leuven

Leuven, mijn stad

Ik kreeg een stokje van de zeer taalvaardige vrouwe Zezunja. Jullie zullen ondertussen al wel weten dat ik nogal een dubbelzinnige houding aanneem ten opzichte van stokjes. De meeste stokjes laat ik gewoon links liggen. Omdat dit stokje mij vroeg naar mijn favoriete plekjes in Leuven en de liefde tussen mij en Leuven erg groot is, neem ik het echter met plezier aan.

Bij deze:

1. My favorite ‘grab-a-bite':
Ik neem aan dat met ‘grab-a-bite’ snackbar of fastfoodkeet bedoeld wordt. Wel, in dat geval kan ik kort zijn: geen enkele. Ik hou niet van hamburgers, kebab, fastfood, frieten van ‘t frituur, enzovoort. Zonder problemen laat ik zulk vettig voedsel aan mij voorbij gaan.

Voor een broodje na de taalles ga ik naar de Panaché in de Tiensestraat. Ze hebben daar heel lekkere warme broodjes met mozarella, rucola, pesto en gedroogde tomaatjes én ze zijn open op zaterdag. Je moet in Leuven een beetje zoeken naar een broodjeszaak die open is op zaterdag, omdat de meeste zaken sluiten als de studenten in het weekend naar huis zijn. Vroeger ging ik al eens een broodje halen bij de Imanus in de Naamsestraat, maar ik weet eerlijk gezegd niet meer of die zaak nog bestaat. Het snackhuisje is een goeie broodjeszaak op de hoek van de Naamsestraat en de Parkstraat, met een erg vriendelijke uitbater. Lekkere broodjes hebben ze bij ook de Delizia, maar da’s al iets verder weg van het centrum. Leuven is een studentenstad en dus vergeven van de broodjeszaken.

Als ik een snelle warme hap wil en niet te veel honger heb, ga ik naar de Soup Away in de Tiensestraat. Lekkere dagverse soep verkrijgbaar in verschillende maten en vergezeld van een krokant broodje. Als ik een grotere maaltijd wil, ga ik naar de Wok on Air voor een lekker wokgerecht. Snel klaar en helemaal niet duur. Zeer lekker Thais kan je afhalen of ter plekke eten in de Siam op de Naamsesteenweg. Ik durf ook al eens de Notre Dame binnenstappen. Ik denk dat ze daar in hun keuken gigantisch grote microgolfovens hebben, want het eten is vaak verbazend snel klaar. Of The Lodge in Heverlee, daar gaat het ook meestal goed vooruit. Of de Kansel, waar je voor weinig geld een goeie pasta of paëlla kan eten. Aanrader voor studenten, want je kan sparen voor een twaalfde pasta gratis. En een grote pasta is er echt wel GROOT. Of…

2. My favorite shop in town:
Met stip op één: het Besloten Land, charmante stripwinkel in de Parijsstraat, uitgebaat door echte stripliefhebbers. En je kan er lekker ouderwets zegeltjes sparen. I love it! Ik kan zomaar binnenstappen in het Besloten Land om er wat te grasduinen in de nieuwe strips. Enig nadeel: meestal kom ik niet met lege handen buiten.

Favoriete kleding- en schoenenwinkels in Leuven heb ik niet echt, omdat ik meestal in Brussel ga winkelen tijdens mijn middagpauze. Al verdient de Ritss Boetiek in de Mechelsestraat een speciale vermelding. Al de kleren van mijn vriendje komen uit deze winkel. De eigenares van de winkel staat zelf in haar zaak en dat merk je. Meestal stappen mijn vriend en ik de winkel binnen en zeggen iets in de aard van: “Hij heeft een broek en iets om op die broek te dragen nodig.” Waarop de mevrouw allerlei leuke broeken, t-shirts en hemden uit de rekken haalt, die allemaal als gegoten zitten en mijn vriend ook nog eens geweldig staan. Bij het naar buiten gaan met onze berg aankopen, krijgen we altijd een snoepje. Zelf heb ik ook een paar leuke ensembles van de Ritss die ik graag en vaak draag.

Geschenkmanden haal ik bij de Oil & Vinegar, bij een Italiaanse delicatessenzaak in de Vital Decosterstraat of bij Weyn’s Honing in de Diestsestraat. De beste pralines in Leuven vind je bij chocolatier Demeestere op de Naamsesteenweg. De pralines worden in de zaak zelf gemaakt en zijn ongelooflijk lekker. Hou er wel rekening mee dat dit soort vakmanschap zijn prijs heeft. Bloemen koop ik in de bloemenzaak in de Diestestraat gelegen aan het winkelcentrum van de Kinepolis. Als we op zondag een bloemetje nodig hebben, gaan we naar de bloemenzaak in de Naamsestraat tegenover het Heilig Hartziekenhuis.

Een aanrader voor de liefhebbers van streekproducten en artisanale producten: het marktje op zaterdag in de Brusselsestraat. Op het marktje staat een kraampje met overheerlijke Vietnamese loempia’s, maar pas op dat je je tong niet verbrandt. Je kan er ook vers fruit en bloemen kopen. Ik hou erg van de gezellige sfeer. De producten worden niet agressief aangeprijsd, maar je krijgt wel her en der proevertjes toegestopt: een stukje ananas, een olijfje, een stukje schapenkaas, een stukje peperkoek,… Fijn om rond te kuieren.

3. My favorite restaurant:
Goh, da’s een hele moeilijke. Leuven is vergeven van de leuke restaurantjes, echt voor elk wat wils. Ik ontdek nog dagelijks leuke nieuwe plekjes om te gaan eten. Als ik dan toch moet kiezen, ga ik voor de Earth Shake. De uitbater is een kennis van mij en het onthaal is er steeds erg hartelijk. Je krijgt er wereldkeuken op je bord. De huiswijn is voortreffelijk en de limoensorbet met chocoladestukjes is om een moord voor te begaan, zo lekker.

Als je iets héél speciaals te vieren heb, kan ik ook restaurant Trente aanbevelen. Tot in de puntjes afgewerkte gerechten en zeer goede bediening. Alleen het prijskaartje dat aan een avond in restaurant Trente vasthangt, is aan de hoge kant (je krijgt er wel waar voor je geld). Enkel voor speciale gelegenheden dus.

4. My favorite ‘take my friends when in town’:
Goh, da’s een moeilijke. Ik heb mijn vrienden al ontelbare plekken in Leuven leren kennen. Voor een etentje is een restaurantje in de Muntstraat altijd gezellig, maar blijf weg van de Troubadour. Ze slagen er daar altijd in om je bestelling fout op te nemen, foute drank te serveren of een foute rekening te presenteren. Ga ik graag naartoe met vrienden: de Earth Shake natuurlijk, de Kosmopol (food & wodka) op het Martelarenplein, de Rodins op de Oude Markt, la Cantina del Coronel in de Parijsstraat (alleen naartoe gaan als je héél veel tijd hebt), La Cucaracha, authentiek Mexicaans restaurant in de Tiensestraat (je moet er wel een ganse avond voor uittrekken), de Portugees O Fado in de Parijsstraat, Japans restaurant Samourai in de Muntstraat, de Wentelsteen op de Vismarkt, de Appel, vlakbij de universiteitsbibliotheek en dan vergeet ik er nog een hele hoop.

Cocktails drinken we in D’Entreprise, de Rodins, de Kosmopol en Café Mezzanine. Jullie zullen misschien merken dat de Professor niet in dit rijtje voorkomt. Dat is bewust. Alhoewel ik de cocktails daar best wel lekker vind, is het interieur (die vieze zeteltjes) ondertussen dringend aan vernieuwing toe. Ik vind dat er een onaangenaam geurtje hangt als je binnenkomt en daardoor ben ik er al enkele jaren niet meer geweest.

Must see voor vrienden die Leuven niet kennen: de Muntstraat, de Grote Markt en de Oude Markt.

5. Other 5 things to mention:
I. De abdij van ‘t Park
Een plekje vlakbij de stad waar de tijd is blijven stilstaan. Een heerlijk rustig park met vijvers, een middeleeuwse tuin, schapen, bijenkorven, een pittoresk kerkhofje en natuurlijk de schitterende abdijgebouwen zelf. De gebouwen en de grond eromheen zijn in erfpacht gegeven aan de stad Leuven, omdat restauratie van de vervallen gebouwen dringend nodig was. De norbertijenabdij is uniek in die zin dat er nergens in Europa een abdij bewaard is gebleven met de daarbij horende bijgebouwen en landerijen intact. Laat je zeker eens rondleiden in de gebouwen zelf. Van april tot oktober is er elke zondagmiddag om 16 u een rondleiding. Van november tot maart enkel op de eerste zondag van de maand, om 16 uur. Je zal verbaasd staan van het prachtige stucwerk tegen de plafonds en de schitterende bibliotheek met kostbare oude boeken. Let ook op de glasramen in de kloostergang.

II. De beiaard in de toren van de universiteitsbibliotheek
Niet voor mensen met een zwakke conditie, want je moet maar liefst 296 trappen beklimmen om in de kamer van de beiaardier te geraken. Maar het loont de moeite. Je krijgt een persoonlijke uitleg van de beiaardier en hoort de klokken vlak boven je hoofd beieren. Het schitterende uitzicht over Leuven krijg je er gratis en voor niks bij.

III. De Kruidtuin
Prachtig aangelegde tuin met een waardevolle plantencollectie. De Kruidtuin is de oudste botanische tuin in België. In de lente is de kleurenpracht werkelijk overweldigend. De tuin is opgedeeld in een aantal stukken. Zo is er een fruittuin, een vijver met een watervalletje, een verzonken tuin en een serre. Zalig om hier op een bankje in de zon te zitten en gewoon te genieten van al het moois wat de natuur te bieden heeft.

IV. Leuven in scène
Een tweejaarlijks evenement waar een massa volk op afkomt. Tijdens Leuven in scène wordt de stad betoverd. Je komt er allerlei rare figuren en kunstenmakers tegen, het stadspark staat in vuur en vlam, het stadhuis wordt een kleurrijk spektakel, tambours slaan hoog in de lucht op hun trommel. Blokkeer alvast 9, 10 en 11 mei 2008 in jullie agenda, want dan is het weer zover.

V. Het Groot Begijnhof
Dit begijnhof in het midden van de stad is prachtig gerestaureerd door de universiteit. Kuier op je gemak tussen de mooie huisjes door, stap eens binnen in de Begijnhofkerk, geniet van het geluid van het kabbelende water van de Dijle, maar doe vooral geen hakken aan: de kasseien roepen en platte en gemakkelijke schoenen.

Winkelen

Opgestaan om elf uur (aja, we moesten toch een beetje uitslapen na ons avondje Gentse Feesten), gaan winkelen (lang leve de GB Express aan het station van Leuven die altijd open is als alle andere winkels dicht zijn), naar de markt in de Brusselsestraat, naar de bakker op de Naamsesteenweg en hey, opeens is het al half twee en moet er nog in sneltreinvaart gepoetst en opgeruimd worden, want binnen twee uur staan onze gasten hier. Vier volwassenen en drie kindjes tussen anderhalf en drie jaar op bezoek. Benieuwd wat dat zal geven.

L’Etoile d’Or

Vanavond zijn mijn vriend en ik iets gaan eten in een nieuw restaurantje op de Tiensevest tussen het Martelarenplein en de Diestsestraat, vlakbij het busstation. L ‘Etoile d’Or is een mooi ingericht restaurantje en zo nieuw dat het nog naar verf ruikt. We aten er voor een schappelijke prijs konijn met pruimen (mijn vriend vond wel dat er meer pruimen bij mochten) en tomaat garnaal. Twee klassiekers die altijd goed smaken.

Grappig: we vroegen brood bij onze maaltijd en de piepjonge dienstertjes kwamen telkens één broodje brengen die ze met een broodtang uit een grote mand visten. Dat staat chic, maar voor mij hadden ze evengoed een mandje met brood op tafel mogen zetten, ‘t is nogal vervelend om telkens een extra broodje te moeten bijvragen. De tweede keer dat ze langskwamen hebben we dan maar meteen twee broodjes gevraagd. Volgende keer toch maar frieten nemen, da’s makkelijker. 😉 Als dessert nam ik een beker ambachtelijk bereid ijs met verse aardbeien en een cava om alles door te spoelen.

Voor herhaling vatbaar.

Beleuvenissen

Samengevat in één woord: zalig! We zijn begonnen met een bende van tien personen en geëindigd met een man of zestien. Onderweg kwamen we andere vrienden tegen en vrienden van die vrienden en zo groeide ons groepje gestaag aan. En wonder boven wonder klikte het met iedereen. Dit ondanks de grote verscheidenheid in leeftijd en bezigheden. Ik denk dat iedereen gewoon goed gemutst was en dat het contact leggen daarom zo vlot ging. Of misschien was ik gewoon in een supersociale bui. 😉

We pîkten een stukje Kadril mee en het grootste deel van het optreden van Urban Trad. Ik was erg gecharmeerd door het optreden van Urban Trad, vrolijke muziek die tot dansen uitnodigd, gebracht door goeie muzikaten. En als afsluiter speelden ze natuurlijk Sanomi. De paraplu’s hadden we voor niks meegesleurd, want ondanks de dreigende hemel bleef het lekker droog. De temperaturen waren aangenaam te noemen, zelfs voor een koukleum als ik.

Omdat er in onze groep enkele mensen nog niets gegeten hadden, zakten we naar de Komeet af voor een hapje en een drankje. Doordat het weer wat twijfelachtig was, bleven vermoedelijk veel mensen thuis, want er was plek zat op het niet-rokersverdiep. Na het optreden van Kadril wilden we graag nog iets drinken. Niet eenvoudig als je met een groep van zestien personen op stap bent, maar we wilden toch proberen een plekje te vinden. En ja, het geluk lachte ons toe: in de Wentelsteen, het eerste café dat we aandeden, vonden we een hoop vrije tafeltjes. Vlakbij het toilet, maar da’s handig voor de grote nood.

We hebben gebabbeld en gekeuveld tot een uur of twee en vervolgens de avond afgesloten met een spelletje weerwolven. De valse beschuldigingen vlogen vrolijk heen en weer en er werden à volonté onschuldige burgers gelyncht. Een tip voor toekomstige spelletjes: mijn vriendje is bijna altijd weerwolf. Het loont dus om hem zo snel mogelijk te elimineren. Helaas heeft mijn vriendje zo’n onschuldig uiterlijk dat hij bijna altijd wint als hij weerwolf is. Niemand verdenkt hem! Nog een tip: ik ben bijna NOOIT weerwolf dus stop met mij te lynchen in de eerste ronde, alstublieft!

Cocktailbalans van de avond: mojito, frozen daquiri en white lady (bij gebrek aan margarita en dat terwijl ik geen gin lust).

Op zoek naar eten

Gisterenavond hadden we afgesproken om iets te gaan eten met een kennis die we al enkele jaren kennen, maar waar we niet echt close mee zijn. Om de bestaande banden wat nauwer aan te halen, stelde hij voor om een restaurantje te doen in Leuven. Wij dachten dat het op een doorsnee dinsdagavond in Leuven niet nodig zou zijn om te reserveren. Nu, dat bleek toch dik tegen te vallen. Onze eerste keuze, El Sombrero, bleek stampvol te zitten. En bij onze tweede keuze (La Stanza) was het zo mogelijk nog drukker. Gelukkig vonden we daarna een plaatsje in de Blauwe Maan, alwaar wij ons lieten verleiden tot een voorgerechtje én hoofdgerecht en dat terwijl ik de dag ervoor al zoveel gegeten had.

Het aanhalen van sociale banden is slecht voor de lijn. 😉

Een succesvolle maar vermoeiende avond

Gisteren was het zover: nonkel K en de zijnen kwamen ons appartement bewonderen. Om toch maar de indruk geven dat wij nette en opgeruimde mensen zijn, ben ik speciaal vroeger naar huis gegaan om de schijn hoog te houden en ons appartement een blitzkuisbeurt te geven. Kuisen is mijn roeping niet, o neen, maar het mag gezegd: het zag er na twee uurtjes poetsen een pak toonbaarder uit. (Tiens, gingen wij niet iets doen met dienstencheques?)

En klein overzichtje van wat er op het menu stond:
– olijfjes en nootjes voor bij het aperitief (prosecco);
– opgerold lavashbrood met een vulling van zalm, roomkaas, selder, chilipoeder en citroensap als hapje om mee te beginnen;
– scampi in sherry als voorgerecht;
– geroerbakte eend met peultjes en groene asperges als hoofdgerecht;
– en chocoladefondue als dessert.

Ik denk dat ik mag zeggen dat het een heel geslaagde avond was, al duurde het bereiden van het hoofdgerecht wat langer dan ik had verwacht en zaten we dus nog erg laat te eten. Onze gasten waren alleszins onder de indruk van het voorgeschotelde eten en dat was natuurlijk de bedoeling. 😉

De exodus is begonnen

Jaja, deze ochtend waren ze massaal aanwezig in het station van Leuven: de bepakte en bezakte Werchtergangers. Voorzien van tent, slaapzak, het nodige voedsel en de onontbeerlijke drank om het verblijf op de camping zo aangenaam mogelijk te maken. In rijen stonden ze aan te schuiven om de bussen naar Werchter te nemen.

Ik word altijd een beetje vrolijk en triestig tegelijkertijd van zoveel jonge mensen samen. Ik hou van het enthousiasme, de vrijheid en blijheid die ze uitstralen. Het geloof in de toekomst. En het maakt mij een beetje triest dat die tijden voor mij voorbij zijn. Niet dat ik zo nodig met een tentje een weekend in de modder wil gaan kamperen, maar dat jeugdige enthousiasme, ergens onderweg ben ik het kwijtgespeeld. Jammer.