nmbs

Excuses van de NMBS

Heel terecht, want deze week moet het absolute dieptepunt geweest zijn in mijn pendelaarscarrière. Elke dag moeten rechtstaan. Vertragingen aan de lopende band. Kortere treinen, afgeschafte treinen. Meestal kan ik wel wat verdragen, maar dit week werd mijn geduld ernstig op de proef gesteld. Ook op het vlak van communicatie is er nog veel verbetering mogelijk en ik ben dan ook blij te lezen dat men probeert hier iets aan te doen. Al moet ik zeggen dat de treinbegeleiders deze week erg hun best deden om zich zo mooi mogelijk te verontschuldigen.

Samen op de trein

‘t Was alleszins gezellig, als sardientjes opgepropt in de enige trein die rechtstreeks richting Leuven ging. De airport express van enkele minuten daarvoor die men omgevormd had tot stoptrein richting Leuven, had ik wijselijk aan mij laten voorbijgaan. Normaalgezien, blijf ik bij treinproblemen langer het werk en wacht ik tot het ergste leed geleden is, maar nu riep de plicht, aka de Japanse les.

Bij het opstappen in Brussel Centraal was de trein al overvol en dan was hij Brussel Noord nog niet gepasseerd. Boze reacties van de reizigers in Brussel Noord die dolgraag bij op de trein wilden, maar de andere reizigers vertikten het om door te schuiven. Terwijl er echt nog wel plaats was. Iemand riep vanaf het perron in het Frans: “Wij willen ook graag naar huis.” En iets later kwam de mededeling van de treinbegeleider dat de trein niet zou vertrekken als niet iedereen een poging deed om wat op te schuiven. Met wat gemor gebeurde dit dan ook. Enkele tientallen mensen wrongen zich erbij en de reis werd verder gezet. Iemand zei: “De mensen zouden zo niet klagen als dit in de ochtendspits gebeurd was.”

Uiteindelijk vond ik het nog wel gezellig, zo dicht opeengepakt tussen andere lotgenootjes. En een geluk dat ik niet tot  ‘s avonds zeven uur gewacht heb om een trein te nemen, want blijkbaar is er dan opnieuw een bovenleiding gesneuveld. Ik zat zelfs nog op tijd in de Japanse les. Jaja. Respect trouwens voor de werklui van de NMBS die met deze temperaturen die leidingen moeten herstellen.

NMBS humor

Het was vandaag een zware dag. Een uur vroeger opgestaan dan normaal om mij voor te bereiden op een heel belangrijke vergadering die ik moest voorzitten. Een ramp voor een niet-ochtendmens als ik. Gelukkig verliep dat vergadering vlekkeloos. Ik denk zelfs dat ik een goeie beurt gemaakt heb. Zenuwen voor niets, dus. Ik wilde na de vergadering, die van tien tot drie uur in de namiddag geduurd had, niet meer al te lang op het werk blijven, maar ja, je kent dat: er heeft zich een fijn voorraadje mails opgestapeld en er komen wat mensen met dringende vragen aan je bureau en voordat je het beseft is het toch weer laat geworden.

Op het perron van Brussel centraal stond ik dan ook vol ongeduld te wachten op mijn trein. Ik zag de trein naar Aarschot-Hasselt van 43 voorbijrijden en verwachtte elk moment de trein naar Leuven-Landen-Genk. Toen de volgende trein aankwam op spoor 1 werden de schermen op het perron plots zwart. Ik aarzelde om in te stappen (en met mij vele anderen) en terecht, zo bleek, want de stem van de omroepster meldde dat de trein op spoor 1 de trein naar Aarschot-Hasselt van 43 was. Tiens, hadden we die trein niet een drietal minuten geleden zien wegrijden van exact hetzelfde perron? Verwarring alom. De opgestapte mensen, stapten weer af, terwijl de omroepster bleef verkondigen dat dit toch echt wel de trein naar Aarschot-Hasselt was. Wat me deed vermoeden dat de vorige trein waarschijnlijk de trein naar Leuven-Landen-Genk was. Het feit dat deze trein ook niet meer aangekondigd stond op de tv-schermen, bevestigde mijn vermoeden.

Diepe zucht en een gevoel van gelatenheid. Dan maar de stoptrein genomen en een boekje gekocht om de tijd te doden. Ik had mijn Russisch bij om wat grammatica te oefenen, maar de moed was me eensklaps in de schoenen gezakt. Ik zat echter vol goede voornemens om vanavond zeker wat grammatica te doen, tot we in het restaurant waar we snel een hapje gingen eten, een collega van mijn vriend tegenkwamen die erop stond om ons op één of meerdere drankjes te trakteren. Ik voelde me moreel verplicht om mee te gaan (vooral omdat de collega in een gulle bui ook ons eten trakteerde), maar de goesting ontbrak me wat en ik voelde een vermoeidheidshoofdpijn opkomen. Enfin, ik ben gebleven voor één drankje en ben dan braaf naar huis gegaan. Waar ik nu helemaal geen Russisch zit te doen. 😉

Treinproblemen

Wat lees ik in de Standaard? Morgen zullen er blijkbaar minder treinen rijden:

Ook donderdagochtend zou het spoorverkeer nog hinder ondervinden. Zo rijden wel alle IC- en IR-treinen maar zal Infrabel een aantal piekuurtreinen afschaffen. ‘We proberen dat te compenseren door extra veel capaciteit te voorzien op de treinen die wel rijden’, gaat de woordvoerder verder. ‘Welke treinen precies afgeschaft zullen worden, zal de reiziger via de media en in de betrokken stations vernemen.’

En hoe moeten wij vernemen welke treinen er al dan niet rijden? Via de media en in de betrokken stations. Blinkt uit door afwezigheid: de site van de NMBS zelf. Is dat niet de állereerste plaats waar een reiziger naartoe trekt als hij op zoek is naar informatie? Gebruik die site waarvoor hij dient: om de reiziger te informeren. Alstublieft. Dankuwel.

Persbericht voor bloggers

Wel, wel, wat vind ik vandaag in mijn mailbox? Een persbericht voor bloggers en niet zomaar eentje, neen, het gaat over een actie die een aantal van mijn favoriete dingen des levens combineert: eten, lezen, chocolade en reizen met de trein. En er valt nog iets te winnen ook! Zo’n sympathieke actie verleen ik graag een forum op mijn blog. Hopelijk hebben jullie er iets aan en zoniet, carry on.

***
Iedereen Leest – Smakelijk lezen
Auteurs en topchefs promoten literatuur en boeken

Op 6 november bieden Stichting lezen en NMBS de treinreizigers ‘Iedereen Leest – Smakelijk Lezen’ aan, een mini-boekje met vijf kortverhalen van verschillende auteurs over smaak en eten. In dat boekje vertellen topchefs en andere culinaire persoonlijkheden over hun favoriete boeken. Vijfduizend pendelaars krijgen bovendien iets extra: een stukje chocolade met een literair citaat. Dit gebeurt om de website www.iedereenleest.be in de kijker te zetten. Op www.iedereenleest.be vertellen lezers over hun lievelingsboeken. Op die manier kunnen bezoekers van de website op zoek gaan naar boeken in verschillende genres, of ze kunnen een boek vinden dat bij een bepaalde stemming past.

Stefan Brijs (De Engelenmaker), Rodaan Al Galidi (Maanlichtmoerassen), Els Moors (Beste Debuut – Herman De Coninckprijs 20007), Christophe Vekeman (Een borrel met Barry) en Bart Koubaa (Vuur en Het gebied van Nevski) beschrijven aan de vooravond van de Week van de Smaak hun liefde voor lekker eten. Daarnaast vertellen culinaire figuren als topchef Peter Goossens (Hof van Cleve), culinair fotograaf Tony Le Duc (De basis), food-writer Tine Bral (Gentse Waterzooi) en meter van de Week van de Smaak Lut De Clercq (chef-kok Ancienne Belgique) over hun favoriete boeken.

De verhalen en getuigenissen zijn gebundeld in ‘Iedereen Leest – Smakelijk Lezen’, een boekje dat treinreizigers op dinsdag 6 november in verschillende stations (Antwerpen Centraal, Antwerpen Berchem, Brugge, Genk, Gent Sint Pieters en Leuven) cadeau krijgen. Voor vijfduizend pendelaars komt daar een extra presentje bij: een chocolaatje gewikkeld in een literair citaat. Het mini-boekje is vanaf 12 november ook in de bibliotheken beschikbaar.
Het boekje kunt u hier bekijken in pdf: http://www.iedereenleest.be/smakelijk_lezen.pdf

Op de website loopt een wedstrijd waar deelnemers een hele stapel boeken of tickets voor de officiële opening van de Week van de Smaak in Brussel kunnen winnen.

Stichting Lezen en NMBS
De trein is de ideale plek om te lezen. Het is er rustig en je hebt er tijd. Daarom bundelen Stichting Lezen en NMBS de krachten. Met de campagne Iedereen Leest – Smakelijk Lezen willen de twee partners treinreizigers laten proeven van mooie boeken. In samenwerking met de Week van de Smaak.