Na alweer een heerlijk ontbijt nemen we afscheid van Busan. Op de één of andere manier vond ik het verblijf in deze gigantische stad te kort, ondanks het feit dat we best wat toeristische highlights bezocht hebben. Ik heb niet het gevoel dat ik de hartslag van deze stad doorgrond heb. Nuja, een reden te meer om nog eens terug te keren. Hopelijk dan met iets beter weer.

We laten het bewolkte Busan achter ons en vertrekken naar Jirisan National Park, de zon tegemoet. We komen rond het middaguur aan in hotel Camp Jirisan Parkview, waar geen kat te bekennen valt. Na een beetje ronddraaien aan het onthaal, komt er dan toch een dame opdagen die geen woord Engels spreekt. Ik moet zeggen dat mijn zeer beperkte kennis van het Koreaans toch al goed van pas gekomen is, deze reis. De dame maakt ons duidelijk dat we nog te vroeg zijn om in te checken. Het hotel ziet er nochtans uitgestorven uit, dus druk kan het er niet zijn en ik ben er zeker van dat er kamers leeg staan.

Enfin, we laten onze bagage in de wagen en gaan op zoek naar een lekker middagmaal. Vlakbij ons hotel bevindt zich een pleintje met een hoge concentratie aan restaurants. Lang hoeven we dus niet te zoeken. Het valt ons op dat het extreem rustig is en er bijna nergens volk zit. We zijn nog wat aan het rondkijken, wanneer een oud dametje (een ajumma, zoals dat zo mooi klinkt in het Koreaans) dat één van de restaurants uitbaat, ons in de mot krijgt. Ze sleurt ons ongeveer binnen in haar restaurant dat, op ons na, helemaal leeg is.

Nuja, we moeten toch ergens eten, nietwaar? Op basis van de menukaart met prentjes bestellen we een hotpot met paddenstoelen, blijkbaar één van de typische gerechten van deze streek. De ajumma is dolenthousiast dat we bij haar komen eten en komt niet veel later aandraven met een hoop banchan (bijgerechtjes) en een dampende bouillon met allerlei heerlijkheden in. Ze zet het vuurtje van de brander hoger en trekt zich vervolgens terug om naar één of andere soap op tv te kijken.

De hotpot is heerlijk, maar onze ajumma is van mening dat we niet snel genoeg eten en komt ons ongevraagd te hulp door wat extra bouillon en toebehoren in onze kommetjes te schenken. Ze vindt duidelijk dat mijn vriend wat extra kilo’s kan gebruiken, want hij krijgt een extra grote portie. We vinden het allemaal behoorlijk vermakelijk én lekker!

Na alweer een copieuze maaltijd checken we in en rijden vervolgens naar de Hwaeomsa tempel. Een zeer indrukwekkende tempel met verschillende gebouwen en zelfs een klein museum met enkele zeer mooie objecten. Bijzonder: op het tempelterrein staan allerlei figuren opgesteld gemaakt uit een framewerk van ijzerdraad bedekt met papier. Het meest indrukwekkende gebouw op het terrein is de Gakhwangjeon Hall, volledig in hout opgetrokken en één van de grootste boeddhistische hallen in Zuid-Korea. We kuieren op ons gemak rond om al dat moois te bewonderen en genieten van de zon op ons gezicht. En jawel, het stikt hier van de national treasures. 😉

Na ons bezoek nemen we een steile en bochtige weg naar omhoog die ons dieper in Jirisan National Park brengt. We rijden tot we het hoogste punt bereiken en parkeren onze wagen bij de Seongsamjae Service area. Het uitzicht op de omliggende heuvels van het National Park is fenomenaal. Aan onze voeten ligt een mooie vallei doorsneden door een rivier te schitteren in het late zonlicht. We overwegen iets te eten in één van de eetgelegenheden waar hikers verzamelen om aan een tocht door het park te beginnen, maar het is er maar frisjes en het aanbod overtuigt ons niet echt. Dus keren we langs dezelfde kronkelende weg naar beneden om ons geluk in het kleine stadje Gurye te beproeven. Onderweg naar Gurye stoppen we om foto’s te nemen van de ondergaande zon. Boven het rijstveld op de voorgrond vliegen letterlijk honderden libellen. Prachtig!

Een deftig avondmaal vinden, blijkt echter niet zo evident. Waar je elders in Korea bijna over de restaurants struikelt, valt er in Gurye niet veel culinairs te bekennen. Uiteindelijk belanden we in een filiaal van Paris baguette waar ik een kleine crabroll en mijn vriend een aantal vettige opgewarmde broodjes eet. Geen culinaire hoogvlieger.