Opening van Abby in Kortrijk

Na mijn bezoek aan het Wintercircus en De Vooruit in de voormiddag, zocht ik een plekje om in de namiddag remote te werken in Gent. Vervolgens spoorde ik samen met een Gentse collega naar het mooie, maar iets te verre Kortrijk voor de feestelijke opening van Abby.

Na een fijne wandeling van het station naar de voormalige abdijsite, kwamen we net op tijd aan voor de officiële onthulling van ‘Wilting Flower #5‘ van kunstenaar Daan Gielis in de binnentuin van Abby. Vervolgens brachten we eerst een bezoek aan het splinternieuwe museum. Jammer genoeg kon ik niet gans het museum bezoeken, omdat het personeel ons met aandrang vroeg ons naar de feesttent te begeven voor de toespraken en een panelgesprek. Ik ben dus zeker van plan om nog eens terug te keren en het nieuwe gebouw en de tentoonstellingen op mijn gemak te bewonderen. Ik kan alvast zeggen dat ik een grote fan ben van de architecturale keuze voor eenvoud, die perfect bij de site past. Ik kijk alvast uit naar het moment dat de tuin volgroeid zal zijn.

IMG_2038

IMG_2040

IMG_2042

IMG_2046

IMG_2048

IMG_2051

IMG_2053

IMG_2054

IMG_2056

IMG_2057

IMG_2064

 

De hapjes op de receptie waren eerder karig, gelukkig werden er, na de veel te lange toespraken, frietjes in een puntzak geserveerd. Normaal ben ik niet zo’n frietjesfan, maar honger in de beste saus.

Heel lang kon ik echter niet blijven plakken op de receptie, want er wachtte mij nog een lange treinrit terug naar Leuven. Gelukkig had ik tot Brussel-centraal gezelschap van een aantal boeiende mensen waardoor de treinrit zo voorbij vloog.

Museumdagje in Antwerpen

Gisterenochtend spoorden mijn vriend en ik opnieuw naar Antwerpen voor een dagje musea bezoeken met zijn ouders. Naar goede gewoonte begonnen we onze uitstap met een lunch bij Nuoc Mam, waar we tijdens ons vorige bezoek aan Antwerpen heel lekker geluncht hadden. Ditmaal was het warm genoeg om op het terras te kunnen eten. Met dank aan het zalige lentezonnetje. We startten met Vietnamese loempia’s, dumplings en pannenkoekjes met eend. Om eens iets anders dan phở te nemen, ging ik voor de bun (een rijstnoedelsalade) met scampi. Echt superlekker! En natuurlijk dronken we daar een flesje bubbels bij.

IMG_1909

IMG_1911

IMG_1913

IMG_1914

Als eerste museum van de dag bezochten we het KMSKA, omdat we de ouders van mijn vriend graag wilden onderdompelen in de magische wereld van Hans Op de Beeck. En ja, het was voor mijn vriend en ik pas van vrijdag geleden dat we deze tentoonstelling bezochten, maar dat kon ons eerlijk gezegd niet deren. De vele details van de grijze beelden zorgden dat we meer dan genoeg hadden om naar te kijken.

IMG_1917

IMG_1918

IMG_1923

IMG_1927

IMG_1932

IMG_1935

IMG_1936

IMG_1939

IMG_1942

IMG_1946

IMG_1948

IMG_1949

IMG_1952

IMG_1955

Onze volgende bestemming was de Panamarenko-tentoonstelling in het M HKA. Ik had misschien net iets meer van deze tentoonstelling verwacht. Uiteindelijk werden er slechts een bescheiden aantal werken getoond. Al blijft Bing of the Ferro Lusto X natuurlijk een tot de verbeelding sprekend kunstwerk. De drang van Panamarenko om naar de sterren te reizen, is alleszins heel voelbaar doorheen gans de opstelling.

IMG_1960

IMG_1962

IMG_1964

IMG_1965

IMG_1968

IMG_1969

IMG_1972

We pikten ook de tentoonstelling ‘De toestand is vloeibaar’ mee, waarvan sommige werken me aanspraken en andere dan weer helemaal niet. Maar dat is eigen aan dit soort hedendaagse kunst.

IMG_1973

IMG_1974

IMG_1977

We sloten ons dagje musea kijken af met de bijzonder fascinerende tentoonstelling over het leven en werk van Lee Miller in het FOMU. Wat een vrouw! Als je haar biografie leest, lijkt het wel alsof ze drie levens geleid heeft in plaats van één. De tentoonstelling heeft mij alvast geprikkeld om binnenkort de film over haar leven met Kate Winslet in de hoofdrol te bekijken. Uiteraard werd ik het meest geraakt door haar werk als oorlogsfotograaf, maar ook haar liefdesleven was bijzonder boeiend. Pittige dame.

IMG_1978

IMG_1979

IMG_1980

IMG_1981

IMG_1982

IMG_1983

IMG_1984

We sloten deze fijne en artistieke dag af met wat hapjes op het terras van de Wasbar. En dankzij de NMBS geraakten we vlotjes thuis!

IMG_1997

Mijn petekindje is twaalf!

Niet te geloven hoe snel de tijd vliegt! Twaalf. TWAALF! Volgend jaar gaat hij al naar het middelbaar! Slik!

Reden te meer om hem te verwennen met een fijn en lekker feestje met volledig zelf gemaakte pizza’s (yep, de papa van mijn petekindje maakte zelfs het deeg helemaal zelf). Het was zelfs warm genoeg om buiten te aperitieven. En al staat mijn petekindje nog steeds niet echt graag in de middelpunt van de belangstelling, ik zag hem genieten.

En naar goede gewoonte werd op het eind van de avond de fles limoncello boven gehaald.

IMG_1878

IMG_1880

IMG_1884

IMG_1896

IMG_1902

Hans Op de Beeck: Nachtreis in het KMSKA

Gisteren woonde ik samen met mijn vriend en een hele bende collega’s de opening bij van de tentoonstelling Hans Op de Beeck: Nachtreis. Na mijn oren verwend te hebben tijdens het concert in Bozar eergisteren, waren nu mijn ogen aan de beurt. Want ja, deze expo brengt je letterlijk een andere wereld binnen. Eentje van verstilling, ontroering en verwondering in het grijs. Zeer bijzonder. De beelden van Hans Op de Beeck zien er zo levensecht uit dat je elk moment verwacht dat ze tot leven zullen komen.

En ja, de receptie was naar goede gewoonte ook weer erg de moeite. Met dank aan de NMBS om ons veilig thuis te brengen.

IMG_1759

IMG_1761

IMG_1775

IMG_1783

IMG_1786

IMG_1797

IMG_1798

IMG_1801

IMG_1803

IMG_1805

IMG_1808

IMG_1812

IMG_1814

IMG_1817

IMG_1823

IMG_1825

IMG_1828

IMG_1831

IMG_1834

IMG_1836

IMG_1839

IMG_1840

IMG_1841

IMG_1849

IMG_1850

IMG_1854

IMG_1855

IMG_1859

IMG_1860

IMG_1864

IMG_1866

IMG_1868

IMG_1869

IMG_1870

IMG_1872

IMG_1873

Vip-avond Klarafestival 2025

De afspraak om bij te praten met mijn vriendin uit Kruibeke stond al een tijdje in mijn agenda, maar had nog geen concrete invulling gekregen. Dus toen de uitnodiging voor de Vip-avond van het Klarafestival in mijn mailbox viel, contacteerde ik haar met de vraag of ze zin had om mijn plus one te zijn. Aangezien ze zelf lang een instrument gespeeld heeft, zei ze meteen ja.

En dus troffen we elkaar rond half zes in Brussel-centraal om samen naar het walking dinner in de Warande te gaan. Het was de eerste keer dat ik naar dit evenement ging, dus ik wist niet goed wat te verwachten. We werden gelukkig alles behalve teleurgesteld. Eén blik op de menukaart die op elke receptietafel stond, maakte duidelijk dat we een culinair hoogstaande avond tegemoet gingen. En de champagne smaakte ook naar meer.

IMG_1719

IMG_1720

819ee61b-4420-49d9-86f1-2cc29227be36

IMG_1723

IMG_1728

IMG_1729

Na de speeches en het dessert wandelden we in groep naar de Henry Le Beoufzaal in Bozar voor het concert van het Gürzenich-Orchester Köln onder leiding van Emmanuel Tjeknavorian. We genoten van het muzikale programma met muziek van Chatsjatoerjan, Moessorgsksi en Ravel. Het hoogtepunt van de avond was het pianoconcerto van Ravel met pianist Bertrand Chamayou aan de toetsen. Prachtig.

Na het concert genoten we van een glaasje wijn op de afsluitende drink in het Fumoir en namen we de tijd om uitgebreid bij te praten over de grote veranderingen in het leven van mijn vriendin. Een avond om in te kaderen.

Brasserie Absolut

Na talloze take-away dates, leek het Goofball en mij wel eens leuk om voor de afwisseling samen op restaurant te gaan. Met al die drukke agenda’s was het niet evident om een geschikt moment te vinden, maar gisteren was het dan eindelijk zover en konden we met ons zessen genieten van een lekker avondmaal in Brasserie Absolut. We deelden piementos de Padrón, garnaalkroketjes en nacho’s als voorgerecht. En als hoofdgerecht koos ik voor een klassieker: een vispannetje. Lang geleden dat ik dat nog eens gegeten had, maar ik moet zeggen dat het smaakte.

Tijdens het eten luisterden we naar de verhalen van Kabouter die in de namiddag ter gelegenheid van een verjaardagsfeestje naar een trampolinepark was geweest. Iets wat mij heel leuk lijkt! Al vrees ik wel dat ik helemaal onder de blauwe plekken zou terugkomen van zo’n trampolinefeestje.

IMG_1669

IMG_1671

IMG_1673

IMG_1680

De filosofie van Sinatra

Gisteren zakten we met ons groepje van vijf Leuvenaars en één Genevois af naar La Filosofia in de Parkstraat. Onze vriendin had een mooie tafel voor zes personen gereserveerd aan het raam en ik keek er persoonlijk heel erg naar uit om te genieten van een avond met Italiaanse specialiteiten.

We startten de avond met rosé bubbels en een tagliere del Colomba om te delen. Als hoofdgerecht koos ik voor de tarbot met groene asperges, cavolo nero en puree met een pesto van citroen di Amalfi. Heerlijk! Wat een bezoek aan La Filosofia ook altijd memorabel maakt zijn de toffe Italiaanse obers die met veel flair het eten serveren. We sloten de maaltijd af met een aan tafel bereide tiramisu, waarvoor ik vriendelijk paste wegens te koffierijk naar mijn smaak.

IMG_1643

IMG_1649

IMG_1655

IMG_1657

IMG_1660

Na de maaltijd namen we afscheid van onze vrienden die tijdig terug moesten zijn om de babysitter af te lossen en trokken we met ons geslonken gezelschap van vier personen naar de Sinatra voor een after dinner cocktail. Al was die tweede cocktail wellicht van het goed te veel. 😉

Klinken op de vriendschap in Victor Bozar Café en BrewDog

Gisterenavond had ik afgesproken met een oud-studiegenoot die nu in Mechelen woont, maar net als ik in Brussel werkt. Origineel kon je de plek die ik had uitgekozen voor het diner niet echt noemen, want net als bij onze vorige afspraak had ik een tafel voor twee in het Victor Bozar Café gereserveerd. Naar goede gewoonte was ik eerst op de plek van afspraak en maakte ik van die gelegenheid gebruik om nog wat mails te beantwoorden. Een paar minuten later wandelde mijn date het restaurant binnen met een prachtige bos bloemen! Helaas waren de bloemen niet voor mij bestemd, maar voor zijn vrouw. Ze vierden namelijk de volgende dag hun huwelijksverjaardag. Wat een romanticus!

Mijn oud-studiegenoot wilde de bloemen eerst gewoon naast mij op de zitbank leggen, maar dat leek me toch geen goed idee. Ik vroeg heel vriendelijk aan onze ober of we een emmer voor de bloemen konden krijgen en prompt verscheen er een met water gevulde ijsemmer aan onze tafel. Wat een service!

IMG_1625

Vervolgens genoten we samen van een lekker hoofdgerecht en omdat de porties bij Victor Bozar heel redelijk zijn, hadden we allebei nog plek voor een dessert. Want ja, hoe kon ik neen zeggen tegen het dessert van de dag? Een overheerlijke sabayon!

IMG_1623

IMG_1626

IMG_1627

Terwijl ik en mijn date gezellig aan het eten zaten, was mijn vriend met Swissair onderweg naar België. Ik had mijn vriend op voorhand gezegd dat ik een afspraak had met onze kameraad en dat ik hem van zodra hij geland was zou laten weten of het nog de moeite was om te vervoegen. Dus na het dessert vroeg ik of onze kameraad nog iets wilde drinken. En jawel, dat was het geval. We zakten met ons tweetjes af naar de Brewdog vlakbij Brussel-centraal en, na ongetwijfeld een memorabele spurt om de trein in Zaventem te halen, sloot mijn vriend rond kwart na negen aan bij ons gezelschap. Onze kameraad en ik hadden al een flesje witte wijn achter de kiezen, dus mijn vriend had een lichte achterstand, die hij snel wegwerkte met een speciaal biertje. 😉

We bleven nog meer dan een uur plakken in de Brewdog om vervolgens ietwat aangeschoten de trein terug naar Leuven en Mechelen te nemen. Echt een supertoffe avond. Voor herhaling vatbaar!