Dé ideale afsluiter van alweer een pittige werkweek. Zalig om samen met mijn pas op Zaventem gelande vriend te kunnen genieten van een terrasje en lekker eten.
Mont-Pèlerin in Vevey – 6 juni 2022
Deze ochtend zowaar uitgeslapen tot 9u! Woehoe! Heerlijk geslapen trouwens in de uitstekende hotelkamer van Base Vevey, dat zich op een veel handigere locatie bevindt dat ons vorige hotel, Modern Times. Enige nadeel is dat het hotel als ontbijt enkel een voorverpakt ontbijtpakket aanbiedt, terwijl mijn vriend en ik fan zijn van uitgebreide hotelbuffetten. Zo’n ontbijtpakket waarbij we moeten eten wat de pot schaft, is niet echt ons ding.
We besluiten dan ook te gaan ontbijten in de stad. Googlemaps wijst ons de weg naar het terras van Brew, alwaar we genieten van een werkelijk uitstekend ontbijt met scrambled eggs, avocado, zalm en champignons. Echt om duimen en vingers af te likken. Brew heeft ook een zeer uitgebreid aanbod aan koffies, gemaakt van bijzondere bonen en weer vind ik het ergens jammer dat ik geen koffie lust. Maar ik krijg dat vieze bruine goedje echt met de beste wil van de wereld niet binnen.
Na het ontbijt keren we terug naar Base hotel, we checken uit en laten onze valiezen achter bij de receptie. Vanaf ons hotel wandelen we naar de Vevey-funi, een schattige funiculaire die ons wat dichter bij de top van Mont-Pèlerin brengt. We komen nét een minuut voor het vertrek van de funiculaire aan en kunnen nog net op tijd in het wagonnetje springen voordat de deuren sluiten. Na een kort ritje stappen we uit bij het eindstation. Altijd leuk, zo’n funiculaire.
Mijn vriend en ik beginnen aan de wandeling naar de top van Mont-Pèlerin, 1080 meter hoog. We puffen een beetje, want het is op deze Pinkstermaandag zonniger en warmer dan de weersvoorspellingen op voorhand hadden aangegeven. Gelukkig zijn we zo slim geweest om zonnecrème mee te nemen.
Het hoofddoel van onze wandeling is van het uitzicht genieten vanaf de Tour Plain-Ciel. Helaas, het zit ons niet mee… Na een stevige wandeling blijkt de toren gesloten te zijn wegens een defecte lift. Doodjammer, want het hoogste punt van Mont-Pèlerin is volledig bebost waardoor we helemaal niks van uitzicht te zien krijgen. Da’s even vloeken.
Maar goed, niets aan te doen. We kiezen een andere weg naar beneden die niet door het bos leidt en zo kunnen we toch nog genieten van een mooie wandeling met uitzicht op Lac Leman. Continue reading
Sushi at Rodin’s!
Hoe beter te vieren dat de tandarts bij de controle geen gaatjes heeft gevonden dan met een heerlijke portie sushi? En ja, het was alweer veel te lang geleden dat we een maaltijd deelden met Goofball en haar gezin, inclusief kat Rodin. De dagen en weken vliegen zo snel voorbij dat het gewoonweg beangstigend is. Ik werk ook veel te veel, waardoor de tijd alleen nog sneller lijkt te gaan en aan de lange lijst todo’s schijnt maar geen einde te komen.
Maar wat is er beter om te ontspannen dan een avond doorbrengen met vrienden? Gezellig genieten van een lekkere sushischotel vergezeld van een glaasje wijn, meer moet dat echt niet zijn.
En oja, na de maaltijd was er nog net genoeg tijd voor een spelletje Exploding Kittens met de jongens voordat het bedtijd was.
Goofball en Rodin, die het zich allemaal laat welgevallen:
Vevey en Aubonne – 5 juni 2022
Opgestaan om 8.30u wat voor mij, ondanks het riante aantal uren slaap, toch nog te vroeg aanvoelt. Gelukkig is er het heerlijke ontbijt om de laatste restjes van de kater van gisteren te doen vergeten. We genieten uitgebreid van het ontbijt, pakken op het gemak onze bagage en checken uit een paar minuten voor 11u. Voor onze laatste overnachting hebben we immers een kamer geboekt in Base Hotel vlakbij het station van Vevey. Het is onze bedoeling om ons te voet naar dat hotel te begeven (een 35 minuten wandelen, gelukkig bergaf), maar buienradar voorspelt een stevige stortbui om 11.15u. Dus besluiten we nog even te wachten in de comfortabele zetels van het hotel tot de bui voorbij is.
En jawel, buienradar had gelijk: stip om 11.15u valt de regen met bakken uit de hemel. Gelukkig duurt de regenbui niet lang en wanneer deze overgewaaid is, vertrekken mijn vriend en ik te voet met onze rolkoffertjes naar Base Vevey. Het is zondag, dus de straten zijn bijna verlaten. We voelen onderweg nog een paar druppels regen, maar gelukkig breekt de bui niet door.
Aangezien we pas om 15u kunnen inchecken in het hotel, vragen we aan het personeel of we onze bagage kunnen achterlaten. Spijtig genoeg begint het opnieuw te regenen op het moment dat we in het hotel de formaliteiten voor ons verblijf staan te regelen. Het supervriendelijke personeel biedt ons meteen een paraplu aan, zodat we toch buiten kunnen wandelen. Echt zelden zo’n sympathiek onthaald geweest in een hotel.
We bedanken de vriendelijke jongedame en gaan gewapend met onze paraplu’s naar buiten. We wandelen richting het meer, waar het ongeveer uitgestorven is. Gelukkig stopt het al snel met regenen en maken de stevige regenwolken langzaamaan plaats voor een aarzelend zonnetje. We maken een wandeling langs het meer in de richting van Corseau, genietend van de prachtige omgeving.
Caves Ouvertes Vaudoises – 4 juni 2022
Opgestaan om 8.30u, omdat mijn vriend al in de voormiddag met zijn collega heeft afgesproken om samen naar de Caves Ouvertes Vaudoises te gaan. Een beetje te vroeg voor mij, na een zeer intensieve werkweek had ik graag wat bijgeslapen. Maar goed, een lekkere douche later, voel ik me al heel wat frisser.
Het ontbijt in hotel Modern Times (genoemd naar een film van Charlie Chaplin) is werkelijk fenomenaal. Zowel mijn vriend als ik genieten uitgebreid van het buffet. Kwestie van een stevige bodem te leggen voor al die Zwitserse wijn. 😉
De receptie bestelde een taxi voor ons om 10.10u, maar uiteindelijk moeten we nog een dik kwartier wachten tot de taxi aankomt. Wat maakt dat we een beetje te laat aankomen bij het station van Chexbres. Gelukkig heeft de Engelse collega van mijn vriend al onze bandjes en ons wijnglas opgehaald zodat we niet veel tijd verliezen.
We maken meteen kennis met de twee Turkse jongedames die hem vergezellen. Beetje een bizar verhaal: een gemeenschappelijk Turkse collega van mijn vriend en de Engelsman, had aan de Engelsman gevraagd om de jongedames mee te nemen naar de Caves Ouvertes, omdat hij zelf in Turkije zat. We zijn dus op stap met twee wildvreemden. De twee jongedames zijn opgetut alsof ze naar een feestje gaan, met make-up, hippe kledij en zelfs panty’s. De weersvoorspellingen verwachten vandaag temperaturen tot 30 graden. Hum. Interesting.
Gelukkig klikt het meteen met de twee jongedames, zelfs al kan één van de twee maar oppervlakkig Engels. Laat ons zeggen dat haar Engels alleszins stukken beter was dan mijn Turks. Ik ben zelfs vergeten hoe in het Turks tot tien te tellen. Een skill die ik ooit leerde toen ik in het ziekenhuis een kamer deelde met een Turks meisje na het operatief verwijderen van mijn vier wijsheidstanden. Beide dames overladen me met complimenten over mijn blauwe ogen. Meteen gescoord. 😉
Onze eerste stop van de dag is Domaine Pierre-Luc Leyvraz, niet ver van het station van Chexbres. We genieten van onze eerste proevertjes en maken verder kennis met de Turkse dames, die elkaar blijkbaar op de tennisles hebben leren kennen en nu regelmatig samen op reis gaan. Het is voor allebei hun eerste bezoek aan Zwitserland. In totaal zullen ze hier vijf dagen verblijven. Wel heel kort, vind ik persoonlijk, maar goed, ze worden meteen al ondergedompeld in de authentieke Zwitserse cultuur.
We steken schuin de straat over om het volgende wijndomein te bezoeken. Jomini vins. Hier krijgen we een heuse rondleiding in de wijnkelder. Zeer boeiend, maar enkel in het Frans. Een beetje lastig dus voor de Turkse dames die geen woord Frans kunnen. Ik informeer bij de gids of hij ook wat uitleg kan geven in het Engels, maar helaas… Mijn vriend en ik doen ons best om zoveel mogelijk te vertalen, maar die technische wijntermen zijn voor geen van ons beiden parate kennis. Nuja, we kunnen wat toffe fotootjes maken. Ideaal voor de instagram account van de twee knappe dames. Continue reading
Van Leuven naar Vevey – 3 juni 2022
Aangezien mijn vorige bezoek aan Zwitserland al van september 2021 dateerde, had ik erg naar dit Pinksterweekend uitgekeken. Na drie jaar wachten (awoert COVID-19) stond er eindelijk opnieuw een bezoek aan de fameuze Caves Ouvertes Vaudoises op het programma.
Het lange weekend begon met een kleine valse noot: mijn vliegtuig werd aangekondigd met veertig minuten vertraging. Wat betekende dat mijn vriend en ik de trein die we wilden nemen naar Vevey, onmogelijk konden halen. Gelukkig is het openbaar vervoer in Zwitserland fantastisch goed georganiseerd en zijn er meer dan genoeg treinen die Genève en Vevey verbinden.
Uiteindelijk vertrok mijn oorspronkelijk om 19.30u geplande vlucht met een klein uur vertraging, waardoor ook de hoop om in Genève de trein van 21.19u te kunnen nemen in rook opging (zou sowieso lastig geweest zijn). Blah. Op het vliegtuig zat ik langs een jong koppel met een klein kindje, dat het even moeilijk had bij het opstijgen, maar gelukkig al snel in slaap viel op de schoot van haar moeder. Oef!
De vlucht van een dik uur vloog voorbij en op de luchthaven trof ik mijn vriend die daar al een tijd op mij zat te wachten. We hadden tijd op overschot om de trein van 22.01u te halen, dus dronken we een glaasje prosecco bij een Italiaans restaurant op de luchthaven. We waren ongeveer de laatste klanten, maar de ober serveerde ons glas prosecco met de glimlach.
Aangezien onze trein pas om 23.03u in Vevey aankwam en we geen zin hadden een half uur te stappen naar ons hotel, namen we een taxi. Bij aankomst in Hotel Modern Times kropen we meteen in bed. Kwestie van goed uitgerust aan het weekend te beginnen.
Ladies who lunch
Mijn lunchafspraak en ik profiteerden gisterenmiddag van het zonnige weer om op het terras van Bite Leuven te genieten van een heerlijke lunch en ondertussen wat werkgerelateerde zaken te bespreken. Ik ben alleszins weer wat interessante zaken te weten gekomen, dus ik kijk al uit naar de volgende keer!
Genieten bij Convento Wijnbistro
Ongelooflijk genoten van het heerlijke diner gisteren met mijn vriendin uit Antwerpen. We zien elkaar door onze wederzijdse drukke agenda’s veel te weinig, maar als we er dan eindelijk in slagen een datum te prikken om samen iets te gaan eten, dan vallen er de ganse avond geen stiltes te bespeuren in de gesprekken. En ja, ook ditmaal stelde Convento Wijnbistro niet teleur. Geniet gezellig mee!
Een dipsausje om mee te beginnen:
Geroosterde prei, smokey ui, pompoenpit & zuurdesempancake, gefermenteerde kool en ei:
Asperge, Flandrien Grand Cru, lamsoor:
Heerlijke chianti:
Catch of the day, koolrabi, jus van gefermenteerde tomaat:
Inlands kalf, rode biet, bagna cauda:
Kaasplank van Kaasmeester Van Tricht: Blankaart (‘t Dischhof ) Diskmuide, Aurelie bio (Kardistel – Lummernà, Saison Dupont (Brouwerij Dupont – Tourpes), Tegeleir (Catharinadal – Achel), Grevenbroecker
Aardbei, geuze, amaranth:
