Onze laatste dag in Genève liet de zon ons in de steek. Gelukkig hadden we daar weinig last van toen we de ondergrondse archeologisch site van de Sint-Pieterskathedraal bezochten. Wat een magnifieke site. Mijn vriend en ik hebben op onze reizen al veel gelijkaardige sites bezocht, maar die vielen in het niets bij de rijkdom en uitgestrektheid van de archeologische overblijfselen onder de kathedraal van Genève. De overblijfselen gaan terug tot de derde eeuw voor Christus. Zo blijkt dat de kathedraal gebouwd is op overblijfselen van een graf van een heidens stamhoofd wat aanleiding gaf tot een dodencultus die het overleden stamhoofd vereerde. Onder de vloer van de huidige kathedraal zijn sporen terug te vinden van een hele reeks vroegere kerkgebouwen die een mooi inzicht bieden in de vroege Christelijke geschiedenis. In de voormalige ontvangstruimte van de bisschop bleef een prachtig stuk mozaïek uit de 5de eeuw bewaard. De archeologisch overblijfselen zijn van de nodige uitleg voorzien en via filmpjes wordt het werk van de archeologen toegelicht. Ik was bijzonder onder de indruk van deze site, een absolute aanrader.

Na het bezoek aan de archeologische site liepen we de kathedraal in om de mooie glasramen en overdadige decoratie van de Chapelle des Maccabées in het daglicht te kunnen bewonderen. Daarna beklommen we de toren van de kathedraal om te genieten van het uitzicht op Genève. Helaas zagen we in de verte bij de bergen donkere wolken samenpakken. Op onze laatste dag in Genève lieten de weergoden het afweten. Gelukkig bleef het droog tot we weer op de begane grond stonden.

We zochten een plekje om te eten en belandden in Au Carnivore waar mijn vriend een heerlijke eend at en ik een stoofpotje van wild in een interieur dat me aan vroeger tijden deed terugdenken.

Na de maaltijd wandelden we naar de aanlegsteiger van de sight seeing boten. We konden toch niet naar een stad aan het water gaan zonder een boottochtje te doen, zeker! We hadden in het begin van onze trip gepland het boottochtje te doen op de laatste dag van ons bezoek, wat achteraf bezien niet zo’n goede keuze was. Tegen dat wij goed en wel op de boot zaten, goot het pijpenstelen en viel er van het zo geroemde uitzicht op de Mont Blanc niets meer te bespeuren. Alle bergen rondom het meer gingen schuilen achter een dicht wolkendek. Echt zonde. Ik kan me voorstellen dat bij heldere hemel dit tochtje erg leuk is, maar nu was er niet veel aan. We gebruikten het tochtje dan maar om te bekijken waar we onze laatste uren in Genève zouden doorbrengen. Een warm en droog museum leek ons wel wat, liefst niet te ver van ons hotel waar we onze valiezen nog moesten ophalen.

Een bijzonder natte wandeling bracht ons naar het Musée d’art et d’histoire. We waren allebei goed nat en ons humeur was een beetje gezakt. De vaste collectie in het museum kon me maar matig bekoren, gelukkig was er toevallig een tijdelijke expositie over Picasso gezien door de lens van de fotograaf David Douglas Duncan. Deze expositie was meer mijn ding. In een boeiende documentaire vertelde de fotograaf hoe de foto’s van Picasso tot stand gebracht waren en in de expositie vielen al deze foto’s van dichtbij te bekijken. Een selectie van de vele kunstwerken op de foto’s waren naar het museum gehaald, waardoor foto’s en kunstwerken mekaar aanvulden. Heel knappe expositie!

Onze laatste herinnering aan Genève was een uitgeregende busrit naar de luchthaven en een veel te duur wokgerecht op de luchthaven. Door het slechte weer eindigde ons bezoek een beetje in mineur, maar buiten dat was Genève echt de moeite van een bezoek waard. Een aangename kennismaking met een stad die veel te bieden heeft.

Hoe het eerste deel van onze dag verliep lees je hier.

‘s Middags hadden we afgesproken met onze vrienden in de Manor, zowat de Geneefse Inno. Uiteraard konden we het niet laten om op de afdeling met de kerstartikelen een kerstbal te kopen voor onze Belgische vriendin die kersballen uit de ganse wereld verzamelt. Plaats van afspraak was het restaurant van de Manor, een self-service restaurant met een bijzonder uitgebreid aanbod van voorgerechten, hoofdschotels tot desserts. Je kon er zelfs huisgemaakte smoothies krijgen. Maar druk, niet te doen. En als je niet goed weet aan welke toog wat te krijgen valt, dan loop je een beetje verloren in de massa. Gevolg: onze vrienden hadden hun lunch al ongeveer achter de kiezen toen wij aan hun tafeltje bijschoven met ons middagmaal. Het eten was lekker en naar Geneefse normen goedkoop, alleen was de omgeving te druk en te ongezellig voor mij. Maar wie snel wil lunchen om verder te shoppen, komt hier beslist aan zijn trekken.

We kochten in de Manor nog wat chocolade als souvenir, want Zwitsers zijn al even trots op hun chocolade als wij Belgen. Om ons een idee te geven van de rijkdom van de Geneefse inwoners namen onze vrienden ons mee naar één van de chicste shoppingcentra van de stad: de Globus. Wie op zoek is naar luxe, komt hier zeker aan zijn trekken. Ons schrikten de hoge prijskaartjes genoeg af om het bij kijken alleen te houden.

Vervolgens wandelden we naar het stadhuis in de Oude Stad, daterend uit de 15de eeuw. Het stadhuis zelf valt niet te bezoeken, maar de architectuur is wel de moeite. We wandelden de trappenhal langs de binnenplaats naar boven voor een paar fotootjes en bezochten daarna aan de overkant van de straat het staatsarchief dat toevallig net die dag een opendeurdag hield. Je kon er een tentoonstelling over de scouts bekijken (niet echt iets voor mij, jeugdbewegingen zijn mijn ding niet), gelukkig was er ook een kleine tentoonstelling met stukken uit privé-archieven die aan het staatsarchief werden overgedragen. Die laatste tentoonstelling sprak me heel wat meer aan: oude foto-albums, brieven en postkaarten boden een interessante blik op het leven enkele decennia geleden. We mochten alle tentoongestelde stukken doorbladeren op voorwaarde dat we van die witte rubberen handschoentjes aandeden. Gevolg: we hingen helemaal vol met talk toen we buiten kwamen.

Daarna brachten onze vrienden ons naar Maison Tavel, een historisch gebouw dat na een brand in de 14de eeuw heropgebouwd werd en in de loop der eeuwen drastische veranderingen onderging. Nu is er een museum in ondergebracht gewijd aan de geschiedenis van Genève. Genève begon als een Romeinse nederzetting gelegen aan de rand van het Romeinse rijk op een strategisch belangrijke plek. Hét topstuk van het museum is ongetwijfeld de maquette van Auguste Magnin, die maar liefst 18 jaar werkte aan zijn nostalgische maquette van het Genève uit de jaren 1850. De maquette dateert uit 1896 en meet 7,20 op 5,65m. Ze toont een Genève dat in 1850 nog volledig omringd werd door versterkte omwallingen. De omwallingen moesten plaats maken voor de uitbreiding en modernisering van de stad. Om het half uur of zo wordt een film vertoond over de maquette en de geschiedenis van Genève, de moeite om even op te wachten.

De rest van het museum bevat een allegaartje aan voorwerpen uit het dagelijkse leven en architecturale elementen. Zo is een deel van de oorspronkelijke decoratie van het huis er te bezichtigen en is er een kamer met alleen maar deuren. Op het gelijkvloers was een splinternieuwe animatie te bekijken waarbij via projectie op het reliëf van Genève de groei van de stad uit de doeken gedaan werd. Knap gedaan en qua techniek vergelijkbaar met de animatie die we in het In Flanders Field museum zagen.

We waren langer in Maison Tavel gebleven dan verwacht, want toen we buiten stapten was de avond al gevallen. We dronken een warme chocomelk en wandelden daarna nog wat rond in de smalle en sfeervol verlichte straatjes van de Oude Stad. Voor ons avondmaal belandden we in het gezellige Demi Lune Café. We hadden geluk dat er nog net plek voor vier mensen én een kinderwagen was. Ik had een heerlijke champignonragout. Na het avondmaal namen we afscheid van onze vrienden, want de baby had er duidelijk genoeg van.

Mijn vriend en ik eindigden de avond romantisch met z’n tweetjes in La Tour du Molard, een ronduit geweldige wijnbar in een prachtig historisch kader, waar ik een glas zoete rode dessertwijn dronk waar ik helemaal vrolijk van werd.