Vrijdagavond waren we uitgenodigd bij mijn squashpartner om een glas te drinken op zijn verhuis naar een nieuwe appartement. Het appartement was knap ingericht, met stijlvolle meubels en mooi laminaat op de vloer. Alleen vond ik de muren wat kaal. Toen ik hem zei dat er nog wat decoratie ontbrak, was zijn antwoord: “Ik weet niet, dan wordt het hier zo vol.” En in een flits zag ik ons appartement door zijn ogen: elk stukje muur behangen, elke hoek en elk oppervlak vol met spullen en onze bureaus bijna altijd in een toestand van gezellige chaos. Ik voelde me bijna genoodzaakt om bij thuiskomst een grote opruimactie op te zetten. Bijna, want stiekem ben ik wel gehecht aan de vrolijke chaos in ons appartement. Heel stiekem. 😉
September babyboom
Zo’n negen maanden geleden moet er iets speciaals in het water gezeten hebben, want voor de maand september verwachten we een serieuze piek in het geboortecijfer in onze vriendenkring. Of misschien zit de koude winter er voor iets tussen. De eerste baby hebben we vandaag bezocht in Gasthuisberg. Ok, strikt genomen is kleine Q geboren op de laatste dag van augustus, maar omdat de bevallingsdatum uitgerekend was voor september, is hij stiekem toch een septemberbaby. De ouders waren dolgelukkig. Al is heel het bevallingsproces al een beetje een routine voor hen, want kleine Q is hun derde zoon op rij.
En zondag staat het volgende kraambezoekje al ingepland. Mijn ex-vriend is voor het eerst vader geworden. Ik kan het zelf nog niet goed bevatten, maar ik twijfel er niet aan dat hij deze nieuwe rol in zijn leven uitstekend zal vervullen. Erg benieuwd om te zien op wie de baby lijkt. Al maakt het niet veel uit, want zowel de mama als de papa zijn mooie mensen. (Uiteraard heb ik alleen maar knappe ex-vriendjes.) 😉
1 september 2011
De dag waarop de school weer begint en sinds vandaag voor ons de dag waarop we een samenlevingscontract afsloten. Felicitaties zijn overbodig, het was een louter rationele beslissing. Drie minuten, meer tijd was er niet nodig om het blad papier uit de printer te laten rollen en onze handtekeningen te zetten. Volgend jaar maar één belastingsbrief meer, hoezee!