Dinner bij Dumon

De afspraak om samen met onze sympathieke vrienden uit Wijgmaal bij Dumon te gaan eten, stond al sinds begin november in mijn agenda. Onze vrienden houden net als wij van lekker eten en bij Dumon weten we dat we op dat vlak altijd in de watten gelegd worden. Helaas… Het mocht niet zijn. Zaterdagochtend kregen mijn vriend en ik bericht dat hun jongste zoon positief getest had en dat het hele gezin dus in quarantaine moest. Zeer spijtig, want ik had erg uitgekeken naar een avondje bijpraten met hen.

Nu was de vraag: wat met onze reservatie? In coronatijden zijn de agenda’s minder vol dan gewoonlijk, dus probeerde ik last minute nog twee vrienden op te trommelen om ons ‘s avonds gezelschap te houden. En jawel, ik had geluk: onze vrienden in Zichem hadden nog geen plannen. Ze vroegen of het eventueel mogelijk was om de reservatie uit te breiden naar zes personen, zodat hun zoon en dochter ook konden meegaan. Mocht dat niet lukken, geen probleem, de kinderen zijn ondertussen oud en verstandig genoeg om een avond alleen te kunnen thuisblijven. Dumon is dicht op zaterdagmiddag, dus het lukte me niet meteen om hen telefonisch aan de lijn te krijgen, maar in de namiddag kreeg ik bevestiging via mail: we waren welkom met zes. Hoera!

Dus fietsten mijn vriend en ik ‘s avonds met onze blue-bikes naar Wakkerzeel om aldaar te genieten van het uitstekende eten en al even uitmuntende gezelschap van onze vrienden. Die afspraak met onze vrienden uit Wijgmaal halen we graag op een ander moment in!

Appetizers:

Cappuccino van grondwitloof, sint-jacobsvruchten en zure room:

Grietbotfilet, gekonfijte aardappel, gestoofde prei soufflé spinazie en sausje van dragon:

Lamsfilet met mosterddragon gepersilleerd, structuren van wortel, tijm-honingmarinade en aardappel:

Jingle bells: chocolade, mandarijn, cremeux van petit-beurre koekjes en melkchocolade:

Zoetigheden voor bij de thee:

Ik weet niet of het aan de lekkere wijn lag, maar de terugtocht naar Leuven voelde maar half zo lang aan als de heenweg. 😉

Een spontane chocomelk bij madmum

Toen ik deze middag terug kwam van boodschappen doen in de stad, merkte ik dat ik een gemiste oproep had. Fun fact about me: in mijn privétijd bel ik amper. Ik vind communicatiemiddelen als whatsapp en messenger veel handiger en minder invasief dan een telefoontje. Kameraad J is echter volledig het omgekeerde: hij belt altijd, met als gevolg dat hij meestal op mijn antwoordapparaat terecht komt, omdat ik niet heb gemerkt dat mijn iphone trilde.

Van zodra ik de gemiste oproep zag, belde ik uiteraard terug. Bleek dat hij deze namiddag wat tijd te verdrijven had in Leuven terwijl zijn vrouw rijlessen volgde. Een heel verhaal, want eigenlijk rijdt zijn vrouw al jaren, maar haar rijbewijs van Trinidad was onlangs vervallen, waardoor ook haar internationale rijbewijs niet meer geldig was. En in coronatijden is het alles behalve evident om zomaar even op en af naar Trinidad te vliegen om een rijbewijs te laten verlengen. Conclusie: om rechtsgeldig achter het stuur te mogen plaatsnemen, moest ze opnieuw rijexamen afleggen in België. En helaas voor haar, kreeg ze twee keer een onvoldoende voor de praktijktest en was ze daarom nu verplicht om rijlessen te volgen.

Mijn vriend en ik hadden geen plannen deze namiddag, dus spraken we af samen iets te gaan drinken. Het was behoorlijk druk in de Leuvense winkelstraten en ook de terrassen zaten goed vol. Gelukkig slaagden we erin nog net een vrij tafeltje bij madmum te bemachtigen, alwaar ik genoot van een lekkere warme chocolademelk met Baileys (de taart was voor onze kameraad die nog niet gegeten had). Al mocht de chocomelk wel een tikkeltje warmer zijn voor mij. We brachten een dik anderhalf uur al keuvelend door en namen toen opnieuw afscheid, want mijn vriend en mij wachtte nog een klein fietstochtje naar restaurant Dumon.

(un)Holy Light

Gisterenavond hadden mijn vriend en ik afgesproken met onze kameraad en zijn twee dochters om samen te genieten van het lichtkunstparcours (un)Holy Light. We haalden ons polsbandje op bij het standje op de Grote Markt en wandelden op ons gemak van het ene naar het andere kunstwerk.

Onze eerste stop was het kunstwerk Cypress Trees van Anna Ridler & Caroline Sinders geprojecteerd op de muren van M Leuven. De spookachtige projecties van cipressen werden gegenereerd op basis van duizenden foto’s van échte cipressen. Met dit werk vragen de kunstenaars aandacht voor een duurzaam klimaat. Cipressen kunnen maar liefst vijfhonderd jaar oud worden, maar worden bedreigd door de klimaatverandering. De kust van de Amerikaanse staat Louisiana, waar ze groeien, wordt steeds meer geteisterd door orkanen. Hoe meer cipressen er verdwijnen, hoe meer de kustlijn er afbrokkelt.

Verder naar de Sint-Michielskerk voor mijn favoriete kunstwerk van de avond: Blueprint van Joanie Lemercier. De projectie van bijzondere via de computer gegenereerde patronen in combinatie met de bezwerende contrabas en elektronische muziek, maakte dat ik naar dit kunstwerk wel de ganse avond kon blijven kijken.

In de Kruidtuin konden we het poëtische werk Remnant Ecologies van Jony Easterby bewonderen. Zo’n botanische tuin is natuurlijk een ideale plek om met licht te spelen. Ook dit werk vestigde de aandacht op de klimaatverandering. Remnant Ecologies toont een tiental lege vogelkooien: de vogels zijn gevlucht, wat overblijft zijn hun liedjes en hun schaduw.

Onze volgende stop was de Sint-Jacobskerk, maar het werk daar leende zich minder tot foto’s of video’s en sprak me ook wat minder aan dan de vorige werken.

Laatste halte (pas achteraf beseft dat we de Predikherenkerk overgeslagen hadden): de Velodroom, alwaar we konden genieten van de vurige kunstwerken van de Vuurmeesters. Heel sfeervol! De ideale plek om even te blijven plakken met een drankje en ons op het terras te wikkelen in een warm dekentje.

Om weer op te warmen, sloten we de avond af met een lekker glas whisky op het appartement van onze kameraad.

Lekkers voor de laatste teamactiviteit van het jaar

Die komende maandag helaas om wille van de gekende omstandigheden digitaal zal plaatsvinden. Eén ding is zeker: we zullen geen eten te kort komen…

De Foodbag oogst van de week!

Grote fan van de gerechten deze week. Alle drie heel geslaagd en smaakvol!

Zalm met groene groenten in kokossaus:

Varkensvlees met zelfgemaakte picklessaus, bloemkool en aardappelen:

Gepofte zoete aardappel met portobello, avocado en tomatensalsa (misschien niet zo fotogeniek, maar wel heel lekker!):

Vandaag in de post!

Een lekker ruikend kerstcadeautje voor de nichtjes van mijn vriend en een klein cadeautje voor onszelf. Bruisballen van Soak By Anne Lynn, het zusje van mijn favoriete rosse kameraad!

Muzikaal erfgoed

Vandaag trokken vier collega’s en ik vanuit Leuven naar de Antwerpse havenzone voor een heel boeiend bezoek aan een aantal kunstdepots. Op vlak van infrastructuur was ik het meest onder de indruk van het volledig luchtdichte en energieneutrale depot dat we bezochten. Door CO2 in dit depot te pompen, was het zuurstofniveau er zo laag dat het risico op brand tot nul was herleid. Dit betekende dat er geen sprinklerinstallatie of poederblussysteem moest geïnstalleerd worden en de opgeslagen kunstwerk geen schade veroorzaakt door bluswerken konden oplopen.

Op vlak van inhoud won de bijzondere orgelcollectie Ghysels moeiteloos mijn hart. Hoe fantastisch moet het niet geweest zijn om mooi opgedirkt in een grote feesttent te dansen op de tonen van zo’n orgel?

Ook nog gespot: een knappe fontein van Wim Delvoye, niet moeilijk om te raden waar hij de mosterd haalde. 😉

Een blik in het restauratie-atelier van KMSKA:

En nog wat kunstwerken in één van de depots:

Maar het allerbeste aan deze namiddag was het samen zijn onder collega’s en het kunnen uitwisselen van gedachten en ideeën. We voelden ons echt als kinderen op een schoolreisje. Menselijk contact is de max!

Verjaardagsdiner bij Barba

Gisteren vierden we samen met mijn vader zijn verjaardag in één van mijn favoriete Leuvense restaurants Barba. Het werd helaas een beetje een verjaardag in mineur, want mijn vader maakt een moeilijke periode door. En aangezien hij net zoals ik een ongelooflijke koppigaard is, luistert hij niet naar goede raad. Gelukkig waren er het heerlijke eten en de uitstekende wijnen als doekje voor het bloeden.

Appetizers:

Coquille, pompoen, lavas, iberico:

Rog, aardpeer, courgette, pinda:

Fazant, fregola, lange peper, bospaddestoel:

Haas, peer, pastinaak, veenbes:

Banaan, chocolade, karamel:

Heel leuk: bij de haas werd een rode wijn geserveerd uit een decanteerkolf. De sommelier zei dat het om de laatste voorraad ging die hun wijnleverancier van deze wijn had. Als we erin zouden slagen om te raden welke druivensoorten in de wijn zaten en van welk land de wijn afkomstig was, dan kregen we een drankje van het huis aangeboden. Ik sta altijd open voor een uitdaging, maar ondanks het feit dat ik graag wijn drink, ben ik niet echt een grote wijnkenner. Gevolg: we hadden maar één druivensoort juist en ook het land hadden we verkeerd gegokt. Misschien moet ik toch eens een wijncursus gaan volgen. 😉

We sloten de avond af met een glaasje wijn in de bar van het hotel waar mijn vader logeerde.

De Foodbag oogst van de week!

Gemarineerde zalm met geroerbakte groenten en rijst (klassiek, maar lekker):

Kalkoen met appel-perenmoes, groentefrietjes en veldsla (de appelperenmoes is niet geportretteerd op deze foto):

Ovencurry met paksoi, prei, wortel en tempeh (tegenvaller, tempeh en ik, duidelijk geen match in heaven):

Genieten in het Smaakdorp

Dikke pluim voor de organisatie van het Leuvense smaakdorp op het Ladeuzeplein. Fantastisch om samen met mijn vriend op een coronaveilige manier te kunnen genieten van al het lekkers dat de lokale Leuvense handelaars voor ons in petto hadden. Met de nadruk op ambacht, puur, passie, lokaal, artisanaal, duurzaamheid en kwaliteit. Als dat geen mooie slogan is!

We startten onze avond in de feestelijk versierde tent met een glaasje cava en een fenomenaal lekker stukje gravad lax van Vishandel Wauters als aperitiefhapje, om vervolgens over te schakelen op de heerlijke cocktails van Zander van Onder Den Toren. Een perfecte match met de heerlijke hapjes van De Kapblok. Voor het hoofdgerecht deelden we een heerlijke mole poblano van Onder Den Toren. Om de avond af te sluiten met nog een cocktail (of twee) en een pastéis de nata.