Dineren bij Fellini

Op stap met mijn lieve vriendin die ik ondertussen toch al ettelijke jaren geleden leerde kennen tijdens de ingangsexamens van de burgies. Oh my, time does fly. Gelukkig schieten we nog altijd even goed met elkaar op en genieten we beiden van een goeie maaltijd. En ja, ook ditmaal stelde gnoccheria Fellini niet teleur.

We startten de maaltijd met bubbels en een alcoholvrije cocktail en deelden samen een bufala burrata als voorgerecht. Als hoofdgerecht koos ik voor de gnocco diocleziano (traag gegaarde schouder van everzwijn in rode wijn en balsamico). We twijfelden even, maar lieten ons dan toch overhalen door de ober om als dessert de semifreddo pistacchio te delen. Ik ben meestal niet zo’n fan van pistache verwerkt in gerechtjes, maar deze aanrader was echt een schot in de roos. Zeer lekker!

Nieuwjaarslunch bij Beaucoup Fish!

Genoten van een heerlijke nieuwjaarslunch met mijn vier directeurs bij Beaucoup Fish. De lunchmenu is daar altijd heel lekker en omdat het een feestelijke gelegenheid was, hoorde daar uiteraard een flesje prosecco rosé bij.

Rillettes van gerookte makreel, toast & koolsla:

Gelakte octopus met zwarte look, risotto van champignon:

De kabeljauw met rivierkreeftjes van één van mijn tafelgenoten:

Yet another afscheid

Het laatste voor een tijdje, hoop ik. Deze namiddag wuifden we de allerlaatste collega uit die op ons grote, tijdelijke project gewerkt heeft. We namen nu pas van haar afscheid, omdat ze nog een paar maanden bij ons op een vervangingscontract gewerkt heeft. Een indicatie dat we erg tevreden waren over haar werk.

Door een voorgaande vergadering was ik maar liefst een uur te laat op het feestje, maar gelukkig wel net op tijd voor de speech en de overhandiging van het cadeau. Lang kon ik helaas niet blijven, wegens een veel te drukke agenda en veel te veel werk, maar ik was toch blij dat ik even de tijd vond om mijn collega veel succes te wensen met haar nieuwe job. Ik twijfel er niet aan dat ze die met evenveel rustige zelfverzekerdheid zal aanpakken als ze dat bij ons gedaan heeft.

Staking plus vertraging

Deze geweldige combinatie zorgde ervoor dat ik deze middag een uur later dan gepland op mijn werk was. Gelukkig had ik marge genomen en was ik toch nog op tijd voor mijn vergadering.

Diner bij Brasserie Absolut

Brasserie Absolut blijft toch een vaste waarde in Leuven. En aangezien het nog steeds wildseizoen is, hoefden mijn vriend en ik niet verder te kijken dan de wildsuggesties op het menu. Heerlijk!

Wilde eend met een whisky sausje, spruitjes, witloof, shiitakes, stoofpeer en huisbereide kroketjes:

Hazenrug met rode wijnsaus, knolselder, witloof, oesterzwam, spruitjes, sjalot en huisbereide aardappelkroketten:

Salsafeestje!

Gisterenavond haalden mijn vriend en ik onze beste dancemoves boven voor het salsafeestje in de cafetaria van Sportcomplex Kessel-Lo. Na twee workshops meegepikt te hebben, waren we klaar voor het echte werk. En al zeg ik het zelf: we brachten het er niet slecht vanaf. Al blijft het spijtig dat mijn vriend geen salsalessen meer volgt in Genève, waardoor zijn repertoire aan salsafiguren niet meer aangroeit. En wie had gedacht dat de cafetaria van een sportcomplex zowaar redelijk kwaliteitsvolle champagne zou serveren?

Lunch bij Portogalo

Dit jaar hebben mijn vriend en ik onszelf voorgenomen om wat nieuwe restaurants in het Leuvense te ontdekken. Bij voorkeur restaurants waar je kan genieten van buitenlandse gerechten. Aangezien wij goeie herinneringen hebben aan de Portugese keuken, brachten we deze middag een bezoek aan Portogalo, één van de weinige Portugese restaurants die Leuven rijk is.

En dat bleek een echte meevaller. In een gezellig pand in een zijstraatje van de Oude Markt konden we genieten van authentieke Portugese gerechten bereid en geserveerd door Portugezen. We startten onze maaltijd met een glaasje prosecco (niet Portugees, wel lekker). Als voorgerecht deelden mijn vriend en ik een kabeljauw- en een garnaalkroket. De kabeljauwkroket was duidelijk superieur. Als het op garnaalkroketten aankomt, is onze Belgische kust toch nog altijd nummer één. Als hoofgerecht koos ik voor de arroz marisco: een heerlijk aromatisch rijstgerecht met zeevruchten. Grote honger had ik niet meer, maar als er zabaglione op het menu staat, kan ik de verleiding niet weerstaan. Mijn vriend en ik vroegen twee lepeltjes om de zabaglione te delen, want de portie was copieus, maar oh zo lekker!

Een fijne ontdekking!

Hernieuwde kennismaking met Trente

Dankzij de geweldige mademoiselle Julie genoot ik gisteren van een uitstekende maaltijd bij restaurant Trente. Ik moest het even opzoeken op deze blog, maar het was van 2017 (!) geleden dat ik de laatste keer dineerde bij Trente. Toen zat dit restaurant nog in de Muntstraat. Het was mij een tijd geleden opgevallen dat het pand in de Muntstraat leeg stond, maar ik had er eerlijk gezegd geen idee van of ze verhuisd waren of gestopt. Gelukkig bleek het dat eerste te zijn. Trente huist nu in een mooi en stijlvol pand vlakbij de Leuvense Kruidtuin.

Naar goede gewoonte wachtte ik mijn vriendin op in het station van Leuven en wandelden we samen naar het restaurant. Onderweg konden we nog wat genieten van de mooie Leuvense kerstversiering.

Het eten bij restaurant Trente was nog even verzorgd en lekker als ik mij herinnerde. Alleen mocht het tempo waarop de gangen elkaar opvolgden wel iets hoger liggen. Doordat er maar één persoon de bediening van de zaal voor zijn rekening nam, duurde het allemaal wat lang en bleef er helaas geen tijd over om nog een koffietje of een theetje te drinken, want mijn vriendin moest haar trein halen. En eerlijk: grote eters zullen hier niet met een volledig voldaan gevoel buiten stappen.

Viering van vijf vijftigjarigen

Omdat maar liefst vijf van onze collega’s in 2024 hun vijftigste verjaardag vierden, organiseerden ze met hun vijven vandaag een après-verjaardagsdrink. Nuja, drink, potluck is eigenlijk een beter woord, want met een combinatie van aperitiefhapjes, slaatjes en heel veel (héél véél) dessert ontpopte deze drink zich tot een volwaardige lunch. We maakten van de gelegenheid gebruik om meteen te klinken op één van de organisatrices, want zij vierde vandaag haar eenenvijftigste verjaardag. Fijn initiatief!

Nieuwjaarsconcert in de Bijloke

Deze ochtend spoorden mijn vriend en in naar Gent-Sint-Pieters om het 33ste Gents Nieuwjaarsconcert georganiseerd door de Rotary Club Gent-Prinsenhof bij te wonen in de Bijloke. Alvorens het concert begon, kregen we al een glaasje champagne aangeboden en er stonden kraakverse koffiekoekjes op ons te wachten. Alvast een goed begin van de voormiddag.

En dan moest het beste nog komen: het geweldigr concert van Prima La Musica onder leiding van Dirk Brossé en met als solist Andrei Kavalinski op de trompet. Samen brachten ze werk van Gustav Holst, Giuseppe Tartine, Ottorino Respighi, Georges Gershwin en Vincenzo Bellini. Ik maak er tegenwoordig (helaas) te weinig tijd voor, maar amai, wat kan ik genieten van live gespeelde klassieke muziek. Zeker als het niveau zo hoog ligt als bij dit concert.

Na het concert werden we getrakteerd op een heuse viergangenmaaltijd. Omdat ik letterlijk niemand van de aanwezigen kende (het was duidelijk een vrij exclusief Gents evenement) en ik weinig zin had om te netwerken, hadden mijn vriend en ik ons wat weg van de drukte aan de zijkant van de receptieruimte geplaatst. Daar werden we al snel opgemerkt door de hoofdkelner, die er persoonlijk voor zorgde dan onze glazen gevuld werden en we genoeg hapjes kregen. En zo slaagde ik er toch nog in een klein beetje in te netwerken. 😉

De heerlijkheden waarvan we mochten smullen:

Kroketje van oesterzwam met een ricotta-truffel dip:

Winterse velouté van aardpeer met salie-olie:

Risottokroketjes met Siciliaanse caponata en een crème van zwarte olijf:

Surf & Turf chorizo met krokante pulpo, een espuma van Polderaardappel en foccaciacrunch:

Laat ons zeggen dat we niet met honger teruggekeerd zijn naar Leuven. 😉 Bij het verlaten van de Bijloke kochten we nog een flesje champagne en wat snoepjes om het goede doel van de Rotary Club te steunen. De snoepjes zijn voor mijn collega’s, de champagne zullen we zelf wel opdrinken. 😉

Yet Another Blog

Life on my side