Er liggen hier zo’n zeventien pakjes gigantisch in de weg te liggen. Iemand die ik een plezier kan doen met de fitte helden van de Delhaize? Stuur mij een mailtje en we regelen wel iets.
delhaize
Winkelen tijdens de werkweek
Omdat er vandaag een aantal praktische zaken geregeld moesten worden, hadden mijn vriend en ik een dagje verlof. Omdag het allemaal wat vlotter ging dan verwacht, konden we deze namiddag op ons gemak boodschappen doen in onze favoriete Delhaize. Wat een verademing! Wat een rust! Wat een kalmte! Wat een ruimte! Geen gezigzag tussen karren door. Geen opstroppingen aan de fruit- en groetenweegschaal. Geen ellenlange files die de helft van de gangpaden in beslag nemen. En, o verwondering, geen vervelende bomma’s en bompa’s die op hun honderdduizendste gemak door de winkel slenteren en zo hun gehaaste medemens meermaals voor de voeten lopen. Nu ben ik er zeker van: de ouden van dagen gaan expres op zaterdag naar de winkel om hun werkende medemensen een hak te zetten. Jaja, het complot der derde leeftijd ontmaskerd!
Winkelen
Net terug van inkopen doen voor een heel leger. Allez, ‘t is te zeggen voor twee zwangere vrouwen en hun respectievelijke echtgenoten. Ja, er zijn dus nog steeds mensen die ons appartementje nog niet gezien hebben. Ik ben momenteel al afspraken aan het maken voor oktober. En zo blijven we bezig. Niet dat ik klaag: bezoek krijgen is plezant! Ik kijk al uit naar morgen en overmorgen.
Even winkelen in de Delhaize
Of dat was toch de bedoeling. Blijkbaar is maandagavond dé winkelavond bij uitstek in onze kennissenkring. We kwamen maar liefst zes bekenden tegen, met wie we natuurlijk allemaal een babbeltje moesten slaan. Op die manier zullen we er nooit in slagen ons record snelwinkelen te verbeteren.
Vermoeiend
Pfft, vermoeiend zo’n halve dag winkelen. Deze ochtend speciaal vroeg opgestaan om de massa volk die op zaterdag de Ikea frequenteert, voor te zijn. Onze missie: het vervolmaken van onze logeerkamer die tot nu toe eerder rommelkamerallures had. We hadden op voorhand ons lijstje klaar met aan te kopen items waardoor we ons in sneltreinvaart naar de juiste afdeling konden begeven.
Het kiezen en kopen ging vlotjes, buiten een klein probleempje aan de kassa waar de bancontactautomaat maar bleef volhouden dat mijn limiet ontoereikend was, terwijl dit toch echtentechtig niet zo was (‘k heb het achteraf nog eens nagekeken). Al een geluk dat ik een kapitaalkrachtig vriendje heb. 😉 Nadat we de kassa voorbij waren, hebben we nog redelijk lang moeten wachten op ons stapelbed. En vervolgens was het aanschuiven voor zo’n Ikea-bestelwagentje. (Onze eigen wagen is echt te klein om die grote bouwpakketten te vervoeren.)
Een paar keer heen en weer rijden tussen Leuven en Zavemtem later, waren we een stapelbed rijker. Vanaf nu kan ons bezoek zijn of haar roes bij ons uitslapen. 😉 Geen BOB meer nodig. Al denk ik dat vier personen toch echt wel het maximale aantal personen is dat ons stapelbed kan verdragen.
Surreëel Ikea-moment: een dame die in de winkel zelf haar bed begon in mekaar te steken om het vervolgens weer helemaal uit mekaar te halen en ermee te vertrekken. Mijn vriend en ik hebben tijdens het wachten-op-ons-stapelbed een tijd zitten speculeren over het nut van deze bizarre actie, maar konden geen sluitende verklaring vinden.
Na de meubelaankoop, zetten we onze tocht verder naar de Delhaize om de nodige ingrediënten in huis te halen voor het etentje maandag. We krijgen maandag namelijk hoog bezoek: nonkel K en zijn zonen komen ons appartementje aan hun keurende blikken onderwerpen. Aangezien nonkel K denkt dat onze kookkunsten zich beperken tot het prikken van drie gaatjes in een plastic verpakking en vervolgens deze verpakking in de microgolfoven steken, voelen we ons moreel verplicht om ons beste culinaire beentje voor te zetten. Ik ga hier nog niet verklappen wat er op het menu staat, maar jullie mogen wel weten dat we voor het hoofdgerecht inspiratie gezocht hebben op kokeneten.be. En als nonkel K te veel wijn heeft binnen gekapt, kan hij meteen ons splinternieuwe stapelbed uittesten. 😉
Nu snel douchen en dan de auto in voor een tochtje naar het verre Limburg.
Wijntip
Vanavond een flesje rode wijn opengedaan. Een cadeautje gekregen op één van onze drie housewarming parties. En, echt, de gulle gevers hebben een lekker flesje uitgekozen: Les Truffiers.
Goed initiatief
Delhaize schaft gratis plastic zakken af.
BRUSSEL – In het kader van de wereldmilieudag op 5 juni kondigt Delhaize België aan dat er vanaf 1 juli 2007 geen gratis plastic zakken meer worden verdeeld in Delhaize-winkels. De focus komt helemaal te liggen op herbruikbare alternatieven en nieuwe zakken gemaakt op basis van hernieuwbare grondstoffen.
Mijn vriend en ik hebben ons een tijd geleden twee smartboxen van de Delhaize aangeschaft. In combinatie met het self-scanning systeem is zo’n box een heel gemak. Al gebeurt het dat we de smartboxen thuis vergeten en ons dan toch met plastic zakjes moeten behelpen. We zijn nu druk bezig met het ontwikkelen van een smartboxreflex. “Tijd om te gaan winkelen. Zijn we de smartboxen niet vergeten?”
Ook in andere winkels probeer ik zoveel mogelijk plastic zakjes te weigeren, al moet ik toegeven dat mijn spullen vaak al in een zakje zitten voor ik mijn mond heb kunnen openen. Soms doe ik de moeite ze er dan weer uit te nemen, vaak ook niet. Een aandachtspunt voor mezelf: zoveel mogelijk het gebruik van plastic zakjes vermijden.
Even snel winkelen
Of dat was althans de bedoeling. Het toeval besliste daar echter anders over. Zaterdagnamiddag is blijkbaar het uitverkoren moment voor onze kennissen om de nodige levensmiddelen in te slaan. Het liep in de Delhaize vol met bekenden. En tja, dan moet je natuurlijk een praatje slaan, want ‘t was toch al lang geleden dat we elkaar gezien hadden en zo. Door dat alles hebben we wel drie keer zo lang over onze winkelbeurt gedaan dan normaal.
Sociaal doen, is een leuke, maar tijdrovende bezigheid. 😉