Genomen tijdens onze dagelijks wandeling ter bevordering van onze fysieke en mentale gezondheid.
leuven
Afhaalramen tijdens lockdown
Zoals jullie weten, is ramen mijn favoriete comfortfood. Dus toen ik las dat Ramenbar Susuru de mogelijkheid bood om af te halen, kon ik niet wachten om deze optie uit te proberen. De noedels en de garnituur waren apart verpakt van de bouillon, om te vermijden dat de noedels te zacht zouden worden tijdens het transport. Wat ik wel verkeerd had ingeschat: de wandeling van Susuru naar ons appartement maakte dat de bouillon al bijna helemaal afgekoeld was toen ik thuis aankwam. De bouillon kwam duidelijk niet kokend heet uit de pot, zoals ik verwacht had en eigenlijk vond ik de hoeveelheid bouillon ook te weinig.
Dus ja, lauwwarme ramen levert toch niet hetzelfde geluksgevoel op als heerlijk warme ramen. Beetje een mislukt experiment, dus. Of de volgende keer toch maar met de fiets gaan?
Als uitsmijter een foto van de zonsondergang (zo blij dat de zon schijnt):
En een foto van onze wandeling bij valavond:
Groot Begijnhof bij valavond
Mijn vriend en ik kloppen lange, lange werkdagen. Bij mij op het werk stapelen de corona-opdrachten zich op en doen we ons best om het overzicht te bewaren tussen de vele Teams-vergaderingen door. Tezelfdertijd is de supercomputer op het werk van mijn vriend gecrasht en natuurlijk is het in de huidige omstandigheden niet zo eenvoudig om wat specialisten uit een ander land naar een Zwitsers datacenter te sturen. Enfin, we vervelen ons met andere woorden niet. Integendeel, veel vrije tijd is er ons de voorbije dagen niet gegund geweest. Toch proberen we elke dag een wandeling in te lassen rond valavond. Kwestie van ons lijf toch een beetje beweging te gunnen als afwisseling voor al dat achter de computer zitten.
En wat is er mooier in Leuven dat het Groot Begijnhof bij valavond?
En als uitsmijter een fotootje van de akelig lege Grote Markt:
Een zonnige zondag in de Kruidtuin
Na de Parkabdij zaterdag, trokken mijn vriend en ik zondag naar de Kruidtuin. Kwestie van zoveel mogelijk van dit prachtig, zonnige lenteweer te profiteren, zonder de regels van de social distancing uit het oog te verliezen. Vreemd om op zo’n zonnige dag de Oude Markt over te steken zonder ook maar één terrasje te zien. Surreëel. Deze periode zal mij alleszins nog lang bijblijven. En ook: lang leve Hanami (花見)!
En als uitsmijter, een stukje oude stadsomwalling:
Ontspanning in tijden van Corona
Na drie dagen thuiswerken, was ik het eerlijk gezegd al beu. En ja, we hebben geluk dat Microsoft Teams tegenwoordig zo goed werkt, maar er gaat toch niets boven écht menselijk contact. Ik vind deelnemen aan zo’n Teams vergadering ook vermoeiender dan een normale vergadering, je moet je meer concentreren om alles goed te verstaan. En ik word ook een beetje ongelukkig van het feit dat ik de godganse dag op één plek moet blijven, gekluisterd achter mijn pc, met amper tijd voor een middagpauze. I like to be on the move.
Na drie dagen meer dan tien uur per dag gewerkt te hebben, snakten mijn vriend en ik zaterdag met andere woorden naar een beetje gezonde buitenlucht and a change of scenery. En hoera, het was frisjes, maar de zon was van de partij! We staken de sporen over en lieten het akelig lege station achter ons om langs het nieuwe Park Belle-Vue en het mooie stadskerkhof naar de Abdij van Park te wandelen. We waren duidelijk niet de enigen die van het zonnetje wilden genieten. Het was behoorlijk druk op de wandelpaden langs de vijver. Maar iedereen deed zijn best om anderhalve meter afstand van mekaar te houden. Sommigen zelfs heel letterlijk. Het is trouwens het ideale moment om sakura te spotten. Prachtig bloeiende bomen tegen gekomen.
En de prijs voor de origineelste manier om je hobby te blijven beoefenen gaat naar:
Afscheid van Kintsugi sushi
Ok, het is wellicht decadent om twee keer op één dag op restaurant te gaan, but desperate times call for desperate measures… En het zou wellicht de laatste keer in een lange tijd zijn dat mijn vriend (vrijdagochtend in alle vroegte geland op Zaventem) en ik nog de gelegenheid hadden om samen op restaurant te gaan. Tegelijkertijd wilden we ons favoriete sushirestaurant een hart onder de riem steken, goed beseffend dat hen de komende weken barre tijden te wachten staan.
We zetten ons “laatste avondmaaltijd” meteen goed in met een glaasje warme saké: combineert geweldig met een heerlijke sushiboot en is ook niet te versmaden bij een portie edamame. We informeerden bij de bediening naar de plannen voor de komende periode, maar helaas, Kintsugi sluit de komende weken de deuren volledig. Dat betekent geen afhaalsushi meer… Barre tijden, ik zei het al.
Na afgerekend te hebben bij Kintsugi, trokken we naar L’Etoile d’Or, waar we nog nét voor 21u konden binnen glippen. Onze laatste avond op restaurant mocht een lekkere cocktail niet ontbreken en de uitbater van L’Etoile d’Or weet hoe een goeie cocktail te shaken. De uitbater was trouwens erg blij met ons bezoek vlak voor de sluiting. Het deed hem duidelijk deugd even zijn hart te luchten over de lockdown parties op de Oude Markt. Bijzonder ongepast, want daardoor vergroot je het risico van besmetting alleen maar. Jammer dat de uitbaters van deze horecazaken op dat vlak hun verantwoordelijkheid niet nemen.
Wij hielden het braaf (nuja) bij een glaasje cava en twee cocktails. Kwestie van iets te hebben om aan terug te denken tijdens de komende weken.
Laatste avondmaal in de Sint-Pieterskerk
Woensdagavond had ik het genoegen uitgenodigd te zijn voor de exclusieve preview van de nieuwe permanente tentoonstelling in de prachtig gerestaureerde Sint-Pieterskerk. Omdat alleen ook maar alleen is, nodigde ik mijn vriendin uit om me te vergezellen. Om 18.40u stipt stapten we de kerk binnen, waar we allebei een hoofdtelefoon en een iPad kregen. Digitaal gewapend trokken we de kerk binnen om via augmented reality Leuvense topstukken uit de Vlaamse kunstgeschiedenis in hun historische context te ontdekken. De blikvanger van de tentoonstelling was uiteraard ‘Het Laatste Avondmaal’ van Dieric Bouts, een Vlaamse Meester die thuis is in Leuven. Spijtig genoeg duurde de preview maar twaalf minuten, wat toch echt veel te kort was. Maar goed, zo werden mijn vriendin en ik geprikkeld om later nog eens terug te keren.
Na ons bezoekje aan de Sint-Pieterskerk (die trouwens zo mooi is dat je geen augmented reality nodig hebt om van een bezoek te genieten), gingen mijn vriendin en ik nog iets drinken in het dichtst bijzijnde café (de Agora, dat moet al van mijn studententijd geleden zijn dat ik daar nog eens was geweest). Veel tijd hadden we niet, want ik werd om 20u verwacht voor het diner in M. Een diner geïnspireerd op ‘Het Laatste Avondmaal’ van Dieric Bouts, verzorgd door Het Land aan de Overkant, dat kon niet anders dan lekker zijn. Spijtig genoeg was de uitnodiging strikt persoonlijk en mocht ik geen date meenemen.
Gelukkig kwam ik aan een tafel terecht met allemaal zeer sympathieke tafelgenoten. Vooral de jongeman links van mij had een aangename babbel. Knap, boeiende job en geïnteresseerd in cultuur, yep, he definitely was gay. 😉 We kregen een menu voorgeschoteld dat met de hulp van een foodarcheoloog (de tweede foodarcheoloog die ik in mijn leven ontmoette!) was samengesteld om zo dicht mogelijk een middeleeuws banket te benaderen. De verschillende gerechten werden in grote schotels tegelijkertijd op tafel gezet, in zo’n overvloedige hoeveelheden dat ik me een beetje slecht voelde toen ik zag hoeveel er bleef liggen. Aan mij zal het nochtans niet gelegen hebben, ik heb zeer mijn best gedaan om van alles te proeven, inclusief de lekkere Chardonnay van Domaine Amélie Guillot.
Zo zag onze middeleeuwse menu eruit:
Gerookte paling, zuurdesem, groene kruiden
Zalm gebakken in zoutdeeg
Kabeljauw in de oven
Lamsboutroulade met zuiderse kruiden
Fricassee van kalf
schorseneren/hazelnoot
linzen/gekonfijte eendenbout
Knolselder/zeewier
bloemkool/specerijen uit het OostenRijsttaart, gezouten karamel
Big Bang in het Agora Leercentrum
Ledigheid is des duivels oorkussen, dus breide ik nog een avondje brainstormen aan deze toch al drukke werkdag. Ik was immers erg benieuwd naar deel twee van de Big Bang brainstorm. De hapjes van Content waren alvast van een hoger niveau dan de tortilla chips van de eerste brainstorm. Fijn om iets gezonds voorgeschoteld te krijgen.
Ik kwam aan tafel te zitten bij iemand die ik in een ver verleden via het bloggen heb leren kennen. Leuk om wat herinneringen op te halen en ook om kennis te maken met zijn Zuid-Koreaanse vrouw. Meteen een paar zinnetjes Koreaans op haar losgelaten, al moet ik toegeven dat mijn kennis van het Koreaans steeds verder aan het wegzakken is (zo jammer dat het Korean Cultural Center in Brussel geen lessen meer organiseert).
We startten de avond met een samenvatting van de resultaten van de vorige keer. Hét beste idee dat uit de vorige brainstorm is gekomen, is het kunstwerk fysiek te laten uitdijen over gans de stad, zoals de echte Big Bang. Een tof idee omdat op die manier elke buurt zal betrokken worden bij het kunstwerk. We probeerden de ideeën uit de eerste brainstorm verder te concretiseren en eindigden de avond met het formuleren van een zo concreet mogelijke opdracht aan een fictieve kunstenaar.
Ben benieuwd wat dit traject uiteindelijk zal opleveren.
Celebrating the birthday boy
Na de wellness ‘s ochtends, vierden mijn vriend en ik ‘s avonds gezellig verder bij Convento Wijnbistro. Grappig: we kwamen onze vrienden tegen met wie we elk jaar op weekend gaan. Zij zaten met hun gezelschap aan een lange tafel. Konden ze meteen mijn vriend gelukkige verjaardag wensen. 😉
En ja, het eten was, net als de vorige keer, erg lekker. Omdat het een feestelijke gelegenheid was, gingen we voor de full option: 5 gangen met aangepaste wijnen. Extra punten voor de bijzonder vriendelijke bediening én de kleurpotloodjes op elke tafel, waarmee ik me kon uitleven op de papieren onderlegger. Zoals het hoort, startten we de avond in stijl met een cocktail gebaseerd op pisco.
Geniet met ons mee:
Appetizer (disclaimer: neen, daar liggen geen rupsen op ons bord, dat is gepofte rijst):
Noordzeekrab, brioche, kokos, kaffir, koolrabi:
Brandade van schelvis, boterraap, groene kruiden, jus van langoustine:
Consommé van duif, gerookte eendenborst, boekweitnoedels, shiitake:
Roggevleugel, warmoes, hazelnoot, Cornes de Gâtes:
Kaastaart, passievrucht, mango:
En ik mocht ook een beetje proeven van de kaasplank van Kaasmeester Elsen die mijn vriend genomen had in plaats van het dessert:
Een culinair hoogstaande avond verdient het om afgesloten te worden met een goeie digestief. Mijn vriend en ik mochten van de uitbater proeven van de Pazo Señorans Orujo de Galicia én de Pazo Señorans Aguardiente de Hierbas de Galicia, een afgeleid destillaat van Spaanse wijn dat mij geheel en al onbekend was. Fijn dat we mochten proeven, maar uiteindelijk smaakte de Rum New Grove ‘Savoir Faire’ uit 2009 mij toch beter…
Birthday Wellness
Uitgeslapen op schrikkelzaterdag en de dag feestelijk begonnen met een fijne vrijpartij. Onder het motto: goed begonnen is half gewonnen. Tot het mijn vriend en ik opeens begon te dagen dat we geen van beiden een bevestigingsmail voor een reservatie bij Aquaheaven in onze mailbox terugvonden. We hadden twee weken geleden beiden een poging ondernomen om te reserveren voor zaterdagnamiddag 29 februari maar kregen de hele tijd foutmeldingen. Ik had het geplande tijdstip voor ons bezoek wel in mijn agenda genoteerd, maar was vervolgens helemaal vergeten om effectief te zorgen dat die reservatie rond was. Stom…
Gelukkig zou er volgens de website om 10.50u nog een opening zijn in Mozaïek. Snel gebeld en oef, toch nog twee uurtjes wellness kunnen te pakken krijgen. Een uur minder lang en ook een stuk vroeger op de dag dan oorspronkelijk gepland, maar beter dan niets, nietwaar? We trokken snel onze kleren aan, propten een yoghurtje in onze mond en hup, op naar Aquaheaven!
En ja, we hebben ervan genoten!