Yep, mijn chefkok is opnieuw in het land! En dat hij per ongeluk de rode currypasta voor het zalmgerecht verwisselde met de tomatenpuree voor de courgetti caprese, is hem van harte vergeven. Het was alleszins zo ook lekker!
Zalm in kokossaus met prinsessenboontjes en sojascheuten:
Kalkoentajine met wortelen, tomaat uit blik, ui en olijven en kruidenolie:
Courgetti caprese met tomaat, champignons, basilicum en mozzarella.
Het scheelde niet veel of mijn vriend en ik waren helemaal niet op Leuven Air geraakt, deze zaterdagavond. Rond een uur of vijf brak er zo’n gigantische wolkbreuk los boven Leuven dat we vanuit ons appartement nog amper de torens van Sint-Maartensdal konden ontwaren. Hevige slagregen vergezeld van donder en bliksem waren niet meteen de meteorologische omstandigheden om gezellig van een concert te genieten. In mijn verbeelding zag ik een half onder water gelopen, zompig weiland met kletsnatte tafels en stoelen. Bovendien was het een stevig eindje fietsen naar de Hertogstraat in Heverlee en liepen we het risico volledig doorweekt ter plekke aan te komen.
Na zeker twintig keer de steeds wisselende weersvoorspellingen gecontroleerd te hebben, besloten mijn vriend en ik de handdoek in de ring te gooien: we lieten aan de vrienden met wie we samen naar Les Truttes zouden gaan, weten dat we de avond liever gezellig warm op ons appartement doorbrachten dan uitgeregend op een grasveld. We bezorgden hen de tickets zodat ze alsnog konden gaan zonder ons, mochten ze daar zin in hebben. Zij wonen namelijk vlakbij de Hertogstraat en konden snel terug thuis zijn, mocht er een nieuwe wolkbreuk losbarsten.
Onze vrienden waren duidelijk dapperder dan wij, want zij besloten toch het risico te nemen. Het voorprogramma met Dirk Stoops was nog niet lang bezig of we kregen berichtjes dat er eigenlijk best wel veel volk was en dat het helemaal niet zo koud en nat was als gedacht. De weersvoorspellingen zagen er ondertussen ook wat beter uit, met maar een heel kleine kans op regen rond 20.10u.
Na nog wat getwijfel besloten mijn vriend en ik onszelf een schop onder ons gat te geven en alsnog te vertrekken. En dat bleek een super beslissing te zijn. Er viel geen druppel regen tijdens onze fietstocht en we konden meteen aanschuiven aan het tafeltje met vier stoelen dat onze vrienden ingenomen hadden, niet ver van het podium. We waren net op tijd om nog de laatste nummers van Dirk Stoops mee te pikken. Les Truttes begonnen stipt op tijd en op een paar dikke regendruppels na hielden we het tijdens hun optreden helemaal droog. En amai, wat een optreden was me dat! De ene ingenieuze medley van klassiekers en filmmuziek volgde de andere op. Bonnie Tyler, Celine Dion, Elton John en 4 Non Blondes in één en dezelfde medley verwerken, chapeau! Het publiek had duidelijk zin in een feestje, want er werd enthousiast meegedanst en meegezongen.
Echt blij dat onze vrienden ons over de streep getrokken hebben om alsnog naar Heverlee te fietsen. En als ik eerlijk moet zijn: ik prefereer deze manier om naar een festival te gaan, boven het allemaal op elkaar gepropt staan voor een podium. Gezellig gezeten aan een tafeltje in mijn bubbel van vier, waren dit voor mij optimale omstandigheden om ongestoord van een optreden te genieten. En ook het systeem om via de website drank te bestellen, meteen af te rekenen en een seintje te krijgen als je drank klaar stond aan de toog, vond ik geweldig. Mag wat mij betreft behouden blijven in de toekomst. Alleen hoop ik dat de volgende keer de zon iets meer haar best doet…
Een beetje een twijfelachtig grijze zaterdagnamiddag, maar dat hield mijn vriend en mij niet tegen om de stad in te trekken. Ik was vooral nieuwsgierig om de pas opgetrokken Leuvense velodroom op de site van het voormalig Sint-Pietersziekenhuis te bekijken. En jawel, de piste werd druk gebruikt door fietsende kinderen. Ook tof dat er een heuse bar is om te relaxen op mooie zomeravonden (in de hoop dat we die nog mogen meemaken tijdens deze belabberde zomer van 2021). En binnenkort komt er zelfs een groot scherm om zomerfilms op te vertonen.
Voor ons vieruurtje trokken we naar Anna Specialty Bar. Ik had immers nog een bon liggen die ik vorig jaar voor mijn verjaardag had gekregen. Het weer was frisjes genoeg om warme chocomelk te bestellen, en ja, waarom dan niet all the way gaan: met Baileys graag! De brownies die we daarbij aten, maakten dat we voldoende gezondigd hadden voor een hele week. Maar lekker was het wel! 😉
Ik ben ondertussen de tel kwijt geraakt hoe vaak we al samen sushi van Kintsugi gegeten hebben met Goofball en haar gezin, maar dat het altijd aangenaam toeven is in hun gezellige stadstuintje, dat moge duidelijk zijn. We twijfelden op voorhand even of we wel buiten zouden eten, want onze weather apps voorspelden regen, maar hey, op vijf druppels na hielden we het helemaal droog en het was zelfs aangenaam warm om buiten te zitten. Ja, de zomer van 2021 toont zich tot nu toe van haar meest wisselvallige kant, maar dat kon ons even niet deren. Ik ben al blij dat ik mijn sociaal leven langzaamaan weer kan oppikken.
Wel een beetje teleurgesteld dat niemand samen met mij happy birthday wou zingen voor de verjaardag van Goofball’s echtgenoot. Misschien had het feit dat deze heuglijke gebeurtenis ondertussen al drie weken achter ons lag daar iets mee te maken. 😉
Mij altijd al afgevraagd hoe ze dat doen, asfalt afschrapen!
En het allercoolste is, dat ze meteen daarna al een kersverse laag asfalt leggen, zodat er morgen een mooi nieuw glad wegdek ligt.
Toegegeven, ik vertrok iet of wat met een klein hartje naar Gastrobar Hop. Ik had helaas niet bepaald een mooie zomeravond uitgekozen voor mijn afspraak met mijn kameraad en zijn nieuw lief en ik hield al de ganse dag de weersvoorspellingen in ‘t oog. Ik had in de loop van de dag een telefoontje van Gastrobar Hop gekregen. Even vreesde ik dat het was om af te bellen, maar de vriendelijke heer aan de andere kant van de lijn verzekerde mij dat het die avonds (min of meer) droog zou blijven en dat hij graag onze reservatie op het terras bevestigde. Ongetwijfeld beschikken al die restauranthouders over supergeweldige apps om het weer tot op de minuut te voorspellen, maar mijn KMI-app gaf toch twijfelachtig weer. Maar goed, er is nog nooit iemand dood gegaan van een beetje regen, zeker?
Voorzien van een paraplu, fleece en regenjas wandelde ik naar Gastrobar Hop. Kwestie van elk mogelijk meteorologisch ongemak te trotseren. Ik was mooi op tijd, maar van mijn kameraad en zijn nieuwe vriendin (die ik nog nooit gezien had) geen spoor. Ik informeerde bij het Hop-team wat het Plan B was in geval van regen. Geen Plan B, blijkbaar was het team gewend om zelfs in de moeilijkste weersomstandigheden toch te blijven serveren op het terras. Na meer dan een kwartier wachten (al goed dat ik mezelf een aperitiefje had besteld) verscheen mijn iet of wat verwaaide kameraad op zijn plooifiets. Zonder date. Ik had eerlijk gezegd verwacht dat ze samen zouden komen, dus ik dacht even dat er een kink in de kabel was. Mijn kameraad stelde me echter gerust, hij kwam van zijn woonst en zijn vriendin rechtstreeks met de wagen van haar werk. Bleek dat zijn vriendin al een hele tijd op het plein voor OPEK stond te wachten. Stom, want als ze richting het terras van de Gastrobar was gewandeld, had ze mij zeker zien zitten. Serieus, ik val best wel op.
Enfin, na een ietwat hobbelige start, werd het echt een heelgezellige avond. De vriendin in kwestie bleek een superslimme dame, professor aan de UCL én de KU Leuven mét voorliefde voor exotische reisbestemmingen. Helemaal my cup of tea. En ja, het was behoorlijk fris op het terras (mijn fleece kwam goed van pas) en we hielden het niet volledig droog (gelukkig was de parasol behoorlijk stevig), maar verder was het echt een topavond met lekker eten en heerlijke wijntjes. Zo fijn om te zien hoe trots mijn vriend was op zijn vriendin.
Maatje, lavas, gele biet, gebrande ui:
Vers gebakken naan, rilette van bloemkool, citroen, radijs:
Jonge wortel, yoghurt lak, ketchup van jalapeño en groene tomaat:
BBQ lam, opgelegde venkel, tamarinde:
Vangst van het moment, boontjes, geroosterde romeinse sla, jus van langoustines:
volle grond aardbei, sorbet zure kriek & rabarber, boule de Berlin, chocolade, basilicum:
Zoetigheden bij de thee:
Flater van de avond: ik was ervan uitgegaan dat de nieuwe vriendin van mijn kameraad de osteopaat en anti-vaxxer was. Gelukkig bleek mijn kameraad sinds de laatste keer dat ik hem zag in De Hoorn een rationelere vriendin op de kop getikt te hebben. Eentje die wel in vaccins gelooft! Amai, ik kan dat allemaal niet meer volgen… Waar is de tijd dat ik zelf nog een spannend liefdesleven had?
Een mooie zonsondergang!
Serieus, hoe mooi is dit? Enorm genoten van het optreden van Seraphine Stragier en Sophia Ammann ter ere van 200 jaar Kruidtuin. De kwetterende vogels geven de muziek nog net dat tikkeltje meer.
PS: Er wordt nog steeds volop gebouwd in de Leuvense vaartkom.
Echt waar, ik denk dat 2021 alle records klopt wat betreft aantallen klaprozen…
Onder het motto: we moeten profiteren van dat terrasjesweer, had ik zaterdagavond afgesproken met een kameraad en oud-studiegenoot om eindelijk mijn bon van Sud Sud Bistro te verzilveren die ik bijna een jaar geleden van mijn collega’s had gekregen en dreigde te vervallen. Om zeker plek te hebben op het terras spraken we af om 17.30u. En ja, we hadden geluk, we slaagden er zelfs in dat ene leuke tafeltje op de Drie Engelenberg te veroveren.
We hadden alle tijd van de wereld, dus startten we met wat gemarineerde olijven en gegrilde amandelnoten, vergezeld van ongelooflijk lekkere Holstein met hummus. Echt zo lekker dat we later op de avond nog een tweede portie bestelden. Ook een dikke aanrader: de garnaalkroketjes en de inktvisjes met (veel) look en peterselie. Mijn kameraad dronk een biertje bij de tapas, terwijl ik voor de natuurwijnen ging. Ik kreeg per ongeluk wel een glas rode wijn in plaats van een glas witte wijn, maar hey, die was ook lekker!
We sloten de avond af bij Surlie, kwestie van het thema van de natuurwijnen verder te zetten. Ik deel graag een fotootje met jullie van onze favoriete wijn van de avond, een Sassoscuro Emilia Rosso.
