appartement
Verschietachtig
Na vele, vele maanden hebben ze blijkbaar vandaag de spiegel in de lift van ons appartementsgebouw gemonteerd. En geloof me, da’s toch wel even schrikken als je de lift in stapt en er opeens uit het niets twee mensen opduiken.
Winkelen
Net terug van inkopen doen voor een heel leger. Allez, ‘t is te zeggen voor twee zwangere vrouwen en hun respectievelijke echtgenoten. Ja, er zijn dus nog steeds mensen die ons appartementje nog niet gezien hebben. Ik ben momenteel al afspraken aan het maken voor oktober. En zo blijven we bezig. Niet dat ik klaag: bezoek krijgen is plezant! Ik kijk al uit naar morgen en overmorgen.
Decibels
Amai, drie kindjes kunnen verdorie veel lawaai produceren. ‘t Was plezant om met het klein grut te spelen, maar ‘k was toch blij toen ze in hun bedjes lagen en we op ons gemak konden bijpraten met de papa’s en de mama’s. Hun aanwezigheid heeft wel voor een unicum gezorgd in ons appartementje. Voor het eerst heeft er iemand in de badkamer geslapen. Tja, als je maar twee slaapkamers hebt en de kindjes laten mekaar niet slapen, dan moeten er drastischere middelen gezocht worden. 😉
Winkelen
Opgestaan om elf uur (aja, we moesten toch een beetje uitslapen na ons avondje Gentse Feesten), gaan winkelen (lang leve de GB Express aan het station van Leuven die altijd open is als alle andere winkels dicht zijn), naar de markt in de Brusselsestraat, naar de bakker op de Naamsesteenweg en hey, opeens is het al half twee en moet er nog in sneltreinvaart gepoetst en opgeruimd worden, want binnen twee uur staan onze gasten hier. Vier volwassenen en drie kindjes tussen anderhalf en drie jaar op bezoek. Benieuwd wat dat zal geven.
Een heet etentje
Tot gisteren zijn alle etentjes op ons appartement mits een paar schoonheidsfoutjes zeer goed verlopen. Dat was totdat ik gisteren gloeiendhete saus van de overigens voortreffelijke sint-jacobsschelp over mijn hand kreeg. Een welgemeende “aaaaw” ontsproot aan mijn mond. Verdorie dat deed zeer. ‘k Heb op aandringen van onze gasten vervolgens ongeveer een half uur met mijn hand in koud water gezeten, al moet gezegd dat dit de groei van de brandblaren geenszins verminderd heeft.
Het bereiden van de tweede gang van ons diner (ook een ovengerecht) heb ik maar wijselijk aan mijn vriend overgelaten. Die zwierde gezwind de witte wijn, de tijm, de paddenstoelen, het klontje boter en de kipfilets in vier zakjes van aluminumfolie, liet deze een twintigtal minuten gaarstoven in de oven om vervolgens zonder ongelukken en brandwonden het bakblik uit de oven te verwijderen en de kip op ons bord te poneren. Een supereenvoudig, maar superlekker gerecht.
En omdat ik een beetje verbrand en daardoor zielig was, was er speciaal voor mij chocoladefondue als dessert. Ok, ok, zonder dat spijtige voorval zou er ook chocoladefondue op het menu gestaan hebben. 😉 De chocoladefondue smaakte alleszins even lekker met verbrande vingers. Al paste ik toch wel op voor het vlammetje onder het fonduestel.
Deze ochtend ben ik dan maar direct flammazine gaan kopen bij de apotheker. Hoe lang duurt het eer zo’n brandwonde geneest?
Een succesvolle maar vermoeiende avond
Gisteren was het zover: nonkel K en de zijnen kwamen ons appartement bewonderen. Om toch maar de indruk geven dat wij nette en opgeruimde mensen zijn, ben ik speciaal vroeger naar huis gegaan om de schijn hoog te houden en ons appartement een blitzkuisbeurt te geven. Kuisen is mijn roeping niet, o neen, maar het mag gezegd: het zag er na twee uurtjes poetsen een pak toonbaarder uit. (Tiens, gingen wij niet iets doen met dienstencheques?)
En klein overzichtje van wat er op het menu stond:
– olijfjes en nootjes voor bij het aperitief (prosecco);
– opgerold lavashbrood met een vulling van zalm, roomkaas, selder, chilipoeder en citroensap als hapje om mee te beginnen;
– scampi in sherry als voorgerecht;
– geroerbakte eend met peultjes en groene asperges als hoofdgerecht;
– en chocoladefondue als dessert.
Ik denk dat ik mag zeggen dat het een heel geslaagde avond was, al duurde het bereiden van het hoofdgerecht wat langer dan ik had verwacht en zaten we dus nog erg laat te eten. Onze gasten waren alleszins onder de indruk van het voorgeschotelde eten en dat was natuurlijk de bedoeling. 😉
En er is ook goed nieuws!
– Er zijn nog steeds geen barsten in onze muren ontstaan.
– We hebben vandaag eindelijk de grote spiegel in de inkomhal opgehangen. We hebben hiervoor zoveel dubbelzijdige plakband gebruikt dat ik vrees dat we hem er nooit meer af zullen krijgen, als we ooit iets anders tegen die muur willen hangen.
– Mijn vriendje is vandaag de ontbrekende stukken van ons bed gaan ophalen en we hebben met vereende krachten (en zonder handleiding!) het bed in mekaar gezet. D’r waren wel enorm veel vijzen over, maar daar trekken we ons niks van aan. 😉