appartement

Liftproblemen

Laat me jullie vertellen dat er leukere dingen zijn dan veel te vroeg op een zondagochtend gewekt te worden door een brandalarm. Niet dat er brand was of zo, neen, de buurvrouw had in paniek op het brandalarm geduwd omdat haar man vast zat in de lift. Gelukkig had ze de common sense om het alarm snel weer af te zetten of we hadden nog stoere brandweermannen de trappen van ons gebouw zien oprennen. Natuurlijk waren mijn vriend en ik allebei meteen klaarwakker. Ik in pyama de gang op om te zien wat er aan de hand was. Gelukkig had de man van de buurvrouw iets meer gezond verstand en heeft hij het nummer van de firma dat in de lift hangt, gebeld. De liftfirma vertelde hem hoe hij de deuren kon open maken en zichzelf kon bevrijden. Na een vijftal minuten was hij eruit.

De lift is nog steeds buiten werking. Benieuwd hoe lang het zal duren voordat het mankement gerepareerd is. Ondertussen nemen wij vrolijk de trap. Veel gezonder.

Gewapend beton

Stevig is het wel, maar erin boren is een hel, zeker als je niet het juiste materiaal hebt. Vandaar dat het bij ons altijd net iets langer duurt voordat de kaders aan de muur gehangen worden. Maar vandaag grepen we de koe bij de horens en werd er zo hard geboord dat de buren er nog niet goed van zijn. Et voilà, ons appartement ziet er weer een beetje fleuriger uit.

Een brandluchtje

Gisterennacht, vlak voor het slapengaan, drong er opeens een doordringende brandgeur mijn door snot verstopte neusgaten binnen. Een brandgeur die ondanks de snotbarrière toch mijn neusharen wist te beroeren, dat kon geen gewoon brandje zijn. Mijn vriend rook het ook en naarstig gingen we op zoek naar de oorzaak van de geur. Want waar geurproducerende rook is, moet vuur zijn. Alle mogelijkheden werden overlopen. Komt de geur van buiten? Neen. Van bij de buren? De plaatsen (badkamer en toilet) aangesloten op de luchtschacht hadden het minst last van het geurtje. Ook niet dus. Op de gang viel er ook geen brandlucht te bespeuren. In de berging roken we ook niets. Bleef over:  één van de vele pc’s in onze leefruimte waar de geur het sterkst leek te zijn.

Je had ons eens moeten zien snuffelen. 😉 Uiteindelijk is je neus zo doordrongen van die geur dat je niet meer in staat bent de oorsprong te identificeren. Uiteindelijk hebben we niks gevonden. Geen enkele pc leek de oorzaak te zijn van de brandgeur. We zagen nergens iets smeulen. Zonder resultaat, staakten we de zoektocht, maar echt gerust hebben we niet geslapen. Gelukkig bleek in de ochtend ons appartement nog intact te zijn. Waar de geur vandaan kwam, zal voor altijd een raadsel blijven.

Vingergymnastiek

Terug van de winkel, geen parkeerplekje voor de deur en de o zo handige plastic bakjes helaas niet bij de hand. De aanleiding voor komische jongleeracts met chips, nootjes, grany-koeken, bananen en appels. Gelukkig hebben we de keukenrollen en het toiletpapier wijselijk in de auto laten liggen. Een eigen garage, ‘t zou soms toch handig zijn.

Lenteschoonmaak

Zo eens om de drie jaar of zo, krijg ik een heel klein beetje opruimkriebels. Trigger vandaag: de absoluut onoverzichtelijke wanorde in onze logeerkamer. De rommel was ei zo na opgerukt tot aan de deur. Die deur ging nog net open en dan had je een heel smal paadje dat naar de schoenenkast leidde, het venster was al lang niet meer bereikbaar. Deze namiddag een hele hoop oude rommel bijeen geschraapt en klaar gelegd om naar het stort te doen, wat oude kleren in de kledingcontainer gegooid, enkele cursussen terugbezorgd aan de oorspronkelijke eigenaars en wat rekken heringericht. En voila, ik kan er weer voor een jaar of drie tegen. 😉