoeg heb ik mij laten vertellen dat dit het laatste optreden van The Lunatics in Leuven was. Ze zijn alvast geëindigd in schoonheid.
Na het optreden trokken we naar Villa Ernesto, waar het een beetje te warm, te druk en te lawaaierig was naar mijn goesting. Pas op, dat is ideaal als je lekker wil fuiven, maar minder als je op je gemak met een drankje in de hand wil babbelen. “Wablieft” is niet mijn favoriete woordje. En oja, de mojito’s smaakten te veel naar water. Tss. Gelukkig maakte het gezelschap veel goed. 😉 Bedankt voor de uitnodiging, Lime!
Een klein maar fijn verjaardagsfeestje
Gisteren zijn we ter gelegenheid van de verjaardag van mijn vriendje gaan dineren in restaurant Trente. Omdat het een speciale dag was, kozen we voor de vijfgangenmenu met aangepaste wijnen. Ik ga hier geen poging doen om al de gangen te beschrijven, maar laat me jullie vertellen dat elke gang weer een kunststukje op zichzelf was en de ene wijn al tongstrelender dan de andere. We kregen bij elke gang een zeer professionele uitleg over de afkomst van de wijn, het soort druiven en het productieproces. Misschien moet ik toch eens werk maken van dat reeds lang geleden uitgesproken voornemen om een wijnproefcursus te volgen. ‘k Zal eens wat tijd moeten vrijmaken in mijn agenda.
Van het etentje onthoud ik vooral het supermalse konijn, het hapje met oester, viseieren, appel en appelmoes, de komkommer met yoghurt en wasabi, de zachte oosterse garnalen op een stokje en de eend met sinaasappel, koffie en zoethout (nooit gedacht dat ik dat lekker zou vinden). Het was exquis. Het was een beetje decadent. En het was vooral heel erg gezellig om met zijn tweetjes van het eten en elkaar te genieten.
Gelukkige verjaardag, schatje!
Vandaag wordt de belangrijkste man in mijn leven een jaartje ouder. Niet dat het hem is aan te zien. Hij ziet er nog altijd even knap uit (misschien zelfs nog knapper) dan op de dag dat ik hem leerde kennen en da’s ondertussen al zo’n elf jaar geleden. Het duurde daarna nog wel enkele jaren voordat ik door had wat voor een ongelooflijk goeie catch ik aan hem zou hebben. Soms ben ik nogal traag in dat soort zaken. 😉
Tien redenen waarom hij voor mij het Beste Vriendje van de Hele Wereld is:
- Hij is geweldig goed in bed.
- Hij is de eerste man die effectief moeite heeft gedaan om te begrijpen hoe ik in mekaar zit.
- Hij maakt me aan het lachen als ik een klaagbui heb.
- Hij stimuleert me om nieuwe dingen te doen en zo mijn grenzen te verleggen.
- Hij is even dol op reizen als ikzelf.
- Hij is ongelooflijk sexy en heeft de meest prachtige groene ogen die ik ooit gezien heb.
- Hij bezit bergen geduld.
- Hij komt me ‘s avonds ophalen als ik naar een feestje ben geweest aan de andere kant van ‘t land.
- Hij houdt net als ik van het goede leven.
- Hij is mijn rots in de branding.
Schatje, ik zie je graag.
Stinkmobiel
En we hebben alweer een nieuwe wagen. Da’s de vierde al op één maand tijd. Mijn vriend is vorige week de huurwagen gaan inruilen voor een “aanloopwagen” (whatever that may be) van de leasingmaatschappij. En jawel, ‘t is weer een stinkmobiel. 
Bah, bah, bah. Nog een paar weekjes wachten en zoveel mogelijk met de raampjes open rijden en dan hebben we hopelijk onze definitieve nieuwe wagen.
De M van Museum
Vandaag hebben mijn vriendje en ik fotomodel gespeeld. Samen met 234 anderen hebben we een prachtig mooie M gevormd op de binnenplaats van bibliotheek Tweebronnen. M is de naam van het nieuwe Leuvense museum dat volgend jaar zal opengaan. De menselijke M werd gefotografeerd door fotograaf Marco Mertens die op onderstaande foto’s druk bezig is met aanwijzigingen geven. “U daar meneer, u vervormt het beentje van mijn M, kan u een beetje dichter bij die mevrouw gaan staan. Danku!”
Dus als er binnenkort grote affiches in het Leuvense straatbeeld verschijnen met een grote, door mensen gevormde, M op, weten jullie dat ik daar ergens tussensta. Het zal niet zo moeilijk zijn om mij te vinden. Ik ben het blonde meisje dat heel hard haar ogen dichtknijpt tegen het veel te felle schijnsel van de zon.
Valentijn
Wat ik deed op Valentijn:
- Iets langer in mijn bed blijven liggen dan normaal.
- Vertrekken naar de eerste dag van een tweedaagse conferentie.
- Netwerken.
- Een beetje stressen over het feit dat ik op de tweede dag van de conferentie deelneem aan het afsluitende debat.
- Businesskaartjes uitwisselen.
- Een glaasje witte wijn drinken op de afsluitende receptie.
- Toevallig in een overvolle trein tegenover een collega belanden.
- Mijn voorbereidingstijd voor het debat meteen in rook zien opgaan.
- Thuis komen en snel iets eten.
- Blij zijn met de bloedmooie rode roos die ik van mijn vriendje kreeg.
- Naar een voorbereidende vergadering van Leuven in Scène gaan.
- Een fles witte wijn laten kapotvallen.
En wat deden jullie?
Scherven brengen geluk
Zeggen ze. Maar een volle fles witte wijn die tegen de grond gaat en in honderdduizend stukken uiteenspat, dat vind ik toch niet zo gelukkig.
Ik ben besmettelijk!
Na een rotslechte nacht toch maar wijselijk besloten thuis te blijven van het werk en een bezoekje aan de dokter te brengen. Het verdict: een virus. Uitzieken dus. Met de juiste symptoombestrijdingsmiddelen hoop ik toch morgen al genoeg opgelapt te zijn om er weer tegenaan te kunnen gaan.
Lente in de lucht
Een schitterend zonnetje, een prachtige blauwe lucht, een aangenaam temperatuurtje en een spontane neiging om terrasjes te gaan doen vandaag. Yep, ik ben helemaal klaar voor de lente!