Terwijl ik vrijdag op kantoor de laatste dringende e-mails beantwoordde, spoorde mijn vriend naar Brussel om mij aldaar te vervoegen. In pre-coronatijden had ik erg genoten van Bright Brussels en deze vrijdagavond wilde ik diezelfde ervaring graag met mijn vriend delen.
Alvorens op zoek te gaan naar de lichtkunstenwerken in de Brusselse straten, vulden we onze magen bij Wolf, mijn favoriete food court in Brussel. Ik startte de avond met wat oesters en bubbels, want, ja, waarom niet? Vervolgens genoot ik van een heerlijke Syrische schotel met lamsvlees van My Tannour. Amai, ongelooflijk hoe zalig zacht en sappig dat gerookt lamsvlees was! Gewoonweg geweldig! Mijn vriend die een burger had besteld, keek ietwat afgunstig naar mijn keuze.
Na onze maaltijd duffelden we ons goed in om de koude te trotseren. Al een geluk dat het niet regende! En ja, Bright Brussels toonde een paar zeer knappe werken, maar als ik eerlijk moet zijn: ik vond de editie van 2020 beter. Misschien stond ik toen meer open voor de verwondering die sommige van de kunstwerken opriepen. Of misschien heb ik ondertussen al te veel van dat soort lichtprojecties gezien om nog echt onder de indruk te zijn. Sommige werken waren ook helemaal mij ding niet. (Ceci n’est pas du cinéma vond ik zelfs hemeltergend slecht, wat een triestig eerbetoon aan de Belgische film.)
Maar goed, ik laat jullie graag meegenieten van de werken die mij het meeste aanspraken.
