Petekindje slaat soepketel stuk

Na een geweldig verkwikkende nachtrust in het bed van onze vrienden uit Herent (door het slechte bed in Genève apprecieer ik het comfort van een goed bed veel meer dan vroeger), genoten we van een gezamenlijk ontbijt met z’n zessen. Niets zo lekker als vers brood en een spiegeleitje om de dag goed in te zetten. De oudste dochter was gelukkig helemaal opgeknapt.

Na het ontbijt openden de meisjes hun kerstcadeautje: een grote Lego Boost doos. We bogen ons gezamenlijk over de instructies en slaagden erin het wagentje enkele commando’s te laten uitvoeren. En als ik heel eerlijk moet zijn: volgens mij vonden de volwassenen het een nóg leuker cadeautje dan de kinderen. 😉

Tegen het middaguur namen we afscheid van onze vrienden en reden we naar Tielt-Winge om mijn petekindje zijn nieuwjaarsbrief te horen voorlezen. Ik moest mij tot het uiterste inspannen om te verstaan wat hij zei, maar ik was al blij dat hij zijn verlegenheid overwon. Een écht goeie foto van ons tweetjes zat er helaas niet in. Volgende keer beter!

We genoten gezellig samen van pasta met witte vis en boerenkool, een recept van Jeroen Meus, uiteraard. Het smaakte heerlijk en ik moest me inhouden om geen tweede portie op te scheppen. ‘t Is dat er nog een tiramisu met peer als dessert volgde. 😉

Om al dat eten te laten zakken, maakten we een wandelingetje in de omgeving. Eerst en vooral gingen we een kijkje nemen in de nieuwe kantoorruimte van onze vriendin. Tot nu toe werkt ze als architecte vanuit haar eigen huis, maar het aantal opdrachten neemt toe en ze heeft ondertussen een medewerkster aangenomen. Om verder te kunnen uitbreiden, was een eigen kantoorruimte noodzakelijk. Mijn vriendin kocht het kantoor casco, dus ik ben erg benieuwd hoe het afgewerkte kantoor er over een jaar of zo uit zal zien.

Jon

We wandelden verder naar een speeltuintje zodat de twee jongens en Jon, de chocholadebruine labrodor van een half jaar oud, zich wat konden uitleven in de gezonde buitenlucht. Van al dat spelen wordt een mens hongerig, dus klopten we nog eens een chocoladen marmite aan stukken. Mijn petekindje en zijn broertje vonden het alvast geweldig. Dik succes, die marmites!