Contrast

Vrijdagavond waren we uitgenodigd bij mijn squashpartner om een glas te drinken op zijn verhuis naar een nieuwe appartement. Het appartement was knap ingericht, met stijlvolle meubels en mooi laminaat op de vloer. Alleen vond ik de muren wat kaal. Toen ik hem zei dat er nog wat decoratie ontbrak, was zijn antwoord: “Ik weet niet, dan wordt het hier zo vol.” En in een flits zag ik ons appartement door zijn ogen: elk stukje muur behangen, elke hoek en elk oppervlak vol met spullen en onze bureaus bijna altijd in een toestand van gezellige chaos. Ik voelde me bijna genoodzaakt om bij thuiskomst een grote opruimactie op te zetten. Bijna, want stiekem ben ik wel gehecht aan de vrolijke chaos in ons appartement. Heel stiekem. 😉

September babyboom

Zo’n negen maanden geleden moet er iets speciaals in het water gezeten hebben, want voor de maand september verwachten we een serieuze piek in het geboortecijfer in onze vriendenkring. Of misschien zit de koude winter er voor iets tussen. De eerste baby hebben we vandaag bezocht in Gasthuisberg. Ok, strikt genomen is kleine Q geboren op de laatste dag van augustus, maar omdat de bevallingsdatum uitgerekend was voor september, is hij stiekem toch een septemberbaby. De ouders waren dolgelukkig. Al is heel het bevallingsproces al een beetje een routine voor hen, want kleine Q is hun derde zoon op rij.

En zondag staat het volgende kraambezoekje al ingepland. Mijn ex-vriend is voor het eerst vader geworden. Ik kan het zelf nog niet goed bevatten, maar ik twijfel er niet aan dat hij deze nieuwe rol in zijn leven uitstekend zal vervullen. Erg benieuwd om te zien op wie de baby lijkt. Al maakt het niet veel uit, want zowel de mama als de papa zijn mooie mensen. (Uiteraard heb ik alleen maar knappe ex-vriendjes.) 😉

1 september 2011

De dag waarop de school weer begint en sinds vandaag voor ons de dag waarop we een samenlevingscontract afsloten. Felicitaties zijn overbodig, het was een louter rationele beslissing. Drie minuten, meer tijd was er niet nodig om het blad papier uit de printer te laten rollen en onze handtekeningen te zetten. Volgend jaar maar één belastingsbrief meer, hoezee!

Van ‘t één naar ‘t ander

Zondag lang in bed gelegen, maar niet goed geslapen. Ik steek de schuld op nét iets te veel drank zaterdagavond. Tegen de middag voelde ik me beter en vertrokken we naar de housewarming van een bevriend koppel. ‘t Was in Leuven te doen, altijd gemakkelijk als je met de fiets naar een feestje kan. We brachten (op verzoek) wat speciale biertjes mee en vlees voor op de barbecue. Eens daar leek het ruime aanbod aan quiches en rijstpap mij aantrekkelijker dan een stuk slecht gebakken vlees en bleef ons vlees onaangeroerd in de frigo liggen. We kenden buiten het koppel wiens huis gewarmd werd, niemand, maar gelukkig waren er onder de genodigden toffe en vlotte mensen en de bijna drie meter hoge zonnebloem op het balkon was een ideale gespreksopener. 😉

De housewarming zou nog tot ‘s avonds duren, maar we moesten al snel afscheid nemen om naar onze volgende afspraak te gaan: de familiebijeenkomst bij de oma en opa van mijn vriend. De achterkleinkinderen, die steeds talrijker worden, zogen naar goede gewoonte alle aandacht naar zich toe en voordat ik het wist, was ik verstoppertje aan het spelen met het oudste achterkleinkind. Al was het concept hem nog niet helemaal duidelijk. Want ik hoefde maar te vragen: “Waar zou B zich nu toch verstopt hebben?” en daar klonk een klein stemmetje uit een schuilplaats naar keuze: “Hier!” Super grappig.

Lasagne met spinazie en hazelnoten

Gisten hadden we vrienden L en J met hun schattige dochter V te gast. Een goede reden om eens wat nieuwe receptjes uit te proberen, die ik uiteraard graag met jullie deel. Als appetizer serveerden we verse (heel goed gewassen) groentjes met humus en een hapje met gemarineerde zalm. Het pièce de résistance was de lasagne die ik in de namiddag had bereid. Ik was zelf erg benieuwd of het zou meevallen en we waren het er allemaal over eens dat het recept nog een beetje tweeking kon gebruiken. Volgende keer leg ik geen lasagneblad meer tussen de kaas en de laatste laag en gebruik ik mascarpone in plaats van platte kaas om af te werken. Het dessert was weinig origineel, maar wel lekker: Chocoladefondue.

De ingrediënten voor vier personen:

  • 900 g verse spinazie
  • 3 dl groentebouillon
  • 1 ui, gesnipperd
  • 1 teentje knoflook, geperst
  • 75 g hazelnoten
  • 2 el fijngehakt vers basilicum
  • 6 lasagnebladeren
  • 400 g blokjes tomaat uit blik
  • 200 g vetarme roomkaas
  • zout en versgemalen zwarte peper

1. Verwarm de oven voor op 200 graden Celcius. Was de spinazie en doe hem met aanhangend water in een pan. Laat de spinazie afgedekt op een hoog vuur 2 minuten koken tot hij begint te slinken. Giet de groenten af en zet hem weg.

2. Verhit 2 eetlepels bouillon in een grote pan. Voeg ui en knoflook toe en smoor ze tot ze zacht zijn. Voeg spinazie, hazelnoten en basilicum toe.

3. Leg in een ovenschaal afwisselend een laag spinazie, lasagne en tomaten. Strooi op elke laag zout en peper (dit was ik een beetje vergeten). Giet de rest van de bouillon erover. Verdeel de roomkaas over de bovenkant.

4. Bak de lasagne ongeveer 45 minuten in de oven. Serveer hem heet.

PS: Neen, ik weet ook niet wat aanhangend water is.

Zon

En dan, geheel onverwacht, komt de zon er toch door en blijkt een kwartiertje wandelen na een lunch met collega’s (in Barbik, een aanrader) voldoende om het zweet op je voorhoofd te laten parelen. Niet dat ik klaag, mind you, ik zou niet durven. Elk straaltje zon is een welgekomen afwisseling tussen de regendruppels van deze druilerige zomer door.

Ons petekindje

Vorige week zondag reden we naar Den Haag om ons petekindje voor het eerst in ‘t echt te bewonderen. Zoals we dat gewoon zijn van onze vrienden in Den Haag werden we getrakteerd op uitmuntend eten en authentieke West-Vlaams/Poolse gastvrijheid. Ons petekindje bleek een dotje te zijn, mét een uitmuntende wijnkennis. We kwamen met cadeautjes voor haar en kregen meteen een prachtig cadeau terug. Bedoeling is de flessen wijn te openen als ze achttien wordt. Hopelijk ziet ze het dan zitten om een glas wijn te drinken met twee oude zakken. 😉

Oja, we hebben de ganse dag buiten gezeten zonder dat er ook maar een zonnetje te zien was en toch zag mijn decolleté knalrood op het einde van de dag. Achter de wolken schijnt de zon, een waarheid als een koe.

Heerlijk eten:

Cadeautje:

Barbecue

Gisterenavond waren we bij vrienden uitgenodigd voor een barbecue. Eindelijk eens een mooie zonnige zaterdag, ideaal barbecueweer dus. Ware het niet dat de barbecue nog ergens in een opslagplaats stond, al waren de gastheer en gastvrouw daar helemaal niet zeker van, want het kon ook zijn dat ze hem hadden weggegeven.

Enfin, geen barbecue dus, maar wel een erg lekkere maaltijd met pasta, kerstomaatjes en verse vis. De vier kinderen (twee meisjes van de gastheer en de gastvrouw en twee jongens van het andere koppel dat uitgenodigd was) kocht ik om met boekjes en de avond werd afgesloten onder de sterrenhemel in een gezellig stadstuintje met plastieken gras en een glas Russisch wodka.

Meer moet dat niet zijn.