Business lunch bij Albert in Brussel

De gemeenschappelijke managementvergadering in de voormiddag moest ik helaas missen, omdat ik een afspraak had bij het vredegerecht in Hasselt. Een afspraak die ik, na deze al twee keer verzet te hebben, echt geen derde keer meer kon verplaatsen. Gelukkig verliep de afspraak bij de vrederechter vlot, ligt het gerechtsgebouw van Hasselt vlakbij het station en had mijn trein naar Brussel uitzonderlijk eens geen vertraging. Ik was dus stipt om 12.30u op de afspraak bij restaurant Albert, gelegen in het statige gebouw van de Koninklijke Bibliotheek.

Ik voelde me ietwat schuldig omdat ik de voormiddagvergadering gemist had, maar eigenlijk is samen lunchen minstens even belangrijk als samen vergaderen. En het eten bij Albert is altijd tiptop in orde. Al kan de bediening nog wat beter.

baars, rode wijnsaus, brocollini, peterselie, mousseline:

cheesecake met bosbessen, die we deelden onder een aantal collega’s, omdat de collega die dit besteld had geen rauwe cheesecake lustte:

tarte tatin, vanille-ijs:

Genoeg brandstof voor de vergadermarathon van de namiddag, alleszins!

Try-out Frietcafé

Gisteravond had ik de eer om samen met een select groepje uitgenodigd te zijn voor de try-out van het gloednieuwe Frietcafé, vroeger brasserie L’Etoile d’Or. Perfect op tijd klaar voor de grote drukte van de Leuvense jaarmarkt. Het bestaat dus toch, verbouwingen die volgens de planning verlopen.

Wel jammer dat mijn vriend er door zijn coronabesmetting niet bij kon zijn, want van ons tweeën is het de grootste frietliefhebber. Gelukkig raakte ik snel aan de praat met de sympathieke dame naast mij aan de toog, terwijl we konden genieten van perfect gebakken frietjes in een puntzak met een portie stoofvlees. Een klassieker die ik zo nu en dan wel kan smaken. De make-over van de vroegere brasserie is alvast erg geslaagd. De mooie toog met stijlvolle verlichting zuigt de aandacht naar zich toe en door de herinrichting met frisse kleuren heb je het gevoel dat er nu meer ruimte in de zaak is.

Ik heb er alle vertrouwen in dat dit vernieuwde concept zal aanslaan. Ik gun het de hartwerkende uitbater alleszins van hart.

Straatbuffet op de Bruul

Omdat de ons bezoekje aan het foodtruckfestival in Kampenhout zo goed was meegevallen, informeerde ik vrijdag, nadat ik het nieuws gekregen had dat het coronavirus mijn vriend geveld had, of onze vrienden geen zin hadden zaterdagavond naar Leuven af te zakken voor een bezoekje aan het Straatbuffet op de Bruul. En jawel, tot mijn vreugde hadden ze nog geen plannen voor zaterdagavond! Ik keek ernaar uit om de vrouw van onze vriend terug te zien, die er de vorige keer niet bij kon zijn omwille van verplichtingen op het werk.

We spraken af rond zes uur op het Martelarenplein en wandelden van daaruit naar de Bruul. Na al dat stralende zomerweer van de voorbije maanden pakten er zich zowaar regenwolken samen boven Leuven. Dat waren we niet meer gewoon. En jawel, net toen we aankwamen op de Bruul barstte de regenbui los. Nuja, wat heet regenbui. Een paar dikke regendruppels die amper sporen achter lieten op de kurkdroge grond. Het voordeel van de regenbui was alvast dat er amper wachtrijen waren bij de foodtrucks en dat we nergens moesten aanschuiven. Wat een contrast met vorig jaar toen ik meer dan een half uur moest aanschuiven om iets te kunnen eten.

Ik moet wel zeggen dat het aanbod me tegen viel. Te weinig foodtrucks en het aanbod aan gerechten leek me ook beperkter dan andere jaren. Ik zag aan mijn vrienden hun gezicht dat ze er ook meer van verwacht hadden. De locatie op de Bruul was helemaal niet zo gezellig: te weinig zitplaatsen en weinig ambiance op een stoffige vlakte. Als het festival hier volgend jaar nog plaatsvindt, denk ik niet dat ze mij hier nog terug zien.

Al waren de twee gerechten die ik at best wel lekker. De Braziliaanse kroketjes smaakten en ja met Koreaanse dumplings met kimchi kan je natuurlijk weinig mis doen.

Na voldoende gegeten te hebben besloten we de Bruul achter ons te laten en gezelligere oorden op te zoeken. Omdat onze vriendin uit Trinidad een grote fan is van bubble tea, wandelden we naar T’More Enjoy om voor haar een beker met haar favoriete drankje te kopen. Ik moet zelf bubble tea dringend opnieuw een kans geven, want het is duidelijk dat dit gans de rage aan het worden is. Maar na stevig gegeten te hebben, had ik gewoon geen zin in smaakloze tapioca korrels.

Waar ik dan wel zin in had? Een frozen mango daiquiri bij Barvista. Helaas, net als de vorige keer was het weer enorm lang wachten (en neen, ditmaal was het niet druk) en de daiquiri was eigenlijk helemaal niet zo lekker en ook echt slordig gepresenteerd. Spijtig dat het terras van Bar Nine helemaal vol zat… Maar ik denk niet dat ze mij nog bij Barvista zullen zien.

We sloten de avond af met een wandeling over de kermis, alwaar onze vriendin aardbeien in chocolade at. Een Belgische lekkernij die ze graag wilde proberen. Rond elf uur namen we afscheid. Op de terugweg naar mijn appartement piepte ik nog snel even binnen bij het gloednieuwe Frietcafé waar ze alles aan het klaar zetten waren om zondag te proefdraaien. Ik ben alvast benieuwd!

Een namiddagje Leuven kermis

Normaal zou mijn vriend deze ochtend landen om een weekje in Leuven door te brengen, maar helaas, het coronavirus stak daar een stokje door. Aangezien het geen strak plan leek om mijn vriend ziek op een vliegtuig te laten zitten en ik eerlijk gezegd ook weinig goesting had om ziek te worden met een aantal drukke weken in het vooruitschiet, bleef hij dus in Genève en vielen al onze plannen voor het weekend in het water.

Dan maar nieuwe plannen gemaakt! Na een wanhoopskreet van mezelf op twitter, stelde een collega voor om samen met haar en haar schattige mini-me naar Leuven kermis te gaan. De tijd dat ik kermissen het summum van vermaak vond, ligt al even achter mij, maar wat is er leuker dan zo’n kermis door kinderogen beleven? De magie van vroeger komt dan een klein beetje terug.

Tot mijn grote verbazing wilde de jongedame enkel eendjes vissen (cool dat ze een spiderman masker koos als geschenkje). Ze was duidelijk gefascineerd door de draaimolens, maar vond het er toch iets té wild aan toe gaan om zelf een ritje te proberen. 😉 Amai, wat een contrast met mezelf op die leeftijd. Ik zou elke draaimolen van de kermis gedaan hebben, als mijn ouders dat hadden willen betalen. Maar wel goedkoop zo. 😉

We pauzeerden samen met een ijsje van ‘t Galetje en kochten als afsluiter een mooie ballon van Peppa Pig. Ik wandelde samen met mijn collega en haar dochter naar het station en zorgde ervoor dat ze mooi op de juiste trein naar Heverlee belandden. 😉

Een gezellige namiddag.

Veganistisch diner bij HUMM in Antwerpen

Jullie zijn ondertussen al goed bekend met mijn voorliefde voor de Dageraadplaats, wat mij betreft, het gezelligste plein van gans Antwerpen. Dus toen mijn oud-collega me liet weten dat hij een restaurant op de Dageraadplaats gereserveerd had voor onze afspraak vrijdag, kon mijn avond al niet meer stuk.

En zo spoorde ik vrijdag na het werk goedgezind naar Berchem-station, wandelde op mijn gemak langs de mooie Cogels Osylei naar de Dageraadplaats om daar mijn collega te treffen. We begonnen de avond met een aperitiefje op het terras van Café De Zure (matige cava, slechte bediening), terwijl we vakantieverhalen uitwisselden. Zalig dat het weer het nog steeds toelaat om ‘s avonds laat in een open zomerjurk op een terras te zitten!

Een paar minuten vóór kwart na zeven begaven we ons naar veganistisch restaurant HUMM, letterlijk op een paar passen van Café De Zure. Ik was erg benieuwd naar de op de Midden-Oosterse keuken geïnspireerde gerechten, want ik ben een grote fan van hummus, baba ganoush, falafel en aanverwanten. En amai, wat een aangename verrassing. We startten met een heerlijke porn star martini en gingen vervolgens voluit voor de HUMM experience (serieus, maar 53 euro voor twee personen samen!). Echt elk gerechtje was even lekker. En het geheel was super leuk gepresenteerd. Altijd tof om aan een tafel vol bordjes te zitten. We eindigden de maaltijd met een veganistisch stukje taart (wat droog naar mijn bescheiden mening) waarbij ik misschien stiekem nog een tweede cocktail dronk.

Het was alleszins een vrolijke treinrit terug naar Leuven!

Als uitsmijter wat foto’s van de mooi verlichte brug op de Draakplaats.

Le Tombeau du Géant – 28 augustus 2022

We startten deze zonnige zondag met een bagelontbijtje bij House of Bouillon. De bagels waren zeker lekker, maar misschien toch nét iets te duur voor wat we kregen. Gelukkig maakte het feit dat we konden genieten van ons ontbijt op een zonnig terras veel goed. Met als bijkomend pluspunt dat we in het charmant West-Vlaams werden bediend.

Na het ontbijt trokken mijn vriend en ik met de drie nichtjes naar Archéoscope Godefroid de Bouillon, ook inbegrepen in de inkomtickets van het kasteel en bijgevolg een tweede gelegenheid voor een romantisch momentje voor de zus en schoonbroer van mijn vriend. 😉

We moesten een veertigtal minuten wachten tot de show zou starten, maar gelukkig waren er genoeg verkleedkleren om de dames zoet mee te houden. Op het laatste moest ik ze zelfs nog tot spoed aanmanen.

Het audiovisuele spektakel vertelde het verhaal van de kruistocht van Godfried van Bouillon. Ik moet zeggen dat de show goed in mekaar zat, met een indrukwekkende bewegende maquette van het kasteel en mooie projecties. Beter dan de lichtprojectie op de binnenkoer van het kasteel, naar mijn mening. Na de show wandelden we aansluitend door het museum. Dat vond ik wat minder. Het werd me nooit helemaal duidelijk welk verhaal ze nu wilden vertellen. Een verhaal over kastelen, kruistochten, de vroegere abdij op deze plek? Veel van de interactieve installaties waren dan ook nog eens (zoals wel vaker) stuk. We besteedden niet te veel tijd aan dit museum, want we hadden nog een wandeling gepland in de namiddag.

Terug in het huisje pakten we onze spullen bijeen en namen we afscheid van onze sympathieke gastvrouw. We vertrokken in de richting van onze laatste bestemming van het weekend: Le Tombeau du Géant. Maar eerst moest ik nog een restaurant vinden waar we onze hongerige magen konden vullen. Helaas, buiten Bouillon vielen er bitter weinig restaurants te bespeuren. Dus besloot ik een gokje te wagen en stelde ik voor iets te gaan eten bij Le Relais du Géant, op letterlijk een paar meter van Le Tombeau du Géant, het risico aanvaardend dat dit een toeristenval zou zijn. Niets bleek minder waar. We belandden op het zonnige terras van een charmant familierestaurant vol met beeldjes van katten en andere beesten. De eigenares zelf bediende ons en ik twijfel er niet aan dat haar echtgenoot in de keuken stond. De menukaart was eerder beperkt, maar de forel die ik op mijn bord kreeg, was eerlijk waar de beste die ik ooit gegeten heb. En zo groot! De kwartels die mijn vriend had besteld waren ook heel lekker. Wat een onverwachte meevaller.

Na een uitstekende lunch parkeerden we onze wagen bij het uitkijkpunt op Le Tombeau du Géant. Na de verplichte fotosessies, maakten we als kers op de taart van dit fijne weekend nog een kleine wandeling van een viertal kilometer in de mooie omgeving.

Na deze mooie wandeling met een paar klimmetjes en mooie uitzichtpunten, namen we afscheid. Mijn vriend en ik reden met onze cambio terug naar Leuven, terwijl ons gezelschep nog een stukje verder moest rijden naar Geel.

Mijn vriend en ik sloten het weekend af met een lekker avondmaal bij Van De Weyer, alwaar ik genoot van een tomaat garnaal die echt tien keer beter was dan die bij de buren van de Kosmopol.

A quick ladies lunch

Mijn twee collega’s en ik hadden alledrie niet veel tijd voor een uitgebreide lunch. Kennen jullie dat? Vergaderingen die stiekem in de agenda sluipen en zo stukjes van de lunchtijd afsnoepen. Maar gelukkig is daar dan de beste food court van Brussel: Wolf. Waar je snel én lekker kan eten voor weinig geld. Alleen jammer dat het ons niet gelukt is een plekje te veroveren op het terras. Teveel andere mensen die net zoals wij van het mooie zomerweer wilden profiteren.

En ja, uiteraard koos ik voor de falafelschotel van My Tannour, mijn absolute favoriet!

Yet Another Blog

Life on my side