persoonlijk

Discrepantie

Ik blijf er me telkens weer over verbazen hoe erg het beeld dat mensen van jou hebben, afwijkt van het beeld dat je van jezelf hebt. Zo noemde iemand me onlangs een “rustig” persoon. Nu denk ik dat er veel labels op mij te plakken vallen, maar rustig, neen, dat zie ik toch niet. Ik zal nog een beetje ziek geweest zijn.

Budapest Highlights – Butterfly Home

Ik begin dit reeksje met het lof zingen van onze onvolprezen Bed&Breakfast Butterfly Home. Bijzonder vriendelijke en behulpzame uitbater. Zalig ontbijt (waarvan ik door mijn virusje) niet optimaal heb kunnen genieten. Dikke sappige persappelsienen om ‘s ochtends de dag mee te beginnen, niet goed voor de darmen, helaas. De kamers waren enorm groot, mooi ingericht en smetteloos. Alleen jammer dan dat te kleine en te korte dekbed. Mijn vriend en ik zijn gewoon om met aparte dekbedden te slapen waardoor menig nachtelijk getouwtrek vermeden wordt. Eén te klein dekbek en er ligt altijd wel iemand bloot. Maar verder geen klagen: rustige, verkeersvrije straat (al vermoed ik dat je in de zomer wel wat lawaai kan hebben van de terrasjes in de straat), gelegen vlakbij een metrostation en één van de beroemdste bruggen van Budapest. Absolutely charming.

Ziek op reis

Voordat ons Wizzair vliegtuig effectief opsteeg in Charleroi voelde ik me al niet te best: beetje misselijk, beetje koortsig, beetje hoofdpijn. Maar kom, niets wat niet zou overgaan na een goede nachtrust of onderdrukt kon worden met wat perdolan. Of althans dat dacht ik. De eerste dag voelde ik me echter niet veel beter en het werd nog erger toen ik de nacht van Paaszaterdag op Paaszondag meer op het toilet zat dan in mijn bed lag. Iets buikgrieperig had me te pakken gekregen en bleef hardnekkig sluimeren de rest van de trip, ondanks alle immodium die ik slikte.

Nu is mijn standaardmanier om om te gaan met ziek zijn, doen alsof er niet aan de hand is, het ongemak te negeren en verder te werken business as usual. Helaas bleek deze handelswijze ditmaal minder effectief. Dus werd het een soberder trip dan gewoonlijk. Vroeg in bed, geen alcohol (op de slotavond na, dat kon ik mezelf toch echt niet ontzeggen, al droeg ik de dag erna de gevolgen, de schuimwijn en de cosmopolitan hadden toch gesmaakt). Doodjammer, want het eten dat we in Budapest geserveerd kregen was uitstekend, alleen kon ik er niet ten volle van genieten met steeds de vrees elk moment naar het toilet te moeten hollen in het achterhoofd.

Ik zal nog eens terug moeten gaan om al die verschillende soorten dessertwijn (tokaji) en schuimwijn uit te proberen, nietwaar?

Back in Belgium

Terug van een vijfdaagse in Budapest. In tegenstelling tot wat jullie normaal van mij gewoon zijn, verschenen er de afgelopen dagen geen verslagen van onze belevenissen. Mijn gezondheid liet het een beetje afweten waardoor de energie mij ontbrak. Wat mogen jullie wel nog verwachten de komende dagen op yab.be? Een overzichtje van mijn persoonlijke Budapest highlights. Ik zal enkele plekken of momenten in de spotlights zetten die mij bijzonder geïnspireerd hebben. Een soort persoonlijke best-of, als het ware.

yab voert een nieuw policy in

Vanaf vandaag krijgen enkel nog de kinderen verjaardagskaarten van ons. Want zeg nu zelf, vanaf een bepaalde leeftijd is de fun van het verjaren er zowat af. Kinderen kan je echt oprecht blij maken met zo’n kleine geste, terwijl volwassenen waarschijnlijk liever niet dan wel geconfronteerd worden met de steeds sneller voortschrijdende tijd.

En ‘t is crisis voor iedereen, he. 😉

Eskimofeest

Alhoewel trouwen niets voor ons is, feesten we graag mee als vrienden besluiten elkaar hun jawoord te geven. En zo brachten we zaterdagnamiddag, -avond en -nacht door in de Gentse Eskimofabriek, een schitterende feestplek in een oud industrieel pand dat een nieuwe bestemming kreeg. Ik kreeg mijn vriend zo ver om mee te doen aan de boombal initiatie. Een klein mirakel. En op het einde van de nacht, begonnen de danspasjes zowaar zelfs een beetje te lukken! (Al hield ik er wel een blauwe wreef en een gekwetste kleine teen aan over. Niet veroorzaakt door mijn vriend, trouwens.)

Mijn door alcohol te los gemaakte tong begin wel een stommiteit, waardoor er een ongemakkelijke situatie ontstond tussen mij en een goeie vriend. Heel dom van mij en echt niet van mijn gewoonte. Een stomme uitspraak op een absoluut verkeerd moment, waardoor ik me erg schuldig voelde. Gelukkig geraakte het incident bijgelegd. En ik weet dat hij een groot hart heeft om het  mij te vergeven. Alcohol, het is des duivels!

En het eten, dat was werkelijk fantastisch. We are very fortunate.

Wat een kappersbezoek tegenwoordig kost

  • Adviesgesprek = 0 euro
  • Verzorgende shampoo= 2 euro
  • Verzorgingsmasker = 6 euro
  • Snit dames =25,50 euro
  • Versteviger, mousse, spray = 2 euro
  • Styling lang haar = 20,20

Totaalprijs = 57,70 euro. Euh, slik? Al een geluk dat ik mijn kappersbezoekjes tot een uiterst minimum beperk. Het laatste bezoek dateert alweer van anderhalf jaar geleden.

En dan heb ik nog niet eens uitgebreid kunnen genieten van deze dure haarbehandeling. We moesten namelijk rond een uur of half drie vertrekken om zaterdag op het afgesproken tijdstip in onze B&B in Gent te zijn. En naar goede gewoonte was ik weer helemaal vergeten hoe lang het duurt om mijn haar te brushen. In totaal heb ik maar liefst 1 uur en 50 minuten in de kappersstoel doorgebracht terwijl ik probeerde me niet te zeer op te jagen in het feit dat we te laat zouden zijn (helemaal mislukt, uiteraard). En dan vond ik het nog niet eens zo heel mooi gebrusht. In het vervolg dat brushen maar overslaan en gewoon aan de lucht laten drogen?

Ons wekelijkse fietstochtje

Mja, veel kilometers hebben we nog niet achter de kiezen. We zullen het maar op het mindere weer steken, zeker? Gelukkig was er op zaterdag een fietstochtje langs het kanaal Leuven-Mechelen naar Wijgmaal en terug. Toch goed voor bijna 12 kilometers, zij het 12 erg vlakke kilometers. En energie om terug te fietsen hadden we op overschot, na die heerlijke chili con carne en mascarponedessert met net de juiste hoeveelheid mangocoulis!

Met de bus naar Schaarbeek en terug

Ik mag dan wel een grote fan zijn van reizen met de trein (ondanks alle vertragingen, overvolle treinstellen, personenongevallen en stakingen), reizen met de bus is veel minder mijn ding. Maar soms is de bus het enig mogelijk vervoersmiddel om van hartje Brussel naar Schaarbeek te geraken op een donderdagavond, omdat mijn vriend en ik uitgenodigd waren bij vriendin F, haar charmante Italiaanse echtgenoot en al even charmante blauwogige zoon.

Rechtstaan op een overvolle bus en bij elk bultje in de weg (en zo zijn er veel tussen centrum Brussel en Schaarbeek) tegen je medereizigers gegooid worden. Rechtstaan in de trein is comfortabeler. Maar het was de moeite. We bewonderden het tijdelijke nestje van vriendin F en genoten van de heerlijke Italiaanse pasta die haar Italiaanse echtgenoot voor ons op tafel toverde. Al vond hij de pasta niet al dente genoeg (ook mijn eeuwige probleem: pasta perfect koken). Chapeau voor vriendin F trouwens, die erin slaagt haar zoon op te voeden en tezelfdertijd in Brussel full time te werken, terwijl haar echtgenoot in Italië woont en werkt. Al kan ik me voorstellen dat beiden de dagen aftellen tot ze weer definitief kunnen samenwonen in Italië.

En de bus, die bracht ons ‘s nachts van Schaarbeek naar Leuven aan een slakkegangetje dat me in een halfslaap deed wegsukkelen. Rechtstaan moesten we op dat late uur gelukkig niet.