Wijnproefcursus

Nog zoiets wat ik al heel eens wilde doen, maar wat er maar nooit van kwam. Gelukkig hebben wij ondernemende vrienden die gewoon hun woonkamer ter beschikking stellen voor een avondje wijn proeven voor een bende van 13 personen. Heel erg leuk én leerrijk. Ik krabbelde voor mezelf wat notities bijeen op een blaadje, die ik hieronder overneem ter lering ende vermaak. Het was een basiscursus, dus we begonnen met het onderscheiden van de verschillende geuren die je in wijn kan herkennen, want in tegenstelling tot wat mensen denken, proef je met je neus. Je tong kan enkel de smaken: zoet, zuur, zout en bitter onderscheiden (over umami hebben we het niet gehad). Die smaken worden op verschillende plekken van de tong waargenomen, dus het is bij het wijnproeven erg belangrijk om de wijn goed in je mond te laten ronddraaien. Maar voordat je proeft, moet je natuurlijk eerst ruiken! Opgelet, ruik eerst en wals daarna pas met de wijn in het glas alvorens een tweede keer te ruiken.

Bij de witte wijnen concentreerden we ons vooral op het verschil tussen Chardonnay en Sauvignon. Enkele tips om beide druivensoorten uit mekaar te houden:

  • Chardonnay ruikt onmiskenbaar naar banaan.
  • Sauvignon is over het algemeen lichter van kleur, Chardonnay is geler. Opgelet, dit geldt niet als de ene wijn ouder is dan de andere.
  • Chardonnay heeft een meer mollige smaak.
  • Sauvignon is fruitiger en heeft meer zuren dan Chardonnay.

Bij de rode wijn leerden we de Merlot van de Cabernet Sauvignon onderscheiden:

  • Merlot is de meest geteelde druif ter wereld.
  • Merlot ruikt naar rood fruit en drinkt over het algemeen makkelijk weg.
  • Cabernet Sauvignon heeft meer body en is een iets moeilijker wijn.
  • Cabernet Sauvignon ruikt naar zwart fruit (cassis) en bevat meer tanines.

Algemene weetjes:

  • Tanines vind je enkel in rode wijn. Hoe meer tanines hoe droger het gevoel in je mond als je de wijn drinkt.
  • Heel gele wijn is ofwel zoete dessertwijn ofwel te oude witte wijn (die dan naar sherry begint te smaken).
  • Als je wijn naar vanille smaak, komt dit omdat hij gerijpt is op houten vaten.
  • Molligheid = zoetigheid van de wijn, wordt waargenomen op het puntje van de tong.
  • Zuur genereert speeksel. Een goeie wijn moet zuren bevatten.
  • De geuren appel, appelsien en citroen vind je enkel terug in witte wijnen.
  • Als je een gerookte smaak proeft, komt de wijn waarschijnlijk uit Zuid-Afrika.
  • Jonge rode wijn heeft een paarse tint, oude wijn heeft een bruine tint.
  • Hoe stroperiger de wijn, hoe duurder óf hoe zoeter.

Akelig

Deze namiddag zouden mijn vriend en ik op babybezoek gaan bij een vriendin met wie ik samen gestudeerd heb en die pas bevallen is van haar derde kindje. Tot ik deze ochtend op de nieuwjaarsreceptie voor de M-bassadeurs een bericht kreeg dat ze onze afspraak moest afzeggen. Ze hadden deze ochtend problemen gekregen met hun nieuwe chauffage waardoor er CO was vrijgekomen. Ze waren net met het hele gezin terug van spoed om te controleren of niemand CO intoxicatie had. Man, daar was ik toch even niet goed van, want dit had zo veel slechter kunnen aflopen. In een flits zag ik mezelf en mijn vriend deze namiddag voor de deur staan, niets vermoedend, terwijl zij met hun vijven bevangen door CO binnen in huis zouden liggen. Brrr, ik mag er niet aan denken.

Enfin, ik ben heel blij met dit happy end. En een afspraak, die valt te verzetten, nietwaar?

Vrijetijdsactiviteiten

Gisterenavond lag ik in bed en kon ik de slaap moeilijk vatten. Ik lag terug te denken aan wat ik al gedaan heb in mijn leven en wat ik nog wil realiseren. Daarom leek het me interessant om hier op deze blog eens een oplijsting te maken van alle activiteiten waarmee ik me sinds mijn vroege jeugd heb bezig gehouden in mijn vrije tijd. Bij deze dus:

  • Zwemlessen: mijn allereerste echte hobby, mee gestart in het eerste studiejaar
  • Ballet: amper een maand volgehouden wegens totaal geen aanleg en behoorlijk saai
  • Muziekschool: heel het parcours doorlopen, gestart met lessen notenleer, dwarsfluit, samenspel, the works. Ik ben er tot op de dag van vandaag nog steeds trots op dat ik mijn einddiploma dwarsfluit op zak heb, want ik zal de eerste zijn om toe te geven dat ik niet echt het meeste talent had van de meisjes die samen met mijn afstudeerden, maar verdorie, ik heb hard gewerkt voor die grote onderscheiding toen.
  • Kinderkoor
  • Typles: beste investering ooit, al is mijn vingervlugheid en accuraatheid er in de loop der jaren op achteruit gegaan door veelvuldig switchen tussen qwerty en azerty en ben ik tot nader order nog steeds te lui om dvorak te leren
  • Pingpong: nog steeds één van mijn favoriete sporten, al heb ik in jaren niet meer gespeeld
  • Jeugdkoor
  • Dictielessen: heel erg leuk, beetje spijtig dat ik daar nooit iets mee gedaan heb
  • Studentenkoor
  • Studentenvereniging: elk jaar ga ik nog trouw naar de alumnibijeenkomst, heel erg tof om de mensen van toen nog eens terug te zien. Ik word trouwens binnenkort meter van het kindje van één van de gasten met wie ik in deze studentenvereniging zat.
  • Studentenkamerorkest: Na mijn eerste universitaire studies ben ik gestopt met spelen, mijn mislukte poging om opnieuw aansluiting te vinden bij een orkest niet meegerekend
  • Cursus rock and roll: komt nog van pas op trouwfeesten
  • Cursus stijldansen: van chacha over Weense wals tot tango, al die stapjes zijn uit mijn geheugen verdwenen, totaal niets van blijven hangen
  • Buikdansen: vond ik heel leuk tot de cursus van locatie veranderde en ik een nieuwe leerkracht kreeg die me niet wist te inspireren
  • Badminton: ik ben nogal een fan van racketsporten, helaas is mijn badmintonpartner geëmigreerd naar Chicago
  • Studie rechten: een tweede universiteitsdiploma gehaald terwijl ik full time werkte; als ik er nu op terugkijk, weet ik niet goed meer hoe ik daar in geslaagd ben
  • Middelbare graad beeldende kunsten: heel mijn leven doodgraag getekend, maar pas naar de academie gegaan toen ik al werkte. Helaas bleek ik me op dat moment al te zeer de denkwijze van een ingenieur eigen gemaakt te hebben, wat de echte vrije artistieke expressie belemmerde of ja, anders gezegd, te weinig talent
  • Digitale fotografie: ik neem erg graag foto’s, maar moet eerlijk zijn dat ik ook hier niet over het grote talent beschik; ondertussen ben ik gestopt met het volgen van lessen en heb ik me zowat neergelegd bij het feit dat ik op zijn best een middelmatig fotograaf genoemd kan worden
  • Photoshop: Maar een half jaar lessen gevolgd, genoeg om me deftig uit de slag te kunnen trekken, maar te weinig om al die wondere functionaliteiten goed onder de knie te hebben
  • Zanglessen
  • Italiaans aan het CLT
  • Spaans aan het CLT
  • Japans aan het CLT
  • Russisch aan het CLT
  • Squash: wekelijks een uurtje op een balletje slaan, het blijft plezant en nu maar hopen dat mijn squashpartner niet emigreert
  • Bloggen: toch ook alweer een paar jaren ondertussen, al blijft het aantal lezers en reacties zeer laag en vraag ik me soms af of ik niet beter ermee zou stoppen
  • Organiseren van weekendjes en diners voor de vriendenkring: toch altijd goed voor een opkomst van een twintigtal personen
  • Bachata: een nieuwe hobby, de lessen zouden normaal vorige week starten, maar werden wegens de sneeuwval met een week uitgesteld
Enfin ja, best wel een indrukwekkend lijstje als je het zo allemaal bij mekaar ziet staan, maar ook een perfecte illustratie van mijn grootste probleem: ik kan een beetje van alles, maar niets echt goed. Of misschien heb ik gewoon het geduld niet om me in één iets te bekwamen, dat kan ook zijn. Ik ben nu op een punt gekomen in mijn leven waarop ik het mij niet langer kan permitteren om zowat te blijven rondzwalpen. Blijf ik aanmodderen of ga ik echt op zoek naar iets wat mij passioneert? En wat zou dat dan kunnen zijn? Ik heb geen idee.

En soms…

Is er tussen alle drukte door, even tijd om op een zondagnamiddag een wandeling door de vers gevallen sneeuw te maken. Te genieten van de gedempte kreten van kinderen op hun slee. Uittestend of de sneeuw voldoende plakt om een sneeuwballengevecht te starten (quod non). Zalig dat Leuven zo klein is dat je op een kwartiertje wandelen van het centrum in een heel andere wereld terecht komt.

Reserveer nu al je diner in een toprestaurant voor 2050

Het jaarlijks campagneweekend van Vredeseilanden gaat dit jaar over duurzame landbouw. In 2050 zijn we namelijk met meer dan 9 miljard mensen op aarde. Als we niets veranderen aan onze manier van landbouwen wordt het onmogelijk om al die monden te voeden. Laat staan op restaurant gaan. Om dit probleem in de verf te zetten, voert Vredeseilanden een smakelijke campagne: reserveer nu al in een toprestaurant om in 2050 te gaan eten.

Hoe werkt het? Op de website van de verschillende toprestaurants vind je een button die je aanspoort om nu al voor 2050 te reserveren. Nieuwsgierigen komen zo op de Facebookpagina van Vredeseilanden terecht, waar je vrienden kan uitnodigen en samen symbolisch een tafel kan reserveren in 2050. Zo geef je virtueel steun aan duurzame landbouw voor de toekomst en heb je een lekker etentje om naar uit te kijken.

En mocht je dat ondertussen vergeten zijn, geen probleem. Er wordt automatisch een Facebook event aangemaakt in 2050 om je eraan te herinneren. Ook mensen die telefonisch wilden reserveren bij een toprestaurant werden aangespoord om al voor 2050 te reserveren.

Er wordt bovendien één volledig gratis diner in een toprestaurant verloot onder alle reservaties, te nuttigen in 2050 natuurlijk.

Ik reserveerde alvast een tafeltje in de Faculty Club. In de hoop dat in 2050 zowel restaurant als Facebook nog bestaan. 😉

Deelnemende restaurants:

Exit de nieuwjaarsfeestjes, lang leve de verjaardagsfeestjes

Ik was eigenlijk een beetje moe, vorige vrijdag, na de eerste volledig werkweek van het jaar. Een werkweek waarin ik niets anders deed dan van de ene vergadering naar de andere hollen. Langzaam warmlopen bij de start van het nieuwe jaar, het werd me niet gegund. Dus ik was niet van plan lang te blijven op het verjaardagsfeestje van de collega die zo vriendelijk was me uit te nodigen.

Maar kijk, het kan verkeren. Met een glaasje rode wijn in de hand maakten we kennis met een aantal toffe vrienden en familieleden van de jarige. Ik leerde bij over Verbindende Communicatie, deelde tips uit over reizen in Australië en haalde tegelijkertijd herinneringen aan onze eigen Australiëreis op (ondertussen al meer dan vier jaar geleden). De tijd vloog voorbij en voordat we het goed en wel beseften waren we bij de laatste gasten. Groot voordeel: het feestje was zowat bij ons om de hoek. Nog geen tien minuten later lagen we al in bed. Ideaal!

PS: Ik dacht dat ik altijd té veel eten en drinken voorzag, maar dit moet toch wel het feestje zijn met de grootste overschot ooit. Er zaten nog ganser dozen Dr. Oetker pizza’s in de diepvries. Er waren nog genoeg sandwiches en hotdogs om een half leger te voorzien en dan waren we nog niet eens toegekomen aan de versgemaakte soep. Genoeg food voor een stevige day after-party alleszins. 😉