Preview van de nieuwe PARCUM tentoonstelling ‘In beeld geboren’

Deze namiddag woonde ik een symposium over religieus erfgoed bij in de fantastische Abdij van Park. Altijd een plezier om op deze wonderlijke plek te zijn. En dat plezier wordt alleen maar groter als je daarnaast ook nog iets kan bijleren in de fantastisch mooie refter van de abdij met het schitterende stucwerk van Jan Christian Hansche. De receptie na de verschillende keynotes stelde niet zoveel voor, maar de zon scheen en het was heerlijk toeven op het bordes van het abtsgebouw. En alhoewel de verleiding groot was om gewoon te blijven babbelen in de zon met een glas in de hand, maakte ik toch van de gelegenheid gebruik om de preview van de nagelnieuwe tentoonstelling ‘In beeld geboren’ mee te pikken.

IMG_3261

Een dikke aanrader, deze tentoonstelling die terugkijkt op het ontstaan van de christelijke beeldcultuur, want het afbeelden van het goddelijke is ook in het christelijke geloof niet altijd even voor de hand liggend geweest. In de 8ste en 9de eeuw ontstond er zelfs een hevige beeldenstrijd in het Byzantijnse rijk rond de kwestie of Christus al dan niet mocht afgebeeld worden. Wie al eens een kerk van binnen heeft gezien, weet wie de strijd gewonnen heeft. 😉 (For the record: de iconodulen of beeldenvereerders.)

De tentoonstelling toont heel mooi hoe afbeeldingen van Christus weer andere afbeeldingen inspireren en legt ook linken met die twee andere grote godsdiensten: het jodendom en de islam, die heel anders omgaan met het afbeelden van het goddelijke. Je kan in deze tentoonstelling trouwens ook de oudste bekende kopie van de door brand beschadigde lijkwade van Turijn uit 1516 bewonderen. Erg boeiend. Gaat dat vooral zien, zou ik zeggen! Lees zeker ook deze mooie recensie.

IMG_3263

IMG_3264

IMG_3265

IMG_3266

IMG_3267

IMG_3268

IMG_3269

IMG_3272

IMG_3273

IMG_3274

IMG_3275

IMG_3282

IMG_3284

IMG_3286

Bezoek aan de Alamire Foundation en Parcum

Gisteren bracht ik samen met mijn collega-leidinggevenden een bezoek aan de Parkabdij. We bezochten er de Alamire Foundation en de PARCUM tentoonstelling Fragile met werk van Patrick Van Caeckenbergh. Sowieso is de Parkabdij één van mijn favoriete Leuvense plekken, dus super om deze ervaring te kunnen delen met mijn collega’s. En daarnaast was dit natuurlijk een mooie activiteit om een toch wel bewogen jaar af te sluiten.

IMG_8619

IMG_8626

IMG_8628

IMG_8631

IMG_8633

 

Na de rondleiding was het tijd om de inwendige mens te versterken in de Abdijmolen. Het eten was heel lekker, maar zoals we dat ondertussen gewoon zijn, liet de bediening wat steken vallen. Bizar toch, dat zo’n grote groep bijna moet smeken om wat extra wijn te krijgen.

IMG_8643

IMG_8644

 

Uiteraard bleven de Leuvenaars het langste plakken en even werden er zelfs plannen gesmeed om nog door te zakken op café, maar de ratio overwon en na een korte fietstocht naar Leuven station besloot ik toch maar gewoon onder de wol te kruipen, kwestie van die beginnende verkoudheid de kop in te drukken.

Open Monumentendag in de Abdij van Park

Open Monumentendag, in combinatie met een prachtig zonnig zondag, vormde voor mijn vriend en mezelf de ideale gelegenheid om nog eens de wandelschoenen aan te trekken en het mooiste stukje religieus erfgoed van Leuven en omstreken te bewonderen: de prachtige Abdij van Park. Natuurlijk waren we te laat om ons nog in te schrijven voor een rondleiding, maar hey, ondertussen zijn we al goed bekend met de abdij en haar geschiedenis. We wandelden dus rondom de abdij en genoten van de mooie zondag.

Het was behoorlijk druk rondom de abdij en al de eet- en drankkraampjes hadden goed te doen. We deden een poging om iets te drinken bij de Abdijmolen, maar na een kwartier wachten aan een vuile, onafgeruimde tafel zonder ook maar een ober te zien, gaven we het op. Deze mooie zaak kampt echt met een personeelstekort. Dus steunden we de Vrienden van de Abdij en dronken we in de mooie tuin van de abdij een fruitsapje en een biertje. Mijn vriend deed daar nog een stukje taart bij, maar ik heb in mijn leven werkelijk te veel Limburgse vlaai gegeten om mij te laten verleiden door zo’n stukje fruittaart met ‘lattekes’. Een ijsje van Coupe Matadi gaat er daarentegen altijd wel in!

IMG_5885

IMG_5888

IMG_5890

IMG_5891

IMG_5895

IMG_5896

IMG_5897

IMG_5899

IMG_5901

We brachten een bezoekje aan de koeienstal en wandelden op het gemak terug naar Leuven centrum, alwaar we op het Martelarenplein net de staart van de jaartallenstoet troffen. En kijk eens welk mooi gezinnetje we daar troffen, uitgedost in de blauwe kleuren van de ‘Mannen van 1972′, die dit jaar met veel feestgedruis hun vijftigste verjaardag vieren. Na een fijne babbel wensten we feestvarken Jan en zijn gezin nog veel plezier en keerden we terug naar ons appartement.

IMG_5903

IMG_5907

Een KNAL! van een lichtparcours

Na ons copieuze middagmaal kreeg ik mijn vriend zondagavond echt niet meer overtuigd om mij te vergezellen naar KNAL! START. Dus sprong ik alleen op de fiets richting Abdij van Park, want ja, lichtshows, lichtprojecties en lasers zijn nu eenmaal mijn ding. En amai, het was echt de moeite. De donkere omgeving van de abdij was het perfecte decor voor zo’n lichtparcours. En ik was duidelijk niet de enige die onder de indruk was, te horen aan de commentaren rondom mij. Aangezien ik alle tijd had, permitteerde ik het mij zelfs om het parcours twee keer te doen.

De foto’s en filmpjes zijn uiteraard een gebrekkige weergave van de échte ervaring. You had to be there.

IMG_4017

IMG_4023

IMG_4028

IMG_4032

Superdag in zonnig Leuven

Mijn vriend en ik prikten deze datum tijdens ons vorige uitstapje met onze vrienden in Zichem. Een beetje ervan uitgaande dat we het ergste van de Belgische zomer van 2021 ondertussen al achter de rug hadden. Wisten wij veel dat de Demer, die op het moment van onze wandeling al extreem hoog stond, een paar dagen later effectief buiten haar oevers zou treden tijdens de ergste overstromingen in decennia. En ook de rest van de zomer van 2021 bleef het onstabiel kwakkelweer, waaraan mijn vriend en ik grotendeels ontsnapten door naar de Algarve te reizen.

Maar kijk, wonder boven wonder: dinsdag 24 augustus werden mijn vriend en ik wakker met een stralend zonnetje! Wat een contrast met het grauwe weer van de voorbije dagen. Het was zelfs warm genoeg om met onze vrienden en hun zoon en dochter te genieten van het terras van Bar Leuv, waar we elkaar troffen rond 11 uur voor een gezamenlijke brunch. Echt genoten van mijn wafel met spek en eieren. En gelukkig vond ik mijn vriend bereid om de werkelijk uitstekende cheese cake met mij te delen. Want, zelfs al is er altijd plek voor een dessertje, soms is dat plekje niet zo groot. 😉

IMG_2385

IMG_2389

Van daaruit wandelden we met ons zessen op het gemak naar de Abdij van Park. Ik had immers tickets voor een bezoek om 13.40u. En ja, mijn vriend en ik waren nog maar pas in de abdij, maar die plek is gewoon zo prachtig dat we beiden geen bezwaar hadden tegen een nieuw bezoek. We genoten ervan onze vrienden deze prachtige abdij te leren kennen.

IMG_2391

IMG_2394

IMG_2396

IMG_2398

IMG_2399

IMG_2401

IMG_2402

IMG_2404

IMG_2408

IMG_2410

IMG_2414

IMG_2416

IMG_2419

IMG_2420

IMG_2421

IMG_2423

IMG_2428

Na ons bezoek, gingen we iets drinken in brasserie De Abdijmolen. Het lukte helaas niet om een plekje op het terras te veroveren en er was duidelijk te weinig personeel om het extra terras op het gras te openen. Gelukkig vonden we binnen een plekje vlakbij de molen. Iets minder leuk dat buiten zitten, maar we hadden allemaal zin in een drankje.

Vervolgens liepen we langs Park Belle-Vue terug naar hartje Leuven waar we samen voor het eerst het nieuwe Korean barbecue restaurant XL bbq in de Tiensestraat uitprobeerden. De dochter van onze vrienden is immers een gigantische BTS fan en geïnteresseerd in alles wat met Zuid-Korea te maken heeft. Ik wist niet goed wat ik van deze ervaring moest verwachten, maar na het persoonlijk uitgetest te hebben, kan ik alleen maar zeggen dat XL bbq verrassend dicht bij de authentieke Koreaans barbecue-ervaring komt. Inclusief de gigantische hoeveelheden. 😉 Het smaakte ons allemaal enorm goed en we waren blij dat we er nog net in geslaagd waren de allerlaatste tafel te bemachtigen (reserveren was niet mogelijk). Oja, de japchae was ook uitstekend.

IMG_2436

IMG_2442

IMG_2448

IMG_2449

We sloten de avond af met een ijsje van Decadenza, die helaas eind september de deuren sluiten. Spijtig. :-(

Ontzettend genoten van onze dag in Leuven. Met dank aan onze special guest: de zon!

Als de Bliksem. 900 jaar Norbertijnen in Abdij van Park

Deze zaterdag brachten mijn vriend en ik een bezoek aan de tentoonstelling ‘Als de bliksem. 900 jaar norbertijnen’ in de onovertroffen Abdij van Park. Zonder overdrijven, de mooiste erfgoedsite van gans Leuven. De tentoonstelling draait rond het leven van Norbertus, de stichter van de orde der premonstratenzers (beter gekend als norbertijnen of witheren) en de geschiedenis van de orde en de abdij, beide onlosmakelijk met elkaar verbonden.

De tentoonstelling biedt de mogelijkheid om de pas gerestaureerde refter, bibliotheek en de zuidvleugel met de salons en vertrekken van de abt te bewonderen. Bewonderen is trouwens een understatement. Ik herinner mij nog levendig hoezeer ik onder de indruk was, de eerste keer dat ik de unieke stuccoplafonds van de hand van Jan Christian Hansche zag. Wat een genoegen om deze ongelooflijke kunstwerken uit de 17e eeuw opnieuw in hun oorspronkelijke glorie te kunnen bewonderen.

En de plafonds zijn niet de enige schatten die de abdij te bieden heeft: de 20 virtuoze glas-in-loodpanelen in de pandgang uit de 17e eeuw uitgevoerd door de Leuvense glaskunstenaar Jan de Caumont, zijn op hun eentje al de moeite van een bezoek waard. Door de naweeën van de Franse Revolutie verkochten de norbertijnen de waardevolle glasramen in 1828 aan de rijke Brusselse industrieel Dansaert. Doorheen de jaren raakten de glasramen verspreid over verschillende locaties, over de hele wereld. Na grondig speurwerk konden 20 van de 41 glasramen terugkeren naar de abdij en zijn ze vandaag erkend en beschermd als Vlaamse Topstukken.

Een kleine impressie:

De Heilige Norbertus:

IMG_8231

IMG_8232

Voogdijprivilegie voor de Abdij van Park door keizer Frederik I Barbarossa (Dortmund 17 juni 1154):

IMG_8233

Stamboon van de Norbertijnenabdijen:

IMG_8236

De glasramen vertellen het verhaal van de Heilige Norbertus:

IMG_8238

IMG_8239

IMG_8242

IMG_8243

IMG_8245

IMG_8246

IMG_8247

IMG_8248

IMG_8251

IMG_8253

IMG_8254

IMG_8255

IMG_8276

De stuccoplafonds van Jan Christian Hansche:

IMG_8257

IMG_8258

IMG_8259

IMG_8263

IMG_8264

IMG_8267

IMG_8272

IMG_8274

IMG_8278

IMG_8279

IMG_8281

IMG_8288

IMG_8291

IMG_8293

IMG_8295

IMG_8297

IMG_8300

IMG_8301

IMG_8302

IMG_8304

IMG_8305

IMG_8307

IMG_8309

IMG_8310

IMG_8311

IMG_8313

IMG_8314

IMG_8316

IMG_8317

Onze-Lieve-Vrouw met Jezuskind en Johannes de Doper (Antoon van Dyck atelier):

IMG_8318

IMG_8319

Besloten Hofje:

IMG_8321

Sint-Anna-ten-Drieën:

IMG_8323

Martyrologium (Walter van Calmont):

IMG_8325

IMG_8326

IMG_8328

Kazuifel met taferelen uit het leven van Maria uit de Abdij van Averbode:

IMG_8329

IMG_8331

IMG_8333

IMG_8335

IMG_8337

IMG_8338

IMG_8341

De kruisdraging (Michiel Coxcie):

IMG_8344

IMG_8347

Bewegend Jezuskind in de kribbe:

IMG_8349

IMG_8351

IMG_8352

IMG_8353

IMG_8354

IMG_8356

IMG_8357

IMG_8360

IMG_8361

Het eerste diner van 2021 by Barba

Niet veel bijzonders gedaan op de eerste dag van het jaar 2021, buiten opgestaan om onze take-away maaltijd bij Barba te gaan ophalen en (alweer) een wandeling naar de Abdij van Park. Ik kan zelfs geen originele invalshoeken meer bedenken om foto’s te nemen van deze nochtans prachtige plek… Dus jullie zullen het zonder moeten stellen.

Op culinair vlak zetten we 2021 meteen goed in, met een zeer copieus diner van Barba. Het eerste hapje was niet helemaal ons ding, maar daarna ging het enkel in stijgende lijn. Om onze magen niet al meteen de eerste dag van het jaar te overbelasten, hielden we de kreeft die als hoofdgerecht bedoeld was, bewust achter voor één van de volgende dagen.

Kroket met sushi:
IMG_5597

Oester met zeewiersalade:
IMG_5600

Bisque van kreeft:
IMG_5602

Cannelloni:
IMG_5603

IMG_5605

Fazant met wintergroentjes:
IMG_5607

Dessert:
IMG_5609

We ontdekten trouwens een nieuwe serie op Netflix die dik de moeite is: The Fall, met de fantastische Gillian Anderson.

Ontspanning in tijden van Corona

Na drie dagen thuiswerken, was ik het eerlijk gezegd al beu. En ja, we hebben geluk dat Microsoft Teams tegenwoordig zo goed werkt, maar er gaat toch niets boven écht menselijk contact. Ik vind deelnemen aan zo’n Teams vergadering ook vermoeiender dan een normale vergadering, je moet je meer concentreren om alles goed te verstaan. En ik word ook een beetje ongelukkig van het feit dat ik de godganse dag op één plek moet blijven, gekluisterd achter mijn pc, met amper tijd voor een middagpauze. I like to be on the move.

Na drie dagen meer dan tien uur per dag gewerkt te hebben, snakten mijn vriend en ik zaterdag met andere woorden naar een beetje gezonde buitenlucht and a change of scenery. En hoera, het was frisjes, maar de zon was van de partij! We staken de sporen over en lieten het akelig lege station achter ons om langs het nieuwe Park Belle-Vue en het mooie stadskerkhof naar de Abdij van Park te wandelen. We waren duidelijk niet de enigen die van het zonnetje wilden genieten. Het was behoorlijk druk op de wandelpaden langs de vijver. Maar iedereen deed zijn best om anderhalve meter afstand van mekaar te houden. Sommigen zelfs heel letterlijk. Het is trouwens het ideale moment om sakura te spotten. Prachtig bloeiende bomen tegen gekomen.

IMG_8134

IMG_8135

IMG_8137

IMG_8141

IMG_8149

IMG_8152

IMG_8162

IMG_8165

IMG_8166

IMG_8167

En de prijs voor de origineelste manier om je hobby te blijven beoefenen gaat naar:

IMG_8172

Inhuldiging van de Vredesbeiaard in de Parkabdij

De beiaard is een instrument dat me van jongs af aan gefascineerd heeft. Eén van mijn vroegste herinneringen is dat ik samen met mijn ouders terugkeer van een bezoek aan mijn oom en tante (die toen waarschijnlijk nog in Borgerhout woonden). Ik zit op de arm van mijn moeder. De stille, avondlijke straten glimmen van de regen. Uit de duisternis daalt opeens een hemelse melodie op ons neder. Klinkende klokken die de duisternis minder zwaar maakten. Ik was verrukt. Nog jaren later kon ik de melodie in mijn hoofd oproepen die ik die avond had gehoord. Spijtig genoeg heeft de tijd de herinnering vervaagt. De melodie is vergeten en ik herinner me nu wellicht de herinnering.

Maar goed, toen ik de kans had mijn steentje bij te dragen aan de Leuvense Vredesbeiaard, heb ik geen moment getwijfeld. Take my money, please! Ik vond het dan ook ontzettend jammer dat ik de bronzen klokken niet in persoon kon bewonderen toen ze tentoongesteld werden op de binnenplaats van de abdij. Gelukkig kon ik er deze zondag wel bij zijn, op deze heel bijzondere wapenstilstand, exact honderd jaar na het einde van de Groote Oorlog, the War to end all wars. Samen met Goofball en haar gezin luisterden we naar de klanken van de nieuwe beiaard. Al was het even zoeken naar een plekje waar de wind in de juiste richting stond. 😉

Ik deed nog een poging om de nieuwe tentoonstelling ‘Religie – Helend – Verdelend’ in PARCUM te bezoeken, maar omdat er té veel bezoekers waren, mocht ik niet meer binnen. Geen erg, ik keer nog wel eens een keertje terug en zo had ik de gelegenheid om van Goofball’s heerlijke vers gemaakte groentesoep te proeven!