Met dank aan ons bedrijfsrestaurant. Een lekker stukje vis met venkel smaakt altijd!
Influencers and Online Content Creators Conference
Amai, wat een topdag! Een pluim voor al mijn collega’s die bijgedragen hebben aan de realisatie van deze werkelijk vlekkeloos verlopen conferentie. Toegegeven, ik stond zelf bij de opstart wat twijfelachtig tegenover een conferentie over influencers, maar naarmate de dag vorderde, bleek steeds duidelijker hoe relevant de twee vragen waren die het onderwerp van de conferentie vormden: wat is de rol van influencers en online content creators in het medialandschap en hoe kan deze groep ondersteund worden in hun rol. Want hoe je het ook draait of keer, de impact die influencers tegenwoordig hebben op vooral jonge mensen is immens. Dus is het belangrijk dat ze zich daarvan bewust zijn en ook de nodige ondersteuning krijgen als het gaat over moeilijke onderwerpen zoals cyber bullying en mentale gezondheid. De titel ‘content with conscience’ was dan ook perfect gekozen.
Ook perfect gekozen: de locatie! Sparks bevindt zich letterlijk op vijf minuten lopen van Brussel-Centraal en blijkt een fantastische plek te zijn voor een conferentie mét break-out sessies. Hip, hipper, hipst is echt wel van toepassing hier. Zelfs de toiletten waren fancy!
De conferentie zelf verliep vlekkeloos. De timing werd gerespecteerd (op één spreker na die de pedalen kwijt leek en maar bleef doorratelen), in de panelgesprekken ontsponnen zich echte discussies en de sprekers waren boeiend en goed voorbereid. De superlatieven mogen echt bovengehaald worden.
En als kers op de taart: het eten was fenomenaal. Echt het beste eten dat ik ooit gekregen heb op een conferentie. Er was ‘s ochtends bij het onthaal zelfs ontbijt voorzien met vers brood, zalm en zure room!
We sloten onze conferentie af met een drankje en wat hapjes om vervolgens naadloos over te gaan naar de opening van de volgende conferentie: Media Literacy Matters, die van dezelfde locatie als wij gebruik maakte. We startten deze conferentie met dezelfde hapjes als waarmee we de onze begonnen waren, maar ik hoorde niemand klagen. 😉
Ik was alleszins blij dat ik de gelegenheid had de keynote van de Amerikaanse Ellen Pack van Common Sense Media bij te wonen. Het kan nooit kwaad om even stil te staan bij de impact die de media en dan vooral de sociale media op ons hebben.
Wie vindt de rekenfout op onderstaand slide?
Een dag om in te kaderen. Ben nog aan het nagenieten! En daar zullen deze lekkere Ensor-chocolaatjes zeker bij helpen!
Networking walking dinner at Rooftop 58
Vanavond organiseerden mijn collega’s als feestelijke opening van onze conferentie over influencers een walking dinner op een nieuwe Brusselse hotspot: Rooftop 58. We hadden de eer om letterlijk de spits af te bijten: ons event was het allereerste op deze locatie. En dat liet zich voelen aan de vestiaire, waar een gigantisch lange wachtrij ontstond omdat het personeel de nummertjes voor de jassen en rugzakken nog op de papiertjes aan het schrijven was (!!), die vervolgens nog geknipt moesten worden (!!!). Serieus, elke jeugdvereniging weet dat je voor een paar euro van die rollen met nummertjes kan kopen! Ik heb zelfs aangeboden om te helpen met knippen, zo triestig vond ik het, maar mijn aanbod werd vriendelijk afgeslagen.
Enfin, nadat ik eindelijk van mijn jas verlost was (mijn rugzak met laptop hield ik nog even bij, want ik had schrik dat de mensen aan de vestiaire deze per ongeluk een verkeerd nummertje zouden toekennen), begaf ik mij linea recta naar de bar om een glas wijn om de teleurstelling over het oncollegiale gedrag van deze namiddag door te spoelen. De wijn zorgde meteen voor een opkikker en de lekkere én gezonde hapjes maakten dat mijn humeur er snel op verbeterde. Tot mijn baas het nodig vond een diepgaand gesprek met mij aan te knopen om te analyseren wat er precies was misgelopen. Iets waar ik op dat moment echt geen behoefte aan had. Maar goed, gelukkig had ik daarna nog een paar fijne gesprekken.
Blij dat onze openingsavond een succes was. Ik kijk alvast uit naar de conferentie morgen!
Officiële kennismaking met onze nieuwe werkplek
Deze ochtend mochten we eindelijk onze intrek innemen in ons nieuwe gebouw. Een dag waar lang naar was uit gekeken, zij het wat met gemengde gevoelens. Want ja, ons oude gebouw was letterlijk tot op de draad versleten en had geen noemenswaardige faciliteiten buiten de koffiebar die veel te vroeg sloot, maar de locatie in het toeristische hart van Brussel was wel echt top. Je stapte buiten en je struikelde letterlijk over de terrasjes. De nieuwe buurt aan het Noordstation kan daar in de verste verte niet aan tippen. Maar het gebouw zelf is fenomenaal: het uitzicht, de moderne vergaderfaciliteiten, de prachtige planten, de sportfaciliteiten, de eetgelegenheden (waarop we nog een paar maanden zullen moeten wachten), de leuke hoekjes waar je even kan relaxen,…
Op deze bijzondere dag werden de collega’s en ik onthaald op een lekker ontbijtje met koffiekoeken, vers fruit en yoghurt. Na een boeiende inleiding over de totstandkoming van het gebouw en de vele faciliteiten waarvan we in de toekomst gebruik kunnen maken, was het tijd voor de rondleiding. Wat ik zag, maakte me alvast enthousiast. Ik denk echt dat ik me snel zal thuis voelen op onze nieuwe stek. En ook de reacties van de collega’s waren zeer positief.
Alleen jammer dat de voormiddag eindigde op een zure noot toen ik bericht kreeg van oncollegiaal gedrag van een aantal collega’s, die achter mijn rug met de topics van mijn afdeling aan de haal waren gegaan. Niet tof.
Brunch in Sterrebeek
De geplande kennismaking met de zonen van mijn vriendin in 2022, moest helaas geannuleerd worden wegens een coronabesmetting in het gezin, maar kijk, uitstel is geen afstel. In februari 2024 slaagden we er dan toch eindelijk in om samen af te spreken voor een gezellige brunch in het gloednieuwe huis van mijn vriendin en haar gezin.
De drie zonen doen het alvast uitstekend. Amai, wat een energieke ventjes! En de oudste dochter uit een vorige relatie is al een echte dame. Niet te geloven hoe snel de tijd gaat. Mijn vriend en ik maakten ook voor het eerst kennis met de vriend van onze vriendin en dat klikte meteen. Heel toffe kerel met een bijzonder boeiende job.
Onze vriendin had haar uiterste best gedaan om het ons naar de zin te maken: glaasje champagne als aperitief, heerlijk verse pistolets en zalig lekkere slaatjes (mijn favoriet was de garnaalsalade) en beleg voor op de pistolets. De koffiekoeken als dessert waren er wat te veel aan, maar mits wat wringen, vond ik nog een gaatje. 😉
We namen alvast afscheid van mekaar met de belofte om geen twee jaar meer te wachten om een volgende afspraak in te plannen.
Ristorante Rossi
Gisteren hadden mijn vriend en ik afgesproken met ons Leuvens vriendengroepje om samen te gaan eten bij Rossi. Spijtig genoeg kregen we ‘s ochtends het slechte nieuws dat de vader van onze vriendin die nacht overleden was. We wisten dat de vader in het ziekenhuis lag, maar waren er allemaal vanuit gegaan dat hij zou herstellen. Het overlijden kwam dus onverwacht, ook voor zijn naaste familie. Uiteraard moesten onze vrienden gezien de triestige omstandigheden afhaken. En zo kromp ons gezelschap tot vier personen.
We startten de avond met ons vieren op ons appartement met een flesje champagne, dat we open trokken om te klinken op de vader van onze vriendin. Mijn vriend en ik hadden een paar hapjes voorzien, niet te veel, want we wilden nog voldoende appetijt hebben voor ons bezoek aan Rossi.
En ja, het diner bij Rossi stelde niet teleur. De Italiaanse keuken blijft toch één van de beste ter wereld! Al hoop ik stiekem dat Rossi eens op zoek gaat naar een groter pand, want die uitbreiding met partytenten in de Standonckstraat, dat is het toch niet. En binnen is het ook wat krap zitten, naar mijn mening. Al zorgt die locatie natuurlijk ook voor een bijzondere vibe.
Even dreigde er een zure noot de avond binnen te sluipen. Onze vriend had het gevoel dat de fles wijn die we aangeraden kregen niet meer ok was. Ik dacht dat de wijn wel nog goed was, maar misschien op het randje van té oud. Voor de zekerheid vroegen we de mening van de chef. Die leek onze vraag niet zo tof te vinden en reageerde iet of wat gepikeerd. Hij verzekerde ons dat de wijn wel goed was. Nu, naar mijn mening, mag je als klant toch informeren bij twijfel, niet? Gelukkig werd het incident van tafel geveegd met een extra karafje wijn. Iedereen blij. 😉
Appetizer:
Pappa al pomodoro ceci e calamaretti (Toscaanse tomatenpap met kikkererwten en calamares):
Pinsa romana, scalogno in agrodolce puntarelle e porchetta glassata (Romeinse pinsa, zoetzure sjalotjes, cichorei en geglazuurde porchetta):
Ravioli fatti in casa con rapa rossa, radicchio, gorgonzola en noci (huisgemaakte ravioli met rode biet, radicchio uit Veneto, gorgonzola en walnoten):
Merluzzo con cavolfiori e salsa verde (skrei met bloemkool en groene saus):
Sbrisolona con gelate all’arancia sanguinella e cioccolata (sbrilolona cake met bloedsinaasappelijs en chocolade):
Antipasti van Il Pastaio
Gisterenavond hadden we onze lieve vrienden uit Wijgmaal op bezoek. Hun twee jongens zijn ondertussen groot genoeg om alleen thuis te blijven, dus werd het een gezellige avond met z’n vieren op ons appartementje.
Voor de gelegenheid hadden mijn vrienden en ik antipasti bij Il Pastaio besteld. En amai, dat smaakte! Simpel, maar lekker! En uiteraard vergezeld van een lekker glaasje Italiaanse wijn! Topavond!
Wat wij aten:
- Parmahan met vijgen
- Assortiment van salami
- Gegrilde groenten, ansjovis, olijven en zongedroogde tomaten
- Gevulde pepers met tonijn
- Mozzarella, tomaat en basilicum
- Bresaola met rucola
Aangevuld met wat extraatjes van de zaterdagmarkt in de Brusselsestraat.
Sushi leveren aan de zieken
Of hoe twee werken van barmhartigheid te combineren. 😉 Die arme Goofball verdiende wel een opkikkertje na haar skiongeval waardoor ze nu met een ronduit indrukwekkende brace rondloopt en helaas niet al te mobiel is. Bestaat er een betere troost dan sushi, een glas champagne en een goed glas wijn? I think not! En verder was het gewoon alweer veel te lang geleden dat we nog eens samen sushi gegeten hadden!
En nu duimen dat Goofball snel aan de beterhand is!
Mediacafé bij deBuren
Toegegeven, ik moest mezelf streng toespreken om niet gewoon de trein naar huis te nemen na een lange en vermoeiende werkdag met veel te veel vergaderingen. Zeker omdat het werkelijk rotweer was en ik een dikke twintig minuten door de regen moest wandelen van Brussel-Noord naar deBuren. Het is goed mogelijk dat zelfs die strenge toespraak niet had geholpen, ware het niet dat ik had afgesproken met een collega om samen naar het mediacafé te gaan en ik mijn collega niet in de steek wilde laten.
Vooraleer naar het mediacafé te gaan, dat ik bij Wolf een kom phở van Hanoi station. Om de één of andere reden smaakte de noedelsoep mij minder dan anders. Jammer. Volgende keer toch maar weer voor mijn favoriet My Tannour kiezen.
Het onderwerp het mediacafé was ‘De Belg’: hoever reikt de macht van Christian Van Thillo?. Onderzoeksjournalist Mark Koster, die recent een boek over Christian Van Thillo schreef, ging in discussie met Jan ’t Hart (adjunct-hoofdredacteur Holland Media Combinatie/Mediahuis) en prof. dr. Hanne Vandenberghe (Centre for Journalism Studies, UGent). De discussie werd gemodereerd door Piet Depuydt (journalist bij De Tijd).
En amai, wat een pittige discussie. De twee mannen duelleerden met woorden en waren het werkelijk op geen enkel vlak met elkaar eens. De vrouwelijke prof zorgde voor wat wetenschappelijk onderbouwd tegengewicht, maar haar expertise bleef voor mij onderbelicht in het ganse verhaal, omdat de twee mannelijke journalisten zo dominant waren in het gesprek. Alleszins hebben mijn collega en ik ons geen moment verveeld. Een debat waar de vonken van af vlogen!
Heel blij dat ik hiervoor de regen getrotseerd heb!
Op de koffie in ‘t Kasteel van Gaasbeek
Deze namiddag mochten ik en nog twee andere collega’s ons neervlijen in de splinternieuwe Tesla van onze baas voor een ritje naar het Kasteel van Gaasbeek. Alhoewel ik Elon Musk een gigantische lul vind, moet ik zeggen dat die Tesla’s mooie en comfortabele wagens zijn. Nu ja, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, is Elon niet echt de oprichter van Tesla. Hij heeft zich gewoon op het juiste moment ingekocht in het bedrijf. Dat verklaart wellicht veel.
In de namiddag hadden we een vergadering in het kasteel met een belangrijke partner. Ondanks de heerlijke zoetigheden die onze kasteelvrouwe voorzien had, bleef de vergadering steken in algemeenheden, zonder tot duidelijke afspraken te komen. Het was duidelijk dat de andere partij niet veel zin had om de samenwerking te verdiepen. Jammer, maar niets aan te doen. Nu even temporiseren en dan onze strategie herbekijken. Want zo gemakkelijk geven wij het niet op!
