Partneravond in het Concertgebouw Brugge

Deze avond spoorde ik na het werk naar Brugge. Ik was immers uitgenodigd voor de partneravond van het Concertgebouw. En ja, ik had even getwijfeld of dat wel een goed idee was, want het is momenteel razend druk op het werk en ik denk niet dat ik al ooit zoveel overuren geklopt heb, maar hey, netwerken is belangrijk en het was van de Ultimas in 2020 geleden dat ik nog eens het Concertgebouw had bezocht.

En jawel, ik heb me deze beslissing niet beklaagd. We kregen een heel interessant programma voorgeschoteld met een pianoconcert op het podium van het grote concertzaal, een zeer bijzondere voorstelling in wording die gebruik maakte van AI en VR en een gesprek met een aantal belangrijke partners in de kamermuziekzaal. De avond was echt opgevat als een wandeling door het gebouw. Een fijn concept dat het makkelijk maakte om een praatje te slaan met de andere partners.

We eindigden de avond in Forum 6, waar we konden genieten van heus avondmaal met koude voorgerechtjes en warme hoofdgerechten. Ik kwam aan een zeer toffe statafel terecht met een aantal mensen met wie het meteen klikte. Het was zo tof dat ik te lang bleef kletsen en daardoor geen tijd meer had om naar het toilet te gaan en letterlijk moest rennen om de trein van 21.58u van Brugge naar Leuven te halen. Gelukkig vond ik één proper toilet in de trein waar ik mijn blaas kon ledigen. Volgende keer toch iets minder op het nippertje vertrekken.

Convento food with friends

Gisteren hadden we vrienden over de vloer. Onze enige vrienden die in het bezit zijn van een jacuzzi, als dat geen goeie reden is om hen in de watten te leggen, dan weet ik het ook niet meer! Dus genoten we samen van de heerlijke hapjes van de Walvis, smikkelden we van een lekker hoofdgerecht van Convento Food en sloten we de maaltijd af met een geweldige citroenmeringuetaart van Les Tartes de Françoise (waarvan ik helemaal vergat een foto te nemen). En ja, daar hoorde uiteraard een lekker flesje champagne én een lekker flesje wijn bij.

Genieten!

Genieten bij Melchior in Tienen

Na een goed gevulde week spoorde ik vrijdagavond richting Tienen voor een dinner date met Mademoiselle Julie. Een afspraak waar ik best wel lang naar had uitgekeken, omdat het eten mij de vorige keer zo goed bevallen was. En ja, het eten was even lekker en verfijnd als ik mij herinnerde en het gezelschap was naar goede gewoonte uitstekend, maar we zaten vlakbij een tafel met zes bijzonder luidruchtige mannen die behoorlijk wat decibels produceerden, waardoor het niet altijd evident was om mekaar te verstaan. En dat zette voor mij toch wel een domper op de ervaring. Spijtig.

De heerlijkheden die op ons bord passeerde:

Een oestertje om mee te beginnen:

Appetizers:

Coquilles, daikon, nori, bergamot, XO:

Kreeft bbq, bloemkool, hoisin, algenboter:

Kabeljauw, fougasse, grijze garnaal, aardappel:

Kalfszwezerik, boschampignons, aubergine, lardo:

Mechelse koekoek, schorseneer, comté, witloof:

Mascarpone, steranijs, caramel, doyenne peer, chocolade:

En jawel, naar goede traditie waren Julie en ik de tijd weer uit het oog verloren en moesten we er stevig de pas in zetten om de trein naar Leuven te halen. We leren het nooit!

Op verkenning in de Noordwijk met Brukselbinnenstebuiten

Vandaag heetten mijn teamverantwoordelijken en ikzelf de collega’s van onze afdeling welkom op de eenentwintigste verdieping van ons splinternieuwe gebouw. We hadden wat zoetigheden voorzien en een kleine rondleiding op onze verdieping. We hielden het redelijk beknopt omdat het momenteel razend druk is en ik niet te veel tijd van de collega’s wilde inpikken. In de namiddag was er immers een rondleiding voorzien doorheen de Brusselse Noordwijk en ik wilde zoveel mogelijk collega’s de kans geven om daaraan deel te nemen.

Ondanks het mindere weer daagden er toch redelijk wat collega’s op voor rondleiding. De gids van Brukselbinnenstebuiten wist ons te boeien vanaf het eerste moment. In zijn rondleiding gaf hij ons een mooi overzicht van de stedenbouwkundige geschiedenis van de Brusselse Noordwijk, de architectuur en de kunst in deze omgeving. Hij wees ons op de sporen van het verleden die nog steeds aanwezig zijn in het straatbeeld, maar die je zonder achtergrondinfo niet opmerkt.

Het is een feit dat de transformatie tot kantoorwijk in de jaren zestig en zeventig volledig mislukt is en de buurt zonder ziel heeft achtergelaten. Daarom is het fijn om te zien dat de stad nu inspanningen levert om de fouten uit het verleden te corrigeren. Ik hoop alvast van harte dat deze buurt weer een kloppend hart krijgt. En dat er wat leuke eet- en drinkgelegenheden zullen openen in de buurt van ons kantoorgebouw…

Een lekkere lunch

Met dank aan ons bedrijfsrestaurant. Een lekker stukje vis met venkel smaakt altijd!

Influencers and Online Content Creators Conference

Amai, wat een topdag! Een pluim voor al mijn collega’s die bijgedragen hebben aan de realisatie van deze werkelijk vlekkeloos verlopen conferentie. Toegegeven, ik stond zelf bij de opstart wat twijfelachtig tegenover een conferentie over influencers, maar naarmate de dag vorderde, bleek steeds duidelijker hoe relevant de twee vragen waren die het onderwerp van de conferentie vormden: wat is de rol van influencers en online content creators in het medialandschap en hoe kan deze groep ondersteund worden in hun rol. Want hoe je het ook draait of keer, de impact die influencers tegenwoordig hebben op vooral jonge mensen is immens. Dus is het belangrijk dat ze zich daarvan bewust zijn en ook de nodige ondersteuning krijgen als het gaat over moeilijke onderwerpen zoals cyber bullying en mentale gezondheid. De titel ‘content with conscience’ was dan ook perfect gekozen.

Ook perfect gekozen: de locatie! Sparks bevindt zich letterlijk op vijf minuten lopen van Brussel-Centraal en blijkt een fantastische plek te zijn voor een conferentie mét break-out sessies. Hip, hipper, hipst is echt wel van toepassing hier. Zelfs de toiletten waren fancy!

De conferentie zelf verliep vlekkeloos. De timing werd gerespecteerd (op één spreker na die de pedalen kwijt leek en maar bleef doorratelen), in de panelgesprekken ontsponnen zich echte discussies en de sprekers waren boeiend en goed voorbereid. De superlatieven mogen echt bovengehaald worden.

En als kers op de taart: het eten was fenomenaal. Echt het beste eten dat ik ooit gekregen heb op een conferentie. Er was ‘s ochtends bij het onthaal zelfs ontbijt voorzien met vers brood, zalm en zure room!

We sloten onze conferentie af met een drankje en wat hapjes om vervolgens naadloos over te gaan naar de opening van de volgende conferentie: Media Literacy Matters, die van dezelfde locatie als wij gebruik maakte. We startten deze conferentie met dezelfde hapjes als waarmee we de onze begonnen waren, maar ik hoorde niemand klagen. 😉

Ik was alleszins blij dat ik de gelegenheid had de keynote van de Amerikaanse Ellen Pack van Common Sense Media bij te wonen. Het kan nooit kwaad om even stil te staan bij de impact die de media en dan vooral de sociale media op ons hebben.

Wie vindt de rekenfout op onderstaand slide?

Een dag om in te kaderen. Ben nog aan het nagenieten! En daar zullen deze lekkere Ensor-chocolaatjes zeker bij helpen!

Networking walking dinner at Rooftop 58

Vanavond organiseerden mijn collega’s als feestelijke opening van onze conferentie over influencers een walking dinner op een nieuwe Brusselse hotspot: Rooftop 58. We hadden de eer om letterlijk de spits af te bijten: ons event was het allereerste op deze locatie. En dat liet zich voelen aan de vestiaire, waar een gigantisch lange wachtrij ontstond omdat het personeel de nummertjes voor de jassen en rugzakken nog op de papiertjes aan het schrijven was (!!), die vervolgens nog geknipt moesten worden (!!!). Serieus, elke jeugdvereniging weet dat je voor een paar euro van die rollen met nummertjes kan kopen! Ik heb zelfs aangeboden om te helpen met knippen, zo triestig vond ik het, maar mijn aanbod werd vriendelijk afgeslagen.

Enfin, nadat ik eindelijk van mijn jas verlost was (mijn rugzak met laptop hield ik nog even bij, want ik had schrik dat de mensen aan de vestiaire deze per ongeluk een verkeerd nummertje zouden toekennen), begaf ik mij linea recta naar de bar om een glas wijn om de teleurstelling over het oncollegiale gedrag van deze namiddag door te spoelen. De wijn zorgde meteen voor een opkikker en de lekkere én gezonde hapjes maakten dat mijn humeur er snel op verbeterde. Tot mijn baas het nodig vond een diepgaand gesprek met mij aan te knopen om te analyseren wat er precies was misgelopen. Iets waar ik op dat moment echt geen behoefte aan had. Maar goed, gelukkig had ik daarna nog een paar fijne gesprekken.

Blij dat onze openingsavond een succes was. Ik kijk alvast uit naar de conferentie morgen!

Officiële kennismaking met onze nieuwe werkplek

Deze ochtend mochten we eindelijk onze intrek innemen in ons nieuwe gebouw. Een dag waar lang naar was uit gekeken, zij het wat met gemengde gevoelens. Want ja, ons oude gebouw was letterlijk tot op de draad versleten en had geen noemenswaardige faciliteiten buiten de koffiebar die veel te vroeg sloot, maar de locatie in het toeristische hart van Brussel was wel echt top. Je stapte buiten en je struikelde letterlijk over de terrasjes. De nieuwe buurt aan het Noordstation kan daar in de verste verte niet aan tippen. Maar het gebouw zelf is fenomenaal: het uitzicht, de moderne vergaderfaciliteiten, de prachtige planten, de sportfaciliteiten, de eetgelegenheden (waarop we nog een paar maanden zullen moeten wachten), de leuke hoekjes waar je even kan relaxen,…

Op deze bijzondere dag werden de collega’s en ik onthaald op een lekker ontbijtje met koffiekoeken, vers fruit en yoghurt. Na een boeiende inleiding over de totstandkoming van het gebouw en de vele faciliteiten waarvan we in de toekomst gebruik kunnen maken, was het tijd voor de rondleiding. Wat ik zag, maakte me alvast enthousiast. Ik denk echt dat ik me snel zal thuis voelen op onze nieuwe stek. En ook de reacties van de collega’s waren zeer positief.

Alleen jammer dat de voormiddag eindigde op een zure noot toen ik bericht kreeg van oncollegiaal gedrag van een aantal collega’s, die achter mijn rug met de topics van mijn afdeling aan de haal waren gegaan. Niet tof.

Ristorante Rossi

Gisteren hadden mijn vriend en ik afgesproken met ons Leuvens vriendengroepje om samen te gaan eten bij Rossi. Spijtig genoeg kregen we ‘s ochtends het slechte nieuws dat de vader van onze vriendin die nacht overleden was. We wisten dat de vader in het ziekenhuis lag, maar waren er allemaal vanuit gegaan dat hij zou herstellen. Het overlijden kwam dus onverwacht, ook voor zijn naaste familie. Uiteraard moesten onze vrienden gezien de triestige omstandigheden afhaken. En zo kromp ons gezelschap tot vier personen.

We startten de avond met ons vieren op ons appartement met een flesje champagne, dat we open trokken om te klinken op de vader van onze vriendin. Mijn vriend en ik hadden een paar hapjes voorzien, niet te veel, want we wilden nog voldoende appetijt hebben voor ons bezoek aan Rossi.

En ja, het diner bij Rossi stelde niet teleur. De Italiaanse keuken blijft toch één van de beste ter wereld! Al hoop ik stiekem dat Rossi eens op zoek gaat naar een groter pand, want die uitbreiding met partytenten in de Standonckstraat, dat is het toch niet. En binnen is het ook wat krap zitten, naar mijn mening. Al zorgt die locatie natuurlijk ook voor een bijzondere vibe.

Even dreigde er een zure noot de avond binnen te sluipen. Onze vriend had het gevoel dat de fles wijn die we aangeraden kregen niet meer ok was. Ik dacht dat de wijn wel nog goed was, maar misschien op het randje van té oud. Voor de zekerheid vroegen we de mening van de chef. Die leek onze vraag niet zo tof te vinden en reageerde iet of wat gepikeerd. Hij verzekerde ons dat de wijn wel goed was. Nu, naar mijn mening, mag je als klant toch informeren bij twijfel, niet? Gelukkig werd het incident van tafel geveegd met een extra karafje wijn. Iedereen blij. 😉

Appetizer:

Pappa al pomodoro ceci e calamaretti (Toscaanse tomatenpap met kikkererwten en calamares):

Pinsa romana, scalogno in agrodolce puntarelle e porchetta glassata (Romeinse pinsa, zoetzure sjalotjes, cichorei en geglazuurde porchetta):

Ravioli fatti in casa con rapa rossa, radicchio, gorgonzola en noci (huisgemaakte ravioli met rode biet, radicchio uit Veneto, gorgonzola en walnoten):

Merluzzo con cavolfiori e salsa verde (skrei met bloemkool en groene saus):

Sbrisolona con gelate all’arancia sanguinella e cioccolata (sbrilolona cake met bloedsinaasappelijs en chocolade):

Antipasti van Il Pastaio

Gisterenavond hadden we onze lieve vrienden uit Wijgmaal op bezoek. Hun twee jongens zijn ondertussen groot genoeg om alleen thuis te blijven, dus werd het een gezellige avond met z’n vieren op ons appartementje.

Voor de gelegenheid hadden mijn vrienden en ik antipasti bij Il Pastaio besteld. En amai, dat smaakte! Simpel, maar lekker! En uiteraard vergezeld van een lekker glaasje Italiaanse wijn! Topavond!

Wat wij aten:

Parmahan met vijgen
Assortiment van salami
Gegrilde groenten, ansjovis, olijven en zongedroogde tomaten
Gevulde pepers met tonijn
Mozzarella, tomaat en basilicum
Bresaola met rucola

Aangevuld met wat extraatjes van de zaterdagmarkt in de Brusselsestraat.

Yet Another Blog

Life on my side

persoonlijk