Genoten van een heerlijke girl’s lunch van My Tannour at Wolf!
wolf
Wolf en teek
Een beestige dag achter de rug vandaag. ‘s Middags aangesloten bij een teamlunch bij Wolf in Brussel (jawel, natuurlijk koos ik weer voor de falafelschotel van My Tannour, verslavend lekker!) en dan vlak voordat ik de trein naar huis nam, tot mijn grote afgrijzen vastgesteld dat er zich een teek in mijn been had vastgezogen. Een teek die er al even zat, want het lijfje zat vol met bloed. Geen idee waar ik in Brussel, toch niet bekend voor zijn uitgebreide natuur, dit beest heb opgedaan, maar ik haastte me naar huis om het onding met een scherpe pincet te verwijderen. Gelukkig is er een apotheek in Brussel-centraal waar ik ontsmettingsmiddel kon kopen, want dat heb ik standaard niet in huis.
Ik had goed opgelet tijdens de operatie van onze gastvrouw in Piemonte en gelukkig zat de teek op een plek dat ik er zelf goed bij kon, want mijn vriend zit in Genève en kon dus enkel morele steun bieden. Het verwijderen lukte tot mijn verbazing vrij gemakkelijk en daarna heb ik mij meteen een tekentang of vijf besteld, zodat ik in elke rugzak en handtas er één kan steken. Een voorbereid mens is er twee waard!
Lunch bij Wolf
Na het copieuze ontbijt van deze ochtend, hield ik het sober voor de lunch met mijn kameraad deze middag. Een bao met paddenstoelen van DIM’s kreeg ik er nog net bij geduwd. En da’s dan ook meteen het grote voordeel van afspreken bij Wolf: je bestelt zo veel of zo weinig als je wilt én de huisgemaakte limonades zijn erg lekker.
Business lunch bij Wolf
Deze middag had ik een business lunch ingepland om met een collega te praten over een moeilijke kwestie. Omdat we allebei erg weinig tijd hadden, stelde ik voor om iets te gaan eten bij Wolf. Dat gaat daar altijd vlot en het eten is er lekker.
En alhoewel het zeker een aangename lunch was en we een open gesprek hadden met respect voor elkaars standpunt, zijn we er niet in geslaagd om de lunch te beëindigen met een gezamenlijk gedragen oplossing voor de moeilijke kwestie.
Ik voelde mij echt als een mislukte onderhandelaar: al mijn beste argumenten op tafel gelegd en toch de tegenpartij niet over de streep kunnen trekken. Al een geluk dat de schotel met pulled lamb van My Tannour lekker was.
Volgend jaar doe ik een nieuwe poging.
Lunch with a friend at Wolf
Genoten van een snelle lunch met een kameraad die zich tegenwoordig mijn collega mag noemen. Benieuwd waar deze carrièrewending hem zal brengen, want ik begrijp van hem dat er een paar lastige obstakels op zijn pad liggen. Ik probeerde hem dan ook zo goed mogelijk te adviseren tijdens onze korte, maar lekkere lunch bij Wolf. Want ja, een heerlijke phô van Hanoï station gaat er bij mij altijd wel in (al had de jongen die mij bediende nog nooit van sriracha gehoord, gelukkig hadden ze wel andere pikante saus).
A quick ladies lunch
Mijn twee collega’s en ik hadden alledrie niet veel tijd voor een uitgebreide lunch. Kennen jullie dat? Vergaderingen die stiekem in de agenda sluipen en zo stukjes van de lunchtijd afsnoepen. Maar gelukkig is daar dan de beste food court van Brussel: Wolf. Waar je snel én lekker kan eten voor weinig geld. Alleen jammer dat het ons niet gelukt is een plekje te veroveren op het terras. Teveel andere mensen die net zoals wij van het mooie zomerweer wilden profiteren.
En ja, uiteraard koos ik voor de falafelschotel van My Tannour, mijn absolute favoriet!
Falafelschotel van My Tannour
Deze middag had ik een lunchafspraak met een collega om te praten over een aantal serieuze onderwerpen. Voor de gelegenheid besloten we naar Wolf te gaan, alwaar ik op aanraden van mijn collega de falafelschotel van My Tannour bestelde. Ik had al een aantal keer voordien de lamsschotel geprobeerd en die vond ik zo lekker dat ik gewoon nog niet aan een falafelproeverij was toegekomen. Mijn collega had, zoals te verwachten was, overschot van gelijk: de falafel was heerlijk! Ga ik in de toekomst zeker nog eens bestellen!
Bright Brussels 2022
Terwijl ik vrijdag op kantoor de laatste dringende e-mails beantwoordde, spoorde mijn vriend naar Brussel om mij aldaar te vervoegen. In pre-coronatijden had ik erg genoten van Bright Brussels en deze vrijdagavond wilde ik diezelfde ervaring graag met mijn vriend delen.
Alvorens op zoek te gaan naar de lichtkunstenwerken in de Brusselse straten, vulden we onze magen bij Wolf, mijn favoriete food court in Brussel. Ik startte de avond met wat oesters en bubbels, want, ja, waarom niet? Vervolgens genoot ik van een heerlijke Syrische schotel met lamsvlees van My Tannour. Amai, ongelooflijk hoe zalig zacht en sappig dat gerookt lamsvlees was! Gewoonweg geweldig! Mijn vriend die een burger had besteld, keek ietwat afgunstig naar mijn keuze.
Na onze maaltijd duffelden we ons goed in om de koude te trotseren. Al een geluk dat het niet regende! En ja, Bright Brussels toonde een paar zeer knappe werken, maar als ik eerlijk moet zijn: ik vond de editie van 2020 beter. Misschien stond ik toen meer open voor de verwondering die sommige van de kunstwerken opriepen. Of misschien heb ik ondertussen al te veel van dat soort lichtprojecties gezien om nog echt onder de indruk te zijn. Sommige werken waren ook helemaal mij ding niet. (Ceci n’est pas du cinéma vond ik zelfs hemeltergend slecht, wat een triestig eerbetoon aan de Belgische film.)
Maar goed, ik laat jullie graag meegenieten van de werken die mij het meeste aanspraken.
Back to Brussels!
Eerste keer terug naar Brussel na mijn quarantaine. Voor de gelegenheid was de NMBS zo vriendelijk om mij te vervoeren met één van hun gloednieuwe treinstellen. Stijlvol, waarvoor dank!
Mijn eerste dag in Brussel was meteen goed voor twee fysieke vergaderingen (uiteraard met iedereen op anderhalve meter afstand), een gezellige lunch bij het pas heropende Wolf met een oud-collega die onlangs van job veranderd is (hoera voor phở !) en een afspraak met een collega die mijn oude Canon EOS 6D kwam ophalen (een afspraak die ik wegens mijn quarantaine moest uitstellen).
Aan die laatste afspraak hield ik trouwens een lekker cadeautje over: heerlijke thee-pralines van Marcolini!
Lunchen bij Wolf
Drie keer moesten we deze lunch uitstellen omdat het coronavirus ons noodzaakte tot social distancing, maar vandaag is het er dan eindelijk van gekomen: de lang beloofde dankjewel-om-ons-na-de-Ultima-veilig-thuis-te-brengen-lunch! We hadden zelfs chocolaatjes voorzien voor onze dappere chauffeur!
We zakten voor de gelegenheid af naar Brussels jongste food court: Wolf. Het leuke aan dit concept is dat iedereen bij een ander standje een gerecht kan kopen en je dit vervolgens gezellig samen kan opeten. Natuurlijk golden ook hier de regels van social distancing. We raken er ondertussen zo langzamerhand aan gewoon. Gelukkig was het niet al te druk.
Mijn twee collega’s gingen voor de pizza, maar ik kon niet weerstaan aan de heerlijke Vietnamese phở, met een stevige geut sriracha, uiteraard. En ja, er was nog net een plekje voor een dessert.
Fijne middag met twee coole dames!