Dutselhoekwandeling in Holsbeek

Een beetje een twijfelachtig weertje, deze zondag, maar dat hield ons niet tegen om er toch op uit te trekken. Ditmaal fietsten we richting Holsbeek. We vertrokken aan de pittoreske Sint-Mauruskerk voor de Dutselhoekwandeling. Wat startte als een gemakkelijke wandeling doorheen de velden, ontpopte zich tot een heus hindernissenparcours in het Dunbergbroek, dat zelfs na de voorbije droge weken nog erg nat en zompig was.

Na uit het broek ontsnapt te zijn, beklommen we de Chartreuzenberg. Zeer mooi loofboombos met charmante holle wegen. De gedichten die Natuur en Bos her en der verspreid in het landschap had aangebracht, gaven de wandeling een extra meerwaarde.

Vlak voor het einde van onze wandeling liepen we nog een kapelletje binnen, waar een gebed hing opgedragen aan “de mensen die wereldwijd slachtoffer zijn van het virus en voor allen die patiënten met hun zorg en deskundigheid begeleiden”. De rare mengeling van beelden en voorwerpen in dit kapelletje had iets ontroerend. Ik ben zelf niet gelovig, maar heb altijd al een zwak gehad voor kapelletjes. Zo’n kapelletje doet me terugdenken aan mijn jeugd, toen we met het kinderkoor tijdens Mariamaand mei de tocht langs de verschillende kapelletjes in onze omgeving muzikaal opluisterden. Kapelletjes associeer ik ook altijd met mijn oma, wiens huis vol stond met religieuze voorwerpen uit Lourdes, Banneux en Scherpenheuvel. Een passend einde van onze wandeling.

En, oja, ik kon het niet laten om snel een foto te maken van Bistro Bo-Bonne. Heimwee naar betere tijden!

Van al dat fietsen en wandelen krijgt een mens honger. Wat beter dan de dag afsluiten met een heerlijke sushi boat van de Wabi-Sabi?

Puzzelvooruitgang:

Verborgen hoekjes in Leuven en Zarza @ home!

Geen grootse plannen deze zaterdag (wie wel), maar uiteraard wilden we ons gemiddeld aantal stappen per dag op peil houden. En ja, er zijn nog steeds plekjes in Leuven die we nog niet bezocht hebben.

Ok, de Kruidtuin hoort daar niet bij, maar daar bloeit en groeit zoveel dat er elke week wel iets nieuws te ontdekken valt.

Iemand trouwens een idee waar dit is?

De Janseniustoren zal ondertussen iedereen al wel kennen:

Maar het Rambergpark, het Van Dalepark en het Wolvepoortpad zijn zelfs voor veel Leuvenaren onbekend terrein:

Huis van’t Sestich daarentegen is een klassieker:

En het stadspark is zo prachtig groen op dit moment dat ik jullie deze foto niet wilde onthouden:

En dit streepje streetart wilde ik jullie zeker niet onthouden:

Ons avondmaal werd verzorgd door Zarza, het favoriete restaurant van Leen!

Dit aten wij:

Gemarineerde tomaten variëteit, twee maal geitenkaas (geraspt en crèmeux), basilicum mayonaise en radijs:

Eén dag na de officiële Internationale Dag van de Sauvignon Blanc, konden we natuurlijk niet anders:

Zeebaars, lamsoor, prei, erwtjes, erwtencrème, pastavel, jus van paddenstoelen, verse oregano en ponzu (een vrij complex gerecht om klaar te maken, maar het smaakte geweldig):

Kazen van Elsen; van boven naar onder: Brie Nangis, Reblochon Fermier, Morbier de Jura, Manchego Crado:

Het Land aan de Overkant @ Home

Aangezien mijn vriend (die vanop afstand voor een Zwitsers bedrijf werkt) geen dagje vrijaf had de eerste mei, deed ik een inspanning om ons appartement wat op te ruimen en te kuisen. Het is opvallend hoeveel sneller alles vuil wordt nu we hier dag in dag uit met twee leven. ‘t Moet zijn dat ik vóór heel deze coronacrisis niet zo vaak thuis was. 😉

In de voormiddag fietste ik naar een voor mij totaal onbekend gezin in Kessel-Lo. Aangezien Dreamland er niet in slaagde ons de anderhalve maand geleden bestelde puzzels te bezorgen, zaten mijn vriend en ik door onze puzzelvoorraad heen. Gelukkig was er een puzzel-minnende vriendin op facebook die voorstelde om mij haar puzzel uit te lenen. Die puzzel was door haar uitgeleend aan een ander bevriend koppel, maar die hadden hem net afgewerkt en ik mocht hem daar rechtstreeks gaan afhalen. En dus fietste ik zomaar het terras op van wildvreemde mensen om daar een puzzel op te halen. En legde ik bij thuiskomst meteen de rand (die toegegeven, in een apart zakje zat). Aangezien deze puzzel maar 2000 stukjes heeft, vrezen we wel snel klaar te zijn.

Het moge duidelijk zijn dat de huidige crisis onverwachte bijwerkingen heeft. Ze sloeg ik zelfs aan het bakken! Hell has frozen over. Toegegeven het was het makkelijkste koekjesrecept ooit, maar hey, ben ik toch ook een beetje mee met de bak-hype.

Het eindresultaat was een best wel eetbaar, gezond koekje. Alleen was het koekje helemaal niet krokant. Zou dat liggen aan het feit dat de havermout die ik gebruikte ondertussen al meer dan een half jaar vervallen was? 😉

Omdat het een feestdag was (allez, toch in België) trakteerden mijn vriend en ik ons op een heerlijk diner van het Land aan de Overkant, die ook sinds deze week gestart zijn met afhaalmaaltijden. Ik heb heel erg te doen met al die horecazaken die momenteel zonder inkomsten zitten en voorlopig nog totaal geen zicht hebben op wat de komende maanden zullen brengen. Daarom dat mijn vriend en ik graag ons steentje bijdragen om de lokale horeca een hart onder de riem te steken.

Wij genoten alvast van de heerlijke gerechtjes van het Land aan de Overkant!

Salade van asperges, aardappel en rivierkreeftjes:

Lambsboutsnede met groentjes en een melkbroodje:

Huisgemaakt vanille-ijs met crumble van chocolade:

Donkere wolken boven Leuven

Het was even aanpassen, tijdens de dagelijkse avondwandeling: donkere wolken die zich dreigend samenpakten boven de Leuvense Bondgenotenlaan. Zo gewend ben ik ondertussen aan die stralend blauwe hemel. Mijn vriend zag het zelfs niet zitten om mij vanavond te vergezellen, uit schrik een dikke regenbui over zijn hoofd te krijgen. Maar er is meer nodig dan een paar regendruppels om mij van mijn avondwandeling te houden!

Hello Fresh maaltijd van de dag: Koreaanse biefstukreepjes met rijst en spitskool in zoete Aziatische saus:

Om duimen en vingers af te likken. Zó lekker dat we niet anders konden dan een flesje wijn van Dulst daarbij te drinken. Donderdagen zijn de nieuwe vrijdagen, met dank aan de Dag van de Arbeid!

Openwervendag?

Bizarre gebeurtenis van de dag: tijdens onze traditionele avondwandeling, merkten mijn vriend en ik dat de hekken naar de werf van de nieuwe fietsenstalling onder het Martelarenplein wagenwijd open stonden. Geheugensteuntje: zo zag die werf er een paar dagen geleden uit:

En alhoewel mijn vriend en ik het heel interessant vonden om vlak tot aan de grote bouwput te kunnen lopen, leek het ons toch onverantwoord dat die werf zomaar open stond. Meer nog: het hangslot dat diende om de hekken af te sluiten, hing gewoon open aan het hek met de sleutel er nog in. Niet echt veilig… Gelukkig hingen op de hekken de gegevens van de werfcoördinator. Dus belden we de werfcoördinator op en deelden we hem mee dat zijn onbewaakte werf wagenwijd open stond. Hij nam het nogal makkelijk op: “Aja? Dan zal ik moeten langs gaan om de werf af te sluiten, he.” Ok dan. 😉

Hello Fresh maaltijd van de dag: penne met witlof en paddenstoelenroomsaus:

Sushibowl met zalmsnippers en gembermayonaise

Met daarbij zoetzure radijsjes en komkommer. Onze Hello Fresh oogst van de dag. Visueel een minder interessant gerecht, maar het is duidelijk dat Hello Fresh de vinger aan de pols houdt wat betreft hippe gerechten. Poké bowls zijn heel de rage, tegenwoordig. Oja, het was heel lekker!

Hello Fresh – the rematch

Jawel, onze eerste Hello Fresh ervaring is zo goed meegevallen, dat mijn vriend en ik ons aan een tweede ronde gewaagd hebben. Ditmaal hebben we zelfs vier gerechten in plaats van drie besteld! Ere wie ere toekomt: het is voornamelijk mijn vriend die zich tot keukenprins ontpopt heeft. Mijn bijdrage beperkt zich tot nu en dan in de potten roeren, de oven op de juiste temperatuur instellen en de ingrediënten identificeren. 😉

Vandaag aten we kipfilet in mosterd-roomsaus met gebakken aardappelen en broccoli. Alweer een heel geslaagde combinatie. Dichter bij de klassieke vlees-groenten-aardappelen combinatie waaraan ik lichte jeugdtrauma’s heb overgehouden, maar het was het mosterdsausje met kastanjechampignons dat dit gerecht naar een hoger niveau tilde. Dé ontdekking van de maand april: het is supergemakkelijk om aardappelen in de oven klaar te maken. In schijfjes snijden, met wat olie op een bakblik gooien, in de oven steken. Klaar!

Tijdens onze dagelijkse avondwandeling stootten we op een mini-concertje in het Klein Begijnhof. De opvoering was opgedragen aan alle zorgverleners, maar dat neemt niet weg dat mijn vriend en ik er ook erg van genoten hebben. Een streepje muziek is altijd welkom in deze bizarre tijden.

Als uitsmijter: de gigantische put in de Mechelsestraat. Een werf die helaas stil ligt door de coronacrisis. Terwijl dit net een ideaal moment is om een versnelling hoger te schakelen bij openbare werken die veel overlast veroorzaken voor de omwonenden.

Dinner by Essenciel

Mijn vriend en ik hadden een serieuze appetijt overgehouden aan ons uitstapje naar de Doode Bemde. Gelukkig konden we ons verheugen op de culinaire hoogstandjes van Essenciel, ons tweede sterrenrestaurant sinds de lockdown.

Terwijl we genoten van onze maaltijd mét roze bubbels, babbelden we virtueel bij met mijn broer en zijn vriendin. Zij hadden frietjes afgehaald, dus waren iets sneller klaar met eten. Geen erg, want dat gaf mijn schoonzusje de gelegenheid om ons wat tips te geven over hoe best de saus op te warmen. Ik moet wel zeggen dat menu ‘Essence’ de meest complexe afhaalmaaltijd tot nu toe was. Inclusief crèmes in spuitzakjes, au bain marie bereidingen en groenten die nog apart gebakken moesten worden. Maar: het leverde ons wel het mooist gedresseerde bord van heel de lockdown op.

Bubbels:

Tartaar van zeebaars met radijs en ceviche vinaigrette:

Stoofpotje van asperges, erwten en buikspek:

Griet, brandade, lenteraapjes:

Kaastaartje:

Alweer een culinaire avond van hoogstaand niveau!

Wandelen in de Doode Bemde

Het fenomenale lenteweer blijft aanhouden, tijd om daarvan te profiteren en onze actieradius wat te vergroten. Dankzij de tips van onze vrienden fietsten we naar de Doode Beemden, een natuurgebied vlakbij Leuven dat mij volledig onbekend was. De fietstocht naar de Doode Beemden alleen al maakte dit uitstapje de moeite waard. We ontdekten alweer een andere fietstunnel onder de E40 en fietsten via het Dijlepad langs de prachtige meanderende Dijle. We spotten zowaar zelfs twee bunkers van de KW-linie. Echt genoten van deze prachtige route, met dank aan Googlemaps die deze scenic route voorstelde.

De Kapel van Onze-Lieve-Vrouw ten Pui:

Vlak voordat we aankwamen bij het Kasteel van Neerijse, het startpunt van onze wandeltocht, besloot ik nog een kleine omweg aan onze fietstocht toe te voegen. Die omweg bracht ons langs een prachtige holle weg die echter zo steil was dat we noodgedwongen in de helft moesten afstappen, maar het uitzicht eens we boven aankwamen, maakte het de klim meer dan waard. Spijtig genoeg was het domein van het kasteel zelf afgesloten, maar niet getreurd, ook zonder een blik van dichtbij op het kasteel was de wandeling doorheen de Doode Bemde een fijne belevenis. De Doode Bemde is een prachtig en afwisselend natuurgebied, dat (aan de vlonderpaden te oordelen) in normale omstandigheden een vrij nat en drassig gebied moet zijn. Nu was het er echter kurkdroog. En hoe blij ik ook ben met dit zalig zonnige weer, het ontgaat me niet dat de natuur rondom ons snakt naar water.

De terugrit was, in tegenstelling tot de heenrit, grotendeels bergaf. Echt genieten! In totaal kwamen we tijdens deze uitstap drie bekenden tegen. Een persoonlijk record.

Snipperdagje op vrijdag

Stiekem deze vrijdag weer een snipperdagje genomen. Deels omdat mijn vriend en ik nu eigenlijk in Slovenië van twee weken vakantie aan het genieten zouden moeten zijn, deels omdat ik nu al voorzie dat ik aan dit tempo nooit mijn verlofdagen voor 2020 opgesoupeerd krijg.

Wat doet een mens op een mooie zonnige dag in Leuven? Jezelf trakteren op een heerlijk ijsje van Decadenza, uiteraard! Daar schuiven we graag meer dan een kwartier voor aan op het Ladeuzeplein. Geduld is een schone deugd!

Verder deel ik graag met jullie een foto van mijn favoriete werf van het moment: het uitgraven van de nieuwe fietsenstalling op het Martelarenplein vlak voor het station van Leuven. Echt, ik kan er naar blijven kijken.

Gespot tijdens mijn wandeling: een jongedame op wandel met een wel héél bijzonder huisdier:

En één van mijn favoriete Leuvense kunstwerken: De ontvoering van Europa:

Voor het avondmaal bestelden mijn vriend en ik voor de eerste keer iets bij de Appel. Mijn slaatje was niet echt fotografisch interessant, de bijgevoegde appel (met paaseitjes) des te meer: