verrassing

Verrast op een terras in Brussel

Deze avond spoedde ik mij na de werkuren naar Brussel om onze collega en ad interim teamverantwoordelijke te verrassen. Mijn collega’s en ikzelf wilden hem immers graag bedanken voor al de inspanningen van de voorbije maanden (en hem een klein hart onder de riem steken omdat de knoop van zijn vervanging nog altijd niet doorgehakt is). Niet evident om in te springen als ad interim teamverantwoordelijke in deze hels drukke periode. Een andere collega had hem overtuigd om samen een terrasje te doen en ik zou dan onverwacht komen opdagen om hem een bon van de AS Adventure te overhandigen. Uiteindelijk was ik eerder dan onze collega ad interim teamverantwoordelijke op het terras van Le Petit Chou de Bruxelles, voornamelijk gekozen om wille van het mooie terras en het feit dat er daar nog een tafeltje vrij was. Deze zonnige dinsdagavond zat duidelijk half Brussel te genieten met een drankje in de hand. En gelijk hebben ze!

We zaten dus met ons tweetje te wachten op de komst van onze collega op zijn vouwfietsje en ja, hij is aangenaam verrast door mijn aanwezigheid en het cadeautje dat ik hem overhandig. We maakten er een gezellige avond van met typisch Belgische gerechten zoals mosselen, steak tartaar en stoemp met worst. Uiteraard waren de mosselen voor mij. :-)

IMG_9193

IMG_9195

Wat een plezier om weer samen met collega’s van een terrasje te kunnen genieten in het mooie Brussel.

Yet another surprise

Lagen we nog in bed deze ochtend toen onverwacht de deurbel ging? Misschien. 😉 Snel wat kleren aangetrokken en de leverancier laten weten dat hij het pakketje in de inkomhal mocht achterlaten. We verwachtten geen van beiden postpakketjes vandaag, dus we waren redelijk verrast een grote doos aan te treffen van een afzender die ons niet meteen iets zei.

En kijk, nóg een pakketje van mijn werk. Ditmaal om mijn collega’s en mezelf te danken voor het werk dat verzet werd specifiek in het kader van de coronacrisis. En hoewel ik al deze gebaren uiteraard erg apprecieer, voel ik me ook iet of wat gegeneerd door de overdaad aan cadeaus die mij deze decembermaand zijn te beurt gevallen, wetende dat er mensen zijn die zonder werk zitten en waarvoor het elke maand een gevecht is om de eindjes aan mekaar te knopen. En dus sus ik mijn geweten door deze decembermaand een deel van mijn eindejaarspremie door te storten aan mijn favoriete goede doelen.

Tip: Voor giften gedaan in 2020 bedraagt de belastingvermindering uitzonderlijk 60 % van het gestorte bedrag.

IMG_5498

December, een maand vol verrassingen

Mijn collega’s zijn er deze namiddag met verve in geslaagd mij op de valreep van 2020 nog een fijne verrassing te bezorgen. Ik had om 16u een digitaal overleg met een collega met wie ik wekelijks kort overleg, want zij trekt een belangrijk project binnen ons team. Het was me wel niet duidelijk wat we vandaag nog te bespreken hadden, want ons vorige overleg dateerde van woensdag en veel was er sindsdien niet meer gebeurd. Aangezien ik deze maandag al een vrij drukke vergaderdag had, vroeg ik aan haar of het overleg niet gewoon kon geannuleerd worden. Maar ze wilde toch graag even kort samen zitten. Ok dan!

Toen ik om 16u de Teams vergadering vervoegde, was ik daar echter niet alleen met mijn collega, een hoop andere collega’s waren stiekem aangesloten bij de vergadering. En hup, daar ging opeens tegelijkertijd de deurbel. Ik was even helemaal in de war, want ik verwachtte geen pakketje, maar toen ik zag dat het één van mijn collega’s was die in Leuven woonde, viel mijn eurocent: mijn collega’s hadden mij liggen!

De collega in kwestie kwam mij een doosje pralines van Bittersweet brengen, wat aanleiding gaf tot een beetje een slapsticksituatie, want ik moest mijn mondmasker nog ergens vinden en mijn collega moest eigenlijk op anderhalve meter blijven staan, waardoor de overhandiging van de pralines er nogal komisch uit zag. Het leven is er logistiek niet makkelijker op geworden sinds de start van de coronacrisis. En aangezien ik mijn hoofdtelefoon op had, kon mijn collega natuurlijk niet meevolgen wat de andere collega’s via Teams zeiden.

De digitaal aanwezige collega’s hadden nog een tweede verrassing voor mij: een bon van de AS Adventure. Komt goed van pas want mijn wandelschoenen zijn al serieus aan het verslijten van al dat wandelen de voorbije maanden.

Echt zeer dankbaar voor dit fijne afscheidscadeautje. <3

IMG_5385

Mini-verrassingsfeestje

De onovertroffen Miss A contacteerde mij en nog wat andere mensen in het weekend om een mini-verrassingsfeestje te organiseren voor onze goede vriend J, tevens fenomenale gastheer op Oudjaar. Het was last minute, maar doordat ik de laatste weken nogal lange dagen klop op het werk, heb ik meestal niets gepland op weekavonden. Omdat de boog niet altijd gespannen kan staan, besloot ik op het aanbod in te gaan en op woensdagavond naar het Leuvense af te zakken voor een paar cocktails bij Bar Nine.

Onze vriend J dacht dat hij enkel iets ging drinken bij Miss A, dus hij was aangenaam verrast toen daar opeens nog twee andere mensen op de afspraak opdaagden. Het deed me plezier J te zien genieten van een gezellige avond onder vrienden. De cocktails waren uitstekend en het deed deugd om gewoon wat te babbelen over de dingen des levens. En het kon ook geen kwaad om eens een avond wat vroeger te stoppen met werken. Uiteindelijk zal de wereld niet vergaan als ik op het eind van de dag niet op inbox zero geëindigd ben.

IMG_6820

Een aangename verrassing

Gisterenochtend was ik in Gent voor een evenement georganiseerd door een organisatie waar ik al enkele jaren nauw mee samen werk. Alhoewel mijn aanwezigheid niet strikt noodzakelijk was, had ik mijn agenda speciaal vrijgemaakt om naar dit evenement te kunnen gaan. Ik wist dat het wellicht de laatste keer was dat ik deze mensen zou zien en ik wilde in schoonheid afscheid nemen. (Mijn afscheid op het werk komt nu echt wel heel dichtbij: nog maar een maand te gaan. Al neemt de werkdruk momenteel nog niet bepaald af. Maar goed, zoals het er nu naar uit ziet, zal ik mij nuttig kunnen maken tot de allerlaatste seconde! Da’s toch mooi, niet?)

Wat ik absoluut niet verwacht had, was dat ik tijdens het afsluitend woordje van de organisator persoonlijk bedankt zou worden met een applaus en een fantastisch mooie bos bloemen. Ik was oprecht aangedaan door dit bijzonder sympathieke gebaar. Omdat ik ‘s avonds naar de prijsuitreiking van de Ultimas ging, stelde dit onverwachte boeketje bloemen mij wel voor enkele logistieke problemen. Ik zag het niet echt zitten om de ganse avond met een boeket bloemen in de Vooruit rond te lopen. Leek me ook niet echt bevorderlijk voor de houdbaarheid van dit boeketje. Gelukkig vond ik een Gentse collega bereid de bloemen met zich mee naar huis te nemen én de volgende dag er de trein mee naar Brussel te nemen. Alwaar de bloemen vervolgens gezellig op mijn bureau mochten pronken.

Dit boeketje bloemen heeft dus een nachtje doorgebracht in Gent én een treinrit van Gent naar Brussel en van Brussel naar Leuven overleefd. En zien ze er niet schitterend uit?

IMG_4362[1]

Een verrassende Paasmaandag

Oorspronkelijk was het onze bedoeling om de volledige drie dagen in de Westhoek door te brengen, maar dat was buiten het verrassingsfeestje voor onze vriend Q gerekend. Een dik half jaar geleden kwamen vrienden van hem met het voorstel om een kookboek samen te stellen met verschillende (gezonde) recepten. Iedereen zou één of meerdere recepten insturen, samen met een bijpassende foto van henzelf met hun gerecht. Dit om de vriend in kwestie te feliciteren met het feit dat hij op korte tijd heel wat kilo’s is kwijtgespeeld én erin geslaagd is de kilo’s ervan af te houden. Ik weet het, een beetje raar om dan een kookboek als cadeau te geven, maar mijn vriend en ik probeerden het gezond te houden met twee recepten voor smoothies. Tijdens het verrassingsfeestje zou het kookboek overhandigd worden en daar wilden we natuurlijk graag bij zijn.

Dus vertrokken we na een laatste voortreffelijk ontbijt in Dharma B&B terug naar Leuven. Een heel internationaal gezelschap aan onze ontbijttafel, trouwens: een Australiër die in Londen woonde met zijn Tsjechische vriendin en een Litouwer met zijn vrouw die samen in Zwitserland woonden. Wanneer ik zulke mensen ontmoet, ben ik altijd een beetje jaloers. Hoe fantastisch moet het zijn om een tijd van je leven in een ander land te wonen. Je kan wel veel landen bezoeken als toerist, maar een land en zijn inwoners kan je volgens mij pas echt leren kennen door er een tijd te wonen. Maar misschien doet er zich in de toekomst wel een opportuniteit voor?

De terugrit verliep vlotjes, we dropten onze bagage af op ons appartement en sprongen opnieuw de wagen in om naar Landen te rijden. Het was prachtig zonnig weer en iedereen zat buiten op het terras te wachten tot vriend Q zou verschijnen. De verrassing was honderd procent geslaagd. Vriend Q had echt niets in de gaten en was echt superblij, zowel met het feestje als met de mooie receptenboek. Mijn vriend en ik bestelden ook een exemplaar voor onszelf. Benieuwd wanneer we nog eens aan koken zullen toekomen. 😉

In de late namiddag namen we afscheid van de feestvierende bende en reden we terug naar Leuven voor onze volgende stop: een receptie ter ere van de officiële feestdag van de stad Rome. Er waren veel hapjes en de wijn vloeide rijkelijk. We raakten aan de praat met de leveranciers van de wijn, die net als wij stripliefhebbers bleken te zijn. Gevolg: we bleven veel te lang plakken en we dronken veel te veel van hun voortreffelijke wijn.

Maar we kunnen niet klagen, het was een bijzonder geslaagd paasweekend!

En soms…

Krijg je heel onverwacht een uitnodiging voor een receptie, ‘s avonds op een weekdag. En ga je erheen omdat er niet zo vaak onverwachte recepties uit de lucht komen vallen. Je ontmoet een interessante mevrouw van vijfenvijftig en dan blijkt dat jullie een gemeenschappelijke passie hebben voor reizen. Je praat honderuit en geniet van het gesprek met iemand met zoveel levenservaring. Je nipt van een cointreaupolitan terwijl je van de oesters, de mosseltjes en de overheerlijke paëlla eet en je denkt: “Het leven is toch zo slecht nog niet.”

Zonde

Gevonden voor de deur van ons appartement: een grote ontbijtmand vol met oude pistolets, koffiekoeken en slecht geworden beleg, met de vriendelijke groeten van De Standaard Weekend. :-( Waarschijnlijk geleverd op zaterdagochtend toe wij gezellig aan het ontbijt in Londen zaten. Met pijn in het hart heb ik bijna alles moeten wegsmijten. Ondertussen denkend aan al die mensen die honger lijden op de wereld. Gelukkig heb ik nog wat cornflakes en brikjes fruitsap kunnen redden. Een magere troost

Echt doodzonde.

Verrassingsbrunch

Eén ding staat vast, het voorbije weekend zijn voor mij de feesten al goed begonnen. Zondagochtend om elf uur werden we verwacht in het ouderlijke huis van goede vriend en toekomstig reisgenoot H. H is een knappe kop die in Amerika zijn kennis nog tracht te vergroten. Hij doet experimenteel onderzoek rond gentechnologie en België bood hem niet meer genoeg uitdagingen.

Sinds een half jaar werkt hij op een labo in Chicago en deze zaterdag keerde hij terug om de feestdagen hier door te brengen. Omdat hij net verjaard was, wilde zijn moeder hem verrassen met een feestje waarop al zijn vrienden en vroegere collega’s aanwezig waren. Zoals het een moderne mama betaamt, gebruikte ze het grote geweldige internet om deze vrienden op te sporen, met als gevolg dat ik nu zowel via Linkedin als via Facebook met haar geconnecteerd ben.

De verrassing was prima geslaagd. H had op geen enkele moment door dat er een bende vrienden beneden op hem zaten te wachten terwijl hij rond elf uur gewekt werd door zijn jongere zusje. Nog niet helemaal bekomen van de jetlag, zag hij eerst de rijkelijk gevulde tafel en dan pas ons. Het was een aangename verrassing.

Het buffet was zo rijkelijk gevuld dat we met dertig personen niet eens in slaagden de helft op te eten. En geloof me, ik heb echt mijn best gedaan. Een greep uit het aanbod: gerookte zalm, roerei, worstjes, charcuterie à volonté, kazen, koffiekoeken, soep, tomaat met mozarella, broodjes in alle soorten en maten, vers fruit, yoghurt,… En als afsluiter een grote taart met heel veel kaarsjes op. Voor de jarige. :-)

Zijn jonge zusje (14 jaar) was duidelijk verrukt met de terugkeer van haar grote broer. Ze heeft de hele tijd rond hem gehangen en de knuffels waren niet te tellen. Het veertienjarige zusje weet trouwens al helemaal zeker wat ze later worden wil: beursmakelaar. En dat in tijden van beurscrisis. 😉 Het feit dat ze een buis voor wiskunde had, was een detail. Toevallig was één van de vrienden van H die op het feestje waren, een leerkracht van het zusje. Heel bijzonder om te zien hoe de jeugd van tegenwoordig met hun leerkrachten omgaat. Iets minder respectvol dan ik vroeger, dat moet ik toegeven. Het zusje hing bijna aan de nek van de leerkracht: heel familiair. Iets wat ik in mijn tijd nooit gedurfd zou hebben.

Ik vond het een fantastische zondag. Als ik ooit een party planner nodig heb, weet ik dat ik de mama van H moet aanspreken. 😉

Chocoladetaart

Gisterenavond bevonden mijn vriendje en ik ons in de Rodins, alwaar vriendin D verrast werd voor haar dertigste verjaardag. Het aperitief hadden we op het terras genomen, maar het lawaai van Leuven kermis dreef ons naar binnen voor het diner. Jammer, want het weer was zeker terrasjeswaardig.

De splinternieuwe man van D had het allemaal perfect geregeld. D had niets door en was erg in haar nopjes. Hoe zou je zelf zijn als je op één en dezelfde dag een nieuwe auto gekocht hebt, de akte van je pas aangekochte stuk bouwgrond verleden hebt en dan nog eens onthaald wordt op een etentje in gezelschap van vrienden?

Ja, the big 3-0, dat moest natuurlijk gevierd worden. Dat deden we dan ook met heerlijke zalm en voortreffelijke wijn. En toen kwam het dessert: een dessertbordje (met enkele minder geslaagde creaties) en een prachtige chocoladetaart met passievruchtenmousse. Lekker, maar zwaar! Ik ben er zelfs niet in geslaagd mijn stuk taart helemaal op te krijgen en dat voor een chocoladeliefhebber als mezelf. Achteraf toen ik in bed lag met het gevoel een baksteen ingeslikt te hebben, bekloeg ik me die paar happen te veel wel.

En zaterdag zitten we weer achter de feestdis. Ik moet dringend wat meer sport aan mijn weekplanning toevoegen…