uitstap

Luxemburg

Mijn tweejaarlijkse (werk-)uitstapje naar Luxemburg zit er weer op. Toch vermoeiend, zo ‘s avonds na het werk drie uur sporen om in een hotel snel nog een kom soep te eten. Niet dat ik klaag, want ik hou wel van alleen overnachten in hotels. Een groot bed helemaal voor mij alleen en ik kan gaan slapen wanneer ik wil! En zo’n uitstapje geeft me ook een beetje een zakenvrouwgevoel. Al heb ik nog nooit van mijn leven een mantelpakje aangehad.

De vergadering was saai zoals altijd. Gelukkig stopten ze op tijd zodat ik al om twintig na vijf de trein richting Brussel kon nemen. Terwijl in Luxemburg de hemel stralend blauw was, pakten de donderwolken zich langzaam samen naarmate de trein het centrum van het land naderde. Al bleef ik een beetje op mijn honger zitten wat gigantische hagelbollen betrof. En dat terwijl ik op twitter de ene hagelmelding na de andere zag passeren. Een fiks onweer, ik vind dat geweldig fascinerend om naar te kijken.

Het kan geen kwaad om af en toe herinnerd te worden aan de ontembare kracht van de natuur.

Weekendje Libin

Het weekend was vorig jaar zo enorm goed meegevallen, dat we de week nadien al meteen de reservatie vastlegden voor dit jaar. De zon liet ons een beetje in de steek, vrijdag en zaterdag, maar dat weerhield ons er niet van in het zwembad te duiken. Door ervaring wijzer geworden, zorgde ik er dit keer voor dat we een kamer hadden in het gastenverblijf, dat wat apart stond van het hoofdhuis waar de gezinnen met kinderen sliepen. De herinnering aan de huilpartijen vanaf half zes met tussenpozen van een half uur (elk kind werd op een ander uur wakker), stond me nog levendig voor de geest. Dit jaar sliep ik echter zalig en werd ik gewekt door het vrolijke gefluit van vogeltjes.

Vrijdagavond maakte kameraad U pasta klaar voor de ganse bende. En dat verdient een dikke chapeau, want die bende bestond uit maar liefst 21 volwassenen en 7 kinderen. Als er nog wat kinderen bijkomen, zullen we ze in tenten te slapen moeten leggen. 😉 Op zaterdag maakten we nadat de regenbui was overgetrokken met een groepje van een tiental personen en één buggy (buggy’s bergop duwen, is goed voor de conditie) een wandeling van een kilometer of tien.

En kijk, bij thuiskomst stonden de groentjes voor de barbecue al klaar en kon het bakken beginnen. We eindigden de avond met een quiz. Snel in de namiddag in mekaar gestoken door S en F, terwijl wij wandelden. Maar het feit dat het snel moest gaan, had geen invloed op de kwaliteit gehad. Het was superleuk. Mijn favoriete ronde was de pictionary ronde. Altijd al eens mijn tekenkunsten op Eddy Wally willen uitleven. 😉 En daarna speelden we, zoals de traditie (en vriendin L) het vraagt, weerwolven. Waarbij niet alleen wolven en onschuldige burgers gelyncht werden, maar ook kemels geschoten. 😉 O.a. door onze charmante lime. 😉

Zondag had de zon wat goed te maken en verbleven we bijna de ganse dag in het zwembad. We sloten de dag af met de overgebleven mensen in een Chinees restaurant in Waver en maakten al meteen plannen voor het volgend jaar. We gaan voor het perfecte weekend!

PS: Ook plezant: S helpen met het verbeteren van zijn laatste lading examens. Altijd al eens stiekem iemand een nul willen geven met een rode balpen. 😉

Werkgerelateerd gezaag

Vandaag was zo’n dag waarvan je grijze haren zou krijgen (ware het niet dat ik dankzij de genen van mijn vader de zekerheid heb dat die grijze haren nog wel een jaar of twintig op zich zullen laten wachten). Rare beslissingen van het hoger management, foute communicatie, een onterechte terechtwijzing via mail, onrealistische deadlines, chaos ende verwarring,… The works.

Maar! Morgen heb ik een dagje verlof! En! Voor dit weekend geven ze goed weer. Hopelijk worden dat zwembad en die jacuzzi even goed gebruikt als vorig jaar.

Een zaterdag in Planckendael

De vriendelijke mensen van adhese stuurden me een tijdje geleden kaarten op voor een bezoekje aan de dierentuin. Dit naar aanleiding van een nieuwe actie van de Zoo van Antwerpen en Planckendael om de voordelen van een abonnement in de kijker te zetten. Een abonnement is ideaal voor mensen met kleine kinderen die in een stedelijke omgeving wonen of gewoon voor dierenliefhebbers die graag de primeur hebben van een wakker wordende leeuw.

Enfin, de kaarten bleven een Japan-reis lang ongebruikt in de schuif liggen, maar deze zonnige zaterdag was het dan zover. We hadden afgesproken met vrienden L en J en hun schattige dochter V dat we elkaar om een uur of vier zouden ontmoeten in Planckendael. Zelf zouden mijn vriend en ik al rond het middaguur vertrekken, maar uiteraard niet op een lege maag. Dus besloten we nog even snel een terrasje op het Martelarenplein te doen. En wat wil het toeval? Kwamen we daar Joke, Vincent en hún schattige dochter Emma tegen die zich ingeschreven hadden voor een wandeling door het Leuvense. Gelukkig was er nog wat plek aan ons tafeltje. 😉

Na een snelle lunch trokken we naar Planckendael. Het domein leek minder groot dan ik me herinnerde en er werd druk gewerkt aan een nieuw verblijf voor Kai-Mook en haar familie. En jawel, ook hier kwamen we bekenden tegen: een oud-studiegenoot en zijn vrouw, ondertussen in verwachting van nummer drie. Grote gezinnen zijn weer helemaal in de mode.

We zagen leeuwen, flamingo’s, ooievaars, neushoorns, aapjes, maar helaas geen olifanten. En tussendoor bewonderden we de stapkunsten van V. Spijtig dat het domein al sloot om zes uur, want het was er aangenaam wandelen in een groene omgeving. Omdat we al wat honger begonnen te krijgen, zochten we 3G-gewijs via tripadvisor een leuk restaurantje op in Mechelen. Zo kwamen we bij eetcafé Madeleine terecht. Een klein dispuut over of we al dan niet op het terras mochten zitten later (blijkbaar worden buggybezitters niet toegelaten op het terras of zoiets), genoten we van een heerlijke maaltijd met uitzicht op het water.

Kleine V gedroeg zich beeldig tot we onze maaltijd beëindigden, maar toen sloeg de vermoeidheid toe. We besloten af te reken en de mooie zomeravond verder te zetten in de tuin van L en J met een goed glas wodka. Dat goed glas werden een paar goeie glazen en zo gingen we vrolijk de nacht in. (En iets minder vrolijk de volgende ochtend in.)

Den Haag

Het is altijd een hele excursie, op één dag heen en weer naar Den Haag, maar ik haal altijd enorm veel energie uit een bezoek aan onze vrienden daar. Je hebt van die mensen waarmee het geweldig klikt en zij zijn zo’n stel. Ik kijk ook erg naar hen op: een schitterend leven opgebouwd in Nederland, allebei een mooie carrière, twee lieve kinderen en een derde onderweg. En toch, alles kan beter. Hij voelt zich al een tijdje minder goed in zijn job en nu is de knoop doorgehakt: hun huis in Den Haag wordt verhuurd en ze verkassen naar het Frans sprekende deel van Zwitserland. De plannen zijn nog weinig concreet op dit moment, maar ik twijfel er geen moment aan dat ze ze zullen realiseren. Fantastisch vind ik dat en diep van binnen wil ik ook het lef hebben om te zeggen: foert, ik begin helemaal opnieuw vanaf nul in een ander land. Maar het is gemakkelijker om in je luie zetel te blijven zitten en alles bij het oude te laten. Ik ben een wussie.

The social network

In 2010 was het me niet gelukt dé film van het jaar te gaan zien, maar dankzij een klein duwtje in de rug van Lime ben ik vorige zondag dan eindelijk dé film van vorig jaar gaan zien. In de Metropolis dan nog wel. De allereerste keer dat ik dit complex betrad.

En omdat film kijken op een lege maag maar niks is, verorberden we, alvorens ons metrogewijs naar de Metropolis te begeven, samen sushi aan de toog van de Wagamama en zo kon ik Lime overtuigen van de geneugten van deze Japanse culinaire traditie die de wereld aan het veroveren is.

En The social network? Een rollercoaster van een film met alle elementen van een Griekse tragedie. Je wordt meteen in het verhaal gesmeten, dat zonder pauzes verder raast naar de aftiteling. Een waardige Oscar-kandidaat, als je het mij vraagt.

De Czardasvorstin

Tweede kerstdag sliepen we lekker lang uit, in de hoop eindelijk eens af te geraken van die vervelende verkoudheid die ons nu al enkele weken teistert. De rest van de dag kabbelde rustig verder met een plezierige uitschieter in de avond. We trotseerden de gladde wegen richting Tongeren voor de voorstelling van de Czardasvorstin, een prettige operette over prinsen en meisjes van chantant, waarin uiteindelijk (uiteraard) alles goed komt. Vrienden T & T speelden mee in het orkest en hadden ons overgehaald om de voorstelling bij te wonen. We hebben het ons niet beklaagd. Het is altijd een plezier om amateurs (en professionals ook, natuurlijk) aan het werk te zien die vol enthousiasme het beste van zichzelf geven. Dat de Tongerse amateurs bijzonder getalenteerd waren, was daarbij mooi meegenomen. Een leuke avond met aanstekelijke liedjes.

Duizend kleine eng’len zingen, mint elkaar
Diep in ‘t hart hoor ik ‘t opdringen, mint elkaar
Kom mijn liev’ling, sla uw armen om mij heen, ja
Heel de wereld moet het weten, wij zijn één.

Magisch Magis

Van gisterenmiddag 12.30u tot 17.00u (I kid you not) genoten mijn vriend en ik van het gezelschap van vrienden T en T én van een heerlijke maaltijd bij Magis in Tongeren. De tijd verstreek verstreek zonder dat we er erg in hadden, want plots ging de zon onder en zaten wij nog steeds aan tafel. Het ene kunstwerkje na het andere werd op tafel getoverd: zalfjes, espuma’s, torentjes, sausjes, risotto, gelei, taboulé, we zagen het allemaal passeren, vergezeld van een lekker glaasje wijn. Het ene gerechtje van deze culinaire ontdekkingsreis was al meer geslaagd dan het andere, maar het was zeker een dag om te koesteren. Uitschieter waren voor mij de Sint-Jacobsvruchten met allerlei bloemkoolbereidingen, als grote Sint-Jacobsvruchtenfan, kan je daar bij mij niet veel mis mee doen. Aan elkaar gewaagd waren het gerecht met de gerookte wilde dorade en het eigenlijke hoofdgerecht: de fazant. Heerlijk! En de minikomkommer die we te eten kregen, was voor mij een totaal nieuwe ontdekking.

Een impressie:

Wat aten wij?

  • Belgisch witblauw rund – Gillardeau oester / dashi / verse yuzu
  • Sint-Jacobsvrucht – bloemkool / verse herfsttruffel / lardo di collanata
  • Wilde dorade – artisjok / snijbiet /kardoen
  • Fazant – eendenlever / aardpeer / witloof
  • Jonagold – catalaanse room / caramel / muscovadosuiker
  • Doyennepeer – chocoladerisotte / Poire Williams / vanille

Wegenwerken in Gent

Wat een dikke miserie. Die bussen stoppen altijd op andere plaatsen en de routes van de trams veranderen om de haverklap. Raak daar als niet-Gentenaar maar eens uit wijs. Bovendien was ik in het gezelschap van zo’n mannelijk exemplaar dat het duidelijk beter wist (en waar ik voor de lieve vrede niet al te hard tegenin ben gegaan) waardoor het erop neerkwam dat we in de gietende regen helemaal van het station naar de Vooruit gestapt zijn. Niet dat dat zo ver is, maar in de gietende regen en met natte voeten is alles ver. Op de terugreis hield ik het wel droog, zij het dat ik bijna geplet werd tussen de studenten in een overvolle tram en dat terwijl er een halve meter verder plek zat was. Gelukkig waren er toch een paar mensen die, na een venijnige opmerking van mijn kant, eraan dachten om een beetje door te schuiven. Gelukkig moest mijn mannelijke gezelschap een andere kant op, want mijn humeur bereikte even een dieptepunt.

Mijn Halloween

Begon met lekker lang uitslapen, tot na de middag in pyama rondhangen om tegen de avond onze spullen bijeen te pakken voor drie heerlijk ontspannende uurtjes sauna, stoombad, jacuzzi en zwembad bij Aquaheaven. Daarna haalden we onze verkleedspullen boven en trokken we in het gezelschap van Firefox Lucie richting Wemmel voor een Halloweenfeestje (na jarenlang verzet tegen het concept Halloween ben ik dan toch overstag gegaan) in het teken van de wondere wereld van het internet. We reden net niet met onze wagen vast in een veld (dankgod dat de grond niet drassig was) en bereikten veilig onze bestemming. Mijn vriend was Kimberley het sterrenmeisje en ik was Apache (al moet ik toegeven dat het bij mij net iets langer duurde voordat mijn outfit geraden werd). Het was gezellig, er waren veel beesten en die sterren bleken zelfs besmettelijk te zijn.