Expeditie Donjon in het Kasteel van Horst

Gisteren beklommen mijn vriend en ik samen met het gezin van mijn petekindje de stellingen van het Kasteel van Horst. Een unieke ervaring om tijdens dit complexe renovatieproject het kasteel te kunnen bezoeken. Het Kasteel van Horst heeft altijd een bijzonder plekje in mijn hart gehad en het was dan ook fijn om dit bezoek te kunnen delen met mijn petekindje, die heel stoer zijn hoogtevrees overwon en de werftrappen naar de top van de toren beklom.

Het uitzicht vanaf de toren is niet echt spectaculair te noemen, maar de audioguide (handig ingewerkt in de werfhelm die iedere bezoeker moet dragen) leidde ons via het verhaal van Maria-Anne van den Tympel, de laatste kasteelvrouwe, doorheen de verschillende vertrekken van het kasteel. Uiteraard was niet alles te bezoeken, het kasteel is immers een werf. Ik kijk alvast enorm uit naar het moment waarop het kasteel weer in volle glorie te bezichtigen zal zijn., inclusief prachtige torenspits die helemaal gereconstrueerd moet worden.

IMG_1838

IMG_1839

IMG_1847

IMG_1848

IMG_1852

IMG_1856

IMG_1857

IMG_1860

IMG_1862

IMG_1863

IMG_1864

IMG_1865

IMG_1869

IMG_1870

IMG_1882

IMG_1883

Na ons bezoek aan het kasteel dronken we iets op het terras van het Wagenhuis. We sloten ons bezoek af met een wandeling rond de beroemde vijver.

IMG_1889

IMG_1891

IMG_1898

Daarna reden we naar het bos in de buurt van de Gempemolen voor een tweede wandeling. Mijn vriend en ik met onze cambio en het gezin van mijn petekindje met de (elektrische) fiets.

IMG_1903

IMG_1904

IMG_1905

IMG_1916

Van al dat wandelen krijgt een mens honger. We sloten de dag dus af bij de Gempemolen. We genoten van het aperitief met kroketjes en kibbeling op het terras, terwijl de schaduw langzaam beetje bij beetje onze tafel veroverde. Vervolgens verhuisden we naar binnen waar er een tafel voor zes personen voor ons klaar stond. Mijn vis was werkelijk uitstekend en ook mijn tafelgenoten waren zeer tevreden over hun gerechten. Echt een kwaliteitsvol restaurant.

IMG_1926

IMG_1928

IMG_1932

Ik sloot de maaltijd af met een overheerlijke sabayon. De spreekwoordelijke kers op de taart. We namen afscheid van onze vrienden en keerden terug naar Leuven.

IMG_1934

Topdag!

De eerste handgeschreven nieuwjaarsbrief

Zondag hadden mijn vriend en ik afgesproken met mijn petekindje en zijn gezin om (jullie raden het nooit!) een wandeling te maken. Momenteel lijkt 2021 nog verrassend veel op 2020… Laat ons hopen dat daar de komende weken (maanden?) snel verandering in komt.

Het was de bedoeling dat we samen de kleine Horst wandeling zouden doen, maar het pad langs de vijver van het kasteel was afgezet, waardoor we noodgedwongen moesten improviseren en een andere route kiezen. Onderweg stopten we aan een bankje om samen een glaasje te drinken op het nieuwe jaar. De ouders van mijn petekindje hadden aan alles gedacht: flesje cava, glazen, en de hapjes coronaveilig apart verpakt. Top!

IMG_5656

IMG_5663

En dan volgde het moment suprême: mijn petekindje las zijn eerste helemaal zelf geschreven nieuwjaarsbrief voor! Hij las zo stil dat ik eigenlijk niet kon verstaan wat hij zei, maar voorgelezen, is voorgelezen, he! En het was best wel een lange brief voor een kindje in het eerste studiejaar. Dat verdiende een mooie cent voor zijn spaarvarken!

IMG_5682-2

Zelf kreeg ik een heel origineel cadeautje van mijn petekindje: kunstsokken! Die zal ik ‘s avonds alvast met veel liefde dragen!

IMG_5673

IMG_5676

De rest van de wandeling bracht ons heel veel diepe plassen, waarin de jongens maar al te graag met hun laarzen rondsprongen. Op het eind van de wandeling waren hun sokken en broekspijpen dan ook helemaal doorweekt en hingen hun gezichten vol met modder. Dat noem ik een succesvolle tocht!

IMG_5653

IMG_5665

Een cambioritje van twintig minuten later, schoven mijn vriend en ik de kreeft die we nog over hadden van nieuwjaar in de oven en sloten daarmee officieel de feestelijkheden tijdens het eerste weekend van 2021 af.

IMG_5667

Horstroute, Indian food, wodka en whisky

Volgens de planning zou dit weekend mijn vriend met ons petekindje overvliegen vanuit Zwitserland om samen een lang weekend in België door te brengen. Eén van de feestelijk activiteiten op het programma: het communiefeest van het jongste nichtje van mijn vriend. Helaas één of ander virus gooide roet in het eten. Ons petekindje bleef in Aubonne en het communiefeest werd met een jaar uitgesteld.

Maar niet getreurd, in de omgeving van Leuven valt ook veel moois te zien en te beleven. Dus haalden mijn vriend en ik onze fiets nog eens van stal. Twee krakende fietsen die hun beste tijd gehad hebben, maar die ons tijdens deze lockdown al goede diensten bewezen hebben. En dankzij wat smeerolie, is het gekraak min of meer onder controle.

Stond op het programma: de Horstroute naar het pittoreske Kasteel van Horst. In de zomer van 2019 fietste ik samen met vrienden al een deel van deze vrij heuvelachtige route, maar nu besloten we de uitdaging aan te gaan en gans de route te fietsen. Uiteraard lasten we een wandelpauze in bij het Kasteel van Horst om te genieten van de mooie omgeving. Helaas is het kasteel zelf nog altijd in renovatie en eerlijk, ik vermoed dat dat nog wel even zo zal blijven. Maar langs buiten is het kasteel ook prachtig. Ik had niet echt op voorhand een wandelroute uitgestippeld, dus knoopten mijn vriend en ik op goed geluk zelf wat knooppunten aan mekaar. Ontdekking van de dag: een oversteekplaats voor vuursalamanders.

IMG_0070

IMG_0072

IMG_0073

IMG_0075

IMG_0076

IMG_0078

IMG_0079

IMG_0082

IMG_0083

IMG_0084

IMG_0085

IMG_0087

De terugweg van het kasteel naar Leuven was zo mogelijk nog mooier dan de heenweg. De route bracht ons door het Chartreuzenbos, het Troostembergbos en het Kloosterbos. Alweer veel pittige heuvels, maar geen enkele waarvoor ik moest afstappen omdat mijn aftandse fiets niet voldoende (werkende) versnellingen heeft. Op sommige plekken waande we ons bijna in het zuiden van Frankrijk. Dikke aanrader, deze route.

Terug op ons appartement wasten we het zweet en het stof (waar blijft die regen?) van ons lijf, bestelden via Deliveroo Indische gerechten bij Masalatop, pakten een paar flessen whisky bij mekaar en vertrokken te voet naar onze kameraad die in de buurt van de Bruul woont. Blij dat we onze bubbel weer een beetje konden vergroten.

Omdat onze vriend diabetes heeft, deden we uiteraard niet te gek. We aten op veilige afstand van mekaar, buiten in zijn gezellig stadstuintje omringd door met klimplanten overwoekerde muren. Een jungle is er niks tegen! De gerechten van Masalatop waren lekker, maar ik had voor spicier gerechten moeten kiezen. En ik maakte een grote fout: ik vergat naan te bestellen. Mijn favoriete ingrediënt van een Indische maaltijd. Verdorie toch.

Gelukkig waren daar een magnum en een uitstekende Żubrówka special edition wodka fles als troost. Sinds mijn vriend en ik overgeschakeld zijn op whisky en rum, hebben we geen wodka meer in huis. Nochtans was wodka de eerste sterke drank die mijn hart wist te veroveren in het onovertroffen Polen. En amai, dat shotje wodka smaakte naar meer! Maar ik wilde niet overdrijven en hield het dus bij eentje. Er was immers ook nog whisky die geproefd moest worden. We kregen bij valavond trouwens gezelschap van maar liefst drie vleermuizen die rondjes vlogen boven het tuintje van mijn vriend. Als dat niet mooi is.

IMG_0102

IMG_0103

IMG_0104

IMG_0112

Een supergezellige avond die naar meer smaakte!

Kasteelfeesten in het Kasteel van Horst

Zondag fietste ik samen met een bevriend koppel en hun vier zonen (11, 9, 8 en 6 jaar) van Leuven naar Horst. We volgden de prachtige, maar pittige Horstroute tot aan het Kasteel van Horst. Zo’n bluebike is duidelijk te zwaar om de steile hellingen van de Kesselberg op te fietsen, maar uiteindelijk moest ik me maar één keer gewonnen geven en afstappen om boven te geraken. De route bracht ons langs prachtige vergezichten en smalle boswegeltjes. Heel fijn en afwisselend. En dikke chapeau voor de zesjarige die heel dat stuk van Leuven naar het Kasteel van Horst maar een paar duwtjes nodig had om er te geraken. Knap.

Bij het Kasteel van Horst aangekomen, bleken de Kasteelfeesten voor het eerst niet meer gratis te zijn. Tien euro per volwassenen en vijf euro per kind, dat was meteen een flinke hap uit onze rekening. En als ik heel eerlijk moet zijn, zo’n fantastisch spektakel zijn die feesten nu ook weer niet. Op mij maakte het allemaal een beetje een amateuristische indruk met toiletten die niet goed werkten en attracties (een mini-avonturenparcours, katapultschieten,…) die eigenlijk niet al te veel voorstelden. Maar goed, de jongens vonden de riddergevechten geweldig en ik was vooral geboeid door de demonstratie schapendrijven.

IMG_4599

Op culinair vlak viel er, buiten wat fastfood, niet veel te rapen op de feesten, dus vertrokken we na het laatste tornooi rond 18u terug naar Leuven. We besloten op de terugweg het andere stuk van de Horstroute te nemen, in de hoop zo aan de Kesselberg te ontsnappen. We moesten die zesjarige op zijn fiets nog helemaal tot in Leuven krijgen, nietwaar? We kortten de route een beetje in door van knooppunt 43 naar 82 te fietsen. Ondanks heet feit dat de route op de heenweg veel mooier was, was het gebrek aan steile hellingen op de terugweg zeker een pluspunt.

De magen begonnen onderweg steeds harder te grollen. Tijd om uit te kijken naar een plek om iets te eten. Ons oog viel op Bistro Bo-Bonne in Holsbeek, een brasserie die er een beetje te chique uit zag om daar bezweet van een fietstocht met vier jongens binnen te stappen. Maar hey, ze hadden er mosselen én een redelijk uitgebreide keuze voor kinderen. Ons bezoek startte niet al te goed. Het leek eerst alsof we onzichtbaar waren en vervolgens deelde de dienster doodleuk mee dat we maar uit drie gerechten konden kiezen. We waren met een groep van zeven personen en ik heb er alle begrip voor dat het soms moeilijk is om veel verschillende gerechten tegelijkertijd te serveren, maar het was niet eens druk in het restaurant. En sorry, een curryworst of een fishstick met frietjes voor de kinderen, dat gooi je toch gewoon in de friteuse? Wij bestelde dus vijf verschillende gerechten en deelden mee dat als dat niet mogelijk was voor de keuken, we wel elders zou gaan eten. Uiteindelijk kregen we toch onze zin én stond die dampende pot mosselen verrassend snel voor mijn neus. Bizarre ervaring.

IMG_4604

IMG_4610

Met volle magen was dat laatste stuk van de route een eitje. De kasteelfeesten zelf maakten niet veel indruk op mij, maar ik heb oprecht genoten van de fijne fietstocht.

Workshop Landschapsfotografie

Zaterdag 6 augustus volgde in een workshop landschapsfotografie in de omgeving van het fantastisch mooie Kasteel van Horst onder de deskundige begeleiding van fotograaf Koen De Langhe. Het was lang geleden dat ik de tijd genomen had om me een paar uur grondig te concentreren op mijn fotografie. Helaas moet ik bekennen dat de meeste foto’s die hier op deze blog passeren snel, snel gemaakt zijn en dus niet van het hoogste kwalitatieve niveau zijn. Het was alleszins bijzonder fijn om tips te krijgen van een professional. En ik maakte enkele beelden die ik nooit gemaakt zou hebben, mocht ik deze workshop niet gevolgd hebben. Altijd fijn om even uit je comfort zone te stappen. Alleen jammer dat ik de enige vrouw in het voor de rest uitsluitend mannelijke gezelschap was.

Enkele resultaten:

IMG_1873

IMG_1887

IMG_1931

IMG_1951

IMG_1982

IMG_1983

IMG_2011

IMG_2016

IMG_2021

IMG_2031

Na de fotografische inspanning volgde de ontspanning: samen iets drinken en napraten op het gezellige terras van het Wagenhuis. Mijn vriend was zo lief om mij te komen ophalen, zodat ik niet in het holst van de nacht op zoek moest naar een bus in het bijzonder landelijke Horst.

Een ervaring die alvast naar meer smaakt.