Culinaire ontdekkingen in het Antwerpse

Vrijdagavond had ik afgesproken met een oud-collega uit het Antwerpse om samen iets te gaan eten. Ik had de locatie volledig aan hem over gelaten. Op culinair vlak word ik graag verrast.

Ik zorgde dat ik op tijd de deur van mijn werk achter me dicht trok en was op een paar minuten na (tja, de NMBS zorgde voor de obligate vertraging) op tijd op de afspraak. Cuichine bleek een erg sympathiek fusion restaurant dat een heerlijke mix van West en Oost serveerde. Geen compliceerde gerechten, maar gewoon eerlijke ingrediënten, perfect bereid en lekker gekruid.

Mijn oud-collega en ik gingen uiteraard voor de verrassingsmenu: 40 euro voor drie gangen, daar kan een mens niet voor sukkelen. Het voordeel is dat ik sinds mijn terugkeer uit Genève alles geweldig goedkoop vind in België. Wat misschien voor een culinaire enthousiasteling als mezelf, bij nader inzien nogal gevaarlijk is, want voor je het weet, zit je elke dag op restaurant.

Ik genoot alvast van het eten (die perfect gebakken kip was om duimen en vingers af te likken) én het gezelschap. Uiteraard blikten we terug op mijn mislukt Genève-avontuur, maar we keken ook vooruit naar de toekomst. En het deed me veel plezier om te vernemen dat mijn oud-collega na een paar verkeerd afgelopen relaties, eindelijk de ware gevonden heeft en dat er nu een dochter op komst is. Dat mijn oud-collega een geweldige papa zal zijn, daar twijfel ik geen moment aan.

IMG_6798

IMG_6802

IMG_6804

We sloten de avond af op de Dageraadplaats. De eerste twee cafés die we aandeden, zaten helaas stampvol maar in de Zurenborger vonden we nog een plekje voor twee aan de toog. En dat de wereld ook in Antwerpen klein is, bleek toen de broer van mijn oud-collega een half uur na ons binnen kwam. 😉

Een zeer geslaagde avond.

Happy Art’s Birthday

Woensdag 17 januari organiseerde het M HKA voor de tiende keer een verjaardagsfeestje voor de kunst. Aangezien ik wel van een feestje houd, ging ik graag in op de uitnodiging om de officiële geboortedag van de ‘kunst’ op gepaste wijze te vieren.

Het bleek echter niet zo evident om het M HKA met het openbaar vervoer te bereiken. Normaal moest ik overstappen van de ene bus op de andere, maar aangezien mij dat quasi geen tijdswinst zou opleveren, besloot ik het bij één bus te houden en de rest van het stuk te voet te gaan. Helaas stapte ik een halte te ver af, waardoor ik aan de verkeerde kant van de Schelde terecht kwam. Wat ik op zich niet zo erg vond, want zo had ik de gelegenheid om door de befaamde Sint-Annatunnel onder de Schelde te wandelen. Een bijzonder fotogenieke plek waar ik zeker nog eens zal terugkeren met mijn digitale reflex.

Door deze kleine omweg was ik te laat voor de inhuldiging van het gevelpaneel van Kerry James Marshall, maar gelukkig was ik wel mooi op tijd voor de State of the Arts van Jeroen Olyslaegers. Na genoten te hebben van deze prachtige woorden, maakte ik van de gelegenheid gebruik om de Joseph Beuys tentoonstelling te bezoeken. In het begin had ik wat moeite om in deze tentoonstelling te komen. De werken waren niet van die aard dat ze mij onmiddellijk aanspraken. Hoe meer ik echter las over de artiest zelf, hoe meer ik gefascineerd raakte door de man en dan vooral door zijn politiek en maatschappelijk engagement. Zeer boeiend figuur!

IMG_6773

IMG_6776

IMG_6788

Ik kwam wat collega’s en oud-collega’s tegen op de feestelijkheden en slaagde erin om een stukje van de verjaardagstaart (met echte marsepein!) gemaakt door kunstenaar Kasper Bosmans te bemachtigen.

IMG_6787

Dankzij de tips van een Antwerpse kameraad, nam ik op de terugweg naar Borgerhout de tram en lag ik op een deftig uur in bed. Kwestie van al niet uitgeput te zijn in de helft van de werkweek.

Mijn favoriete Brusselse lunchplek

Ik heb lang geen favoriete lunchplek gehad in Brussel. Niet dat ik in het verleden niet regelmatig de Brusselse horeca opzocht, maar er was niet echt een zaak die er voor mij bovenuit stak. De laatste tijd heb ik echter gemerkt dat ik steeds vaker in BOZAR Café Victor terecht kom, wanneer ik met een collega wil gaan lunchen. Het kader is er aangenaam en stijlvol, de bediening snel en efficiënt en het eten is lekker. What’s not to like?

IMG_6791

Zeker nu ik nog wat zoekende ben in mijn nieuwe functie als teamverantwoordelijke, vind ik het belangrijk om zo nu en dan op een informele manier met mijn collega-teamverantwoordelijken van gedachten te kunnen wisselen. Deze vrijdagse lunchdate met huisgemaakte gravad lax kan ik alvast geslaagd noemen.

Wafels met slagroom

Als er één lekkernij waar België om bekend staat, mij helemaal niet kan bekoren, dan zijn het wel de befaamde Brusselse wafels. Ik snap echt niet wat mensen daaraan vinden. In het toeristische centrum van Brussel slaan ze je letterlijk om de oren met wafels, gedecoreerd met al dan niet gezonde toppings. Voor mij smaakt zo’n wafel naar niks en is het vooral de versiering die moet verhullen dat de hoofdattractie eigenlijk een beetje saai is. Ik ga er bijgevolg altijd vanuit dat enkel toeristen die dingen kopen, verleid door toeristische gidsen die je wijsmaken dat België het land van de wafels is. Lijkt me tussen haakjes ook een lastige onderneming om zo’n wafel op straat op te eten zonder te morsen.

Dinsdagmiddag was ik uitgenodigd op een nieuwjaarslunch om kennis te maken met de betrokkenen bij het grootste project dat mijn team opvolgt. Na een bijzonder lekkere koude schotel met vis, kregen we als dessert een dampende wafel met slagroom opgediend. Niet bepaald een combinatie waar ik normaal gezien wild van wordt. Maar het leek me nogal onbeleefd om de wafel te laten liggen terwijl ik met zoveel belangrijke mensen aan tafel zat. En dus zette ik, ietwat twijfelend, mijn tanden erin. En kijk, dat bleek beter mee te vallen dan verwacht. Ik heb de wafel zelfs niet tegen mijn goesting op gegeten. Al zal ik wel nooit een échte fan worden. 😉

IMG_6744[1]

Integratiebevorderend

Mijn eerste gratis drankje op kosten van de stad Antwerpen is een feit! Ok, het was er maar eentje, maar hey, ik neem aan dat Antwerpen niet zo rijk is als Genève. 😉

Deze avond woonde ik de Feestelijke Heropening van het Districtshuis bij. Ik kwam rechtstreeks van het werk en was nog net op tijd om de laatste rondleiding van 19u mee te pikken. Het oude Gemeentehuis van Borgerhout is een schitterende stukje onroerend erfgoed dat een grondige opfrisbeurt kreeg. Daarnaast werd de gelijkvloerse verdieping volledig gemoderniseerd om in de toekomst dienst te doen als stadsloket.

Ik moet zeggen dat ik danig onder de indruk was van de pracht en praal van het gebouw. Vooral de houten koepel met mat glas erin was schitterend en de statige trouw- en raadszaal waren een lust voor het oog. En ook de make-over van het gelijkvloers vond ik bijzonder geslaagd. Bonuspunten voor de bungelende haas.

IMG_6746

IMG_6748

IMG_6750

IMG_6754

IMG_6755

IMG_6757

IMG_6758

IMG_6762

IMG_6766

Mijn eerste concrete stap in mijn Antwerps integratietraject. Al denk ik dat ik wel kan aarden in dit district. 😉

Op stap met mijn achternichtje

Nu ik een tijdelijk onderkomen heb gevonden in Borgerhout, wil ik van de gelegenheid gebruik maken om wat vaker af te spreken met mijn vier neefjes.

Vroeger, toen we nog klein waren en bogen en pijlen uit wilgenhout maakten, was het weidse Limburgse platteland voor mijn neefjes een fijne afwisseling voor hun (ongetwijfeld) drukke stadsleventje. Een paar weken per jaar ruilden ze hun stadstuintje van een paar vierkante meter in voor een gigantisch weiland mét bos en zonder buren om mee rekening te houden.  Ik leerde van hen Antwerpse termen als ‘graaf’ en zij plaagden mij met mijn Limburgse tongval. Omgekeerd keek ik er altijd naar uit om op vakantie te gaan bij mijn oom en tante in Antwerpen, want de stripcollectie van mijn neefjes was gigantisch uitgebreid en wonen in de stad leek me zoveel avontuurlijker dan wonen op het platteland.

Met het ouder worden, zagen we elkaar minder vaak. Maar hey, nu we praktisch buren zijn, kunnen we de ietwat verwaterde banden weer aanhalen. Zo sprak ik het voorbije weekend af om iets te drinken met mijn neefje en zijn gezin. Ik vind het nog altijd een beetje surreëel dat mijn neefje papa is geworden, maar het moet gezegd: zijn dochter is een dotje. We spraken af in het recent geopende Bar Luca op het Moorkensplein, vlakbij het Districtshuis van Borgerhout.

IMG_6727

Mijn achternichtje (een kopie van haar vader) gedroeg zich voorbeeldig. Een sociale jongedame die zich duidelijk in haar sas voelde op café. Dat belooft voor als ze later gaat studeren. 😉

Bar Luca was trouwens een fijne vondst. De gemberthee was heerlijk en waar kan je tegenwoordig nog voor amper drie euro een glas cava drinken? Alvast niet in Genève!

IMG_6728

Jour de Fête

Dat het behoorlijk druk is op mijn nieuwe job, is een understatement. Ik hol van de ene vergadering naar de andere en als ik rond vijf uur ‘s avonds de deur van de laatste vergaderzaal achter me dicht trek, wacht mij nog een berg ongelezen mails. Ik klop bijgevolg bijzonder lange dagen, maar heb het er graag voor over. Hoewel steeds verder in de achteruitkijkspiegel, ben ik het spook der werkloosheid nog niet vergeten.

Maar kijk, de boog kan niet altijd gespannen staan, dus ging ik graag in op de uitnodiging van enkele toffe collega’s om na het werk een hapje te gaan eten in Brussel. Het aperitief namen we in Le Fontainas, een gezellig café waar ze zowaar een lekkere cider verkochten! Zoals de trouwe lezer (hallo goofball!) van deze blog ongetwijfeld weet, heb ik een haat-liefde verhouding met cider. In principe ben ik een grote fan van cider, alleen is het moeilijk om geen overdreven gesuikerde chemische brol te vinden. Dus: proficiat, Le Fontainas!

Daarna liepen we een paar straten verder naar restaurant Jour de Fête, een bijzonder fijne eerste kennismaking. De tapasbordjes die we als voorgerecht deelden, vielen zo in de smaak, dat één van mijn tafelgenoten een tweede portie bestelde als hoofdgerecht. Ik liet me verleiden door de tempura van vis met sushirijst. Heel bijzonder dat het tempuradeeg zwart gekleurd was met inktvisinkt. Toegegeven, op de foto ziet het er niet zo sexy uit, maar geloof me, dit gerecht was werkelijk om duimen en vingers af te likken. Dat een glas wijn slechts 3,5 euro kostte, maakte dat de avond alvast niet meer stuk kon.

IMG_6718

IMG_6722

IMG_6725

Alweer een nieuwe culinaire ontdekking in het Brusselse die ik aan mijn lieve collega’s te danken heb. Benieuwd waar we de volgende keer zullen terecht komen.

Back in Leuven

Allez, toch voor een namiddag. Omdat mijn collega me na de begrafenis in Leuven afzette, maakte ik van de gelegenheid gebruik om mijn oude vertrouwde stad nog eens op te zoeken. Ik had na de emotionele viering nood aan wat comfort food en een Vietnamees noedelsoepje was exact wat ik nodig had. Bánh mì Ah Quy! is de ideale no nonsense place voor een snelle hap en voor 7,5 euro voor een soepje kan een mens niet sukkelen.

IMG_6709

Daarna besloot ik wat door Leuven te wandelen. Ik kwam langs de Grote Markt waar de voorbereidingen bezig waren voor de Nieuwjaarsdrink later op de dag. Dit jaar had de stad voor een heuse smoutebollenkraam gezorgd (beetje Hollands, als je het mij vraagt). Aangezien ik echter niet zo’n fan ben van smoutebollen, voelde ik weinig animo om later op de dag hiervoor terug te keren.

Slaagde er wel in mijn hartslag te verhogen: een prachtig paar hoge zwarte laarzen van Hush Puppies, met maar liefst veertig procent korting. De meeste van mijn schoenen zien er ondertussen aardig afgetrapt uit, dus liet ik me verleiden tot mijn eerste schoenenaankoop van 2018. En dat terwijl ik altijd zeg dat ik nooit iets vind in de solden! Ik was zelfs niet eens van plan te gaan winkelen, maar het paar stond zo verleidelijk naar mij te knipogen in de etalage, dat ik er niet aan kon weerstaan. 😉

Met mijn nieuwe aanwinst ging ik vervolgens op bezoek bij vrienden die op de Vismarkt wonen. Altijd fijn om bij te praten met een glas witte wijn in de hand. En ‘t is niet dat het mij tegenwoordig aan gespreksonderwerpen ontbreekt. 😉

Alvorens naar Borgerhout terug te keren, at ik nog snel een falafel wrap bij Alfalfa, kwestie van op de hoogte te blijven van de hippe eetplekjes in Leuven. 😉

IMG_6714