Een dagje Cassel

Toegegeven, ik voelde vrijdagochtend al die champagne van de dag voordien toch wel een beetje. 😉 Gelukkig wachtte er ons een bijzonder uitgebreid ontbijt in de prachtige ontbijtruimte mét uitzicht van Chatellerie du Schoebeque. Scrambled eggs, warme chocolade broodjes, heerlijk versgebakken Franse brood, streekkazen, confituur, honing, en… verse pannenkoekjes! Hoera voor verse pannenkoekjes! Super leuk ook om mijn oud-collega en zijn vriend, die toevallig in hetzelfde hotel logeerden, terug te zien aan de ontbijttafel. Nu voor mijn oud-collega de plichtplegingen achter de rug waren, konden we op het gemak bijpraten aan de ontbijttafel. Ik kon niet anders dan hem feliciteren met het zeer succesvolle evenement. Fijn om zien hoe goed hij zich in zijn nieuwe job voelt.

IMG_3978

IMG_3980

Na het ontbijt nam ik afscheid van mijn oud-collega en zijn vriend en trok ik op verkenning in Cassel. Mijn vriend moest werken, dus die zocht zich een plekje om zich met zijn laptop in één van de chique sofa’s te nestelen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik op voorhand niets had opgezocht over Cassel, dus liep ik op goed geluk richting centrum. Ik was nog maar een paar meter verder toen ik een smal steegje ontdekte dat mij naar les passages du flâneur leidde, smalle straatjes die achter de huizen doorlopen en die alleen toegankelijk zijn voor voetgangers. Deze wandelpaden voeren je langs de oude stadsomwallingen en stadspoorten. Heel mooi en pittoresk, want de wandelpaden staan vol met bloemen en planten.

IMG_4888

IMG_4890

IMG_4898

IMG_4899

IMG_4900

IMG_4903

IMG_4906

IMG_4910

Ik verkende een gedeelte van de vroegere stadswallen en keerde via de Porte D’Aire terug naar de Grand’ Place, alwaar ik struikelde over het Office de Tourisme. Ik stapte binnen om een kaartje van Cassel te vragen en kwam buiten met een mooi getekend kaartje dat een wandelroute uitstippelde langs de Casselse bezienswaardigheden. Uiteraard had ik per ongeluk al een stukje van deze wandelroute afgelegd. Aangezien Cassel maar een zakdoek groot is, was dat onvermijdelijk.

De wandeling bracht me langs de site van een voormalige vesting, het monument des Trois Batailles (Cassel heeft een bewogen geschiedenis), een prachtige houten molen (in 19000 telde Cassel een twintigtal molens waar graan werd gemalen, leer werd gelooid of olie wed geperst), het standbeeld van Maarschalk Foch, die van oktober 1914 tot juni 1915 in Cassel zijn hoofdkwartier had, een achthoekige kapel, een met groen kroos bedekte paardendrinkplaats, de Notre-Dame kerk, de oude kapel van de Jezuïeten en een heel charmant kerkhof dat zich vroeger buiten de wallen moet bevonden hebben. En zo kwam ik weer bij ons hotel uit. Ik ging even dag zeggen aan mijn vriend en informeren of hij samen wilde lunchen. We hadden echter allebei nog geen honger na het zeer uitgebreide ontbijt en beslisten de lunch te skippen.

IMG_4911

IMG_4915

IMG_4916

IMG_4917

IMG_4921

IMG_4923

IMG_4926

IMG_4930

IMG_4932

IMG_4937

IMG_4938

IMG_4940

IMG_4941

IMG_4942

IMG_4944

IMG_4946

IMG_4949

IMG_4951

IMG_4955

IMG_4957

IMG_4958

IMG_4960

IMG_4961

IMG_4970

IMG_4972

IMG_4975

IMG_4976

De dag was nog maar half en ik had eigenlijk al bijna de ganse wandeling gedaan (Cassel is echt maar een zakdoek groot), maar hey, dat laatste stukje van de stadswallen had ik nog niet gedaan en toen ik er de eerste keer passeerde was de houten molen, hét symbool van Cassel niet zo goed belicht. Dus wandelde ik het laatste ontbrekende stuk van de route af en genoot van de zon op mijn gezicht.

IMG_4982

IMG_4983

IMG_4984

IMG_4986

IMG_4989

IMG_4992

IMG_4995

IMG_4999

IMG_5000

IMG_5004

Tijd om de befaamde Notre Dame van Cassel binnen te lopen en het interieur te bewonderen. Een typisch kerk in de Vlaamse stijl met drie zijschepen, volgens de toeristische folder.

IMG_5020

IMG_5021

IMG_5025

IMG_5027

Vervolgens keerde ik via de Ieperse Poort terug naar de weg die ik ‘s ochtends ontdekt had achter ons hotel en die helemaal de Casselberg afliep. Veel was er echter niet te zien langs die weg, buiten wat koeien en een sportveld, dus maakte ik rechtsomkeer en keerde ik terug naar ons hotel. Ondertussen was het iets na vier uur, tijd voor mijn vriend om aan het weekend te beginnen. Al die overuren mogen ook wel eens gecompenseerd worden, nietwaar?

IMG_5032

IMG_5034

IMG_5035

IMG_5037

Mijn vriend had al de videocalls afgewerkt op zijn agenda en de supercomputers liepen gesmeerd. Tijd voor een welverdiend ijsje op een terras dat ik eerder tijdens mijn wandeling had ontdekt. Ik bestelde een coupe met drie bollen (aja, ik had de lunch over geslagen!) en genoot van de heerlijke mangosorbet.

IMG_3993

Na het ijsje leidde ik mijn vriend langs de verkorte versie van de highlights, zodat hij, naast het Musée de Flandre, toch nog een beetje van Cassel had gezien. Na deze superkorte wandeling keerden terug naar de plek waar we onze Cambiowagen geparkeerd hadden en vingen we de terugrit naar Kortrijk aan, die even probleemloos verliep als de heenrit.

In Kortrijk had ik om half acht een tafeltje voor twee gereserveerd bij de 7 Zonden, een eetcafé met een gezellige binnentuin. Mijn vriend en ik deelden als voorgerecht een heerlijke burrata met boontjes en vijgen, een verrassend lekkere combinatie. Als hoofdgerecht ging ik voor de maatjes met aardappelsalade. Een heerlijk zomers gerecht dat de perfecte afsluiter vormde van een mooie dag. Zelfs de treinrit van Kortrijk naar Leuven verliep vlotjes. Soms zit gewoon alles mee!

IMG_3996

IMG_3997

Klinken op de Vlaamse Feestdag in Cassel

Een tijdje geleden viel er een uitnodiging in de bus om op 4 juni de Vlaamse Feestdag te vieren in het Musée de Flandre in Cassel. De uitnodiging was afkomstig van mijn favoriete oud-collega die momenteel in Parijs woont en werkt. Ik ben altijd wel te vinden voor een feestje, maar op het eerste gezicht was Cassel niet meteen makkelijk te bereiken met het openbaar vervoer. Ik polste bij de collega’s die ook uitgenodigd waren of iemand van plan was te gaan, maar de combinatie van de locatie en het tijdstip (een donderdagavond) maakte dat niet veel mensen zich geroepen voelden om richting Frans-Vlaanderen te trekken.

Ik stond dus op het punt om mij te verontschuldigen, toen mijn vriend liet weten dat hij het wel zag zitten om speciaal voor deze gelegenheid wat vroeger uit Genève terug te keren (het weekend van 6 juli hadden we afgesproken met mijn broertje). Na een beetje puzzelen met allerlei vervoersopties kwamen we tot het volgende resultaat: mijn vriend zou donderdagochtend landen in Zaventem, van daaruit de trein naar Leuven nemen om een dagje op het appartement te werken en vervolgens rond 16u de trein in Leuven naar Kortrijk nemen. Ik zou in Brussel-centraal een dikke twintig minuten later op diezelfde trein stappen en we zouden dan samen verder sporen naar Kortrijk. In Kortrijk zouden we de Cambio nemen om van daaruit naar Cassel te rijden.

Tot mijn grote verbazing verliep gans dit plan vlekkeloos. De treinen hadden slechts enkelen minuten vertraging, onze Cambiowagen in Kortrijk startte zonder problemen en de route naar Cassel was geheel filevrij. Het zat ons voor de volle honderd procent mee. In Cassel aangekomen, dropten we eerst onze spullen in het poepchique Chatellerie du Schoebeque (doordat we nogal laat beslist hadden, waren alle B&B’s in de ruime omtrek volgeboekt). Tot onze verbazing troffen we in het midden van onze kamer een groot bad mét douche aan. Geen idee of we toevallig in een suite waren beland, maar aan ruimte hadden we alleszins geen gebrek.

IMG_3959

IMG_3961

IMG_3963

Om 19.30u stipt meldden we ons aan bij de ingang van het Musée de Flandre, alwaar we begroet werden door mijn oud-collega die blij verrast leek ons te zien. Dat was meteen het startschot voor een bijzonder fijne avond met véél champagne en hapjes geïnspireerd op Vlaamse klassiekers (op een gegeven moment werden er zelfs puntzakken met frietjes rondgedragen). We maakten kennis met de nieuwe vriend van mijn oud-collega, een bijzonder sympathieke jongeling met wie het meteen goed klikte en liepen zelfs mijn oud-baas en haar echtgenoot tegen het lijf. Een onverwachte reünie. Natuurlijk polste onze oud-baas naar de reorganisatie en de naweeën daarvan, maar toen ik haar vroeg of ze geen zin had om terug te komen, was haar antwoord resoluut: “Absoluut niet!”.

IMG_3965

IMG_3969

IMG_3976

Naast al die culinaire, met champagne overgoten, uitspattingen, hadden we de gelegenheid om de bijzonder fijne tentoonstelling ‘Feesten en Kermissen ten tijde van de Bruegels‘ te bezoeken. De getoonde werken waren allemaal van hoge kwaliteit en zo vol van details dat je er naar kon blijven kijken (“Kijk, een kakkend ventje! Kijk, een oude dame die haar maaginhoud ledigt! Kijk, een overspelig koppel dat betrapt wordt!”). Knap hoe de schilders uit die tijd erin slaagden een hele wereld te vatten in hun werken.

IMG_3973

IMG_3974

IMG_3975

Aangezien we een hotel geboekt hadden, bleven we tot redelijk laat op de receptie (die Belgische pralines waren te lekker om te laten liggen). Fijn dat ik als afscheidscadeautje een prachtige catalogus meekreeg van de tentoonstelling. Daar ga ik zeker nog regelmatig in bladeren.

We eindigden de avond met een gezamenlijk bad in onze hotelkamer. Als de kans zich voordoet, moet je ervan profiteren, niet?

Syrische lunch bij Zain Shaam

Deze lunchafspraak was een poging van mezelf om onze vroegere gewoonte om met een aantal collega’s op regelmatige tijdstippen te gaan lunchen nieuw leven in te blazen. Helaas, door de drukke agenda’s lukte het mij slechts twee andere collega’s op de been te krijgen, maar hey, het is de kwaliteit die telt, niet de kwantiteit. En een lunch onder drie dames da’s altijd gezellig.

Het oorspronkelijke idee was nog eens een Kabuki-sushitreintje te doen. Daar aangekomen bleken echter alle plaatsen aan de sushitrein ingenomen. Dus wandelden we op goed geluk verder naar de volop in transformatie zijnde Anspachlaan. We slalomden tussen de werken door en kwamen zo terecht op het terras van Syrisch restaurant Zain Shaam.

De collega met een diploma Arabistiek op zak, was al eens eerder bij Zain Shaam geweest en sprak lovende woorden over de mezze. Een lekkere portie hummus gaat er bij mij altijd wel in! Op aanraden van onze collega, die dit gerecht tijdens haar verblijf in Syrië leerde kennen, bestelden we ook een portie hummus bil lahme, een mij onbekende hummus-variant geserveerd met stukje pittig rundsvlees. Wat een ontdekking! Om duimen en vingers van af te likken! Om de maaltijd compleet te maken, vulden we aan met falafel, baba ganoush en een salade.

De porties waren behoorlijk riant, maar we slaagden er toch min of meer in alles achter de kiezen te krijgen. De afrekening landde op de verdacht ronde prijs van 40 euro, maar hey, voor drie personen (drank inbegrepen) is dat echt een koopje. Om ons lunchuitstapje helemaal af te maken, kregen we op de terugweg naar het kantoor nog een gratis magnum met oreo’s aangeboden. Een zalig zoete afsluiter.

IMG_3949

IMG_3952

Feestelijke opening Frans Masereel Centrum

Bij de trouwe lezers (hallo, Goofball!) zal deze titel beslist een belletje doen rinkelen. Want tiens, ben ik al niet een keer naar de opening van het Frans Masereel Centrum geweest in februari? Dat klopt, maar toen ging het om de VIP-opening van het nieuwe gebouw. De voorbije zondag gooide het Frans Masereel Centrum de deuren wagenwijd open voor het grote publiek. Dit feestelijke evenement viel samen met de opening van de tentoonstelling ‘Which Mirror Do You Want to Lick? én de Print Art Fair, een mini-beurs waar kunstenaars hun drukwerk toonden en verkochten. Dit maakte dat ik voor de derde dag op rij naar Antwerpen spoorde, want ik had in Berchem station afgesproken met een collega en carpool-buddy met wie ik samen naar de opening zou gaan.

De opening had niet op een betere dag kunnen vallen: de zon stond stralend aan de hemel en de bedrijvigheid op de site lokte veel toevallige passanten. De tentoonstelling bevatte een aantal interessante werken (de projectie van de pijp vond ik de leukste vondst), maar het waren vooral de werken van de kunstenaars in het oude paviljoen die mij het meeste aanspraken. Met een speciale vermelding voor de kunstenaar die oude platen tot prachtige grafische werkjes omtoverde. Ook heel interessant: de zeefdrukdemonstratie, die mij deed denken aan de manier waarop zijde bedrukt werd in Lyon.

IMG_3923

IMG_3924

IMG_3926

IMG_3927

IMG_3928

IMG_3929

IMG_3930

IMG_3932

IMG_3933

IMG_3934

Verder was het gewoon fijn om te genieten van het mooie weer in de tuin met de muziek van een leuke bandje op de achtergrond. Mijn collega en ik smulden van heerlijke mezze en nipten van een vrij stevige cocktail. En natuurlijk mocht een ijsje niet ontbreken. Een dag om in te kaderen.

IMG_3936