Na wat omzwervingen langs Australië en vervolgens Turnhout, zijn vrienden E en T opnieuw in Leuven beland. Ze kochten hier een huis en zitten momenteel volop in verbouwing. En zoals dat gewoonlijk gaat, wanneer men verbouwt, hadden de werken vertraging opgelopen. Wat redelijk vervelend was, want daardoor waren ze genoodzaakt met z’n vieren in een hotelkamer te kamperen. Gisteren (woensdag) kregen we een kort, verwarrend mailtje dat nogal op een noodkreet leek. De hotelkosten liepen op en het sanitair was nog altijd niet klaar. En of we wilden helpen het stapelbed ineen te steken? Na een telefoontje werd het één en ander me duidelijker. Na overleg met mijn vriend besloten we de daklozen aan te bieden enkele dagen bij ons door te brengen als het sanitair de volgende dag (donderdag) nog niet klaar was.

Wij wonen niet bepaald groot en het appartement is niet echt voorzien op vier volwassenen en twee kinderen, maar als het echt nodig was, zou het wel gaan. We hebben een stapelbed in de logeerkamer en in de leefruimte kunnen we matrassen op de grond leggen. Tot mijn grote opluchting kreeg ik vandaag het bericht dat ons aanbod niet nodig was. Het sanitair was klaar en ze konden naar het toilet gaan en zich wassen, zij het enkel met koud water. Dus trokken we vanavond naar hun nieuwe huis om te helpen het stapelbed voor de dochters in mekaar te steken. Het was geen IKEA-product en de handleiding liet erg te wensen over. Maar met de verzamelde brains van twee ingenieurs en één informaticus zijn we eruit geraakt. 😉

Benieuwd of de meisjes morgen blij zullen zijn met hun nieuwe bed.