leuven

Christmas shopping

Jaja, ook wij hebben ons vandaag van onze meest economie-stimulerende zijde laten zien. Aja, hoe zou het anders komen dat Banksys alweer een nieuw record heeft gehaald?

De allereerste keer trouwens dat mijn vriend en ikzelf ons aan kerstshopping gewaagd hebben. Shopping moet voor ons vooral snel en efficiënt zijn en zo’n mensenzee op één van de drukste shopdagen van het jaar is niet echt bevorderend voor snelheid en efficiëntie. Ik moet toegeven dat het echter ontzettend goed is meegevallen. Ok, er was veel volk, maar daardoor zijn we ook veel bekenden tegen gekomen. Wat maakte dat het kerstshoppen onderbroken werd door gezellige babbels alhier en aldaar. Het bleef natuurlijk bij oppervlakkige gesprekken, want iedereen had een shoplijstje om af te werken. Maar onverwachte ontmoetingen kunnen mij altijd blij maken.

Wij waren zeer tevreden dat we alles op onze lijst zonder problemen gevonden hebben. Een klein overzichtje:
– een chocoladefonduestel met bijhorende chocolade (‘t is niet voor mij, ‘t is voor onze gastheer en gastvrouw op Oudjaar),
– een geschenkmand van Oil & Vinegar,
– pralines van Leonidas,
– een hartslagmeter die rondom de pols bevestigd kan worden,
– bad- en verzorgingsproducten van Essenza,
– twee paar schoenen die van nieuwe lapjes voorzien zijn door mijn ongelooflijk snelle schoenmaker (allez, de schoenen had ik al, de nieuwe lapjes waren dringend nodig),
– en een hele hoop nieuwe kleren voor mijn vriendje (aja, hij moet er tijdens de feestdagen wel superknap uitzien, he).

Na al dat shoppen zijn we nog even iets gaan eten in de Zoff in de Mechelsestraat. Ik had al eens een foto van deze hippe zaak op Oogsnoep gezien, maar was er tot op heden nog nooit binnen geweest. Mooie zaak, snelle bediening en een uitgebreid assortiment aan Italiaanse delicatessen. Leuk, leuk.

Bizar weetje van de dag: ik heb warm ijs gegeten!

Glazen huis

Deze ochtend ben ik even naar het glazen huis gaan kijken voordat ik op de trein naar Brussel sprong. Ik stond er samen met de Politika-kerstman die een beetje in een pinnige bui was. Twintig euro was de bijdrage van Politika, terwijl ze even daarvoor zaten te snoeven over de succesvolle fuif die ze de dag ervoor georganiseerd hadden. Tsss, dan konden ze toch op zijn minst een procentje van de winst afstaan.

Gelukkig hoor ik net via de live-stream van Strubru dat de Politika-bachers rond de 170 euro opgehaald hebben in de aula (tiens, en ik die dacht dat pol&soc-studenten gepatenteerde brossers waren). Dat compenseert voor hun zuinige presidium. 😉

22 tevreden computernerdjes

En één lichtelijk aangeschoten yab. Da’s de balans van gisterenavond. Met dank aan het team van de Earth Shake dat weer maar eens voor een voortreffelijke maaltijd en bijhorende omkadering gezorgd heeft. ‘t Was lekker, ‘t was plezant en ‘t is zelfs nog gelukt die ene persoon erbij te wringen die een kwartier (!!) voor de start van het diner belde met de vraag of hij (please, please) ook nog kon afkomen.

Kortfilmfestival

Gisteren zijn we dus samen met mijn broertje, zijn vriendin en twee vrolijke vrijgezellen naar het Internationaal Kortfilmfestival van Leuven geweest. Omdat film kijken met een lege maag nu eenmaal not done is, zijn we daarvoor met de twee koppeltjes iets gaan eten in de Blauwe Maan in de Mechelsestraat. Het eten was verrukkelijk, het gezelschap ook.

DATE:LOVE:SEX was de voorstelling die we gekozen hadden (ok, ik zal het maar meteen opbiechten: de voorstelling die ik gekozen had). Niet alle filmpjes waren spek naar mijn bek, maar ik heb meermaals luidop moeten lachen. (Kan wel zijn dat de wijn bij het diner hier iets mee te maken had.)

Mijn persoonlijk favoriete filmpje was “Consent” van Jason Reitman. Twee lovers die zich opmaken voor het liefdespel maar de grenzen eerst door hun advocaten op papier laten zetten. Hilarisch. Mijn collega’s niet-juristen-in-spé waren ook bijzonder gecharmeerd door dit filmpje.

“Incomplete” van Yann Demange krijgt van mij de absurditeitsprijs. Penissen die praten en de wijde wereld intrekken zonder hun baasje. Vagina’s die sigaretten roken. En een einde dat zo onaf was, dat we ons afvroegen of het budget op was. (Misschien kostten de special effects voor de pratende vagina te veel.)

“Oedipus” van RONG was een goeie nummer twee, na “Consent”. Een filmpje in sappig rijmend british english, waarin een moderne versie van het Oedipus-drama nagespeeld werd. En dat is grappiger dan het klinkt. Gelukkig waren er voor dit filmpje ondertitels voorzien, want anders had ik de verzen beslist niet kunnen volgen.

“Dan Clark’s Guide to dating” van Dan Clark & Gary Reich was ook hilarisch. Deze filmpjes vormden de rode draad tussen de andere kortfilms. De twee laatste “ten things not to do” vond ik wel het zwakste van de reeks. Misschien was het concept tegen dan al een beetje afgezaagd.

Na de kortfilms zijn we, hoe kan het ook anders, nog wat cocktails gaan drinken. Eerst in de Rodins, daarna in d’Entreprise. Alwaar ik mijn metgezellen wat verveeld heb met een uitgebreide lofzang op Oorlog en Vrede van Tolstoj. :-) Ach, er was genoeg drank om de pijn te verzachten.

Leroy aka Scarlett

Gisterenavond zijn mijn vriend en ik naar een optreden in het Rock Café op de Oude Markt in Leuven geweest. Een kennis van ons speelde basgitaar (correctie: gitaar) in het groepje dat optrad en we voelden ons moreel verplicht om onze steun te betuigen. 😉 (En natuurlijk waren we gewoon nieuwsgierig naar zijn muzikale kwaliteiten.)

‘t Was de eerste keer dat ik in het Rock Café kwam en ‘t moet gezegd, ik had het mij allemaal net iets grootser voorgesteld. Het Rock Café is een beetje klein uitgevallen, waardoor er maar een man of veertig binnen kon voor het optreden. Ik was aangenaam verrast door de kwaliteit van de gebrachte muziek. Stevige rock die mij beslist kon bekoren. Het enige wat nog ontbrak was een knappe zanger of zangeres om de zangpartij voor zijn of haar rekening te nemen.

We zijn niet gebleven tot het einde van het optreden, want we waren in het gezelschap van een bevriend koppel dat we al lang niet meer gezien hadden en praten als er loeiharde muziek uit de luidsprekers schalt, is niet echt evident. Dus hebben we het Rock Café achter ons gelaten en zijn we verhuisd naar de Mezzanine. Beetje reis- en werkverhalen uitgewisseld. Beetje gedronken, beetje gelachen. Gewoon een gezellige avond gehad.

Oja, het groepje in kwestie waar we naar gaan luisteren zijn, heette toen nog Leroy, maar kondigde tijdens het optreden een naamsverandering aan. Voortaan gaan ze als Scarlett door het leven. Men zegge het voort.

Aanvulling: Scarlett is ook op My Space te vinden.

Treinproblemen

Problemen tussen Aarschot en Leuven tijdens de vrijdagavondspits. Een vernielde spoorwissel en een hoop ellende voor de treinreizigers. Mijn trein had een achttal minuten vertraging. Niets om van wakker te liggen. In het station van Leuven was het daarentegen chaos troef. Afgeschafte treinen, gestrande studenten met grote rugzakken, gepakt en gezakt voor het weekend, ‘t was me wat. Alleen de Panos kon zich in de handen wrijven, want veel van die uitgehongerde studentjes hadden wel zin in een broodje of een koffiekoek.

Mijn vriend, die uit de richting van Antwerpen komt, zat ook vast in Aarschot. Beetje vervelend, want we hadden afgesproken om vanavond gezellig te gaan dineren in restaurant Himalaya. Gelukkig kreeg ik al snel een berichtje van hem dat er extra bussen ingelegd werden tussen Leuven en Aarschot. Dus maakte ik van de gelegenheid gebruik om wat tussen de sms’ende en bellende studentjes rond te lopen en de vooruitgang van de eeuwigdurende werken aan de overkapping van Leuven station te inspecteren. Niemand van de gestrande reizigers scheen écht zwaar te tillen aan het ongemak, want ook hier kwam snel het bericht dat er bussen ingelegd werden naar Aarschot.

Mijn vriend was al bij al maar een half uurtje later thuis dan gewoonlijk, waardoor we een klein beetje meer honger hadden en het eten nog dubbel zo hard smaakte. (Wonton soep en Himalaya Thali, mmm.)

Een pluim voor de snelle reactie van de NMBS.