Roald Dahl Day!

Van alle schrijvers uit mijn jeugd, is hij degene wiens boeken mij het meest wisten te betoveren: Roald Dahl, mijn held, de man met de onuitputtelijke fantasie. Geen boek dat ik niet van hem gelezen heb. Een coup de foudre die begon met De Reuzenperzik, een cadeautje van mijn lieve tante, en die overging in een prachtig bloeiende romance die tot op de dag van vandaag bleef voortbestaan. Hij leerde me woorden zoals pince-nez en qui vive. Hij schreef over heksen, reuzen, fazanten en chocoladefabrieken. En de kinderen waren altijd de volwassenen te slim af! Alle verfilmingen ten spijt kan er niets tippen aan de originele boeken. Wees maar zeker dat ons petekindje een boek van hem cadeau krijgt, eens ze er oud genoeg voor is. Want de boeken van Roald Dahl, die zijn tijdloos.

Aan alle andere fans, jong en oud: prettige Roald Dahl Day! Bezoek ook zijn Facebook-pagina.

Drie ziekenhuizen op twee dagen tijd

Wie doet het ons na? Eentje in Turnhout, eentje in Herentals en eentje in Sint-Niklaas. Geen van alle dicht bij Leuven, spijtig genoeg. Twee bezoekjes aan pasgeboren baby’s en eentje aan de oma van mijn vriend, die de laatste tijd helaas een beetje op de sukkel is met haar gezondheid. 85 jaar, het begint te tellen, natuurlijk. De artsen spreken over een operatie en we hopen natuurlijk op het beste, maar we bereiden ons stilletjesaan ook voor op het slechtste.

Komaan oma, twee nieuwe achterkleinkinderen erbij, dat moet toch een goede reden zijn om er nog wat jaartjes bij te doen.

Ballonnen in Sint-Niklaas

Al jaren stonden de Vredefeesten in Sint-Niklaas op mijn verlanglijstje. Het kwam er alleen maar niet van. Tot ik begin dit jaar vernam dat onze vrienden T en I een huurhuis gevonden hadden in Sint-Niklaas. Nog voordat ze goed en wel verhuisd waren, werd de afspraak gemaakt om samen naar de Vredefeesten te gaan.

Vorige week zaterdag was het dan zover. De zon had er voor de verandering nog eens zin in: het was zalig warm en ik kon eindelijk nog eens zonder kippenvel een zomerjurk aandoen. Toch waren de weersomstandigheden voor de luchtballonnen niet geheel ideaal. De hitte zorgde voor onstabiele lucht en je voelde dat er een flink onweer zat aan te komen.

Tot mijn grote vreugde zagen we toch de gasballonnen (gevuld met helium) en de gewone warmeluchtballonnen de lucht in gaan. De speciale vormballonnen werden wel opgeblazen, maar konden door de snel verslechterende weersomstandigheden niet meer opstijgen. Wat ik niet zo erg vond, want nu kon je de bijzondere figuren langer bewonderen.

Er bestaan trouwens telegeleide mini-warmeluchtballonnen. Misschien een ideetje voor mijn volgende verjaardag. 😉

Dankzij tripadvisor vonden we een supergezellig én lekker restaurant. We reserveerden om zeker te zijn van een plaatsje en zo aten we ons avondmaal in Het Laatste Avondmaal. Ik kan jullie alvast het slaatje kip samoerai en het vispannetje van de chef aanraden.

Na het avondmaal voegden we ons bij de mensenmassa op de Grote Markt om naar het vuurwerk van Christophe Byl te kijken. Het vuurwerk begon met wat vertraging omdat de brandveiligheid nog niet helemaal in orde was: de deuren en ramen van sommige appartementen rond de Grote Markt waren nog niet gesloten. Na wat aandringen van de organisatie, kwam dit toch in orde en konden we genieten van een prachtig klank- en lichtspel. Het was magnifiek. Vuurwerk en ballonnen, what’s not to like?

Na het vuurwerk wilden we op een terrasje nog een cocktail drinken. We zaten echter nog geen vijf minuten of we werden bijna letterlijk weggeblazen door een heftige windstoot. Parasols wankelden en glazen gingen tegen de grond. We besloten wijselijk de tocht naar het huis van onze vrienden aan te vangen. We waren nog maar net vertrokken of we werden overvallen door de dikke druppels van de onweersbui. In een paar tellen waren we doorweekt. Zo’n zomerjurk kan niet veel hebben en opeens had ik het ijskoud.

Het werd een memorabele tocht door de gietende regen waarbij we al zingend en roepend de kou probeerden te verbijten. Door en door nat, maar goedgeluimd, kwamen we aan bij het huis van onze vrienden. We wrongen onze kleren uit en droogden onze haren met zachte handdoeken en probeerden een beetje op te drogen alvorens de tocht naar huis aan te vatten.

Een memorabele dag.

Nieuwe titel

Vanaf vandaag ben ik, samen met mijn vriend, officieel (onbezoldigd) zaakvoerder van een eigen bvba! Het uur bij de notaris was een verplicht (en duur) nummertje waarbij we in een tergend traag tempo samen met de notaris de oprichtingsakte doornamen. Als onze notaris ooit zijn goed verdienende job beu is, kan hij nog altijd moppen gaan schrijven voor Geert Hoste. Zo flauw. Maar goed, hij verdient extra punten voor de inspanning om van een intrinsiek saaie activiteit toch iets aangenaam te maken.

Dus, hoera voor onze eigen bvba! Laat het gezegd zijn dat ik hierbij mijn eerste stappen in de wereld van het ondernemerschap gezet heb. Moet ik nu van politieke voorkeur veranderen?

First day on the job

Niet voor mij, maar wel voor mijn vriend, die vandaag aan een nieuwe consultancy opdracht begint. Hij blij, want na drie dagen werkloosheid, stond hij te popelen om opnieuw aan de slag te gaan. De boeiende internationale omgeving is er alvast, nu alleen maar hopen dat de job ook een beetje meevalt.

Alvast een succesvolle eerste dag gewenst, schatje!