Zijn vaak de beste!

Gisterenavond hadden mijn vriend en ik niets gepland (ik probeer vrijdagavonden tegenwoordig vrij te houden om me te kunnen voorbereiden op de Koreaanse les zaterdagochtend). Omdat ik echter gelezen had dat er in het kader van Leuven by Night allerlei foodtrucks en eetstandjes in de Bondgenotenlaan zouden staan, had ik mijn Koreaans huiswerk (wij moeten tegenwoordig al heelder opstellen schrijven) al op donderdagavond gemaakt, zodat de vrijdagavond lekker leeg was.

We namen voor de zekerheid ook het fototoestel mee, want wie weet, stootten we op een fotogenieke scène voor ons kerstkaartje. Natuurlijk was de eerste foodtruck waaraan we halt hielden de Koreaanse voor een lekkere portie tteokbokki (떡볶이). Alleen jammer dat dit een vrij zwaar gerecht is, waardoor er van bij het begin al niet meer veel ruimte overbleef voor bijkomende gerechtjes. Al kon ik het niet laten om wat mee te pikken van de heerlijke everzwijnstoverij met chocolade die mijn vriend besteld had bij het kraampje Convento Food.

Ik maakte van het latere sluitingsuur van de winkels gebruik om nog een jurk te passen in één van de chiquere kledingwinkels aan de Bondgenotenlaan. Het model was prachtig, maar de kleur was niet helemaal mijn ding en in de andere kleur hadden ze mijn maat helaas niet meer. Jammer. We stapten met lege handen naar buiten, al had het gratis glaasje champagne wel gesmaakt.

Net toen we aan het overwegen waren om een tweede glaasje champagne te gaan drinken aan de bar van het ongespecificeerde goede doel, liepen we een bevriend koppel tegen het lijf. Ze hadden de kinderen thuis gelaten onder toezicht van de babysit en kwamen net als wij van de kerstsfeer in Leuven proeven. We bestelden meteen vier glaasjes champagne om deze toevallige ontmoeting te vieren en beslisten de rest van de avond met elkaar door te brengen.

We genoten met ons viertjes van de ietwat kitscherige verlichting van het stadhuis, gingen even kijken naar de start-ups in de zijvleugel van het stadhuis en belandden bij Jeroen Meus om (eindelijk) eens zo’n ‘haute dog’ te proberen. Ik moet eerlijk bekennen dat het broodje met worst mij beter beviel dan verwacht, al zal ik nooit een echte fan van het concept worden. Daarvoor eet ik gewoon niet graag genoeg worst.

We sloten onze avond af op het verwarmde terras van de Baracca (niet ecologisch, wel gezellig) met een lekkere cocktail. Mijn moscow mule was de perfecte afsluiter van een zeer fijne avond.