VIP uitwuiffeestje

En wij feesten dapper verder! Want onze grote baas is zo belangrijk dat hij meer dan één afscheidsfeestje verdient. 😉 Ook ditmaal waren we te gast bij het fantastische Kasteel van Gaasbeek dat maar al te graag de rode loper uitrolde voor zoveel schoon volk!

De tocht om er te geraken was alvast een hele uitdaging. Ik vertrok samen met twee andere collega’s om kwart voor vijf vanaf ons kantoor in Brussel naar Gaasbeek. Eén van mijn collega’s was zo vriendelijk om mijn collega en mij een lift aan te bieden met haar wagen. Helaas op nog geen tien minuten van onze werkplek reden we ons helemaal vast in het Brusselse verkeer aan het Rogierplein. De grote boosdoener van deze opstropping waren de wegenwerken, waardoor we ongeveer een uur (!) tijd verloren en uiteindelijk pas om zeven uur ‘s avonds in Gaasbeek waren. Gelukkig net op tijd om de speeches mee te pikken.

De speeches waren kort en krachtig. Vooral de speech van een nauwe vriend van onze grote baas was bijzonder memorabel. Een mooi schrijfsel dat onze baas helemaal typeerde op een overtuigende manier gebracht. Gelukkig had mijn baas geleerd uit het feestje van gisteren en was hij zo slim om zijn speech op te vouwen en terug in zijn binnenzak te steken. In de plaats daarvan bedankte hij een aantal mensen die hem in de loop der jaren gesteund hadden. Veel beter!

Het eten was zeer lekker en verzorgd, helaas stond ik blijkbaar altijd op de verkeerde plaats in de tent, waardoor ik een aantal gerechtjes miste en met honger terug naar huis keerde. Niet erg, want ik maakte dankbaar van de gelegenheid gebruik om met wat mensen bij te praten die ik al een tijd niet meer gezien had. Netwerken met een glaasje schuimwijn in de hand op een sprookjesachtige locatie. Ik denk dat mijn baas zich geen beter afscheid had kunnen wensen.

IMG_5911

IMG_5921

IMG_5932

IMG_5935

IMG_5941

De grote baas uitwuiven

Deze middag zakten we met (bijna) alle collega’s af naar het pas heropende Kasteel van Gaasbeek voor een wel heel bijzondere gelegenheid: het pensioneringsfeest van onze grote baas. Allez, eigenlijk moet ik pensioneringsfeest tussen aanhalingstekens zetten, want onze oud-baas start gewoon aan een nieuwe job ná zijn vijfenzestigste verjaardag. Sommige mensen hebben nu eenmaal geen zittend gat. En ik kan maar hopen dat ik op zijn leeftijd nog zoveel energie heb en zo boordevol ideeën zit als hij.

Ik was zelf een beetje nerveus, want ik had de eer om namens het management de afscheidsspeech te houden. Ik had me goed voorbereid en de speech een paar keer op voorhand geoefend, maar het blijft natuurlijk een beetje stressy om te spreken voor zoveel mensen die je van dichtbij kent. Gelukkig struikelde ik niet over mijn woorden en zijn er achteraf toch een aantal mensen mij komen feliciteren met de speech. Chapeau trouwens voor de twee collega’s die het aandurfden om een quatre-mains op de vleugel te spelen. Erg knap gedaan!

Het concept van het afscheidsfeest was high tea en amai, wat een overvloed! Een fantastische mengeling van zoet en zout. Het contrast met het openingsfeest, nochtans verzorgd door dezelfde cateraar, kon amper groter zijn. Al was de cateraar wel vergeten dat gans het buffet eigenlijk vegetarisch hoorde te zijn. Al moet ik zeggen dat ik weinig collega’s heb horen klagen. 😉

Wel jammer dat de twee pendelbussen die voorzien waren om de collega’s na het feest naar metrostation Erasmus te brengen al om vier uur in de namiddag vertrokken. Dat maakte dat er opeens een massale uittocht was van collega’s, die allemaal graag nog wat langer hadden willen blijven plakken. Zeker omdat de speeches langer geduurd hadden dan voorzien (niet die van mij, het was de grote baas zelf die voor het uitlopen van het programma had gezorgd). Volgende keer de uittocht in twee shiften organiseren!

Gelukkig kon ik naar goede gewoonte weer naar Leuven meerijden met de grote baas zelf en werd ik, ongetwijfeld voor de allerlaatste keer mooi aan mijn deur afgezet. Toegegeven, onze baas heeft alles behalve een volmaakt parcours gereden in ons bedrijf en zijn passage, die gepaard ging met een zeer grondige reorganisatie, zal niet licht vergeten worden, maar ik ga hem en zijn rare trekjes toch wel missen. Uiteindelijk kwamen wij op menselijk vlak altijd goed overeen en koester ik fijne herinneringen aan de vele autoritten samen.

IMG_5875

IMG_5878

IMG_5872

Heropening Kasteel van Gaasbeek

Gisterenavond had ik de eer en het genoegen aanwezig te mogen zijn op de officiële heropening van het schitterende gerenoveerde Kasteel van Gaasbeek. Voor de feestelijkheden was er een prachtige tent geplaatst op het grasplein voor het kasteel. Voor de gelegenheid had ik mijn mooiste jurk aangetrokken, kwestie van me ook een beetje kasteelvrouw te kunnen voelen.

Spijtig genoeg was de minister-president wegens persoonlijke redenen afwezig, maar er waren voldoende begenadigde sprekers die de officiële speeches konden overnemen. Het rode lint werd met zwier door twee slimme dames doorgeknipt en dan was het eindelijk zover: we mochten het kasteel binnen!

Ter gelegenheid van de heropening werd theatergezelschap FC Bergman uitgenodigd om een tentoonstelling te maken voor deze bijzondere plek. Het resultaat is een zeer beklijvende audiovisuele expo geïnspireerd door de vele foto’s waarop markiezin Arconati Visconti, die het kasteel schonk aan de Belgische overheid, prijkt in een middeleeuws pagepakje. Foto’s waaruit een grote nostalgie, een intens verlangen naar andere levens en andere tijden, blijkt.

Het vernieuwde kasteel is op zich al prachtig, maar de beelden van FC Bergman maken van het bezoek aan het kasteel een unieke ervaring. De beelden die in de verschillende gerestaureerde kamers getoond worden, zijn prachtig en sprookjesachtig, maar dan het sprookjesachtige van de wrede sprookjes van weleer die nachtmerrieachtige beelden oproepen, niet die zeemzoete suikerverhalen van Disney. Niet geschikt voor kinderen, dus. Wie graag een kindvriendelijke ervaring beleeft, bezoekt het kasteel beter volgend voorjaar.

Oja, de hapjes op de receptie waren zeer lekker, alleen zo schaars dat ik ‘s avonds, nadat mijn grote baas zo vriendelijk was mij thuis voor de deur af te zetten, nog honger had.

IMG_5748

IMG_5756

IMG_5760

IMG_5764

IMG_5768

IMG_5770

IMG_5772

IMG_5775

IMG_5777

IMG_5778

IMG_5783

IMG_5791

Wolf en teek

Een beestige dag achter de rug vandaag. ‘s Middags aangesloten bij een teamlunch bij Wolf in Brussel (jawel, natuurlijk koos ik weer voor de falafelschotel van My Tannour, verslavend lekker!) en dan vlak voordat ik de trein naar huis nam, tot mijn grote afgrijzen vastgesteld dat er zich een teek in mijn been had vastgezogen. Een teek die er al even zat, want het lijfje zat vol met bloed. Geen idee waar ik in Brussel, toch niet bekend voor zijn uitgebreide natuur, dit beest heb opgedaan, maar ik haastte me naar huis om het onding met een scherpe pincet te verwijderen. Gelukkig is er een apotheek in Brussel-centraal waar ik ontsmettingsmiddel kon kopen, want dat heb ik standaard niet in huis.

Ik had goed opgelet tijdens de operatie van onze gastvrouw in Piemonte en gelukkig zat de teek op een plek dat ik er zelf goed bij kon, want mijn vriend zit in Genève en kon dus enkel morele steun bieden. Het verwijderen lukte tot mijn verbazing vrij gemakkelijk en daarna heb ik mij meteen een tekentang of vijf besteld, zodat ik in elke rugzak en handtas er één kan steken. Een voorbereid mens is er twee waard!

IMG_5707

IMG_5708

Trash day receptie

Deze vrijdag had ik opnieuw een trash day ingepland. Al kon ik zelf niet veel trashen, want de collega’s hadden mijn agenda van ‘s ochtends tot ‘s avonds volgeboekt. Naar goede gewoonte sloten we de trash day af met een kleine receptie. Altijd fijn om op een informele manier met de collega’s van gedachten te kunnen wisselen.

Aangezien er weer problemen waren op het spoor tussen Brussel en Leuven, bleven we plakken met iedereen die richting Leuven moest treinen. Beter nog een glaasje extra schuimwijn drinken en wat hapjes dan in Brussel-centraal tevergeefs op een trein staan te wachten, nietwaar? Gelukkig was er meer dan drank en eten genoeg. 😉 En tegen dat wij dan uiteindelijk naar Leuven terug spoorden, waren de problemen gelukkig opgelost.

IMG_5552

En ‘s avonds in Leuven nog genoten van een fijne avondwandeling.

IMG_5560

Afscheidsfeestje in het KVS Café

Deze avond had ik het genoegen om een wel heel bijzonder afscheidsfeest bij te wonen. Namelijk dat van mijn toekomstige nieuwe baas die op maandag 1 juli start in ons bedrijf. Aangezien ik en een paar andere collega’s in het verleden al met hem samenwerkten, kregen we een uitnodiging voor zijn afscheidsfeest bij zijn huidige werkgever. Na het werk vertrokken we dus te voet naar het KVS Café tussen de regenbuien door laverend.

Het werd een heel mooie avond, met prachtige afscheidsspeeches en oprecht ontroerende momenten. Persoonlijk heb ik zeer goede herinneringen aan onze samenwerking en de manier waarop hij uitgewuifd werd, bevestigde deze indruk alleen maar. Hij zal zeker gemist worden, iets wat elke medewerker van hen met wie ik babbelde, mij bevestigde.

Ook enorm genoten van het lekkere, veganistische eten van WExist, een organisatie die Syrische vluchtelingen helpt om toegang te krijgen tot de arbeidsmarkt en tegelijkertijd de Syrische keuken in de schijnwerpers zet. Zo ongelooflijk lekker dat ik gewoonweg drie borden ben gaan halen. 😉

IMG_5538

En fijn om na zo’n mooie avond nog wat te kunnen napraten op de trein met mijn collega-Leuvenaar.

Lunch bij Le Pain Quotidien

Deze middage belandde ik samen met een collega op het terras van Le Pain Quotidien voor een lunch meeting. Wij zijn beiden verantwoordelijk voor de pas opgerichte administratieve cel en ik wilde graag met haar op een informele manier van gedachten wisselen. Blijkt immers dat we nog serieus wat werk aan de winkel hebben voor die cel vlotjes zal draaien. Al heb ik er alle vertrouwen in dat we er met vereende krachten wel zullen geraken.

IMG_5536

Desinforum 2023

Deze avond nam ik samen met twee collega’s deel aan Desinforum, een initiatief van Mediawijs en Google Belgium. Onderwerp was natuurlijk de steeds toenemende stroom aan desinformatie en hoe we ons daar als samenleving tegen kunnen wapenen.

Heel interessant vond ik persoonlijk de sessies over nieuws mijden (zelfs bij mezelf, toch een news junkie, voel ik de laatste tijd steeds vaker een zekere weerstand om het nieuws te volgen door de aanhoudende stroom van slecht nieuws) en het onderzoek dat focuste op mediagebruik van generatie 2020. De manier waarop de jongere generatie nieuws consumeert, is radikaal anders. Al merk ik dat mijn eigen gewoontes ook steeds meer opschuiven naar short form content.

Waarheid van de dag: ‘The first casuality of war is truth.” Iets wat de oorlog in Oekraïne pijnlijk duidelijk heeft gemaakt.

Het fijnste gedeelte van de avond was wat mij betreft het netwerkdiner. Lekkere broodjes, slaatjes, dessertjes én boeiende gesprekken. En een ideale manier om mijn jonge collega wat beter te leren kennen (met dank aan het feit dat ze haar trein gemist had).

IMG_5505

IMG_5508

IMG_5509

IMG_5510

IMG_5512

IMG_5514

IMG_5517

IMG_5518

IMG_5519

IMG_5520

IMG_5522