Salsa reboot!

Om mezelf te dwingen toch minstens één avond in de werkweek op een normaal uur huiswaarts te keren, schreef ik mij opnieuw in voor salsalessen van Salsa Sabrosita. Dat onverwacht salsafeestje heeft de goesting om te dansen weer aangewakkerd en als ik ‘s avonds een verplichting heb, dan moet ik wel mijn laptop dichtklappen! De lessen dienen ook een beetje om mijn vriend bij te benen, die ondertussen meerdere dagen per week salsalessen volgt in Genève. Straks is hij een volleerd danser en herinner ik mij nog alleen de basispasjes! Dus schreef ik me maar meteen in voor twee opeenvolgende cursussen: beginners plus en intermediate. Eén uurtje salsa dansen per week vind ik te weinig, twee is net genoeg om je helemaal te kunnen uitleven.

Dus fietste is vanavond naar het sportcentrum van Kessel-Lo om de benen los te gooien in de eerste cursus van dit semester. En ‘t is vreemd, al die figuren die ik al lang vergeten was, kwamen bijzonder snel naar boven drijven. Mijn voeten vonden als vanzelf het juiste ritme en na een uurtje dansen zat ik er weer helemaal in. Zelfs de complexe figuren van de intermediate cursus gingen vlotjes. Een goed begin! Al zou het natuurlijk wel toffer zijn, mocht ik deze cursussen samen met mijn vriend kunnen volgen…

How to crash a private salsa party

Zaterdag had ik afgesproken met mijn vriendin uit Tongeren om samen te dineren. Mijn vriendin had gezegd dat ze graag iets exotisch wilde proberen, waarop bij mij spontaan een belletje begon te rinkelen: Korean hot pot! Sinds ik een tijdje geleden ontdekte dat je bij De 3 Wijzen in de Parijsstraat Korean hot pot kon eten, was ik op zoek naar een geschikt moment om dit gerecht uit te proberen. Aangezien de meeste van mijn vrienden nog nooit Koreaans gegeten hebben, vond ik wel dat dit als exotisch geclassificeerd kon worden. Dus reserveerde een tafeltje via hun website en dat was dat.

Helaas moet er iets misgelopen zijn met mijn reservatie, want toen ik het restaurant binnen stapte, bleek dat dit volledig afgehuurd was voor een privéfeestje van salsaclub Los Peligrosos. Ik vloekte inwendig, want een vrij tafeltje vinden op een zaterdagavond in een Leuvens restaurant is geen sinecure. Gelukkig waren de mensen van Los Peligrosos heel vriendelijk en was het voor de uitbaters geen probleem om nog snel een tafeltje bij te zetten. Ik zag dat er een buffet klaar stond voor het gezelschap van Los Peligrosos en vreesde al even dat mijn hot pot plannen in het water zouden vallen, maar de vriendelijke uitbaatster verzekerde mij dat wij gewoon van de kaart konden bestellen. Over flexibiliteit gesproken.

Even later stapte mijn vriendin het restaurant binnen en legde ik haar uit dat we strict genomen op een privéfeestje terecht gekomen waren en dat we later op de avond wellicht de gelegenheid hadden om even de beentjes los te schudden. Mijn vriendin is een goeie danseres (ze heeft jaren ballroom dancing gedaan), dus ik ging ervan uit dat salsa voor haar niet al te moeilijk zou zijn. Ze was meteen enthousiast!

We hadden alleszins stof genoeg om bij te praten, want het was al een hele tijd geleden dat we elkaar gezien hadden, en voor we er erg in hadden stond er een dampende hot pot voor onze neus. Mijn eerste reactie was er één van teleurstelling: ik had verwacht dat de hot pot aan tafel gekookt zou worden, helaas werd de hot pot voorgekookt opgediend. Wat toch een pak minder authentiek was. En als ik dan helemaal eerlijk moet zijn: de hot pot kon niet tippen aan de heerlijkheden die we in Korea zelf gegeten hebben. Wat niet zo verbazingwekkend is, want ik vermoed niet dat de krab in onze hot pot rechtstreeks uit het aquarium kwam.

IMG_1276

IMG_1278

IMG_1279

Oh well, het was gezellig en toen de tafels opzij geschoven werden voor een rondje rueda de casino, deden mijn vriendin en ik vrolijk mee. Zoals ik verwacht had, ging het mijn vriendin heel goed af en ook ikzelf vond verbazingwekkend snel het salsaritme terug. De ideale manier om ons eten te verteren!

Naarmate de avond vorderde steeg ook het volume van de dansmuziek. We hadden ons al goed in het zweet gedanst en besloten dat het tijd was om rustigere oorden op te zoeken, want het was bijna onmogelijk om nog boven de muziek uit te komen.

We eindigden onze avond met een thee (voor mijn vriendin die nog terug moest rijden naar Tongeren) en een glas champagne (voor mij, uiteraard).

Bijzonder genoten van het fijne gezelschap én de onverwachte wending die de avond nam. Dat moeten we meer doen!

Chocolade exploratie

Toegegeven, zonder het berichtje van Goofball was ik waarschijnlijk de ganse dag niet buiten gekomen, want ik was niet bepaald in goede doen zaterdag. Het druilerig grijze weer weerspiegelde perfect mijn gemoedsgesteldheid. Maar hey, soms moet een mens zichzelf een schop onder zijn of haar gat geven, de wandelschoenen en een warme jas aantrekken en een chocoladesmoothie gaan drinken in het pas geopende Chocolate Company Café. En ja, voelde ik mij een beetje een verrader van onze vaderlandse trots door bij een Nederlandse keten chocolade te consumeren, voorzeker! Maar ik was vooral nieuwsgierig. En ik moet zeggen dat de combinatie van fruit en chocolade in een smoothie er bij mij bijzonder vlotjes binnen ging. Volgende keer probeer ik de fameuze hotchocspoon (chocolade op een houten lepel die je kan smelten in warme melk).

IMG_1112

IMG_1116

IMG_1117

Na dit calorierijk vieruurtje namen we een kijkje op de Grote Markt waar de traditionele nieuwjaarsdrink plaats vond. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de klassieke biscuittaart mis, smoutebollen zijn mijn ding niet. En zo’n speenvarken aan ‘t spit is wel lekker, maar associeer ik niet direct met nieuwjaar. Het was ook een beetje te druk om gezellig te zijn. Maar kabouter en beertje vonden het leuk op de draaimolen en ik kwam onverwacht een oude bekende tegen. Altijd leuk.

IMG_1119[1]

Een sympathieke foto om dit stukje mee af te sluiten:

IMG_1118

Doet me altijd deugd om de vrolijke stemmetjes van Kabouter en Beertje te horen.

Culinair genieten in Leuven

Gelukkig deed de ibuprofen zaterdagnamiddag snel zijn werk. Het gezwel op mijn verhemelte zat nog wel stevig in de weg, maar ik moest al niet meer onder tafel kruipen van de pijn. Omdat het de eerste officiële dag van de kerstvakantie was voor mij (mijn vriend was al een week eerder in België, omdat hij nog verlofdagen moest opnemen), besloten we er toch het beste van te maken. We slenterden door de nieuwe wijk aan de Vaartkom die zo snel verandert dat er elke maand wel iets nieuws te bewonderen valt.

Voor mijn vriend was het de eerste kennismaking met De Smidse, een fijne nieuwe plek in Leuven, waar verrassend weinig volk was voor een zaterdagnamiddag vlak voor kerstmis. Ik hoop van harte dat dit concept kan blijven bestaan, maar vrees er eerlijk gezegd voor als het aantal bezoekers niet toeneemt. Of is het er in de week misschien drukker? Nu, toegegeven, wij dronken er ook alleen maar een chocomelk en een koffie. Omdat we nog geen plannen hadden voor de zaterdagavond, reserveerden we spontaan bij Chef’s Table van Atelier Rossi. Pasta is zacht, dus dat moet makkelijk te eten zijn met een abces!

IMG_1018

We liepen verder het oude stadscentrum in langs het Klein Begijnhof en keerden terug langs de vernieuwde Leuvense kerstmarkt. Spijtig genoeg kan de Leuvense kerstmarkt niet tippen aan de kerstmarkt van Montreux. Die houten kraampjes zijn nu eenmaal veel charmanter dan tenten en er valt ook iets te zeggen voor een meer en bergen op de achtergrond.

IMG_1019

Om 19u stipt waren we opnieuw in De Smidse. Beetje vreemd dat de ganse ruimte nu verlaten was, op de koks van Chef’s Table na. Jammer dat niet alle stoelen bezet waren, maar daardoor konden wij natuurlijk last minute nog een tafeltje boeken. Zijn een twaalftal couverts op een avond voldoende om de lonen van vier personeelsleden te betalen? Ik betwijfel het, eerlijk gezegd. In de grote hal van de Smidse was het een beetje te fris voor mij (gelukkig was ik verstandig geweest en had ik mijn fleece meegenomen), maar dat kleine ongemak was al snel vergeten toen het eten op tafel verscheen. Elke gang was een ware smaakexplosie in mijn (lichtelijke gehavende) mond. Heerlijk!

Hapje:
IMG_1029

Spaghetto – rode poon – romanesco – ansjovis – brood:
IMG_1031

Raviolo – dorada royal – zucca – castagne – puntarelle:
IMG_1033

Papperdella – wilde ragu – radicchio trevigiano – chinese kruiden:
IMG_1035

Risotto – langoustines – bloemkool – zalm:
IMG_1037

Ravioli – zwarte truffel -boschampignons – ricotta – parmigiano
IMG_1038

Dus bij deze een oproep om zeker eens te gaan winkelen en/of eten in De Smidse!

Sushi à la Goofball

Nadat ik onze vorige sushidate had moeten afzeggen wegens te veel werk, dreigde ook deze afspraak in het water te vallen wegens zieke Kabouter. Gelukkige bleek de ziekte van Kabouter al bij al nog mee te vallen en konden Goofball en ik toch genieten van de lekkere, aan huis geleverde sushi van Sushi Palace. Ik weet dat leveringsdiensten zoals Uber Eats, Takeaway.com en Deliveroo niet altijd zuiver op de graat zijn, maar het is toch zo verdomd gemakkelijk dat iemand je eten tot aan de voordeur brengt.

Helaas was ik vergeten om een extra bakje rijst en noedels voor de kinderen te bestellen (mijn hoofd zit de laatste tijd zo vol dat ik mezelf steeds vaker betrap op dit soort onzorgvuldigheden), maar de dim sums vielen gelukkig in de smaak. En dus werd het een gezellig avond met Goofball, Kabouter en Beertje. En slaagden we erin de door Sinterklaas gebracht brandweerwagen te repareren!

IMG_0966

Danku, Sinterklaas!

Vandaag had de Sint cadeautjes achtergelaten op mijn appartementje voor mijn petekindje en zijn broer. Het was fijn om hun enthousiaste reacties te zien en het deed deugd om eens wat leven in de brouwerij te hebben in mijn normaal zo stille en lege appartement. Uiteraard moesten de cadeaus van de Sint meteen uitgetest worden. De chocoladen Sinterklaas werd meedogenloos onthoofd (kinderen kunnen soms wreed zijn!) en daarna speelden we samen met hun ouders de spelletjes die de Sint had langs gebracht.

We begonnen met Qwirkle, een spel dat meteen mijn hart wist te veroveren. De spelregels zijn verrassend eenvoudig voor een spel dat ongetwijfeld behoorlijk tactisch kan worden, eens je het een paar keer gespeeld hebt. Heeft alles in zich om een nieuwe klassieker te worden op ons traditionele weekend in de Ardennen. Daarna speelden we Regenwormen, een spel dat ik een paar jaar geleden al eens gespeeld had, maar waarvan de regels niet waren blijven plakken. Ook leuk, maar als ik kan kiezen, geef ik de voorkeur aan Qwirkle.

Voor het avondmaal was ik langs Convento food gegaan. Een eeuwigheid geleden, maar hun gehaktballen zijn nog altijd even lekker! De kinderen smulden van de gehaktballen in tomatensaus en de puree. De groenten lieten ze liever links liggen, maar geen erg, wij als volwassenen ontfermden ons daar maar al te graag over. We sloten de maaltijd af met heerlijke brownies van Les Tartes de Françoise (die tot mijn grote vreugde nu ook een winkel in Leuven hebben) en een bolletje vanille-ijs.

Naar het einde van de avond raakten de twee jongens zo uitgelaten dat we er als volwassenen amper boven uit kwamen en ik stiekem naar wat stilte snakte. Maar het deed me plezier dat ze zich zo op hun gemak voelden in mijn appartementje!

Dinner at Baracca

Ik schaam mij een beetje om het hier te moeten neerschrijven, maar het was al van augustus vorig jaar geleden dat ik mijn vriendin uit het middelbaar nog eens in levenden lijve gezien had. De periode dat ik in Antwerpen woonde, was het moeilijk om af te spreken en uiteindelijk slaagden we er pas in op de laatste dag van november een gezamenlijk moment te boeken in onze agenda’s.

Ik was dan ook erg blij dat ik een tafeltje te pakken gekregen had in restaurant Baracca, nog steeds één van de Leuvense hotspots. We moesten ons wel al om 17.45u naar het restaurant begeven, maar omdat mijn vriendin nog nooit in Baracca geweest was en ze dit restaurant dolgraag een keertje wilde uitproberen, sloot ik met plezier mijn pc wat vroeger af op het werk. De boog kan niet altijd gespannen staan, nietwaar?

Mijn vriendin zat al aan tafel op mij te wachten toen ik stipt om kwart voor zes het restaurant binnen wandelde. Dat de populariteit van Baracca nog steeds niet tanende is, bleek uit het feit dat zelfs het (verwarmde) terras bomvol zat.  De ober verzocht ons trouwens vriendelijk onze maaltijd zéker te beëindigen vóór acht uur, want ons tafeltje was daarna immers opnieuw gereserveerd. Goed draaiende zaak, als je per avond twee couverts kan hebben.

We hadden niet veel zin om ons hoofd te breken over wat te bestellen en gingen voor de makkelijkheidsoplossing: de Baracca verrassingsmenu. Iets wat we ons niet beklaagden! Het ene gerecht was nog heerlijker dan het andere. Al was die volledige pizza er wellicht een beetje te veel aan. Met een halve pizza voor twee personen zouden we ook al rijkelijk gegeten hebben.

IMG_0690

IMG_0701

IMG_0695

IMG_0697

IMG_0703

IMG_0699

Helemaal op het einde van de maaltijd geraakten we een beetje in tijdsnood, waardoor we onze (kokend hete) thee met versnaperingen aan een iets te hoog tempo moesten opdrinken, maar verder was het heerlijk. Bonuspunten voor de fabuleuze mojito XL met bosbessen, trouwens.

Om die overdaad aan eten wat te laten zakken, maakten we een wandeling door de nachtelijke Leuvense straten langs een aantal plekjes waaraan we gezamenlijke herinneringen hadden, ondertussen de kerstverlichting bewonderend. Nu ja, om heel eerlijk te zijn, vind ik de kerstverlichting in Leuven niet zo mooi dit jaar. Maar goed, ik kan niet ontkennen dat de lichtjes deze donkere dagen voor gezelligheid in het straatbeeld zorgen.

We sloten de avond af met een drankje in één van de knusse zetels bij het brandende haardvuur van de Savoye en beloofden elkaar dat we er ditmaal niet zoveel maanden over zouden doen om een nieuwe afspraak vast te leggen.

Museumnacht in M

Vanavond had ik afgesproken met mijn lieve vriendin T om samen naar de Museumnacht in M te gaan. Mijn vriendin had de tentoonstelling over de Arenbergs nog niet gezien en zelf was ik razend nieuwsgierig naar de rondleiding achter de schermen. De rondleiding werd gegeven door de gebouwbeheerder van M en was doorspekt met allerlei interessante weetjes en anecdotes. Die drie kwartier vloog voorbij in een zucht. Van mij mocht de rondleiding gerust nog dubbel zo lang geduurd hebben!

IMG_0665

IMG_0666

Daarna liepen we op ons gemak door de tentoonstelling over de Arenbergs. Het loonde echt de moeite om de tentoonstelling een tweede keer te bezoeken. Zo ontdekte ik allerlei details die mij de eerste keer helemaal ontgaan waren. Beste ontdekking van de dag: de gevallen ruiter. Hilarisch dat ik dat detail de eerste keer toen ik het schilderij zag helemaal gemist heb. Ook zeer boeiend: de uitleg van curator Anne Verbrugge die ons meer uitleg gaf over de tentoongestelde historische kostuums uit de verkleedkoffer van de Arenbergs.

Na ‘Macht en Schoonheid’ was ons kunstverzadigingspunt bereikt. We sloten de avond af met een lekkere chocolademelk bij Chapter Four, een fijne ontdekking in het culinaire Leuvense landschap! (Ik hoef jullie niet te zeggen welke chocomelk de mijne was, zeker?)

IMG_0669

Babybezoek in de Gloria

Het wordt een steeds grotere uitdaging om af te spreken met ons vriendinnenclubje van Leuvense collega’s. Deze keer twee maanden op voorhand een datum geprikt en dan zegt de eerste dame af omdat ze moet studeren en vallen kort daarop twee andere dames ziek. Ik moet zeggen dat ik het persoonlijk een beetje verdacht begin te vinden dat er elke afspraak wel wat zieken te betreuren vallen. Ik denk dat het al meer dan twee jaar geleden is dat we nog eens voltallig geweest zijn.

Enfin ja, soit, we zakten dus met een uitgedund groepje van vier personen af naar Heverlee om onze pas bevallen collega te feliciteren met de geboorte van haar prachtige dochter L. Het was meteen ook de eerste kennismaking met de partner van mijn collega én haar nieuwe woonst. Drie vliegen in één klap! Dochter L was echt een dotje. Geen kik gegeven tijdens gans ons bezoekje. Wat we ook wel een beetje jammer vonden, want zo konden we haar oogjes niet bewonderen.

IMG_0606

Na uitgebreid getoost te hebben op dit nieuwe leven namen we afscheid en trokken we met de bus richting Leuven centrum alwaar ik een tafeltje voor zeven (nu dus vier) gereserveerd had in restaurant Gloria. Op aanraden van de serveerster bestelden we alle tapas op het menu en dat bleek effectief genoeg om net nog een gaatje te hebben voor een lekkere crème brûlée met als afzakkertje een grand marnier. De tapas waren lekker, maar minder fabuleus dan de beschrijving deed uitschijnen. Geen erg, met het gezelschap zat het wel snor. Op zich vond ik het zelfs aangenaam dat we maar met z’n vieren waren, nu was er meer tijd om dieper in te gaan op bepaalde onderwerpen. Met achten rond een tafel zijn er immers altijd gesprekken die je niet kan mee volgen.

IMG_0610

IMG_0611

IMG_0612

IMG_0613

IMG_0614

IMG_0615

Voor mij was het vervolgens nog een korte wandeling naar huis. Een fijn begin van de werkweek!

Een mislukte uitstap naar Hasselt

Zondag had ik afgesproken met een kameraad die ik al lang niet meer had gezien (verhuizen naar een ander land is niet bevorderlijk voor je sociaal leven). De bedoeling was dat we elkaar zouden treffen in het station van Hasselt, samen zouden lunchen en dat ik daarna een rondleiding zou krijgen in zijn nieuwe woonst. Helaas besloot de NMBS stokken in de wielen te steken: door een personenongeval (triestig eufemisme) lag het treinverkeer tussen Brussel en Leuven volledig plat. Druppelsgewijs reden er treinen Leuven station binnen en toen er eindelijk een trein opdaagde met twee en een half uur vertraging die richting Hasselt reed, deelde de conducteur doodleuk mee dat de trein maar tot Tienen zou rijden. Geen zin om ergens in Tienen te stranden, dus liet ik deze trein vertrekken zonder mij.

IMG_0581

IMG_0583

IMG_0584

Na anderhalf uur tevergeefs wachten in Leuven station gooide ik de handdoek in de ring en liet ik aan mijn kameraad weten dat het niet zou lukken om in Hasselt te geraken. Waarop hij zo vriendelijk was om aan te bieden met de wagen naar Leuven te rijden zodat onze afspraak toch nog kon doorgaan. Dat vond ik knap van hem, in de wetenschap dat hij de dag nadien onder het mes zou moeten voor een operatie om zijn gebroken middenrif te herstellen en zijn maag omhoog te duwen. Maar goed, wellicht is een uitstapje naar Leuven beter dan de ganse dag aan zo’n operatie te moeten denken. Ik duim alleszins dat alles vlot gaat en hij na de operatie terug na 18u kan eten zonder last van reflux te hebben.

We lunchten samen in een nieuwe zaak in de Parijsstraat: Life Bar. Gezond, betaalbaar én lekker. Een goeie combinatie! Al was de nogal harde en plakkerige chocolate caramel slice gezien mijn aanhoudende tandpijn wellicht niet het meest ideale dessert. Mijn kameraad is erg bezig met zijn gezondheid (begrijpelijk natuurlijk, want hij is al een ganse tijd op de sukkel) en eet sinds kort volledig vegetarisch. Een keuze waarvoor ik hem alleen maar kan bewonderen. Intellectueel zie ik de voordelen van deze levenswijze zeker in, maar ik vrees dat ik toch mijn stukje vlees en vis zou missen (een zwak excuus, ik weet het, maar ik probeer elke week enkele vegetarische dagen in te lassen ter compensatie).

IMG_0589

IMG_0591

IMG_0592

Na de lunch wandelden we samen door Leuven. De herfstzon was ons goed gezind en we hadden veel om over bij te praten. Ik geniet altijd erg van de gesprekken met deze kameraad omdat hij intellectueel op een zeer hoog niveau functioneert en hij een erg bijzondere kijk op het leven heeft. Het geeft me zuurstof om zelf op een iets objectievere manier naar mijn eigen situatie te kijken. Onze omzwervingen door de Leuvense straten brachten ons bij De Smidse (voor de tweede keer al dit weekend) alwaar we een heerlijke warme chocomelk dronken (mét een scheut rum voor mij). We sprongen ook nog even binnen bij de Belgian Woodworker, want mijn kameraad volgde in het verleden een cursus als meubelmaker met als resultaat een prachtige tafel.

IMG_0593

We sloten de namiddag af met een vroeg diner (noodzakelijk voor de spijsverteringsproblemen van mijn kameraad) bij brasserie Van De Weyer. Van De Weyer kwam in de plaats van het vroegere Café Charly’s en kreeg een total make-over die ietwat kitscherig aandeed, maar die ik desondanks best wist te smaken. En de garnaalkroketten mochten er ook zijn!

IMG_0595

IMG_0598

Een dag die anders liep dan verwacht, maar die ik met een goed gevoel afsloot.